Σύλλογος Δασκάλων και Νηπιαγωγών ν. Χανίων: “Όχι άλλους συμβιβασμούς”

Ανακοίνωση εξέδωσε ο Σύλλογος Δασκάλων και Νηπιαγωγών ν. Χανίων σχετικά με απόφαση Τακτικής Γενικής Συνέλευσης για τη διαπραγμάτευση της ελληνικής κυβέρνησης:

Στις εκλογές της 25ης Γενάρη ο λαός έφερε για πρώτη φορά ένα κόμμα της αριστεράς στην κυβέρνηση. Η εξέλιξη αυτή αποτελεί προϊόν των σκληρών και ανυποχώρητων αγώνων που έδωσε η εργατική τάξη αλλά και μεγάλα τμήματα των φτωχών λαϊκών στρωμάτων τα τελευταία πέντε χρόνια, ενάντια στις πολιτικές της άγριας λιτότητας που επιβλήθηκαν από την Ε.Ε., το Δ.Ν.Τ. την Ε.Κ.Τ. και την ντόπια άρχουσα τάξη με τις κυβερνήσεις της.

Η ανατροπή αυτή ολόκληρου του μεταπολεμικού πολιτικού σκηνικού σήμανε την διάθεση της συντριπτικής πλειοψηφίας των εργαζομένων να μπει τέρμα στην πολιτική των άγριων θυσιών που κλήθηκε να πληρώσει μονομερώς, την ίδια ώρα που η άρχουσα τάξη και το πολιτικό της προσωπικό πλούτιζε εκμεταλλευόμενη τις «μεταρρυθμίσεις» που προωθούσαν. Βιομήχανοι, τραπεζίτες, εφοπλιστές, μεγαλοεργολάβοι θησαύρισαν καταργώντας εργασιακά, ασφαλιστικά συνταξιοδοτικά δικαιώματα των εργαζομένων. Καλυμμένοι πίσω από φοροαπαλλαγές επιδόθηκαν σε ένα απίστευτο πλιάτσικο στην παιδεία, την υγεία, τις υπηρεσίες, την πρόνοια, το δημόσιο πλούτο, το περιβάλλον.

Η διάθεση όμως όλων όσων πάλεψαν για να αλλάξει το πολιτικό σκηνικό δεν περιορίζεται μόνο σε μια αλλαγή φρουράς στο Μαξίμου και στους κοινοβουλευτικούς συσχετισμούς. Απαιτεί να αλλάξει η ζωή του. Δεν μπορεί να χωρέσει σε μια χώρα που του λένε ότι περισσεύει. Ζητάει πίσω αυτά που του στέρησαν.

Τους μισθούς και τις συντάξεις του. Τις δουλειές του, την Παιδεία των παιδιών του, την υγεία, την πρόνοια, τα δικαιώματα του. Θέλει να ζει σε μια κοινωνία όπου η ζωή δεν θα είναι αναλώσιμη και η αξιοπρέπεια δεν θα αποτελεί άγνωστη λέξη. Αρνείται να ζει σε μια χώρα περιφραγμένη με φράχτες όπως στον Έβρο την ίδια στιγμή που στα θαλάσσια σύνορα της Μεσογείου η Frontex του Αβραμόπουλου, υπηρετώντας την Ευρώπη – φρούριο, οδηγεί πρόσφυγες στο θάνατο. Δεν συμβιώνει με την φασιστική τρομοκρατία στους δρόμους και σιχαίνεται κάθε αστυνομικό, δικαστικό, εκκλησιαστικό, νομικό, και οικονομικό παράγοντα που της παρέχει ασυλία. Οργίζεται όταν βλέπει κάθε διεφθαρμένο λαμόγιο να την βγάζει καθαρή, ενώ οι φτωχοί να τρώνε υπέρογκα πρόστιμα γιατί πουλούσαν κουλούρια χωρίς άδεια.

Νιώθει ντροπή όταν έρχεται αντιμέτωπος με την εικόνα των στρατοπέδων συγκέντρωσης, που αναβίωσαν στην Ελλάδα του 21ου αιώνα και που στοιβάζουν σε αυτά ανθρώπους που μοναδικό τους έγκλημα είναι ότι δεν είχαν χαρτιά. Πάνω απ’ όλα όμως εξοργίζεται βλέποντας όλους όσους καταδυνάστευαν ως τώρα τη ζωή του, την τρόικα, που μετονομάστηκε σε «θεσμούς», κάθε Λαγκάρντ, κάθε Σόιμπλε και Ντάισενμπλουμ καθώς και τα ντόπια παπαγαλάκια τους να εκβιάζουν και να πιέζουν για συνέχιση των μνημονίων.

Στους μήνες που έχουν περάσει από τις εκλογές έχουν υπάρξει νίκες των εργατικών αγώνων. Το άνοιγμα της ΕΡΤ, η επιστροφή των διαθέσιμων, το πάγωμα της αξιολόγησης, η – έστω και μερική – κατάργηση της πολιτικής επιστράτευσης, η κατάργηση της τράπεζας θεμάτων αποτελούν μέτρα ικανοποίησης αιτημάτων σκληρών και επίμονων αγώνων του προηγούμενου χρονικού διαστήματος. Οι νίκες αυτές αποτελούν απάντηση σε όσους έλεγαν ότι οι αγώνες μας δεν πρόκειται να έχουν κανένα αποτέλεσμα. Αποδεικνύουν σε όλους όσους έλεγαν ότι πρέπει να προσαρμοστούμε και να ψάξουμε για άλλες «ρεαλιστικότερες» λύσεις, σε όλους όσους κήρυτταν ότι οι μαχητικές μορφές πάλης είναι «τυχοδιωκτικές», ότι ο μόνος ρεαλισμός είναι ο ρεαλισμός των αγώνων.

Οι νίκες όμως αυτές απέχουν πολύ από την πλήρη ικανοποίηση των αιτημάτων των εργαζομένων αλλά ακόμη και από την τήρηση των προεκλογικών δεσμεύσεων της σημερινής κυβέρνησης. Η λιτότητα είναι ακόμη εδώ. Το πρωτογενές πλεόνασμα των 1,7, δις που υπήρξε στο πρώτο τρίμηνο του 2015 βγήκε με τον ίδιο τρόπο που έβγαινε και τις προηγούμενες χρονιές. Μάλιστα είναι περισσότερο από το αναμενόμενο αλλά και από το αντίστοιχο περσινό που ήταν 1,5 δις. Οι άνεργοι παραμένουν χωρίς δουλειά και οι εργαζόμενοι πάμφτωχοι με στερημένα δικαιώματα.

Την ίδια στιγμή υπάρχουν χαρακτηριστικές καθυστερήσεις, παλινωδίες αλλά και μεγάλες υποχωρήσεις από την πλευρά της κυβέρνησης. Η αναγνώριση του χρέους και της δέσμευσης για την αποπληρωμή του, το άνοιγμα της συζήτησης για ιδιωτικοποίηση των λιμένων Πειραιά και Θεσσαλονίκης και ποσοστού του ΟΣΕ, οι ιδιωτικοποιήσεις αεροδρομίων, η αποδοχή της παράτασης του ΕΝΦΙΑ , η αναβολή της επαναφοράς του βασικού μισθού στα 751€ και το αφορολόγητου των 12.000€, η δέσμευση των αποθεματικών των οργανισμών, των ταμείων και των Δήμων, η παραβίαση του ασύλου στην Πρυτανεία, τα πάρε δώσε με το δικτάτορα Σίσι της Αιγύπτου που δολοφονεί αγωνιστές δεν αποτελούν αριστερές πολιτικές επιλογές, ούτε πολιτικές σωτηρίας της χώρας.

Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν πήρε την ψήφο του λαού προκειμένου να συνεχίσει ως άφθαρτο πολιτικό κόμμα το καταστροφικό έργο των προηγούμενων κυβερνήσεων αλλά για να προχωρήσει σε μεταρρυθμίσεις που θα έχουν αντίκτυπο στις ζωές μας. Οι εκβιασμοί από το κεφάλαιο, ντόπιο και ξένο, και η εμμονή των «εταίρων» στην εφαρμογή νεοφιλελεύθερων πολιτικών που έχουν αποτύχει και καταδικαστεί από τον ελληνικό λαό αποτελούν το γόρδιο δεσμό τον οποίο πρέπει να λύσουν ή να κόψουν, δεν αποτελούν όμως δικαιολογίες. Η πλειοψηφία των πολιτών της χώρας έδειξε και δείχνει τη διάθεσή της να ανατραπούν οι αντιλαϊκές πολιτικές και να μπει τέλος στην πολιτικής άγριας λιτότητας. Αυτή είναι η μοναδική κατεύθυνση που αναγνωρίζουμε ότι πρέπει να κινηθεί η κυβέρνηση. Σε αντίθετη περίπτωση θεωρούμε ότι θα προσφέρει θεσμική και πολιτική προστασία σε δυνάμεις που θα αναχαιτίζουν θα εμποδίζουν και θα στρεβλώνουν κάθε προσπάθεια κοινωνικής αλλαγής.

Στην εκπαίδευση

Ανάλογη είναι και η κατάσταση στην εκπαίδευση. Παρά την κατάργηση της εξωτερικής αξιολόγησης και της αξιολόγησης των εκπαιδευτικών παραμένει αυτούσιο όλο το νομοθετικό πλαίσιο της αξιολόγησης-αυτοαξιολόγησης, το Ι.Ε.Π. και η Α.ΔΙ.Π.Π.Δ.Ε. η σύνδεση μισθού-αξιολόγησης. Την ίδια στιγμή η κυβέρνηση αφήνει ανοιχτό το ζήτημα της εφαρμογής μιας «άλλης» αξιολόγησης σε αντίθεση με τα αιτήματα και τους αγώνες όλων των δημοσίων υπαλλήλων.

Ως αποτέλεσμα της άρνησης λήψης οποιουδήποτε οικονομικού μέτρου απορρίπτεται η ακώλυτη βαθμολογική και μισθολογική εξέλιξη και οι αυξήσεις στους μισθούς και τις συντάξεις. Καμιά συζήτηση δεν γίνεται για αύξηση των δαπανών για την παιδεία με αποτέλεσμα τα σχολεία να εξακολουθούν να ρημάζουν.

Η ίδια εικόνα αφορά και στις προσλήψεις παρά τα τραγικά κενά που έχουν προκύψει την τελευταία 4ετία εξαιτίας των μόλις 272 προσλήψεων έναντι 9.000 συνταξιοδοτήσεων. Παρά τις δεσμεύσεις του υπουργείου παιδείας για διορισμούς τη νέα χρονιά, είναι σίγουρο ότι ούτε οι τρέχουσες ανάγκες δε θα καλυφθούν, αφού θεωρείται απαράβατο όριο η πρόβλεψη του μνημονιακού προϋπολογισμού για 15.000 διορισμούς σε όλο το δημόσιο (αφαιρώντας μάλιστα τις 4000 χιλιάδες επαναπροσληφθέντες των διαθέσιμων-απολυμένων), αφήνοντας ανοιχτό το ενδεχόμενο μείωσης και αυτού του αριθμού.

Δεν γίνεται τίποτα για την κατάργηση των ελαστικών σχέσεων εργασίας και των συμβάσεων ΕΣΠΑ. Μάλιστα η αναμενόμενη μείωση των πιστώσεων από το ΕΣΠΑ θα καταστήσουν αδύνατη τη στελέχωση των σχολείων στη νέα σχολική χρονιά.

Δεν υπάρχει κανένας σχεδιασμός για τη δίχρονη υποχρεωτική προσχολική αγωγή και τα τεράστια προβλήματα του νηπιαγωγείου (ωράριο νηπιαγωγών, κτιριακό κ.ά.)

Παρά τις αρχικές διακηρύξεις για εκλογή των διευθυντών και των στελεχών από τους συλλόγους διδασκόντων, μετά από παλινωδίες, το υπουργείο κατέληξε σε μεικτό σύστημα επιλογής των στελεχών εκπαίδευσης με βάση μετρήσιμα προσόντα οι δε εκπαιδευτικοί περιορίζονται σε συμβουλευτικό ρόλο. Εκτός αυτού όμως δεν γίνεται η παραμικρή προσπάθεια αλλαγής του θεσμικού πλαισίου λειτουργίας και διοίκησης του σχολείου. Οι διευθυντές παραμένουν manager ενώ οι πρώην περιφερειακοί διευθυντές επιβραβεύονται με τη θέση του σχολικού συμβούλου για τις υπηρεσίες που προσέφεραν στα μνημόνια και τη διάλυση της δημόσιας εκπαίδευσης εφαρμόζοντας ένα νόμο της προηγούμενης κυβέρνησης.

Ώρα για νέους αγώνες

Όσοι αγωνιστήκαμε για να απαλλαγούμε από τα μνημόνια δεν έχουμε τίποτα να περιμένουμε από την έκβαση των διαπραγματεύσεων, από τους συμβιβασμούς και από τις παλινωδίες. Χρειάζεται να ξεδιπλώσουμε ξανά τους αγώνες μας. Αυτός είναι ο πιο σίγουρος τρόπος για να εξασφαλίσουμε ότι καμία απαίτηση των πιστωτών – εκβιαστών της χώρας δεν θα γίνει αποδεκτή. Για να εξασφαλίσουμε την επιστροφή όσων επί τόσα χρόνια μας λήστεψαν. Η διαγραφή του χρέους, η φορολόγηση του κεφαλαίου, η εθνικοποίηση των τραπεζών με εργατικό και λαϊκό έλεγχο η ρήξη με την τρόικα με όποιο όνομα και αν εμφανιστεί αυτή, είναι η απάντηση στις πολιτικές που απαιτούν από τους εργαζόμενους να πληρώσουν με την ίδια τους την ύπαρξη τους τόκους και τα τοκοχρεολύσια των τραπεζιτών.

Για το αγωνιστικό πλαίσιο

Προτείνουμε στην 84η Γενική Συνέλευση της ΔΟΕ, αν η κυβέρνηση δεν κινηθεί στην κατεύθυνση της υλοποίησης των αιτημάτων του κλάδου να κηρύξει απεργιακή κινητοποίηση, με τη μορφή της 24ωρης ή 48ωρης απεργίας, με το άνοιγμα των σχολείων το Σεπτέμβρη.

Απαιτούμε:

– Την αύξηση των δαπανών για την παιδεία στο 15% του προϋπολογισμού ώστε να πάψει η χώρα μας να είναι από τις τελευταίες στις δαπάνες για την παιδεία.
– Την άμεση αποκατάσταση των μισθών μας και των δώρων, σε πρώτη φάση στα προ του μνημονίου επίπεδα. Ταυτόχρονα δεν ξεχνάμε το ανεκπλήρωτο αίτημα μας για 1400€ στον πρωτοδιόριστο. Ακώλυτη μισθολογική και βαθμολογική εξέλιξη.
– Κατάργηση του νομοθετικού πλαισίου για την αξιολόγηση και την παύση οποιασδήποτε συζήτησης για επαναφορά της με οποιαδήποτε μορφή.
– Κατάργηση των αντιασφαλιστικών νόμων και επαναφορά των συντάξεων στα προ του μνημονίου επίπεδα.
– Άνοιγμα όλων των σχολείων που έκλεισαν και δημιουργία αυτών που εκκρεμούν (3οΚουνουπιδιανών, 2οΧρυσοπηγής)
– Δωρεάν σίτιση για όλα τα παιδιά.
– Μαζικούς διορισμούς μονίμων εκπαιδευτικών, κατάργηση των ελαστικών σχέσεων εργασίας, αναλογία εκπαιδευτικού προς μαθητές 1/20 στα δημοτικά και 1/15 στα νηπιαγωγεία. Κατάργηση του διαγωνισμού του ΑΣΕΠ και επαναφορά της επετηρίδας.
– Θέσπιση της δίχρονης υποχρεωτικής προσχολικής αγωγής με πρόγραμμα δημιουργίας κατάλληλων κτηρίων που θα στεγάσουν τα απαραίτητα νέα νηπιαγωγεία.
– Κατοχύρωση διδακτικού ωραρίου των νηπιαγωγών και αντίστοιχη ελάφρυνση των προϊσταμένων των νηπιαγωγείων.
– Κατάργηση των νόμων για το πειθαρχικό δίκαιο που έχουν οδηγήσει σε σωρεία πειθαρχικών διώξεων κατά εκατοντάδων εκπαιδευτικών. Αποκατάσταση των διωχθέντων.
– Επανεξέταση μετατάξεων και δημοσιοποίηση των μορίων.
– Αλλαγή του τρόπου επιλογής των στελεχών της εκπαίδευσης. Αιρετοί και ανακλητοί εκλεγμένοι από τους εκπαιδευτικούς διευθυντές σχολείων, προϊστάμενοι και περιφερειακοί διευθυντές. Ενίσχυση της εκπροσώπησης των εργαζομένων στα υπηρεσιακά συμβούλια.
– Εξορθολογισμός της ύλης, αλλαγή των προγραμμάτων σπουδών και συγγραφή νέων βιβλίων.
– Σταμάτημα των ιδιωτικοποιήσεων και της διάλυσης των δομών. Επαναλειτουργία του ΟΣΚ και του ΟΕΔΒ.
– Περιοδική επιμόρφωση των εκπαιδευτικών με απαλλαγή από τα διδακτικά τους καθήκοντα με ευθύνη των ΑΕΙ και με θέματα της επιλογής τους.
– Στήριξη της περιβαλλοντικής εκπαιδευσης και άλλων καινοτόμων μορφών εκπαίδευσης με χρηματοδότηση των δράσεων των σχολείων, με δημιουργία Κέντρων Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης και ενίσχυση όσων λειτουργούν.
– Στήριξη της ειδικής αγωγής και στελέχωση των δομών της (ειδικά σχολεία, ειδικές τάξεις, παράλληλη στήριξη) με όλο το απαιτούμενο προσωπικό. Διορισμός μονίμων εκπαιδευτικών στις δομές της ειδικής αγωγής.
– Σταμάτημα των ρατσιστικών διακρίσεων εις βάρος των μαθητών. Δημιουργία οργανικών θέσεων για τάξεις υποδοχής. Παραχώρηση της ιθαγένειας σε όλα τα παιδιά με καταγωγή από άλλες χώρες. Νομιμοποίηση των γονιών τους και θέσπιση προγραμμάτων δωρεάν εκμάθησης ελληνικής. Προγράμματα αντιφασιστικής και αντιρατσιστικής εκπαίδευσης.

Για τα νηπιαγωγεία:

Έπειτα από συνάντηση της επιτροπής Νηπιαγωγών καταλήξαμε σε κάποιες προτάσεις που δεν περιέχονται στο διεκδικητικό πλαίσιο της ΔΟΕ, με σκοπό να συμπεριληφθούν:

– Σε ότι αφορά στο ωράριο των νηπιαγωγών συμπληρωματικά με την ενοποίηση του ζητάμε να τηρηθεί ο νόμος για το ωράριο λειτουργίας των ολοήμερων νηπιαγωγείων. Να σταματήσουν οι υπογραφές για πρόωρες αποχωρήσεις.

– Για τους διορισμούς: θέση του κλάδου είναι ένας δάσκαλος προς δεκαπέντε μαθητές. Με αυτό τον τρόπο πρέπει να υπολογίσουμε τα κενά μας ανά νομό και να καταλήξουμε πόσοι διορισμοί είναι αναγκαίοι.

– Σχετικά με τις άδειες νηπιαγωγών: είναι απολύτως απαραίτητο να αυξηθεί ο αριθμός των διαθέσιμων για άδειες Νηπιαγωγών για την ομαλή χρήση του δικαιώματος της άδειας των συναδέλφων και για την απρόσκοπτη λειτουργία του Νηπιαγωγείου. Επίσης να ληφθεί υπόψη και να διατεθεί συνάδελφος για τα τμήματα ένταξης και παράλληλης στήριξης.

– Για Ειδική Αγωγή: κανένα άλλο κριτήριο για το διορισμό εκτός από τον ενιαίο πίνακα και την προϋπηρεσία.

– Επιμόρφωση για όλους με απαλλαγή από τα διδακτικά καθήκοντα και με περιοδικότητα.

– Για τις οργανικές θέσεις στα Νηπιαγωγεία: απόδοση της οργανικότητας που να ανταποκρίνεται στις αληθινές ανάγκες και στην πραγματικότητα των Νηπιαγωγείων. Δεν μπορεί ένα νηπιαγωγείο να λειτουργεί ως 3/θέσιο ή 4/θέσιο και στα χαρτιά να παραμένει για χρόνια 2/θεσιο.

– Είμαστε κάθετα αντίθετοι στην εισαγωγή ειδικοτήτων στα Νηπιαγωγεία. Η βασική εκπαίδευση και η ηλικία των νηπίων προϋποθέτει τη στενή σχέση μαθητή – δασκάλου.

– Σχολικοί Σύμβουλοι: είναι καιρός να αναθεωρηθεί ο τρόπος λειτουργίας του γραφείου του σχ. Συμβούλου. Να στελεχωθεί και να υποστηρίζεται από μόνιμη διεπιστημονική ομάδα.

– Να συστηθεί σε κάθε διεύθυνση γραφείο γραμματειακής υποστήριξης για τα Νηπιαγωγεία και τα ολιγοθέσια Δημοτικά.

Για τις μετατατάξεις:

– Άμεση ίδρυση όλων των οργανικών θέσεων εκπαιδευτικών ειδικοτήτων που έχουν προταθεί από τα ΠΥΣΠΕ και τα οποία θα αντιστοιχούν σε συγκεκριμένα σχολεία και όχι στις Διευθύνσεις ΠΕ.

– Ανάκληση των μετατάξεων που μετά από τον έλεγχο φαίνεται να έγιναν με βάση ψευδείς δηλώσεις και ταυτόχρονα την ικανοποίηση όσων εκπαιδευτικών αιτήθηκαν και δεν πήραν μετάταξη στην ΠΕ καθώς και όσων επιθυμούν να γυρίσουν στην ΔΕ.

– Ίδρυση οργανικές θέσεις, με βάση τις ανάγκες της ΠΕ και τα μόρια μετάθεσης που συγκεντρώνει κάθε εκπαιδευτικός.

– Μετάθεση των εκπαιδευτικών ειδικοτήτων που προέρχονται από την ΠΕ και την μετάταξη των εκπαιδευτικών των ίδιων ειδικοτήτων μέσα από ενιαίο πίνακα στον οποίο θα καταταχθούν με βάση τα κοινά μόρια μετάθεσης που συγκεντρώνει ο κάθε εκπαιδευτικός και τις ανάγκες κάθε περιοχής.

– Τοποθέτηση των μεταταγμένων εκπαιδευτικών που το επιθυμούν(εφόσον δεν γίνει κατορθωτό με βάση την παραπάνω διαδικασία) στη διάθεση του ΠΥΣΠΕ στο οποίο ήδη υπηρετούν.

– Άμεση υλοποίηση της παραπάνω διαδικασίας ώστε να προχωρήσει ομαλά και η διαδικασία των μεταθέσεων και τοποθετήσεων καθώς και των διορισμών.

– Άμεση επαναφορά του ωραρίου στους εκπαιδευτικούς της ΔΕ, άνοιγμα των σχολείων που καταργήθηκαν λόγω της μνημονιακής πολιτικής και δραστική μείωση του αριθμού των μαθητών ανά τμήμα.

– Διορισμοί μόνιμων εκπαιδευτικών ειδικοτήτων στις εναπομείνασεες κενές οργανικές θέσεις, ώστε να δοθεί οριστικό τέλος στην κάλυψη τους με μορφές ελαστικών χέσεων εργασίας.

Για τους διευθυντές:

Αιρετός και ανακλητός διευθυντής αποκλειστικά εκλεγμένος από το σύλλογο διδασκόντων. Κυρίαρχο όργανο ο σύλλογος διδασκόντων. Όριο στη συνεχόμενες θητείες του διευθυντή, περιορισμός του ρόλου και των αρμοδιοτήτων του. κατάργηση του νόμου Διαμαντοπούλου.

Για τους αναπληρωτές:

Μονιμοποίηση των αναπληρωτών. Ενιαία αντιμετώπιση των αναπληρωτών. Αναγνώριση της προϋπηρεσίας ως διπλή καθώς και αυτή του χρονικού διαστήματος 2010- 2014.

Το προεδρείο της Γ.Σ.

Ν. Βουρδουμπάς

Γ. Δασκαλάκης

Κ. Σπυριδάκη

"google ad"