Συνεπιμέλεια ουσίας

Του Ανδρέα Αναγνωστάκη *

Το σχέδιο της Nομοπαρασκευαστικής Επιτροπής του Υπουργείου Δικαιοσύνης περί την “αναμόρφωση του Οικογενειακού Δικαίου” αναμενόταν να παραδοθεί στον Υπουργό Δικαιοσύνης,  τέλος  Οκτωβρίου  2020.        Δεν έχει παραδοθεί ακόμη.

Στο μεταξύ κυκλοφορούν πληροφορίες, πως, τα μέλη της Επιτροπής, είναι αντίθετα στην πλειοψηφία τους, με τον θεσμό της Συνεπιμέλειας.      Τα μέλη της επιτροπής αυτής είναι όλοι Νομικοί.

Ενώ έπρεπε η Επιτροπή, να πλαισιωθεί από Παιδοψυχιάτρους, Παιδοψυχολόγους,  Παιδαγωγούς, Κοινωνικούς Λειτουργούς και από μαχόμενους Δικηγόρους οι οποίοι  συμμετέχουν δια του λειτουργικού τους ρόλου, στην διαμόρφωση των Παιδοκεντρικών Δικαστικών αποφάσεων.

Ο Υπουργός Δικαιοσύνης από καιρό διακηρρύσει, πως θα καθιερώσει την Συνεπιμέλεια  κατ’ αποδοχή Οδηγιών της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.  Και σ’ εκτέλεση των σχετικών Διεθνών Συμβάσεων.

Οι πληροφορίες αυτές, αποτελούν αντίφαση, στις παραπάνω Υπουργικές διακηρύξεις και δημιουργούν δικαιολογημένους φόβους στους αναμένοντες πατεράδες.

Φοβούνται, πως τελικά, με τίτλο  “συνεπιμέλεια”   θα   καθιερωθεί  ισχυρότερη  “επιμέλεια  της μητέρας”.

Και πως, θα εξακολουθήσει ο πατέρας, ν’ αντιμετωπίζεται από το Δικαστικό Σύστημα μεροληπτικά και με ανισορροπία.   Να ζει αποξενωμένος από τα παιδιά του.    Με υποχρέωση μόνο, καταβολής στην μητέρα, υψηλής διατροφής παιδιών, που έχουν “εκπαιδευτεί”  από την ίδια,  να τον μισούν.   Να τον ενοχοποιούν άδικα, να τον απαξιώνουν με σκαιότητα και να τον αντιμετωπίζουν ως γονέα,  τελευταίας υποστάθμης.

Το Υπουργείο Δικαιοσύνης, αν πράγματι επιθυμεί την καθιέρωση της συνεπιμέλειας, πρέπει κατ’ αρχήν να δώσει σχέδιο στην Επιτροπή,  με δεδομένη την συνεπιμέλεια και μόνο.  (κατανομή επιμέλειας, κατ’ ίσο χρόνο.   Ιση συμμετοχή στην ανατροφή.   Ισα δικαιώματα.    Ισες υποχρεώσεις.    Ισες ευθύνες).

Ν’ αποκλείσει κάθε παρωχημένο και στείρο.  Να δεί τις εξελίξεις  στο παρόν ως έχουν και να προβλέψει αυτές που θα διαμορφωθούν,  στο μέλλον.

Ν’ αποκλείσει κάθε περίπτωση, να ενεργούν τα δικαστήρια διχαστικά, μεροληπτικά και στείρα,  σε  βάρος  του  πατέρα.

Κυρίως όμως, πρέπει να καθιερώσει να μην λειτουργεί η Δικαιοσύνη, ως μέσο επιθετικότητας και εκβιασμού της μητέρας,  ενάντια στον πατέρα.

Να πάψει η μητέρα να “εργαλειοποιεί” τα παιδιά κατά του πατέρα και να στήνει επεισόδια δήθεν κακοποίησής τους,  επειδή δεν ανέχεται την επικοινωνία και επιδιώκει να καταστρέψει την  πατρική σχέση.

Τέτοια κακοποίηση, η μητέρα ξέρει καλά, πως είναι σατανική παγίδα και είναι δύσκολο να διαψευστεί.

Ξέρει επίσης ότι θα γίνει πιστευτή από αφελείς, άγονες σκέψεις και νοημοσύνες στις οποίες επενδύει.   Έτσι με την κακοποίηση ως όπλο, είναι σίγουρο ότι θα συνθλίψει τον πατέρα  στα Δικαστήρια.    Και στην Κοινωνία.

Πρέπει να καθιερωθεί ν’ απορρίπτονται, τέτοιες επικλήσεις  συμπτωμάτων στα παιδιά  ή στην μητέρα τους, όταν καταγγέλονται μετά τον χωρισμό και την οριστική διάσπαση της συμβίωσης. Διότι, μετά τον χωρισμό, οι κακοποιήσεις είναι στημένες.  Και οι κατηγορίες ψεύτικες.   Αφού σκηνοθετούνται,  για την επιδίκαση διατροφής.  Για την επιμέλεια των παιδιών.  Και την  πατρική αποξένωση.

Σύμφωνα με έρευνες και μελέτες, οι ισχυρισμοί των μητέρων για κακοποίηση των παιδιών και των ίδιων,  μετά τον χωρισμό, αποτελούν σε ποσοστό 67% των περιπτώσεων, ψεύτικες κατηγορίες.

Το υπόλοιπο ποσοστό 33%, αποτελούν όμοιους ισχυρισμούς των συγγενών της μητέρας. Και των πληρωμένων Ψυχοθεραπευτών της.

Επίσης, πρέπει να ληφτούν μέτρα ν’ απαλειφθεί, η σφοδρή δικαστική σύγκρουση των γονέων, μετά τον χωρισμό.    Και πολύ περισσότερο μετά το διαζύγιο.

Τέτοιες συγκρούσεις, είναι εμμονικές και εκδικητικές.    Και διαρκούν στα δικαστήρια και πλέον των δεκαετιών.

Το φαινόμενο αυτό  ονομάζεται  “ΚΑΚΟΒΟΥΛΟ ΣΥΝΔΡΟΜΟ ΜΗΤΕΡΩΝ”.  Χαρακτηρίζεται από  υπερβολική και άρρωστη προσφυγή στα δικαστήρια για συντριβή του πατέρα.

Χρησιμοποιούνται  κακόβουλες και ψεύτικες εκθέσεις και γνωματεύσες “ειδικών”. (ιατροδικαστών, Ψυχιάτρων, Ψυχολόγων, Παιδαγωγικών Συμβούλων κ.λ.π).   Και επακολουθούν ακόμη και αξιόποινες ενέργειες, τις οποίες εισφέρουν στα δικαστήρια  με το ψέμμα και την εξαπάτηση.

Αυτά, δυστυχώς πολλές φορές,  δεν έχουν ανταπόδειξη!…

Το φαινόμενο της σφοδρής σύγκρουσης, έχει γίνει έξη της εποχής.  Και θλιβερή συνήθεια.  Και τείνει ν’ αποτελέσει τον κανόνα.

Όμως τούτο καταστρέφει την παραπέρα ζωή του πατέρα. Και προκαλεί στα παιδιά  φόβο για τους ανθρώπους, δειλία, απόσυρση,, έλλειψη συγκέντρωσης. Και νεκρώνει στην ανάπτυξή τους,  κάθε ηρεμία, σταθερότητα, ισορροπία και συναισθηματική ασφάλεια.

Τέτοια και παρόμοια θέματα, πρέπει ν’ αντιμετωπιστούν στο Νομοσχέδιο για την Αναμόρφωση του Οικογενειακού Δικαίου, που κυλίεται επί 12 περίπου χρόνια στα Υπουργικά Συρτάρια.   Και  τέτοια  πρέπει  να  περιέχει  το  Σχέδιο  για  την  αναμόφωση.

Σε κάθε περίπτωση, η συνεπιμέλεια είναι δεδομένη.  Οι λεπτομέρειες σωστής δόμησης και  εφαρμογής της,  χρειάζονται.

Και πρέπει να προσδιοριστούν σωστά.

Αλλά και με γρήγορες διαδικασίες.

Διότι, οι σημερινές ανισότητες και μεροληψίες στον παιδικό χώρο, σε βάρος του πατέρα, έχουν πολλαπλούς κινδύνους που  εξαπλώνονται  όπως ο κορονοϊός!..

"google ad"