Σπιτικές Προτάσεις για την 25η Μαρτίου

Σκορδαλιά
(όχι πατατάδα)
Μία σκορδοκεφαλή ολόκληρη, μία μέτρια πατάτα βραστή εντελώς κρύα, μία χοντρή φέτα ψωμί μπαγιάτικο μουλιασμένο πολύ καλά στο νερό και στιμένο καλά και χωρίς την πέτσα του (κόρα), λίγο αλάτι, λάδι, ξύδι όσο σηκώσει. Από λίγο το βάζομε. Δύο – τρεις σταγόνες γάλα εβαπορέ αδιάλυτο ή ένα κρόκο αυγού. Γίνεται πιο βελουτέ.
Κοπανίζομε τα σκόρδα στο γουδί. Βάζομε στο μπλέντερ λιωμένη την πατάτα, το ψωμί μαλαγμένο καλά με το χέρι μας, το αλάτι, το σκόρδο χτυπημένο πρώτα στο γουδί και λίγο λάδι, λίγο ξύδι. Ανοίγομε το μπλέντερ και συνεχίζομε από λίγο λάδι λίγο ξύδι. Περίπου μια φλυτζάνα λάδι, ένα σφηνάκι ξύδι σηκώνει αλλά δοκιμάζομε και το βάζομε από λίγο. Στο τέλος προσθέτομε λίγο γάλα εβαπορέ αδιάλυτο ή ένα κρόκο αυγού (σιγά την αμαρτία)

Μπακαλιάρος τηγανητός
Με κουρκούτι: Για δύο φύλλα μπακαλιάρο. Τον κόβομε τεμάχια, του βγάζομε τα πτερύγια, τον γλυκαίνομε σε νερό κρύο που το αλλάζομε συχνά περίπου 24 ώρες. Εξαρτάται πόσο χονδρός είναι ο μπακαλιάρος. Τον στεγνώνομε με χαρτί κουζίνας και τον βουτάμε στο κουρκούτι που γίνεται με ένα μπουκάλι μπύρα, 2 αυγά και αλεύρι. Μέτριος χυλός, όχι πηχτός. Τον αλευρώνομε πρώτα και μετά στο κουρκούτι. Μπόλικο λάδι στο τηγάνι να καίει. Γίνεται και με σκέτο αλεύρι

Πατζάρια βραστά

Βεβαίως με τον μπακαλιάρο και την σκορδαλιά
Τα καθαρίζομε, τα βράζομε κομμένα στα τέσσερα. Ελαιόλαδο από πάνω, αλάτι, ξύδι

Χαλβάς Σμυρνέικος
Ένα λάδι, δύο σιμιγδάλι, τρία ζάχαρη, τέσσερα νερό
Σ’ ένα τσικάλι βάζομε ένα μέρος λάδι, δύο μέρη σιμιγδάλι χονδρό και μία χούφτα ασπρισμένα αμύγδαλα. Ανοίγομε το μάτι της κουζίνας. Στο άλλο μάτι της κουζίνας βάζομε ένα άλλο τσικάλι με τρία μέρη ζάχαρη, τέσσερα μέρη νερό. Φλούδα από ένα λεμόνι, ένα μασούρι κανέλα και μερικά γαρύφαλλα. Δηλαδή συγχρόνως στη φωτιά και το τσικάλι με το σιρόπι και το τσικάλι με το σιμιγδάλι. Το σιμιγδάλι θέλει καλό καβούρντισμα διαφορετικά μυρίζει άσχημα. Το ανακατεύομε συνέχεια με μια ξύλινη κουτάλα. Συγχρόνως με μια άλλη κουτάλα ανακατεύομε και το άλλο τσικάλι να λιώσει η ζάχαρη. Δεν το αποσύρομε από τη φωτιά. Όταν έχουν καβουρδιστεί καλά τα αμύγδαλα (φαίνονται) είναι το σιμιγδάλι έτοιμο. Χωρίς να αποσύρομε από τη φωτιά βάζομε πάνω στο σιμιγδάλι ένα τρυπητό και ρίχνομε το σιρόπι. Τότε μόνο το τραβάμε από τη φωτιά το σιρόπι προσέχοντας μην καούμε γιατί πετιέται χυλός. Στην αρχή είναι σαν σούπα. Ανακατεύομε συνέχεια μέχρι να δέσει. Να γυρίζει σχεδόν σαν μπάλα. Τραβάμε από τη φωτιά τον βάζομε σε φόρμα πασπαλίζομε με κανέλα Αφήνομε να κρυώσει και ψυγείο
Ο χαλβάς μου θυμίζει την γιαγιά μου τη Σμυρνιά. Μα και την θεία μου την Φωτό και την ξαδέρφη μου τη Μαρίκα και κάποιες ξαδέρφες τους Μικρασιάτισσες, δεν θυμάμαι τ’ όνομά τους. Μόνο τις φυσιογνωμίες τους θυμάμαι. Και που φτιάχνουν τον χαλβά στης θείας της Φωτός. Αυτός ο χαλβάς ο σιμιγδαλένιος. Και που ήταν όλες μαζί και γελούσαν. Οι Μικρασιάτισσες μαζεύονταν πάντα όλες μαζί. Και τις Απόκριες ντυνόμαστε μασκαράδες. Πάντα! Αυτές τις μέρες, της απομόνωσης, αυτές τις μέρες των Απόκρεων και της Καθαράς Δευτέρας πόσο πολύ τις θυμήθηκα. Πόσο πολύ μου λείψανε αυτά τα χρόνια, αυτοί οι άνθρωποι!

Χαλβάς Φαρσάλων
Ένα ποτήρι λάδι, δύο ποτήρια ζάχαρη, τέσσερα ποτήρια νερό, ένα νεσεστέ.
Βάζομε το λάδι με τη ζάχαρη στην κατσαρόλα να πάρει ένα ξανθό χρώμα. Βάζομε σε λεκανίτσα το νερό με το νεσεστέ και το ρίχνομε στην κατσαρόλα. Το ανακατεύομε μέχρι να βγάλει το λάδι του.