Συγγνώμη φιλόλογε Κώστα Μουτζούρη

ΕΚ ΒΑΘΕΩΝ
Γράφει ο ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
Ο γνωστός στους Χανιώτες φιλόλογος Κώστας Μουτζούρης έχει διατελέσει επί σειρά ετών εκλεγμένος πρόεδρος του Συλλόγου φιλολόγων Χανίων. Σήμερα όπως έχω πληροφορηθεί είναι συνταξιούχος και παράλληλα πρόεδρος του «Κέντρου Κρητικής λογοτεχνίας.»Ο κ. Μουτζούρης όπως φαί…

νεται έχει ιδιαίτερη αδυναμία στην ποίηση της χανιώτικης καταγωγής ποιήτριας Βικτωρίας Θεοδώρου γιατί την έχει καλέσει άπειρες φορές από την Αθήνα στα Χανιά, και έχει παρουσιάσει την ποίηση της. Δικαίως διότι η γηραιά κυρία Βικτωρία Θεοδώρου είναι μια αξιόλογη ποιήτρια και αγωνίστρια της Κατοχικής εθνικής αντίστασης. Ο σημαντικός Χανιώτης σκηνοθέτης Κώστας Νταντινάκης, είναι ένας πνευματικός άνθρωπος και καλλιτέχνης, που τιμά το τόπο μας και τους Χανιώτες ποιητές και τους προβάλλει. Έχει γυρίσει αρκετά ποιοτικά ντοκιμαντέρ μεταξύ των άλλων και για τον Γιώργη Μανουσάκη, και την Βικτωρία Θεοδώρου που προβλήθηκαν στην Ε.Ρ.Τ. Τα ντοκιμαντέρ επίσης προβλήθηκαν πριν λίγα χρόνια στο το χανιώτικο κοινό, στο «πνευματικό κέντρο Χανίων.» Στην προβολή του ντοκιμαντέρ της Βικτωρίας Θεοδώρου παραβρέθηκε και ή ίδια παρά το προχωρημένο της ηλικίας της. Στο διάλλειμα βγήκα στην αίθουσα υποδοχής. Εκεί βρισκόταν ο φιλόλογος κ. Κώστας Μουτζούρης και συνομιλούσε με την κ.Θεοδώρου.
Τον χαιρέτησα και εκείνος με συνέστησε στην ποιήτρια¨ «Αποδώ ένας ελάσσον ποιητής.»Χαιρέτησα την ποιήτρια με κατεβασμένα μούτρα. Ήταν απαραίτητο να πει ο άνθρωπος «ελάσσον ή μέγιστος? Ας έλεγε απλώς «ποιητής.» ή το ονοματεπώνυμο μου . Σημειωτέον ότι έχω γράψει άπειρα ποιήματα και έχω κυκλοφορήσει 4 ποιητικές συλλογές 1 νουβέλα και πολλά διηγήματα. Άλλωστε νομίζω ότι δεν είμαι από τους ανθρώπους που κορδώνονται πως είναι ποιητές, γιατί δεν είμαι τόσο επηρμένος. Γνωρίζω τα ποιητικά μεγέθη που έχουν περάσει από την Ελλάδα από την αρχαιότητα μέχρι την σύγχρονη εποχή. Όπως το Νομπέλ του ΣΕΦΕΡΗ και ΕΛΥΤΗ και το βραβείο ΛΕΝΙΝ του ΡΙΤΣΟΥ. Αλλά και τον αγαπημένο μου Κ. Καβάφη, τον Βάρναλη, τον Αναγνωστάκη, τον Εγγονόπουλο κ.α Δεν τολμώ να αναφέρω καν ότι γράφω ποιήματα διότι ο τίτλος του ποιητή έχει πολύ βάρος..
Ζητώ έστω και με καθυστέρηση δημόσια συγνώμη από τον φιλόλογο κ. Κ. Μουτζούρη επειδή όταν με σύστησε ως «ελάσσονα ποιητή» στην κ. Β. Θεοδώρου αυθόρμητα λίγο, πικράθηκα.

“Δε θέλω του κισσού το πλάνο ψήλωμα
σε ξέν’ αναστηλώματα δεμένο.
Ας είμ’ ένα καλάμι, ένα χαμόδεντρο
μα όσο ανεβαίνω, μόνος ν’ ανεβαίνω.

Δε θέλω του γυαλιού το λαμπροφέγγισμα,
που δείχνετ’ άστρο με του ήλιου τη χάρη.
Θέλω να δίνω φως από τη φλόγα μου
κι ας είμαι κι ένα ταπεινό χορτάρι.”

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΔΡΟΣΙΝΗΣ