Γράφει ο Μανούσος Γ. Δασκαλάκης
Ο FRANCOIS MORIN είναι ομότιμος καθηγητής του πανεπιστημίου της Toulouse i. Υπήρξε μέλος του Γενικού συμβουλίου της τράπεζας της Γαλλίας και του Συμβουλίου Οικονομικής Ανάλυσης. Έχει εκδόσει πολλά βιβλία. Στο τελευταίο βιβλίο του “Ένας κόσμος χωρίς την Γουόλ Στρητ” εκδόσεις Μεταίχμιο” γράφει:
“Εκείνο που εντυπωσιάζει είναι το μέγεθος των δονήσεων, κι ότι το χρηματοπιστωτικό σύστημα βρίσκεται ενδεχομένως και για πρώτη φορά στα όρια του. Στην καρδιά της παγκόσμιας αυτής απορρύθμισης βρίσκεται η παντοδυναμία του τραπεζικού κλάδου,και μέσα σαυτό η κερδοσκοπική δραστηριότητα του ολιγοπωλιακού τραπεζικού πυρήνα του. Σε αυτό προστίθενται τα μετοχικά χαρτοφυλάκια που κατέχουν οι θεσμικοί επενδυτές, τα οποία τρέφονται με υπερκέρδη. Δεν πρέπει λοιπόν να μας εκπλήσσουν τα καταστροφικά αποτελέσματα της κρίσης, και η λογική που τα προκαλεί. Και δεν αναφερόμαστε μόνο στο οικονομικό και χρηματοοικονομικό επίπεδο, ούτε αποκλειστικά στο κοινωνικό και πολιτικό. Η παντοδυναμία του χρηματοικονομικού κλάδου κατά την διάρκεια των τελευταίων δεκαετιών έδωσε άλλη διάσταση, σε όλα τα δεδομένα του προβλήματος. Η κρίση που ζούμε είναι μια πραγματική κρίση πολιτισμού ,που ενέχει επίσης τον κίνδυνο εξάντλησης των φυσικών πόρων του πλανήτη, καθώς και τον κίνδυνο της εξάλειψης ορισμένων ειδών, πρόκειται δηλαδή για μια πραγματική υπαρξιακή κρίση”. Σημείωση. Να γιατί ο σημερινός καπιταλισμός ονομάστηκε από τα κινήματα “καζινοκαπιταλισμός” και να γιατί το σύνθημα της αριστεράς “οι άνθρωποι πάνω από τα κέρδη” είναι περισσότερο από ποτέ, επίκαιρο.
"google ad"
Αγώνας της Κρήτης Ο “Αγώνας της Κρήτης” εκδόθηκε στις 8 Ιουλίου του 1981. Είναι η έκφραση μιας πολύχρονης αγωνιστικότητας. Έμεινε όλα αυτά τα χρόνια σταθερός στη διακήρυξή του για έγκυρη – έγκαιρη ενημέρωση χωρίς παρωπίδες. Υπηρετεί και προβάλλει, με ευρύτητα αντίληψης, αξίες και οράματα για μία καλύτερη κοινωνία. Η βασική αρχή είναι η κριτική στην εξουσία όποια κι αν είναι αυτή, ιδιαίτερα στα σημεία που παρεκτρέπεται από τα υποσχημένα, που μπερδεύεται με τη διαφθορά, που διαφθείρεται και διαφθείρει. Αυτός είναι και ο βασικός λόγος που η εφημερίδα έμεινε μακριά από συσχετισμούς και διαπλοκές, μακριά από μεθοδεύσεις και ίντριγκες.
