Στο ερευνητική κέντρο του CERN στην Ελβετία οι μαθητές του ΓΕΛ Σούδας | Φωτός

Επίσκεψη στo Cern πραγματοποίησαν στα πλαίσια εκπαιδευτικής εκδρομής μαθητές του Γενικού Λυκείου Σούδας.

Η επίσκεψη διήρκησε 5 μέρες και συγκεκριμένα το διάστημα 13–17 Ιανουαρίου 2024. Συμμετείχαν 18 μαθητές/τριες από τη Β’ τάξη ενώ συνοδοί εκπαιδευτικοί ήταν ο κ. Βιολάκης Στράτος, Φυσικός MSc και ο κ. Αποστόλου Μάνθος, Πληροφορικός MSc. Η αρχή του ταξιδιού έγινε από το αεροδρόμιο των Χανίων το Σάβατο πρωί 13 Ιανουαρίου όπου ταξιδέψαμε με αεροπλάνο μέχρι την Αθήνα και από εκεί μέχρι το Μιλάνο της Ιταλίας. Με την άφιξη μας στο αεροδρόμιο του Μιλάνο μας περίμενε λεωφορείο το οποίο μας μετέφερε στην πόλη του Μιλάνο όπου αποτέλεσε την αρχή του προγράμματος της εκδρομής.

Περιήγηση στο Μιλάνο

Ξεκινήσαμε την περιήγηση από το κάστρο των Σφόρτσα. Οι μεγαλοπρεπείς του πύργοι, ξεχωρίζουν από μακριά, τα μεγάλα επιβλητικά μεσαιωνικά του τείχη μοιάζουν να χωρίζουν το Μιλάνο στην μέση. Η τάφρος γύρω από αυτά παραπέμπει σε άλλες εποχές, το ίδιο και η τεράστια σιδερένια πόρτα που στέκει μπροστά από την αψιδωτή στοά, που οδηγεί στην εσωτερική αυλή του. Το κάστρο των Σφόρτσα είναι ένα από τα παλαιότερα χτίσματα στην πόλη του Μιλάνο, χτισμένο πάνω στα χαλάσματα παλιότερων οχυρώσεων, και σήμα κατατεθέν για την πόλη . Χτίστηκε τον 15ο αιώνα από τον Δούκα του Μιλάνου, Φραγκίσκο Σφόρτσα και ήταν ένα από τα μεγαλύτερα φρούρια στην Ευρώπη. Στο εσωτερικό του το μόνο που θυμίζει πως βρίσκεσαι στο σήμερα, είναι η πληθώρα των διερχόμενων που, είτε το χρησιμοποιούν σαν πέρασμα για τους πάλαι πότε κήπους του, το πάρκο Σεμπιόνε, είτε ξαποσταίνουν λίγο πριν συνεχίσουν την περιήγηση τους στις διάσημες συλλογές έργων τέχνης, που φιλοξενούνταν στο εσωτερικό του.

Σε κοντινή απόσταση από το κάστρο, βρεθήκαμε μπροστά στον υποβλητικό καθεδρικό ναό Duomo ο οποίος αποτελεί ένα από το γνωστότερα αξιοθέατα παγκοσμίως. Είναι η μεγαλύτερη εκκλησία στην Ιταλία και η Τρίτη μεγαλύτερη στον κόσμο, αφιερωμένη στην γέννηση της Παναγίας ενώ χρειάστηκαν 600 χρόνια περίπου για να ολοκληρωθεί. Το δέος που προκλήθηκε στους μαθητές μας όταν τον αντίκρισαν για πρώτη φορά, φτάνοντας στην πλατεία Duomo, δεν συγκρίνεται με αυτό που ένιωσαν όταν εισήλθαν στο εσωτερικό του και περπάτησαν ανάμεσα στους τεράστιους κίονες και στα 45 μέτρα ύψους κλίτη. Αντίστοιχα εντυπωσιακά είναι και τα 20 μέτρα βιτρό παράθυρα που αφήνουν το φως να εισέλθει τόσο όσο απαιτείται ώστε να μην χαθεί η μυστηριακή ατμόσφαιρα του μεγαλοπρεπή ναού.

Μετά την μεγάλη μας βόλτα στο εσωτερικού του ναού, η επίσκεψη στην ταράτσα του που έχει μια από τις καλύτερες θεές στο Μιλάνο, ήταν αναπόφευκτη. Στην ταράτσα φτάσαμε ανεβαίνοντας 250 σκαλοπάτια και η θέα μας αποζημίωσε. Τα μεγαλοπρεπή αγάλματα που στολίζουν το εξωτερικό του ναού και που θαυμάσαμε από χαμηλά, από κοντά φαίνονται ακόμα πιο επιβλητικά.

Δίπλα στο Duomo θαυμάσαμε το πενταόροφο κτίριο κόσμημα, σε σχήμα Σταυρού με τις στοές με την γυάλινη οροφή. Είναι το παλαιότερο εμπορικό κέντρο στην Ιταλία, γνωστό και ως «Σαλόνι του Μιλάνο», η Galleria Vittorio Emmanuelle II. Χτίστηκε το 1867 σε αναγεννησιακό ρυθμό και συνέδεσε την Σκάλα του Μιλάνου με την πλατεία Duomo.

Ακολουθώντας την γυάλινη οροφή της Galleria Vittorio Emmanuelle II βρεθήκαμε στην ομώνυμη πλατεία όπου βρίσκεται η διασημότερη όπερα του κόσμου, η σκάλα του Μιλάνου. Σε μια πόλη με αρχιτεκτονικά κομψοτεχνήματα, η εξωτερική όψη τη σκάλας του Μιλάνου δεν εντυπωσιάζει, το εσωτερικό της όμως αποκαθιστά την φήμη της. Κατασκευάστηκε το 1778, κατόπιν εντολής της αυτοκράτειρας Μαρίας Θηρεσίας της Αυστρίας και έκτοτε έχει φιλοξενήσει στην σκηνή της μερικά από τα μεγαλύτερα έργα. Η πρόσβαση μέσα στην βασική σκηνή επιτρέπεται μόνο κατά την διάρκεια των παραστάσεων και μόνο για τους έχοντες εισιτήριο. Από το μουσείο της Σκάλας μας δόθηκε η δυνατότητα να θαυμάσουμε το απίστευτης ομορφιά θέατρο. Δύσκολα περιγράφεται η αίσθηση να βλέπεις πανοραμικά το πολυτελές θέατρο με τις κόκκινες βελούδινες πολυθρόνες, τον τεράστιο πολυέλαιο με τους 400 λαμπτήρες του, τις χρυσές λεπτομέρειες που κοσμούν τους τοίχους, την τεράστια σκηνή και την βαριά της αυλαία. Μας εντυπωσίασαν ακόμα τα φαντασμαγορικά θεωρία με τις κόκκινες βελούδινες ταπετσαρίες και τις χρυσές κεντημένες  λεπτομέρειες.

Τελευταία στάση στο Μιλάνο ήταν στο μοναστήρι της Santa Maria Delle Grazie γνωστό για το μυστικό δείπνο του Leonardo Da Vinci. Η πασίγνωστη τοιχογραφία του ιδιοφυή καλλιτέχνη, χρονολογείται από τον 15ο αιώνα και έχοντας περάσει για πολλούς αιώνες εκτεθειμένη και στις 4 εποχές του ιταλικού βορά, μια ισπανική κατοχή και μια κατάκτηση από τον Ναπολέοντα, περιήλθε στα χέρια των μοναχών του, όταν με βάση αυτό τον τοίχο έχτισαν την τραπεζαρία του μοναστηριού, προστατεύοντας το από την ολική καταστροφή.

Όλα αυτά από μόνα τους αρκούν, ώστε να δημιουργηθεί ένα μυστήριο γύρω από την τοιχογραφία. Συνέβαλε και λίγο η θεωρία των illuminati που έγινε γνωστή μέσα από την σειρά βιβλίων του Dan Brown, ήρθε και η πρόταση από τους συντηρητές να περιοριστούν οι επισκέψεις και οι φωτογραφίες στο χώρο και κάπως έτσι φτάσαμε ο αριθμός των επισκεπτών να είναι πολύ περιορισμένος. Δυστυχώς δεν κατορθώσαμε να βρούμε εισιτήριο και αρκεστήκαμε στην παρατήρηση του μοναστηριού εξωτερικά.

Περιήγηση στο Κόμο

Το απόγευμα αναχωρήσαμε για το Κόμο, παλαιότερα γνωστό στα ελληνικά ως Κώμον, το οποίο βρίσκεται στην περιφέρεια της Λομβαρδίας. Είναι η πρωτεύουσα και μεγαλύτερη πόλη της ιταλικής Επαρχίας του Κόμο. Εξαιτίας της εγγύτητάς του στη λίμνη Κόμο και στις Άλπεις, το Κόμο είναι δημοφιλής τουριστικός προορισμός. Η πόλη διαθέτει πολυάριθμα έργα τέχνης, εκκλησίες, κήπους, θέατρα, πάρκα και παλάτια. Από αυτά ξεχωρίζουν, το Ντουόμο (Καθεδρικός), η βασιλική Σαντ’Αμπόντιο, η Βίλα Όλμο, το Τεάτρο Σοσιάλ, το Μπρολέττο (το μεσαιωνικό δημαρχείο της πόλης) και η Κάζα ντελ Φάτσιο. Ένα πολύ όμορφο μέρος το οποίο επισκεφτήκαμε το βράδυ είναι οι δημόσιοι κήποι με το Τέμπιο Βολτιάνο, το μουσείο προς τιμήν του Alessandro Volta.

Ο Volta εισήγαγε τις έννοιες του δυναμικού (τάσης) και της ηλεκτρικής χωρητικότητας. Εφηύρε τη  βολταïκή στήλη  (ηλεκτρική μπαταρία), το ηλεκτρόμετρο και το  ευδιόμετρο . Αργότερα μαζί με τους  Λαβουαζιέ  και  Λαπλάς  συμμετείχε σε πειράματα για τον ατμοσφαιρικό ηλεκτρισμό, ενώ με τον Γκαλβάνι πειραματίστηκε πάνω στον ζωικό ηλεκτρισμό. Διαμάχη, όμως, με τον τελευταίο οδήγησε τον Βόλτα σε πυρετώδεις προσωπικές μελέτες, που του έδωσαν το δικαίωμα το 1800 να ανακοινώσει τη σπουδαιότατη ανακάλυψη της πρώτης πηγής συνεχούς ρεύματος, της περίφημης «βολταϊκής στήλης» με ηλεκτρόδια από χρυσό (+) και ψευδάργυρο (-) και ηλεκτρολύτη θειικό οξύ. Ο Μέγας Ναπολέων για να τον τιμήσει του απένειμε τον τίτλο του κόμη της Λομβαρδίας, ενώ πολύ αργότερα, το 1881, η παγκόσμια επιστημονική κοινότητα έδωσε προς τιμήν του το όνομα βολτ στη μονάδα τάσης του ρεύματος.

Περιήγηση στη Λουκέρνη

Το επόμενο πρωί Κυριακή 14 Ιανουαρίου επισκεφτήκαμε την πόλη της Λουκέρνης. Εκτείνεται κατά μήκος της λίμνης από το Altdorf που ο μύθος λέει ότι ο Γουλιέλμος Τέλλος σημάδεψε το μήλο στο κεφάλι του γιου του. Ήταν από τις πρώτες πόλεις που αποτέλεσαν την ελβετική συνομοσπονδία.  Το περισσότερο γνωστό αξιοθέατο της πόλης της Λουκέρνης είναι ίσως η παλιά ξύλινη σκεπαστή γέφυρα Kapellbrücke (Chapel Bridge) με τον ξύλινο πύργο Wasserturm που βρίσκεται περίπου στη μέση. Η γέφυρα χτίστηκε αρχικά τον 14ο αιώνα, ενώ κομμάτι της γέφυρας καταστράφηκε από πυρκαγιά. Στην σκεπή της γέφυρας από την εσωτερική μεριά βρίσκονται ωραίες τοιχογραφίες του 17ου αιώνα, αν και αρκετές καταστράφηκαν από την πυρκαγιά του 1993. Η γέφυρα και ο πύργος αποτελούσαν κομμάτι της οχύρωσης της πόλης.

Βρίσκονται σε απόσταση 3′-4′ από τον κεντρικό σιδηροδρομικό σταθμό της πόλης. Διασχίσαμε τη γέφυρα και φτάσαμε στην παλιά πόλη της Λουκέρνης όπου αφεθήκαμε στα μικρά, γραφικά στενάκια, ήπιαμε κάτι ζεστό στις πλατείες και θαυμάσαμε τα όμορφα, χρωματιστά ξύλινα κτίσματα. Καθώς περπατούσαμε στην παλιά πόλη, ξεχωρίσαμε την εκκλησία του αγίου Leodegar, λόγω του όγκου και του ύψους της. Κοντά στον ναό, δίπλα στην πλατεία Lowenplatz βρίσκεται ένα μικρό πάρκο που φιλοξενεί ένα ιδιαίτερο άγαλμα, ή μάλλον σκάλισμα. Αναπαριστά ένα λιοντάρι που ψυχορραγεί και ονομάζεται  Löwendenkmal . Η ανάγλυφη παράσταση έχει γίνει προς τιμήν των Ελβετών στρατιωτών που σκοτώθηκαν κατά την διάρκεια της Γαλλικής επανάστασης στο Παρίσι. Ο γνωστός συγγραφέας Μαρκ Τουέιν περιέγραψε το λιοντάρι της Λουκέρνης ως το πιο λυπηρό αλλά και συγκινητικό κομμάτι βράχου στον κόσμο.

Περιήγηση στη Ζυρίχη

Το απόγευμα της Κυριακής επισκεφτήκαμε το εργοστάσιο σοκολάτας Lindt λίγο έξω από την Ζυρίχη όπου είχαμε την ευκαιρία να δούμε από κοντά τα στάδια παραγωγής της σοκολάτας και να δοκιμάσουμε διάφορες γεύσεις.

Αργότερα το ίδιο απόγευμα επισκεφτήκαμε τη Ζυρίχη όπου περπατήσαμε γύρω από την παλιά πόλη, το Lindenhof και το ναό του Αγίου Πέτρου. Το Lindenhof είναι μια όαση στο κέντρο της πόλης με μια πολυτάραχη ιστορία και με υπέροχη θέα στο ναό Grossmunster, στο δημαρχείο, στο πανεπιστήμιο και στο Ελβετικό Ομοσπονδιακό Ινστιτούτο Τεχνολογίας. Τον 4ο αιώνα υπήρχε εκεί ένα ρωμαϊκό φρούριο και τον 9ο αιώνα ο εγγονός του Καρλομάγνου έχτισε μια βασιλική κατοικία. Μέχρι την πρώιμη σύγχρονη περίοδο, η πλατεία ήταν τόπος συνάντησης των κατοίκων της Ζυρίχης. Σήμερα είναι μια όαση γαλήνης και χαλάρωσης στο κέντρο της πόλης και τόπος συνάντησης παθιασμένων σκακιστών.

Περιήγηση στην Βέρνη

Την επόμενη ημέρα το πρωί της Δευτέρας 15 Ιανουαρίου επισκεφτήκαμε την Βέρνη, την πρωτεύουσα της Ελβετίας. Εκεί περπατήσαμε στην παλιά πόλη που αποτελεί μνημείο πολιτιστικής κληρονομιάς της Unesco και επισκεφτήκαμε την οικία του Einstein, ένα διαμέρισμα στον δεύτερο όροφο που κατοικούνταν από τον Αϊνστάιν, τη σύζυγό του Mileva Marić και τον γιο τους Χανς Αϊνστάιν από το 1903 έως το 1905 και το οποίο σήμερα έχει μετατραπεί σε μουσείο. Στη Βέρνη είδαμε επίσης τον 23 μέτρων και 800 ετών πύργο του ρολογιού που είναι διακοσμημένος με ένα τεράστιο αστρονομικό ρολόι όπως και το Stadttheater, την όπερα της πόλης. Τελευταία στάση ήταν στο παλάτι που με συνολικό μήκος πάνω από 300 μέτρα στεγάζει την Ελβετική Ομοσπονδιακή Συνέλευση και το Ομοσπονδιακό Συμβούλιο.

Το μεσημέρι αναχωρήσαμε για τη Γενεύη στην οποία βρίσκεται το ξενοδοχείο στο οποίο διανυκτερεύσαμε τις τελευταίες δύο ημέρες.

Περιήγηση στην Γενεύη

Το απόγευμα της Δευτέρας περιηγηθήκαμε στη πόλη της Γενεύης και στο ιστορικό κέντρο της. Αρχικά περπατήσαμε πλάι στη λίμνη και καταλήξαμε στο μεγάλο ρολόι λουλουδιών το οποίο με μια ελαφρά κλίση για ευκολότερη προβολή, αλλάζει με την εποχιακή ανθοφορία των φυτών του. Κατά μήκος της λίμνης θαυμάσαμε τους όμορφους κήπους από τριαντάφυλλα και οδηγηθήκαμε στο ψηλότερο σιντριβάνι της Ευρώπης (Jet d’Eau), ένα από τα πιο διάσημα αξιοθέατα της πόλης. Είναι ορατό σε όλη την πόλη αφού 500 λίτρα νερού ανά δευτερόλεπτο υψώνονται σε ύψος 140 μέτρα από την επιφάνεια της λίμνης.

Συνεχίζοντας την περιήγηση κατευθυνθήκαμε στην παλιά πόλη όπου επισκεφτήκαμε τον καθεδρικό ναό του Αγίου Πέτρου ο οποίος χτίστηκε ως Ρωμαιοκαθολικός Καθεδρικός ναός, αλλά μετατράπηκε σε προτεσταντική εκκλησία κατά τη διάρκεια της μεταρρύθμισης από τον Ιωάννη Καλβίνο. Ανεβαίνοντας στο καμπαναριό του ναού είχαμε την ευκαιρία να θαυμάσουμε την πόλη και τη λίμνη από ψηλά.

Περπατώντας στην καρδιά της παλιάς πόλης της Γενεύης περάσαμε από την παλαιότερη πλατεία της την (Bourg-de-Four). Γοητευτική και ατμοσφαιρική αποτελούσε την αγορά της πόλης από τον 9ο αιώνα και μετά. Τον 16ο αιώνα, εξόριστοι Προτεστάντες βρήκαν εκεί καταφύγιο ενώ σήμερα τουρίστες και ντόπιοι απολαμβάνουν τον καλό καιρό στα καφέ και στα εστιατόρια του. Λίγα μέτρα παραπέρα περάσαμε μέσα από ένα όμορφο πάρκο όπου δεσπόζει το μνημείο της μεταρρύθμισης (Reformation Wall), που ανεγέρθηκε το 1917 σε αναγνώριση της συμβολής της Γενεύης στην Προτεσταντική μεταρρύθμιση. Στη μέση του μνημείου είναι οι φιγούρες των ηγετών αυτού του κινήματος οι οποίες πλαισιώνονται από πολιτικούς που προώθησαν την μεταρρύθμιση της εκκλησίας.

Επίσκεψη στο CERN

Την επόμενη ημέρα το πρωί της Τρίτης 16 Ιανουαρίου επισκεφτήκαμε το Ερευνητικό Κέντρο CERN.

Το CERN (Eυρωπαϊκός Οργανισμός Πυρηνικής Έρευνας) βρίσκεται έξω από την Γενεύη σε απόσταση 9Κm και ιδρύθηκε το 1954 από 12 ευρωπαϊκά κράτη. Το ανθρώπινο δυναμικό του σήμερα είναι 2300 προσωπικό, 1400 υπότροφοι και μέλη καθώς και 12.500 επιστημονικοί συνεργάτες. Αποστολή του CERN είναι η προώθηση της γνώσης για τον κόσμο γύρω μας, η αναζήτηση πληροφοριών για το πώς ήταν η ύλη στα πρώτα λεπτά της ύπαρξης του Σύμπαντος, η ανάπτυξη νέων τεχνολογιών για επιταχυντές και= ανιχνευτές, η πληροφορική, το Web και το GRID, η ιατρική διάγνωση και θεραπεία, η εκπαίδευση και κατάρτιση επιστημόνων και μηχανικών.

Οι Βιομηχανικές εφαρμογές της έρευνας που διεξάγεται εκεί αφορούν την επεξεργασία προϊόντων, την αποστείρωση ιατρικού εξοπλισμού και τροφών, την κατασκευή των ημιαγωγών των ηλεκτρονικών υπολογιστών, την μικροηλεκτρονική, τη βελτίωση της αντοχής βιομηχανικών προϊόντων, τον έλεγχο και τον εντοπισμό των φθορών κινητήρων, τον έλεγχο του λαθρεμπορίου σε λιμάνια και αεροδρόμια. Οι ανιχνευτές ακριβείας, οι επιταχυντές και οι τεχνολογίες δεσμών βρίσκουν σπουδαίες ιατρικές εφαρμογές (διαγνωστικές και θεραπευτικές) στην ιατρική απεικόνιση (τομογραφία SPECT, PET, MRI), στην αναίμακτη θεραπεία καρκίνου με αδρόνια, στα ιατρικά ραδιοϊσότοπα για την διάγνωση και αντιμετώπιση ασθενειών και στη βραχυθεραπεία του καρκίνου.

Αρχικά περιηγηθήκαμε στο CERN Science Gateway, ένα εκθεσιακό χώρο στον οποίο οι μαθητές μας παρακολούθησαν χρησιμοποιώντας μέσα τελευταίας τεχνολογίας μια παρουσίαση της ιστορίας της έρευνας των στοιχειωδών σωματιδίων και μία καταπληκτική οπτικοακουστική αναπαράσταση της δημιουργίας του σύμπαντος. Το CERN Science Gateway είναι ένα μέρος το οποίο κάποιος έχει τη δυνατότητα να θαυμάσει τα επιτεύγματα της επιστήμης μέσα από αυθεντικές, καινοτόμες και εμπνευσμένες διαδραστικές κατασκευές.

Μέσω εντυπωσιακών πολυμέσων, επιστημονικών παραστάσεων, εκδηλώσεων που συνδυάζουν επιστήμη και πολιτισμό, οι επισκέπτες όλων των ηλικιών και των υποβάθρων μπορούν να εντρυφήσουν στις ανακαλύψεις και την τεχνολογία του CERN. Το όραμά του οργανισμού αφορά έναν κόσμο όπου η επιστήμη και η μάθηση αποτελούν μέρος της ζωής όλων. Πέντε διαφορετικοί χώροι φιλοξενούν τρεις εκθέσεις, δύο εργαστήρια, ένα ακροατήριο, ένα κατάστημα και ένα εστιατόριο, όλα συνδεδεμένα από μια γέφυρα ύψους 6 μέτρων που εκτείνεται στον κεντρικό δρόμο μπροστά από το CERN. Δύο αναρτημένοι σωλήνες αντικατοπτρίζουν την τεχνολογία αιχμής του συγκροτήματος επιταχυντή του CERN.

Εξωτερικά του χώρου της έκθεσης είναι τοποθετημένο ένα γλυπτό από χάλυβα μήκους 37 μέτρων και μάζας 15 τόνων, το οποίο έχει το σχήμα μιας γιγαντιαίας κορδέλας και δίνει φόρο τιμής σε μεγάλες ανακαλύψεις της Φυσικής και των μαθηματικών στο πέρασμα των αιώνων. Απέναντι από την είσοδο του κέντρου υπάρχει μια γιγάντια ξύλινη σφαίρα (The Globe) στο εσωτερικό της οποίας υπάρχει μόνιμη έκθεση που αφορά τη φυσική υψηλών ενεργειών και την ιστορία των στοιχειωδών σωματιδίων.

Στη συνέχεια μεταβήκαμε στο εστιατόριο του CERN όπου οι μαθητές γευμάτισαν δίπλα σε καθηγητές πανεπιστημίου και σε ερευνητές ενώ είχαν τη δυνατότητα να συζητήσουν μαζί τους για το έργο που επιτελείται στο ερευνητικό κέντρο. Μετά το γεύμα, στον λίγο χρόνο που είχαν περπάτησαν στον περιβάλλοντα χώρο του κέντρου και περιηγήθηκαν σε ένα κτίριο στο οποίο βρίσκονται τα γραφεία των ερευνητών. Εκεί είχαν τη δυνατότητα να συνομιλήσουν με ένα Έλληνα ερευνητή στον οποίο έθεσαν διάφορα ερωτήματα σχετικά με το αντικείμενο της έρευνας του και την ποιότητα ζωής στην Ελβετία.

Το απόγευμα της Τρίτης ξεκίνησε η ξενάγηση στις εγκαταστάσεις του CERN. Για το σκοπό αυτό συναντηθήκαμε με ένα Έλληνα εργαζόμενο του CERN, ο οποίος με την ειδικότητα του ηλεκτρονικού εργάζεται στο κέντρο τα τελευταία 30 χρόνια. Η αρχή έγινε όταν επισκεφτήκαμε τον επιταχυντή Synchrocyclotron ο οποίος κατασκευάστηκε το 1957 για να προσφέρει τις πρώτες δέσμες σωματιδίων στα πειράματα του CERN. Από το 1964 και μετά χρησιμοποιήθηκε στην πυρηνική φυσική, την αστροφυσική καθώς και στην ιατρική φυσική αφού αντικαταστάθηκε από ισχυρότερους επιταχυντές.

Επόμενη στάση στη ξενάγησή μας στο CERN ήταν οι εγκαταστάσεις του ανιχνευτή ALICE. O ανιχνευτής ALICE (A Large Ion Collider Experiment) είναι αφιερωμένος στη φυσική βαρέων ιόντων και έχει σχεδιαστεί για να μελετά τη φυσική της ύλης που αλληλεπιδρά έντονα σε ακραίες ενεργειακές πυκνότητες. Γνωρίζουμε ότι όλη η συνηθισμένη ύλη στο σημερινό σύμπαν αποτελείται από άτομα. Κάθε άτομο περιέχει έναν πυρήνα που αποτελείται από πρωτόνια και νετρόνια (εκτός από το υδρογόνο, που δεν έχει νετρόνια), που περιβάλλεται από ένα νέφος ηλεκτρονίων. Τα πρωτόνια και τα νετρόνια αποτελούνται με τη σειρά τους από κουάρκ συνδεδεμένα μεταξύ τους από άλλα σωματίδια που ονομάζονται γκλουόνια.

Κανένα κουάρκ δεν έχει παρατηρηθεί μόνο του καθώς κουάρκ και γκλουόνια, φαίνεται να είναι μόνιμα συνδεδεμένα μεταξύ τους και περιορισμένα μέσα σε σύνθετα σωματίδια, όπως τα πρωτόνια και τα νετρόνια.

Οι συγκρούσεις στον LHC δημιουργούν θερμοκρασίες πάνω από 100.000 φορές υψηλότερες από το κέντρο του Ήλιου. Για ένα μικρό χρονικό διάστημα μερικών εβδομάδων κάθε έτος ο μεγάλος επιταχυντής LHC παρέχει συγκρούσεις μεταξύ ιόντων μολύβδου, αναδημιουργώντας στο εργαστήριο συνθήκες παρόμοιες με εκείνες αμέσως μετά τη Μεγάλη Έκρηξη. Κάτω από αυτές τις ακραίες συνθήκες, τα πρωτόνια και τα νετρόνια απελευθερώνουν τα κουάρκ από τους δεσμούς τους με τα γκλουόνια δημιουργώντας το πλάσμα κουάρκ-γλουονίων. Ο ALICE μελετά το πλάσμα κουάρκ-γλουονίου καθώς διαστέλλεται και ψύχεται, παρατηρώντας πώς προοδευτικά δημιουργεί τα σωματίδια που αποτελούν την ύλη του σύμπαντός μας σήμερα.

Ο ανιχνευτής ALICE ζυγίζει 10.000 τόνους, έχει μήκους 26 μέτρα, ύψος 16 μέτρα και πλάτος 16 μέτρα. Βρίσκεται σε ένα τεράστιο σπήλαιο 56 μέτρα κάτω από το έδαφος κοντά στο χωριό St Genis-Pouilly στη Γαλλία. Ο ALICE λειτουργεί υπό την εποπτεία 2000 επιστημόνων από 174 ινστιτούτα φυσικής 40 διαφορετικών χωρών.

Τελευταία στάση της ξενάγησης στο CERN ήταν στο κέντρο ελέγχου των επιταχυντών CCC (CERN Control Center) το οποίο τέθηκε σε λειτουργία στις αρχές του 2006. Αποτελείται από 39 κονσόλες επίβλεψης των οκτώ επιταχυντών του εργαστηρίου καθώς και της λειτουργίας των κρυογονικών και τεχνικών υποδομών. Η συγκέντρωση όλων των κέντρων ελέγχου σε ένα είναι ένα σημαντικό βήμα για την απόδοση του LHC. Όλες οι επιμέρους αίθουσες ελέγχου έχουν συγχωνευθεί σε ένα κέντρο το οποίο είναι επανδρωμένο 24 ώρες το 24ωρο κατά τη διάρκεια ολόκληρου του έτους και ακόμη και σε περιόδους διακοπής λειτουργίας για την παρακολούθηση των τεχνικών υποδομών. Κατά τη λειτουργία αιχμής μπορεί να υπάρχουν έως και 13 χειριστές που εργάζονται σε οποιαδήποτε βάρδια στο δωμάτιο, χωρίς να υπολογίζονται οι πολλοί ειδικοί που είναι υπεύθυνοι για να τους βοηθήσουν.

Αφήνοντας πίσω το CERN και πριν φτάσουμε στο ξενοδοχείο κάναμε μία στάση στην Γενεύη όπου επισκεφτήκαμε τοπικά καταστήματα για αγορές αναμνηστικών και γευματίσαμε σε εστιατόριο της περιοχής κοντά στο σιδηροδρομικό σταθμό.

"google ad"