Άρθρο Σ.Φάμελλου για την πρόσφατη «τροποποίηση» της Σύμβασης του Δημοσίου με την Ελληνικός Χρυσός στην «Εφημερίδα των Συντακτών»
Ζήτημα παράβασης ευθύνης εκ μέρους των πολιτικών προσώπων που υπέγραψαν ή θα υπογράψουν την πρόσφατη χαριστική για την Ελληνικός Χρυσός «τροποποίηση» της Σύμβασής της με το Ελληνικό Δημόσιο, θέτει ο Τομεάρχης Περιβάλλοντος και Ενέργειας του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, Σωκράτης Φάμελλος, με άρθρο του που δημοσιεύτηκε εχθές στην «Εφημερίδα των Συντακτών». Τονίζει ότι η «τροποποίηση» της Σύμβασης εις βάρος του δημοσίου, με την αφαίρεση και παραπομπή στην ουσία στις ελληνικές καλένδες του πυρήνα της Σύμβασης, όπως είχε κρίνει και το Διαιτητικό Δικαστήριο το 2019, της καθετοποίησης δηλαδή της παραγωγής καθαρών μετάλλων, επιβεβαιώνει πως η Ελληνικός Χρυσός αξιοποίησε αυτό που χρόνια διεκδικούσε, δηλαδή μια βολική κυβέρνηση.
Η παράταση δύο ετών που δίνεται για να ολοκληρωθούν μελέτες μεταλλουργίας, προσθέτει ο Σ.Φάμελλος, που όμως η εταιρεία και η ΝΔ διατείνονταν ότι ήταν πλήρεις και ώριμες το 2016, δικαιώνει τις -τότε- αποφάσεις Σκουρλέτη. «Προστίθεται σε καθυστέρηση πολλών χρόνων της εταιρίας στις μελέτες μεταλλουργίας (από το 2011 ισχύουν οι περιβαλλοντικοί όροι) και πρακτικά είναι ένα συγχωροχάρτι για να μη γίνει ποτέ η καθετοποίηση της παραγωγής. Αυτό φαίνεται να υποδηλώνει και η επένδυση στο λιμάνι, δηλαδή τη μαζική εξαγωγή συμπυκνωμάτων στο εξωτερικό χωρίς μεταλλουργία, και άρα και χωρίς -έστω-οικονομικά οφέλη για την Ελλάδα», υπογραμμίζει στη συνέχεια.
Η χαριστική εξυπηρέτηση των συμφερόντων μίας εταιρείας κλονίζει το κράτος δικαίου στη χώρα μας και στέλνει το μήνυμα προς τη διεθνή επενδυτική κοινότητα είναι ότι στην Ελλάδα οι κανόνες υπάρχουν για να παραβιάζονται υπογραμμίζει και δηλώνει τέλος: «Οι αρμόδιοι Υπουργοί της κυβέρνησης ΝΔ λειτουργούν εις βάρος του Δημόσιου συμφέροντος και προς όφελος των συμφερόντων της εταιρίας, κάτι που τους φέρνει αντιμέτωπους με σοβαρές πλέον ευθύνες παράβασης των καθηκόντων τους, μαζί με τις ευθύνες για την περιβαλλοντική υποβάθμιση της Χαλκιδικής. Είναι έτοιμοι να αναλάβουν αυτές τις ευθύνες; Γιατί δε θα επιτρέψουμε να «παραγραφούν»».
Ακολουθεί το πλήρες άρθρο:
Η «τροποποίηση» της σύμβασης του Ελληνικού Δημοσίου με την Ελληνικός Χρυσός, την οποία η εταιρεία παρουσιάζει ως νέα επενδυτική συμφωνία, αποτελεί αφενός χαριστική και προκλητική παραχώρηση δικαιωμάτων της ελληνικής πολιτείας και αφετέρου παράβαση των υποχρεώσεων της εταιρείας, που απορρέουν από τη Σύμβαση του 2003 και επιβεβαιώθηκαν από την Απόφαση της διαιτησίας 9/2018. Μετά την τροποποίηση όμως της Σύμβασης αναδεικνύεται μείζον θεσμικό ζήτημα και τίθεται ξεκάθαρα θέμα παράβασης ευθύνης των πολιτικών προσώπων που τη διαχειρίστηκαν και θα την υπογράψουν.
Το θέμα αυτό έχει ήδη αποκαλυφθεί από πενήντα έξι (56) βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ με επίκαιρη επερώτηση, στις 26 Νοεμβρίου, την οποία η κυβέρνηση ουδέποτε δέχτηκε να έρθει να απαντήσει.
Η Ελληνικός Χρυσός αξιοποίησε, με την ανάληψη της κυβέρνησης ΝΔ, αυτό που χρόνια διεκδικούσε, δηλαδή μια βολική κυβέρνηση, για να αιτηθεί κατευθείαν, μέσα στο 2019, τροποποίηση του επενδυτικού της σχεδίου. Παραδέχτηκε έτσι ευθέως ότι δεν μπορούσε ή δεν ήθελε να το υλοποιήσει, για τεχνικούς ή οικονομικούς λόγους. Το αίτημά της αυτό δικαίωσε τη στάση της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ, την περίοδο 2016-2019, τότε που τα στελέχη της ΝΔ, ο ίδιος ο κ. Μητσοτάκης και νυν Υπουργοί, αλλά και η ίδια η εταιρεία μάς κατηγορούσαν για ιδεοληψία και μη τήρηση των κανόνων αδειοδότησης.
Εάν επρόκειτο για ιδεοληψία του ΣΥΡΙΖΑ, γιατί σήμερα, 19 μήνες από την ανάληψη της ΝΔ, δεν έχουν κατατεθεί οι μελέτες, δεν έχουν εκδοθεί οι άδειες και δεν έχουν αρχίσει τα έργα μεταλλουργίας;
Από τα δελτία Τύπου του ΥΠΕΝ, προκύπτει ότι η πρώτη μεγάλη χάρη που κάνει η ΝΔ στην Ελληνικός Χρυσός, είναι η αφαίρεση της μεταλλουργίας από τις υποχρεώσεις της, μέσω της παραπομπής της στις ελληνικές καλένδες. Δίνεται παράταση δύο ετών για να ολοκληρωθούν μελέτες μεταλλουργίας, που όμως η εταιρεία και η ΝΔ διατείνονταν ότι ήταν πλήρεις και ώριμες το 2016. Κάτι φυσικά που δεν ίσχυε, εφόσον και το ΣτΕ το 2020 επιβεβαίωσε τις -τότε- αποφάσεις Σκουρλέτη.
Η παράταση προστίθεται σε καθυστέρηση πολλών χρόνων της εταιρίας στις μελέτες μεταλλουργίας (από το 2011 ισχύουν οι περιβαλλοντικοί όροι) και πρακτικά είναι ένα συγχωροχάρτι για να μη γίνει ποτέ η καθετοποίηση της παραγωγής. Αυτό φαίνεται να υποδηλώνει και η επένδυση στο λιμάνι, δηλαδή τη μαζική εξαγωγή συμπυκνωμάτων στο εξωτερικό χωρίς μεταλλουργία, και άρα και χωρίς -έστω-οικονομικά οφέλη για την Ελλάδα.
Η τροποποίηση της σύμβασης είναι ανεπίτρεπτη γιατί, αποτελεί ματαίωση του αντικείμενου και του σκοπού της σύμβασης, μεταβάλλει τα συμφωνηθέντα και παραβιάζει τις διατάξεις του άρθρου 3 της αρχικής Σύμβασης. Σύμφωνα με την απόφαση του Διαιτητικού Δικαστηρίου το 2019, η σύμβαση έχει στον πυρήνα της τη μεταλλουργία, την καθετοποίηση της παραγωγής και την παραγωγή καθαρών μετάλλων. Και αυτό οφείλει να υπηρετεί ο εκάστοτε Υπουργός ΠΕΝ.
Όπως αποδεικνύεται όμως ο κύριος Σκρέκας, και πριν από αυτόν ο κύριος Χατζηδάκης, δεν προέβησαν στις απαιτούμενες ενέργειες για τη διασφάλιση των δικαιωμάτων του Δημοσίου, εφόσον η εταιρεία ζήτησε την αφαίρεση της βασικής της υποχρέωσης. Αντιθέτως, με τη νέα σύμβαση δίνουν συγχωροχάρτι στην εταιρεία και πάνω από όλα, στερούν από το δημόσιο το δικαίωμα να διεκδικήσει αποζημίωση λόγω αθέτησης/μη τήρησης των υποχρεώσεων της Ελληνικός Χρυσός.
Αποδεικνύοντας δε ότι λειτουργούν ως Υπουργοί μιας αδύναμης Αποικίας, φαίνεται να έχουν αποδεχτεί, στη νέα Σύμβαση, την «αποφυγή» των προβλέψεων του ελληνικού θεσμικού πλαισίου καθώς, η επίλυση διαφορών (Διαιτησία) θα γίνεται εκτός Ελλάδας, όπως και τη θέσπιση ρητρών και αποζημιώσεων εις βάρος του Δημοσίου, σε περιπτώσεις καθυστερήσεων εκ μέρους της διοίκησης στην έκδοση αδειών και σε διαδικασίες ελέγχου. Η Ελλάδα θα έχει πλέον δεμένα χέρια και κανείς/καμία Υπουργός ή δημόσιος/α λειτουργός δε θα μπορεί να αμφισβητήσει επιλογές και απαιτήσεις της εταιρείας.
Σε μια χρονική στιγμή μάλιστα που το ΥΠΕΝ όφειλε, μετά την τελεσιδικία των περιβαλλοντικών παραβάσεων που ξεκίνησαν επί ΣΥΡΙΖΑ, να προβεί σε αφαίρεση της περιβαλλοντικής άδειας της εταιρείας, όπως προβλέπει η ευρωπαϊκή και ελληνική περιβαλλοντική νομοθεσία.
Η κυβέρνηση δίνει επιπλέον «φιλί ζωής» και στην οικονομική βιωσιμότητα της Ελληνικός Χρυσός, αφού πολλά δημοσιεύματα αναφέρονταν στην αδυναμία χρηματοδότησης του επενδυτικού της σχεδίου και στην αναζήτηση στρατηγικού επενδυτή. Και οι χρήσιμοι «υπηρέτες» της εταιρείας, παρουσία και των ξένων πρεσβευτών, εξυπηρετούν και τις καλές χρηματιστηριακές επιδόσεις της.
Η χαριστική εξυπηρέτηση των συμφερόντων μίας εταιρείας κλονίζει το κράτος δικαίου στη χώρα μας. Το μήνυμα προς τη διεθνή επενδυτική κοινότητα είναι ότι στην Ελλάδα οι κανόνες υπάρχουν για να παραβιάζονται.
Οι Υπουργοί της ΝΔ από την άλλη, ως εκπρόσωποι του Δημοσίου και της Ελληνικής Πολιτείας, όφειλαν να καλέσουν την εταιρεία να συμμορφωθεί άμεσα με τη συμβατική της υποχρέωση, να υποβάλλει πλήρη τεχνική μελέτης μεταλλουργίας και, σε αντίθετη περίπτωση, να προχωρήσουν σε καταγγελία της Σύμβασης και στη διεκδίκηση αποζημίωσης για θετικές και αποθετικές ζημίες για το Δημόσιο.
Οι αρμόδιοι όμως Υπουργοί της κυβέρνησης ΝΔ λειτουργούν εις βάρος του Δημόσιου συμφέροντος και προς όφελος των συμφερόντων της εταιρίας, κάτι που τους φέρνει αντιμέτωπους με σοβαρές πλέον ευθύνες παράβασης των καθηκόντων τους, μαζί με τις ευθύνες για την περιβαλλοντική υποβάθμιση της Χαλκιδικής.
Είναι έτοιμοι να αναλάβουν αυτές τις ευθύνες; Γιατί δε θα επιτρέψουμε να «παραγραφούν».