Το βράδυ της 5ης Δεκεμβρίου, στη Θεσσαλονίκη, αστυνομικός τον είχε πυροβολήσει στο κεφάλι, κατά τη διάρκεια καταδίωξης. Ο 16χρονος είχε βάλει βενζίνη 20 ευρώ χωρίς να πληρώσει. Για 20 ευρώ, λοιπόν, ο Κώστας Φραγκούλης δεν συνέχισε τη ζωή του. Τόσο «απλά», τόσο δολοφονικά.
Μετά τον (θανατηφόρο, όπως εξελίχθηκε) τραυματισμό του, από σφαίρα της αστυνομίας στο κεφάλι, η υγεία του ήταν σε κρίσιμη κατάσταση. Συνεπώς, ο Κώστας Φραγκούλης μάλλον έχασε τη «δυνατότητα» να δει τον εαυτό του θέμα στα δελτία ειδήσεων, να γίνεται «διάσημος».
Ο Κώστας Φραγκούλης δεν θα έμαθε ότι αρκετά (γνωστά και άγνωστα) «καθίκια» ψιθύρισαν ή φώναξαν δυνατά «καλά του κάνανε» και ανέπτυξαν ρατσιστικές «θεωρίες» για την παραβατικότητα και την εγκληματικότητα (όλων!) των Ρομά.
Ο Κώστας Φραγκούλης δεν θα «ενημερώθηκε» πως «το ηθικό δίδαγμα και το ρητό αυτής της ιστορίας είναι ότι όποιος κλέβει για λίγα στα 16, στα 20 μπορεί να σκοτώσει για λιγότερα». Δεν θα φτάσει, άλλωστε, τα 20. Η ζωή του σταμάτησε στα 16.
Ο Κώστας Φραγκούλης δεν θα άκουσε τον απάνθρωπο κυνισμό να βρίσκει πρόσωπο στην εξής δήλωση: «Την ΔΙΑΣ τι τη θέλουμε; Να κάθεται να πίνει καφέδες;».
Ο Κώστας Φραγκούλης δεν μπόρεσε να απαντήσει στην εξήγηση που δόθηκε, από τον δικηγόρο Κούγια, για τον πυροβολισμό του από τον αστυνομικό: «Η μοτοσυκλέτα αναπήδησε με αποτέλεσμα το πιστόλι, λόγω της απροόπτου και μη προβλεπόμενης αναπηδήσεως, να βρεθεί ψηλότερα και έτσι να επέλθει το τραγικό αποτέλεσμα».
Ο Κώστας Φραγκούλης δεν υποψιαζόταν πως το «λάδι» για τα συμφέροντα του Κατάρ, με το ματωμένο Μουντιάλ από το αίμα χιλιάδων νεκρών εργατών, κοστίζει εκατοντάδες κι εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ.
Κανένας, βέβαια, από εκείνους που κατηγορούνται πως εισέπρατταν για την προώθηση της «πρωτοπορίας» του Κατάρ στα εργασιακά δικαιώματα, δεν έβαλε 20 ευρώ βενζίνη χωρίς να πληρώσει. Και αυτοί αλλά και οι άλλοι, εκείνοι που δεν κάνουν Καταρ-αμένες μεγαλοκομπίνες αλλά νομιμότατο lobbing, έχουν συνήθως πληρωμένες τις μετακινήσεις τους (από χώρα σε χώρα) για να προωθούν το «έργο» τους. Ένα 20αρικο το χρησιμοποιούν, ίσως, και για να σκουπίζουν τα παπούτσια τους.
Η κυβέρνηση της χώρας που μεγάλωσε ο Κώστας Φραγκούλης εξέφρασε τη βαθιά λύπη της για τον χαμό του, χωρίς να χωρέσει στην ανακοίνωση του υπουργού Προστασίας του Πολίτη, Τ. Θεοδωρικάκου, η λέξη «αστυνομία».
Ο Κώστας Φραγκούλης «ανήκε» σε εκείνα τα παιδιά που περιέγραφε ο Εντουάρντο Γκαλεάνο στο βιβλίο του «Ο κόσμος ανάποδα»:
«Και τα υπόλοιπα φτωχά παιδιά; Τα υπόλοιπα περισσεύουν. Η αγορά δεν τα χρειάζεται, δεν θα τα χρειαστεί ποτέ. Δεν είναι αποδοτικά. Ποτέ δεν θα είναι. Κατά την άποψη της καθεστηκυίας τάξης αυτά τα παιδιά κλέβουν τον αέρα που αναπνέουν και στη συνέχεια κλέβουν ό,τι βρουν. Το ταξίδι τους από την κούνια στον τάφο συνήθως το διακόπτουν η πείνα ή οι σφαίρες» (Εντουάρντο Γκαλεάνο, Ένας κόσμος ανάποδα, σ. 18 – Εκδόσεις Πάπυρος)
Ο Κώστας Φραγκούλης δεν πέθανε από τον τραυματισμό του στο κεφάλι, γενικά και αόριστα. Ο Κώστας Φραγκούλης δολοφονήθηκε από σφαίρα της αστυνομίας στο κεφάλι για 20 ευρώ βενζίνης.