Συνέντευξη Ν. Τζάρα στον «Α.τ.Κ.»: «Ένας άλλος κόσμος είναι εφικτός»

Ο Νίκος Τζάρας είναι ένας άνθρωπος που έχει συνδεθεί με τα κινήματα των Χανίων. Δικηγόρος στο επάγγελμα, πολλές φορές βρίσκεται σε θέση να υπερασπίζεται ανθρώπους που έχουν διωχθεί για τα φρονήματα, την πολιτική και τη συνδικαλιστική τους δράση συμμετέχοντας σε σχετικές δίκες.

Συγκρότησε την Ομάδα Χρηστών και των οικογενειών τους διεκδικώντας την δημιουργία της μονάδα απεξάρτησης στα Χανια.

Συμμετέχει ενεργά σε δράσεις για την υπεράσπιση των δημόσιων χώρων του Ν.Χανίων ( αρχαιολογικοί χώροι , αεροδρόμιο Χανίων, κίνημα κατά των ΒΑΠΕ, Στρατόπεδο Μαρκοπούλου, λόφο Καστέλι κ.α ) καθώς και σε δράσεις αλληλεγγύης για την υπεράσπιση της αξιοπρέπειας των θυμάτων του συστήματος που γεννά φτώχεια και εξαθλίωση, των απο κάτω, των «χωρίς φωνή».

Παραμένει μία σταθερή φωνή υπέρ των δικαίων του λαού και των απλών πολιτών. Σε αυτές τις εκλογές είναι υποψήφιος βουλευτής στα Χανιά με το ΜέΡΑ25-Συμμαχία για τη Ρήξη.

Ο κ. Τζάρας τονίζει ότι παρά τα όσα έχουμε ζήσει τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα «η ιστορία δεν σταματά και εξακολουθεί να γράφεται τόσο από την πάλη των ανταγωνιζόμενων τάξεων όσο και από την ανάδυση των νέων κινημάτων που αντιτάσσονται στον νεοφιλελευθερισμό» για να σημειώνει ότι η εκποίηση στρατηγικών τομέων της οικονομίας (λιμάνια, αεροδρόμια, ορυκτός πλούτος) δεν είναι μονόδρομος.

Σε σχέση με την ύπαρξη οργανωμένου εγκλήματος στην Κρήτη σημείωσε ότι το φαινόμενο δεν είναι τωρινό. Όμως «η ανοχή και εμπλοκή πολιτικών παραγόντων και ισχυρών συμφερόντων που με πολλούς τρόπους ευνοούν την ανάπτυξή του είναι δεδομένη» μιλώντας ακόμη και για «σύμπραξη επίορκων αστυνομικών».

Ο κ. Τζάρας λέει ότι «το στεγαστικό πρόβλημα πονάει» μιλώντας για μια στεγαστική πολιτική αποσπασματική: «ακίνητα που έχουν περιέλθει στην κυριότητα του δημοσίου με αποποιήσεις κληρονομιών δεν αξιοποιούνται. Φοιτητικές εστίες δεν υπάρχουν».

Αναφέρει ότι η έλλειψη μέριμνας και στα Χανιά για τους ηλικιωμένους με τη δημιουργία κατάλληλων κρατικών – δημοτικών δομών και στήριξης αποτελεί σοβαρό κοινωνικό πρόβλημα.

Μιλά για μια «μεγάλη ματαίωση» που αποτυπώνεται και στους δείκτες στην Κρήτη,σημειώνοντας σε σχέση με την αύξηση των περιστατικών βίας ότι στην Ελλάδα τα παιδιά μαθαίνουν από το σχολείο να ανταγωνίζονται το ένα το άλλο και εξακολουθούν να το κάνουν καθ’ όλη τη διάρκεια της εκπαιδευτικής διαδικασίας.

Διαβάστε ολόκληρη τη συνέντευξη του Νίκου Τζάρα: 

ΕΡΩΤΗΣΗ: κ. Τζάρα, μετά και τη συμφωνία και την εφαρμογή των πολιτικών των μνημονίων και από τον ΣΥΡΙΖΑ αποτυπώθηκε σε ένα μεγάλο μερίδιο συμπολιτών μας ότι δεν υπάρχει εναλλακτική. Τελικά, υπάρχει εναλλακτική; Και ποια είναι; Μπορεί η Ελλάδα να ακολουθήσει αυτόνομη πορεία ή η εναλλακτική μπορεί να προκύψει μόνο μέσα από ένα διεθνές κίνημα; Τι πιστεύετε;

Νίκος Τζάρας: Η   θέση την ανυπαρξία εναλλακτικής στον Νεοφιλελυθερισμό  που πρωτοειπώθηκε από την Μάργαρετ Θάτσερ  διαψεύθηκε  από τις εξελίξεις  και  οι αλλαγές που προέκυψαν από τότε τόσο στο Ηνωμένο Βασίλειο  και την Ευρώπη αλλά και παγκοσμίως το επιβεβαιώνουν.

Η ιστορία δεν σταματά και  εξακολουθεί να γράφεται τόσο από την πάλη των ανταγωνιζομένων τάξεων όσο και από την ανάδυση  των νέων κινημάτων  που αντιτάσσονται στον Νεοφιλευθερισμό.

Τα αιτήματα για μια ζωή με αλληλεγγύη και αξιοπρέπεια και  για ένα καλύτερο περιβάλλον εν όψει και της κλιματικής αλλαγής, είναι στην ημερήσια διάταξη.

Το βλέπουμε στην Γαλλία,στις Ευρωπαϊκές  χώρες του Νότου, στην Λατινική Αμερική όπου εκατομμύρια άνθρωποι των λαϊκών τάξεων αγωνίζονται για βελτίωση των όρων της ζωής τους και  απαιτούν ένα καλύτερο κόσμο. «΄Ενας άλλος κόσμος είναι εφικτός» .

Χώρες όπως η Ιρλανδία , η Πορτογαλία, η Κύπρος  στις οποίες επιβλήθηκαν Μνημόνια βρήκαν τρόπους εφαρμοσμένης πολιτικής ξεπερνώντας την κρίση  σε αντίθεση με την Ελλάδα  των μνημονίων και των μεταμνημονιακών δεσμεύσεων που προσυπόγραψαν οι 222 βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας,του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ.

Η εκποίηση  στρατηγικών τομέων της οικονομίας (Λιμάνια,Αεροδρόμια,Ορυκτός Πλούτος) τα Κόκκινα δάνεια και οι πλειστηριασμοί , οι  έμμεσοι φόροι , η φυγή εκατοντάδων χιλιάδων νέων στο εξωτερικό δεν ήταν και δεν είναι  μονόδρομος.

Η απάντηση στον μονόδρομο που μας επιφυλάσσουν είναι το κίνημα  των λαϊκών τάξεων και της νεολαίας που ξαναβγαίνουν στο προσκήνιο , η αλλαγή του συσχετισμού δυνάμεων  και η ανάδυση της Ριζοσπαστικής Αριστεράς  που επαναφέρει στο πεδίο το αίτημα του Σοσιαλισμού με Δημοκρατία και Ελευθερία. Τίποτε δεν χάθηκε ακόμα.

ΕΡ.:. κ. Τζάρα, ως δικηγόρος γνωρίζεται ότι το έγκλημα στην Κρήτη είναι πλέον σε αρκετά επίπεδα οργανωμένο. Είναι ξεκάθαρο ότι πίσω από την άνθησή του, πέρα από την παρακμή που παρατηρείται σε περιοχές της επαρχίας που ευνοεί την άνθηση της παραβατικότητας, υπάρχουν και ισχυρά συμφέροντα που προσφέρουν κάλυψη. Πολλοί, μεταξύ αυτών και πολιτικοί της Αριστεράς, έχουν μιλήσει για πολιτική συνενοχή και «γερές πλάτες» που επιτρέπουν αυτή την κατάσταση. Πώς μπορεί να καταπολεμηθεί;

Ν.Τ.: Το φαινόμενο της εγκληματικότητας  και του οργανωμένου εγκλήματος στην Κρήτη δεν είναι τωρινό.  Η ανοχή  και εμπλοκή πολιτικών παραγόντων και ισχυρών συμφερόντων  που με πολλούς τρόπους ευνοούν την ανάπτυξη τους είναι δεδομένη.

Η διείσδυση των εγκληματιών ακόμα και στις αστυνομικές αρχές με την σύμπραξη επίορκων αστυνομικών  ανησυχητική.    Υποχρέωση της εκάστοτε κυβέρνησης είναι να ασχοληθεί συστηματικά με το φαινόμενο  , να επικεντρωθεί σε αυτό να διατάξει δυνάμεις αντί να επικεντρώνεται στην καταστολή  των κινημάτων,  και  στην αστυνόμευση των Πανεπιστημίων.

Η  ουσιαστική παρέμβαση στο σωφρονιστικό σύστημα και στις φυλακές με στόχο την επανένταξη , η καταπολέμηση της μάστιγας των ναρκωτικών, η ενίσχυση προγραμμάτων απεξάρτησης  θα πρέπει να αποτελεί κύρια μέριμνα των κυβερνώντων.

ΕΡ.:. To στεγαστικό πρόβλημα στην Κρήτη είναι μεγάλο και αφορά κυρίως νέους εργαζόμενους που δε μπορούν να ανταπεξέλθουν στην έκρηξη τιμών των ενοικίων. Αυτό οφείλεται τόσο στα σπίτια που βρίσκονται υπό τον έλεγχο των τραπεζών, όσο όμως και στο φαινόμενο του Airbnb. Είναι όμως ενιαίο το φαινόμενο αυτό; Δεν είναι το ίδιο αυτός που έχει πολλά ακίνητα στην ιδιοκτησία του, με έναν μεγαλοδικηγόρο που νοικιάζει τη βίλα του και έναν άνθρωπο που λόγω οικονομικών δυσκολιών νοικιάζει το σπίτι του μέσω τέτοιων πλατφόρμων για να μπορέσει να ανταπεξέλθει στις υποχρεώσεις του. Ποια είναι η δικιά σας πρόταση; Αντιμετωπίζει ενιαία το πρόβλημα ή λαμβάνει υπόψη του και τις διαφοροποιήσεις που υπάρχουν;

Ν.Τ.: Η πραγματικότητα που περιγράφεται στην ερώτηση σας αποτυπώνεται σε μια σειρά επιπλέον διαπιστώσεων. Είναι γεγονός ότι το 75 ο/ο των νέων ανθρώπων ηλικίας μέχρι 35 ετών εξακολουθούν να διαμένουν στο σπίτι των γονιών τους.

Οι αποσπασμένοι εκπαιδευτικοί, υπάλληλοι και εποχιακοί εργαζόμενοι  αδυνατούν να  βρουν στέγη  και οι πενιχροί μισθοί τους δεν επαρκούν για την κάλυψη τους.

Χιλιάδες φοιτητές εγγράφονται στις Πανεπιστημιακές σχολές και δεν εμφανίζονται για να δώσουν εκ νέου εξετάσεις  προκειμένου να μπουν σε σχολές κοντά στον τόπο τους.

Την ίδια στιγμή οι πλειστηριασμοί ακόμα και πρώτης κατοικίας είναι στην ημερήσια διάταξη , οι φοιτητές εστίες ανύπαρκτες  .

Το στεγαστικό πρόβλημα πονάει. Η στεγαστική πολιτική είναι αποσπασματική. Ακίνητα που έχουν περιέλθει στην κυριότητα του δημοσίου με αποποιήσεις κληρονομιών δεν αξιοποιούνται. Φοιτητικές εστίες δεν  υπάρχουν.

Οσο για το φαινόμενο του Airbnb απαιτεί ρύθμιση όσον αφορά τους χρόνους μίσθωσης, το φορολογικό καθεστώς   που να ρυθμίσει τις ανισότητες.

ΕΡ.: Πρόσφατα είχαμε τις αποκαλύψεις για τα όσα συνέβαιναν στο ιδιωτικό γηροκομείο στα Χανιά. Σε μία χώρα όπου ο αριθμός των ηλικιωμένων αυξάνεται ενώ ο αριθμός των νέων συρρικνώνεται, η φροντίδα των ηλικιωμένων είναι ένα πολύ σημαντικό ζήτημα.

Ν.Τ.: Η έλλειψη μέριμνας για τους ηλικιωμένους με την δημιουργία κατάλληλων κρατικών –δημοτικών δομών και στήριξης αποτελεί σοβαρό κοινωνικό πρόβλημα. Η ιδιωτική πρωτοβουλία  στην περίπτωση των Χανίων σε συνδυασμό με την απουσία ουσιαστικών ελέγχων από τις αρμόδιες υπηρεσίες  ανέδειξε την αναγκαιότητα κρατικής αλλά και αυτοδιοικητικής παρέμβασης.

ΕΡ.: Η Κρήτη είναι ένας ιδιαίτερος τόπος που πρωταγωνιστεί σε πολλούς τομείς. Ένας τόπος αγώνων αλλά και ένας τόπος με σημαντικά προβλήματα τα οποία αποτυπώνονται και στους αριθμούς. Ας πούμε, η Κρήτη είναι η πρώτη περιφέρεια στη χώρα σε αριθμό αυτοκτονιών με 103 αυτοκτονίες μόνο το 2022. Επίσης, η Κρήτη είναι πρώτη περιφέρεια σε παιδική παχυσαρκία ενώ σημαντικό είναι το πρόβλημα και της βίας, με την Κρήτη να έχει τα υψηλότερα ποσοστά πανευρωπαϊκά στην κακοποίηση έφηβων γυναικών. Τι αποτυπώνουν αυτοί οι αριθμοί για την κοινωνική και οικονομική πραγματικότητα στο νησί και πώς μπορεί να υπάρξει βελτίωση;

Ν.Τ.: Η οικονομική κρίση, η αβεβαιότητα η ανασφάλεια  και η ματαίωση  επιδρά στον ψυχισμό των ανθρώπων.  Η μεγάλη επιδημία είναι αυτή της κατάθλιψης  που οδηγεί τους ανθρώπους εκτός κοινωνίας και πολλές φορές στον θάνατο.

Οι εκδηλώσεις βίας, οι γυναικοκτονίες έχουν υπόβαθρο αλλά αυτό δεν είναι δικαιολογία.  Διαπαιδαγώγηση και Παιδεία χρειάζεται.

 Όταν εξορίζονται οι Κοινωνικές επιστήμες από τα σχολεία  τότε υπάρχει πρόβλημα. Στην Ιαπωνία τα παιδιά στις τρεις πρώτες τάξεις του σχολείου μαθαίνουν τρόπους  και δευτερεύοντος γράμματα. Εδώ μαθαίνουν να ανταγωνίζονται το ένα το άλλο  και εξακολουθούν να το κάνουν καθ όλη την διάρκεια της εκπαιδευτικής διαδικασίας.

Η δευτεροβάθμια εκπαίδευση επίσης  έχει απαξιωθεί  και η  απαξίωση των πτυχίων  έγινε καθεστώς. 18.ΟΟΟ γιατροί έχουν φύγει στο εξωτερικό, χιλιάδες μηχανικοί, ηλεκτρονικοί κ,λπ. Το πραγματικό κεφάλαιο της Πατρίδας μας εξόριστο κατά κυριολεξία.  Αυτή είναι η μεγάλη μας ματαίωση.

Σας ευχαριστώ ειλικρινά για την συνέντευξη  και για τις ερωτήσεις σας που αναδεικνύουν πραγματικά προβλήματα της κοινωνίας μας. Συνεχίζουμε τον αγώνα για μια ζωή με αξιοπρέπεια και αλληλεγγύη.

 

 

 

 

 

 

"google ad"