Στο επίκεντρο η Χανιώτισσα γυναίκα του Αριστείδη Μπαλτά για προνομιακή αντιμετώπιση – Τι απαντά ο πρώην υπουργός Παιδείας

Στο κέντρο της δημόσιας κριτικής βρίσκεται τις τελευταίες ημέρες η σύζυγος του πρώην Υπουργού Παιδείας και βουλευτή ΣΥΡΙΖΑ κ. Αριστείδη Μπαλτά. Η κ. Ευαγγελία Π. που έχει καταγωγή από τα Χανιά και εργαζόταν σε δημοτική επιχείρηση του Δήμου Χανίων κατηγορείται από τον δημοσιογράφο της Καθημερινής Κωνσταντίνο Ζούλα ότι επί χρόνια καταλαμβάνει υψηλόβαθμες και υψημόμισθες θέσεις στο δημόσιο χωρίς να έχει τα τυπικά προσόντα. Ο πρώην υπουργός από την πλευρά του μιλά για εκτόξευση λάσπης.

Διαβάστε τι γράφει ο δημοσιογράφος:

Δεν είχαν περάσει παρά λίγες μέρες από τότε που ο ΣΥΡΙΖΑ ανέλαβε την εξουσία και ο κ. Αριστείδης Μπαλτάς είπε την περιβόητη φράση «η αριστεία είναι ρετσινιά». Εχω την αίσθηση πως ήταν από τις πρώτες δηλώσεις που ταρακούνησαν ακόμη και τους πιο καλοπροαίρετους ότι κάτι αλλόκοτο επεφύλασσε στη χώρα η Πρώτη Φορά Αριστερά. Διότι είναι αλλόκοτο, βέβαια, να έχεις φτάσει τα 70 σου χρόνια και να χαρακτηρίζεις προβληματικούς τους ανθρώπους που θέλουν να ξεχωρίσουν με την αξία τους. Διότι αυτό πίστευαν και πιστεύουν ο κ. Μπαλτάς και άλλοι σύντροφοί του. Οτι η φιλομάθεια, η προσπάθεια, η εργατικότητα, η άμιλλα και εντέλει η επιβράβευση της αξίας δεν πρέπει να παίζουν κανένα ρόλο στην επαγγελματική διαδρομή ενός ανθρώπου.

Σήμερα, λοιπόν, επέλεξα να σας διηγηθώ ένα παράδειγμα της φιλοσοφίας Μπαλτά. Η Ευαγγελία Π. διορίστηκε πριν από αρκετά χρόνια σε δημοτική επιχείρηση στα Χανιά. Ηταν η εποχή των παχιών αγελάδων. Τότε που (δανεικά) λεφτά υπήρχαν και όλοι οι δήμοι άνοιγαν και μερικές ιδιωτικίζουσες επιχειρήσεις, π.χ. με θέμα τον πολιτισμό, για να βολεύουν ψηφοφόρους τους.

Κάποια στιγμή η Ευαγγελία θέλησε να μετακομίσει στην Αθήνα. Και ω του θαύματος (και κάποιου ισχυρού πολιτικού μέσου) όχι μόνον κατάφερε να μην χάσει τη θέση της, αλλά να αποσπασθεί ως δανεική στη ΔΕΠΑΝΟΜ. Τι ήταν η ΔΕΠΑΝΟΜ; Μια εταιρεία του Δημοσίου υπεύθυνη για την κατασκευή νοσοκομείων. Η Ευαγγελία δεν είχε καμία σχέση με το αντικείμενο (πολιτικές επιστήμες είχε σπουδάσει), αλλά αυτό βέβαια ελάχιστη σημασία είχε.

Τα χρόνια πέρασαν, ήρθε η κρίση, και η τρισκατάρατη τρόικα αποφάσισε να κλείσει τη ΔΕΠΑΝΟΜ. Η μάλλον να τη συγχωνεύσει με τον Οργανισμό Σχολικών Κτιρίων και τη Θέμις Κατασκευαστική (τη δημόσια εταιρεία για την κατασκευή φυλακών) σε μια ενιαία επιχείρηση που ονομάστηκε «Κτιριακές Υποδομές» (ΚΤΥΠ). Το επέβαλε αυτό η τρόικα γιατί έκρινε ότι μια χώρα που είχε καταρρεύσει ήταν εξωπραγματικό να διατηρεί τρεις εταιρείες με παρεμφερές αντικείμενο. Πρόταση που βρήκε σύμφωνη, βέβαια, την τότε κυβέρνηση. Πόσο μάλλον όταν, λόγω κρίσης, δεν υπήρχε και κατασκευαστικό αντικείμενο.

Ενα από τα θύματα των αυτονόητων περικοπών θα ήταν και η Ευαγγελία. Ως δανεική είχε μεταταγεί στη ΔΕΠΑΝΟΜ, ενώ στο μεσοδιάστημα είχε κλείσει και η δημοτική επιχείρηση που την είχε δανείσει. Και πάλι όμως, ω του θαύματος, η Ευαγγελία κατόρθωσε να μην απολυθεί. Εκανε ασφαλιστικά μέτρα και απέσπασε μια αμετάκλητη –μάλιστα– απόφαση, καθώς για λόγους «ανεξήγητους» η νέα διοίκηση της ΚΤΥΠ (που είχε στο μεσοδιάστημα διορίσει ο ΣΥΡΙΖΑ) δεν προσέβαλε –ως ώφειλε– την προσωρινή της δικαίωση.

Η ιστορία της Ευαγγελίας έχει ακόμη πιο ωραίο happy end. Η νέα διοίκηση της ΚΤΥΠ, που απεμπόλησε τη δυνατότητά της να μην την προσλάβει, την αντάμειψε με μια ζηλευτή θέση. Καίτοι η Ευαγγελία δεν είχε καμία σχετική πείρα, την έχρισε διευθύντρια Ακίνητης Περιουσίας της εταιρείας. Θέση με τεράστιες ευθύνες, καθώς η ΚΤΥΠ έχει στην κατοχή της περί τα 2.200 ακίνητα σε όλη τη χώρα και η Ευαγγελία καλείται τους τελευταίους μήνες να τα αξιοποιήσει προς όφελός μας.

Εκείνη, όμως, ούτε με αυτήν την εξέλιξη δεν φαίνεται να έμεινε ευχαριστημένη. Ετσι, πριν από ένα μήνα, διεκδίκησε και πέτυχε να αυξήσει και τον μισθό της. Καταθέτοντας στο Δ.Σ. της ΚΤΥΠ ένα εντελώς άσχετο με τη διευθυντική της θέση μεταπτυχιακό (στην «Ιστορία και Φιλοσοφία των Επιστημών και της Τεχνολογίας» από το ΕΜΠ) απέσπασε και το σχετικό επίδομα (αν και αυτό απαγορεύεται ρητά από τον νόμο, που απαιτεί το μεταπτυχιακό να έχει συνάφεια με τη θέση πρόσληψης του αιτούντος).

Τη σχετική απόφαση του Δ.Σ. της ΚΤΥΠ (2 Αυγούστου) την έχω στα χέρια μου. Γράφει επί λέξει ότι στην περίπτωση της Ευαγγελίας Π. «διαπιστώνεται συνάφεια του μεταπτυχιακού τίτλου σπουδών “Ιστορία και Φιλοσοφία των Επιστημών και της Τεχνολογίας” με το αντικείμενο της απασχόλησής της ως προϊσταμένης της Διεύθυνσης Ακίνητης Περιουσίας» και έτσι κατατάσσεται (και μάλιστα από 1/1/16) σε νέο μισθολογικό κλιμάκιο. Δηλαδή, θα πάρει και αναδρομικά η Ευαγγελία.

Θα αναρωτιέστε τι με έπιασε ξαφνικά να ασχοληθώ με μια απλή υπάλληλο, που έγινε με εμφανώς αναξιοκρατικό τρόπο διευθύντρια. Οπως και τι σχέση έχει με όλα αυτά ο κ. Μπαλτάς. Θα σας πω.

Η Ευαγγελία Π. τυγχάνει να είναι η σύζυγος του Αριστείδη Μπαλτά. Και θα εκπλαγείτε, ίσως, αν ακούσετε ότι αυτή μπορεί να μην είναι η μόνη «σύμπτωση» με την απροσδόκητη επαγγελματική εξέλιξή της αφότου ο ΣΥΡΙΖΑ κατέλαβε την εξουσία. Αν διαβάσει κανείς το βιογραφικό του πρώην υπουργού Παιδείας, θα δει ότι το μεταπτυχιακό μάθημα που διδάσκει λέγεται «Ιστορία και Φιλοσοφία των Επιστημών και της Τεχνολογίας».

Ιδού λοιπόν γιατί είναι ρετσινιά η αριστεία. Ο κ. Μπαλτάς, προφανώς, έχει άλλες ανώτερες ηθικές αρχές. Αυτές που του επιτρέπουν να αφήνει τη σύζυγό του να χρησιμοποιεί έναν μεταπτυχιακό τίτλο τον οποίο ο ίδιος της έδωσε για να αυξήσει παρανόμως τον μισθό της σε μια εντελώς άσχετη με τις σπουδές της διευθυντική θέση, στην οποία επίσης διορίστηκε με αναξιοκρατικό τρόπο. Οσο για μας που δεν χάψαμε ποτέ το περιβόητο ηθικό πλεονέκτημα της Αριστεράς, μόνο μια λέξη ταιριάζει εν προκειμένω. Ντροπή.

Και η απάντηση του βουλευτή Αττικής και πρώην Υπουργού Παιδείας του ΣΥΡΙΖΑ κ. Αριστείδη Μπαλτά σχετικά με το δημοσίευμα της Καθημερινής:

Η εκτόξευση λάσπης προς κάθε κατεύθυνση τείνει να ξεπεράσει κάθε όριο. Δημοσίευμα της ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ (9/09/2017), που αναπαράγεται με ιλιγγιώδεις ταχύτητες από διάφορα δήθεν ενημερωτικά κέντρα και παράκεντρα,   όπως και από εξέχουσες προσωπικότητες της Ακροδεξιάς που στεγάζονται στην Νέα Δημοκρατία, στοχοποιεί με ασύστολα ψεύδη, όχι πλέον μόνο εμένα, αλλά ένα μη πολιτικό πρόσωπο, τη σύζυγό μου. Τούτες ειδικά τις μέρες ο σκοπός γίνεται πρόδηλος: να συκοφαντηθούν με όλα ανεξαιρέτως τα μέσα οι προσπάθειες που επιδιώκουν να ξεκαθαρίσουν την ενδημούσα διαπλοκή. Γιατί εκείνη εξασφάλιζε την απρόσκοπτη αναπαραγωγή του «πολιτικού συστήματος» που κυβερνούσε τη χώρα για δεκαετίες.

Ακολουθεί η απάντηση στο δημοσίευμα της ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ.

Αθήνα, 10 Σεπτεμβρίου 2017

Αγαπητέ κύριε Παπαχελά,

Δεν θα φανταζόμουν ποτέ ότι η Καθημερινή, παρά την συστηματική πολεμική που άσκησε εναντίον μου όταν είχα την τιμή να υπηρετώ ως Υπουργός Πολιτισμού Παιδείας και Θρησκευμάτων, θα φιλοξενούσε ποτέ ένα τέτοιας ποιότητας δείγμα συκοφαντικής παρα-δημοσιογραφίας. Που θίγει κατάφωρα όχι μόνο εμένα, αλλά και την σύζυγο μου. Η οποία ούτε είναι, ούτε θέλησε ποτέ να είναι, ούτε φάνηκε ποτέ ότι είναι «πολιτικό πρόσωπο».

Αντιπαρέρχομαι τις διαστρεβλώσεις που αναπαράγει η πρώτη παράγραφος του άρθρου του συνεργάτη σας κ. Κωνσταντίνου Ζούλα. Αυτές απλώς αναμασούν χιλιοειπωμένα σχόλια που παραποιούν ακόμη μια φορά μια φράση που είπα κάποτε στην Βουλή. Και η οποία, όπως γνωρίζετε, αναφερόταν σε ανταγωνιστικές εξετάσεις παιδιών Δημοτικού.

Εδώ απλώς θέλω να απαντήσω κατά το δυνατόν ξερά και από τη δική μου θέση στα ψεύδη, τις διαστρεβλώσεις, και τις σημαίνουσες αποσιωπήσεις του εν λόγω άρθρου.

Α. Σε σχέση με την υπηρεσιακή κατάσταση της συζύγου μου

1. Η σύζυγος μου εργαζόταν με σύμβαση εργασίας αορίστου χρόνου στην Δημοτική Πολιτιστική Επιχείρηση Χανίων (ΔΗΠΕΧ) από το 1994, όπου για σημαντικό διάστημα ασκούσε διευθυντικά καθήκοντα.

2. Το 2002 με σύμβαση που υπογράφθηκε μεταξύ της ΔΗΠΕΧ Α.Ε., της ΔΕΠΑΝΟΜ  Α.Ε. και της  ιδίας έγινε «δανεισμός» της για ένα χρόνο στην δεύτερη εταιρία. Μετά από αυτή τη «δοκιμαστική» περίοδο, νέα σύμβαση μετέτρεψε τον δανεισμό σε δανεισμό αορίστου χρόνου. Έκτοτε αποτελούσε αναπόσπαστο μέρος του προσωπικού της ΔΕΠΑΝΟΜ Α.Ε., αναφερόμενη κανονικά στο οργανόγραμμά της, χωρίς καμιά απολύτως διάκριση από το λοιπό τακτικό προσωπικό της και χωρίς καμιά σχέση με την αρχική εταιρεία.

3. Το 2011 συγχωνεύτηκαν η ΔΕΠΑΝΟΜ Α.Ε., η ΟΣΚ Α.Ε. και η ΘΕΜΙΣ ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΤΙΚΗ Α.Ε. στην νέα εταιρία ΚΤΙΡΙΑΚΕΣ ΥΠΟΔΟΜΕΣ Α.Ε. (ΚΤΥΠ Α.Ε.). Η πράξη συγχώνευσης προέβλεπε τη μεταφορά στη νέα εταιρεία όλων των υπηρετούντων στις τρεις συγχωνευόμενες εταιρείες. Σημειώνεται ότι τον χρόνο εκείνο η ΔΗΠΕΧ είχε ήδη κλείσει και το προσωπικό της είχε μεταφερθεί αλλού, χωρίς βεβαίως να έχει συμπεριληφθεί σ’ αυτό η σύζυγός μου, θεωρούμενη πλέον -ορθά- ως εργαζόμενη της ΔΕΠΑΝΟΜ Α.Ε.

4. Επειδή κατά τη μεταφορά ανέκυψε ερώτημα ως προς την τυπική σχέση που συνέδεε τη σύζυγό μου με την ΔΕΠΑΝΟΜ Α.Ε. (στην οποία είχαν στο μεταξύ μονιμοποιηθεί νόμιμα δεκάδες συμβασιούχοι ορισμένου χρόνου, με πολύ μικρότερη προϋπηρεσία από τη δική της), η σύζυγός μου προσέφυγε στη Δικαιοσύνη. Το ζήτημα εξετάστηκε τρεις φορές, όπου και τις τρεις δικαιώθηκε. Το σκεπτικό της τελικής αμετάκλητης απόφασης ήταν, εκτός των άλλων, ότι το Δικαστήριο «αναγνωρίζει ότι η ενάγουσα συνδέεται με την εναγόμενη εταιρία με μία ενιαία σύμβαση εξαρτημένης εργασίας αορίστου χρόνου από 7-01-2002 για κάθε νόμιμη συνέπεια».

5. Από το 2002 μέχρι σήμερα, η σύζυγος μου ασκεί διοικητικά καθήκοντα σε διάφορες θέσεις τόσο της ΔΕΠΑΝΟΜ Α.Ε. όσο και της ΚΤΥΠ Α.Ε., ανάλογα με τις ανάγκες της υπηρεσίας και σύμφωνα με τις εντολές των διοικήσεων. Πριν από τέσσερεις μήνες επιλέχθηκε από το Δ.Σ. της ΚΤΥΠ Α.Ε. (κατά τις πάγιες εκεί διαδικασίες) να προΐσταται της Διεύθυνσης Ακίνητης Περιουσίας.

Β. Σε σχέση με τις μεταπτυχιακές σπουδές της συζύγου μου

1. Η σύζυγος μου είναι απόφοιτος του Τμήματος Πολιτικών Επιστημών της Νομικής Σχολής του ΕΚΠΑ. Το 2003 έγινε δεκτή, μετά από γραπτές εξετάσεις, χωρίς καμιά δική μου συμμετοχή ή οποιαδήποτε ανάμειξη, στο Διαπανεπιστημιακό Πρόγραμμα «Ιστορία και Φιλοσοφία των Επιστημών και της Τεχνολογίας», το οποίο οργανώνουν από κοινού το Πανεπιστήμιο Αθηνών (Τμήμα ΜΙΘΕ) και το ΕΜΠ (σχολή ΕΜΦΕ). Η περάτωσή του απαιτεί την ολοκλήρωση κύκλου μαθημάτων και μιας διπλωματικής εργασίας ερευνητικού επιπέδου. Η διπλωματική εργασία της συζύγου μου αφορά θέμα της Ιστορίας της Τεχνολογίας, της οποίας επιβλέπων υπήρξε συνάδελφος εξειδικευμένος στην Ιστορία της Τεχνολογίας.

2. Μετά την ολοκλήρωση των μεταπτυχιακών σπουδών της, η σύζυγός μου υπέβαλε αίτηση για την αναγνώριση του μεταπτυχιακού της τίτλου από την υπηρεσία (2008). Το αίτημα εξετάστηκε για πρώτη φορά (μαζί με άλλα) μόλις το 2017 και έγινε αποδεκτό.

Κύριε Παπαχελά,

Για λόγους αρχής τους οποίους είμαι βέβαιος ότι ο κ. Ζούλας δεν θα θελήσει να καταλάβει, αφού, κατά παράβαση κάθε δεοντολογίας, “παρέλειψε” να ενημερωθεί έγκυρα, αλλά είμαι βέβαιος ότι εσείς θα κατανοήσετε, δεν θεωρώ νοητό να παρεμβαίνω καθ’ οιονδήποτε τρόπο στην σταδιοδρομία της συζύγου μου. Άλλωστε ούτε εκείνη θα το επέτρεπε ποτέ.

Από εκεί και πέρα, τα όσα ισχυρίζεται ο κ. Ζούλας περί απονομής εκ μέρους μου μεταπτυχιακών τίτλων κατά βούληση και όλα τα συναφή είναι τόσο εξωφρενικά ώστε να μην απαιτούν εδώ άλλη αντίκρουση. Ας αφήσουμε, λοιπόν, στην άκρη τα πλεονεκτήματα της αριστεράς, ηθικά ή άλλα, για να επικεντρωθούμε, για μια φορά, στο «ηθικό πλεονέκτημα» των fake news…

Είμαι βέβαιος κύριε Παπαχελά, ότι θα θελήσετε να δημοσιεύσετε το παρόν κείμενο σε θέση από όπου θα μπορέσει αυτό να αποκριθεί, έστω στοιχειωδώς, στον κουρνιαχτό που έχει εξαπολυθεί. Όπως άλλωστε και ο νόμος επιβάλλει.

Σας ευχαριστώ για την προσοχή σας

Αριστείδης Μπαλτάς

Ομότιμος καθηγητής ΕΜΠ

Βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ Αττικής

Και η νέα απάντηση του δημοσιογράφου της Καθημερινής κ. Κωνσταντίνου Ζούλα:

Κε Μπαλτά

Συγχωρέστε με που δεν θα  απαντήσω στα υποτιμητικά σχόλιά σας -περί παραδημοσιογραφίας, fake news κλπ- αλλά το πράττω συνειδητά, διότι πέραν του ότι δεν έχω συνηθίσει να συνδιαλέγομαι με αυτόν τον τρόπο, δεν αντελήφθην στην επιστολή σας να διαψεύδεται στο παραμικρό το ρεπορτάζ μου.

Κι έτσι θα προτιμήσω να σας επαναλάβω 3 ερωτήματα τα οποία διετύπωσα και στο κείμενό μου και παραδόξως ξεχάσατε να απαντήσετε.

1. Πώς εξηγείτε εσείς ότι το ΔΣ της ΚΤΥΠ (που διόρισε ο ΣΥΡΙΖΑ) απεμπόλησε την εκ του νόμου υποχρέωσή του να προσβάλει δικαστικά την προσωρινή δικαίωση της συζύγου σας με συνέπεια αυτή να καταστεί αμετάκλητη;

2. Με ποια ακριβώς προσόντα η σύζυγός σας ανέλαβε μια τόσο σημαντική διευθυντική θέση (επι ΣΥΡΙΖΑ) -αυτή της διαχείρισης της Δημόσιας Ακίνητης Περιουσίας της ΚΤΥΠ- όταν το πτυχίο της ήταν εντελώς άσχετο (Πολιτικών Επιστημών); Για να καταλάβουν οι αναγνώστες πόσο αλλότριο είναι το βιογραφικό της συζύγου σας με τα νέα καθήκοντά της, αρκεί να επισημάνω ότι η προκάτοχός της είχε δύο απολύτως σχετικά με τη θέση της διπλώματα (Αρχιτέκτονα και Πολιτικού Μηχανικού).

3. Στην απάντησή σας, όμως, κ Μπαλτά περιέργως ξεχάσατε (ακόμη και να σχολιάσετε) το κυριότερο που ανέδειξα στο ρεπορτάζ μου. Οτι η σύζυγός σας διεκδίκησε και πήρε με εντελώς παράνομο τρόπο και αύξηση για τα νέα καθήκοντά της, καταθέτοντας ένα εντελώς άσχετο με τη θέση της μεταπτυχιακό (αυτό στην “Ιστορία και Φιλοσοφία των Επιστημών και της Τεχνολογίας) το οποία κατά σύμπτωση διδάσκετε και εσείς στο ΕΜΠ. Και είναι παράνομο το επίδομα, διότι θα γνωρίζετε προφανώς κ Μπαλτά ότι ο νόμος 4354/2015 που το κόμμα σας ψήφισε, ορίζει ρητά στο άρθρο 9 ότι κάτοχοι μεταπτυχιακών τίτλων σπουδών προωθούνται κατά δύο Μισθολογικά Κλιμάκια (όπως πέτυχε παρανόμως η σύζυγός σας) «μόνο όταν το περιεχόμενο των μεταπτυχιακών τίτλων σπουδών είναι συναφές με το αντικείμενο απασχόλησης του υπαλλήλου, όπως προκύπτει από την προκήρυξη της θέσεως κατά την πλήρωση ή την περιγραφή της θέσης εργασίας από τον οργανισμό της Υπηρεσίας».

Κατά τα λοιπά κ. Μπαλτά ειλικρινά δεν θα ήθελα να είμαι στη θέση σας. Διότι υποψιάζομαι πόσο αμήχανα πρέπει να αισθανθήκατε γράφοντας τη φράση «δανεισμός αορίστου χρόνου» για να αιτιολογήσετε αναδρομικά την εξόφθαλμα παράτυπη μονιμοποίηση της συζύγου σας στο Δημόσιο.

"google ad"