Τα ερωτήματα που πρέπει να απαντήσει ο Μητσοτάκης από την Κρήτη: Νοσοκομεία, αποζημιώσεις ελαιοπαραγωγών, εξορύξεις νότια της Κρήτης, προσφυγικό

Η κυρία Νικολάκου μάλιστα προχώρησε ένα βήμα παραπέρα, επισημαίνοντας ότι ενδεχομένως η πτώση των τιμών να είναι «τεχνητή» και ότι πρέπει να θωρακιστεί η τοπική αγορά και η τοπική μας οικονομία.

Η καταγγελία αυτή έρχεται τη στιγμή όπου, σύμφωνα με δηλώσεις του πρώην Υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης κ. Αραχωβίτη, η Κρήτη κινδυνεύει να μην εισπράξει “ούτε ένα σεντς του ευρώ” για αποζημιώσεις από τις καταστροφές στα ελαιόδεντρα από την κλιματική αλλαγή.

Προκύπτει λοιπόν ένα πολύ σοβαρό ζήτημα που αφορά το σύνολο των ελαιοπαραγωγών της χώρας αλλά ιδιαίτερα της Κρήτης, λόγω και των καταστροφών που έχουν υποστεί εξαιτίας δάκου και κακοκαιρίας. Υπάρχει σχέδιο για τη σωτηρία των ελαιοπαραγωγών ή διευκολύνεται η μετάβαση τεράστιων εκτάσεων σε ξένα χέρια;

Το τρίτο θέμα αφορά τις γεωτρήσεις. Πέραν των πολλών και έντονων αντιδράσεων πολλών Κρητικών που εναντιώνονται στις όποιες εξορύξεις υπάρχουν και ζητήματα που δημιουργούν μεγάλη ανησυχία γεωπολιτικά, εξαιτίας της επιμονής της Τουρκίας για γεωτρήσεις νότια της Κρήτης. Μάλιστα, μόλις χθες ο εκπρόσωπος της τουρκικής κυβέρνησης, Ιμπραήμ Καλίν, προανήγγειλε γεωτρήσεις και σεισμικές έρευνες στην ανατολική Μεσόγειο, που θα επεκταθούν και στην περιοχή που περιλαμβάνει το μνημόνιο ανάμεσα στην τουρκική κυβέρνηση και την αυτοαποκαλούμενη Κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας (ΚΕΕ) της Λιβύης. Οι περιοχές αυτές εκτείνονται από το Καστελόριζο και ανατολικά και νότια της Κρήτης. Η Κρήτη, βρίσκεται αυτή τη στιγμή στο επίκεντρο μίας σύγκρουσης με άγνωστες συνέπειες. Πώς η κυβέρνηση σκοπεύει να διασφαλίσει ότι οι πιθανές εντάσεις δε θα δημιουργήσουν πρόβλημα στην τουριστική βιομηχανία που είναι καίρια για την οικονομία του νησιού;

Και τέλος υπάρχει το ζήτημα της δημιουργίας στρατόπεδων συγκέντρωσης για τους πρόσφυγες, μία πρακτική που έχει αποδειχτεί στην πράξη καταστροφική στα νησιά που εφαρμόστηκε, όπως η Μυτιλήνη και η Λέρος. Η κυβέρνηση επιμένει στο ζήτημα τη στιγμή που όλοι οι δήμαρχοι του νησιού είναι ενάντια στην εφαρμογή μίας τέτοιας λύση αφού προκρίνουν το μοντέλο που είχε εφαρμοστεί με ιδιαίτερη επιτυχία ως τώρα, της φιλοξενίας σε σπίτια. Η ανησυχία μεγαλώνει όταν σε επίσημες συναντήσεις εκπροσώπων της Ελλάδας και της Γερμανίας ακούγονται προτάσεις όπως αυτή του βουλευτή του ακροδεξιού AfD που πρότεινε να κάνουμε “ένα πάρα πολύ μεγάλο στρατόπεδο συγκέντρωσης στην Κρήτη” και να στείλουν όλους τους πρόσφυγες εκεί. Για ποιο λόγο αυτή η επιμονή στη λύση των στρατοπέδων;

Ας ελπίσουμε ότι εστω σε κάποια από αυτά τα ερωτήματα θα λάβουμε απαντήσεις.