Τελικά, κ. Γεωργιάδη, μπορεί να επιβιώσει κάποιος με 200 ευρώ τον μήνα;

Της Αθανασίας Κουλέτα

Καλεσμένος στην εκπομπή «Τώρα… ό,τι συμβαίνει» με τη Φαίη Μαυραγάνη στο OPEN TV, το πρωί του Σαββάτου 4/1, ο υπουργός Ανάπτυξης και Επιχειρήσεων, Άδωνις Γεωργιάδης, έκανε αναφορά σε μελέτη η οποία σημειώνει ότι μπορεί κάποιος να επιβιώσει με 200 ευρώ τον μήνα, όταν η συζήτηση αφορούσε στις ευάλωτες ομάδες και τι θα κάνει η κυβέρνηση γι’ αυτές.

Για την ακρίβεια, ο κ. Γεωργιάδης σημείωσε ότι «ο σκοπός του κράτους, αυτό που πιστεύουμε εμείς ως σωστό, είναι το ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα. Είναι να εξασφαλίζεις δηλαδή σε όλους τους συμπολίτες μας και προφανώς σε εκείνους που βρίσκονται στα κατώτατα όρια τα εισοδηματικά, ένα ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα που θα τους επιτρέπει να έχουν μια αξιοπρεπή διαβίωση».

Τότε, ο δημοσιογράφος Κωστής Πλάντζος τον ρώτησε αν με το ποσό των 200 ευρώ του ΚΕΑ (δηλαδή του Κοινωνικού Εισοδήματος Αλληλεγγύης) μπορεί να ζήσει κάποιος και ο κ. Γεωργιάδης απάντησε: «Τα 200 ευρώ είναι η μελέτη που λέει ότι αν δίνεις σε κάποιον, αν έχει κάποιος 200 ευρώ τον μήνα εισόδημα μπορεί να επιβιώνει. Δεν λέω ότι αυτός ζει όπως πρέπει, για να μην παρεξηγηθώ. Δεν λέω ότι ονειρεύομαι μια ζωή όπου θα ζουν οι άνθρωποι με 200 ευρώ. Λέω ότι υπάρχει πράγματι αυτή η μελέτη».

Η ερώτηση του δημοσιογράφου ήταν σαφής, όμως η απάντηση που έδωσε ο υπουργός δεν έπεισε. Αντίθετα, προκάλεσε αντιδράσεις και ερωτηματικά. Η μελέτη υποστηρίζει αυτό που υποστηρίζει, ακόμη και αν απορούμε με το συμπέρασμα ότι μπορεί κάποιος να επιβιώσει έχοντας στην τσέπη του για όλο τον μήνα μόλις 200 ευρώ. Ο κ. Γεωργιάδης, όμως, το ενστερνίζεται τελικά αυτό; Ως υπουργός της κυβέρνησης, που πρέπει να γνωρίζει τι συμβαίνει στην κοινωνία και ως πολίτης αυτής της χώρας πιστεύει πράγματι ότι είναι εφικτό να επιβιώσει κάποιος άνθρωπος με μόλις 200 ευρώ τον μήνα;

Κάποιος που παίρνει 200 ευρώ τον μήνα, μπορεί να πληρώσει το ενοίκιο, το ρεύμα, το νερό ή το σούπερ μάρκετ; Γιατί όλα μαζί αποκλείεται με αυτό το ευτελές ποσό. Υπάρχει επιβίωση – και προφανώς όχι «ζωή» -με 200 ευρώ τον μήνα; Χρειάζομαι μια ξεκάθαρη απάντηση σε αυτό. Νιώθω πως κάποιος μου κάνει πλάκα, χωρίς όμως να μπορώ να γελάσω…

Αν μιλούσα με κάποιον φίλο, συνάδελφο, οποιονδήποτε «άσχετο» εν πάση περιπτώσει και υποστήριζε το παραπάνω, θα του έλεγα την άποψή μου, θα ερχόμουν σε αντιπαράθεση ενδεχομένως αλλά μέχρι εκεί. Όταν, όμως, πρόκειται για υπουργό της κυβέρνησης, περιμένω να μην στέκεται στην πρώτη ανάγνωση μιας μελέτης, περιμένω να πει δημόσια ότι «ναι, η μελέτη λέει αυτό αλλά αλίμονο αν πούμε ότι μπορεί κάποιος άνθρωπος να επιβιώσει με αυτό το ποσό». Περιμένω να δείχνει ενσυναίσθηση, όταν απευθύνεται σε έναν λαό που έχει υποστεί μια άνευ προηγουμένου αφαίμαξη – οικονομικών και ψυχολογικών αποθεμάτων – την περασμένη δεκαετία, μια αφαίμαξη που προκλήθηκε από τις υπογραφές και των προηγούμενων κυβερνήσεων, σε κάποιες από τις οποίες συμμετείχε και ο ίδιος τότε, πάλι ως υπουργός.

Και, προς Θεού, όχι άλλο «εγώ αλλιώς τα είπα, εκείνοι μου έκαναν κοπτοραπτική στα λεγόμενά μου». Η ακριβής απόδοση των λεγομένων σε εισαγωγικά δεν αφήνει κανένα περιθώριο παρανόησης. Τα ελληνικά μας, τουλάχιστον, δεν υπέστησαν καμία αλλοίωση στην κρίση. Ίσως βοήθησαν τα τουλάχιστον 200 ευρώ τον μήνα που έδιναν οι γονείς μας στα φροντιστήρια για να επιτύχουμε να μπούμε στο πανεπιστήμιο που επιθυμούσαμε, θεωρώντας πως θα καταφέρουμε κάτι περισσότερο από το να επιβιώνουμε με 200 ευρώ μηνιάτικο…

"google ad"