Τις πταίει;

ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ

Για την δημοσιονομική κατάρρευση της χώρας είναι υπεύθυνη και υπόλογη στην συνείδηση του λαού και του έθνους η πολιτική τάξη, που κυβέρνησε τη χώρα τα τελευταία 35 χρόνια. Μια επαναστατική κυβέρνηση πιθανόν να εκτελούσε «τους προδότες στο Γουδί», όπως έγινε το 1922 μετά την Μικρασιατική καταστροφή. Φυσικά με την εκτέλεση αποδιοπομπαίων τράγων, δεν λύνεται κανένα πρόβλημα Απλώς αναβιώνει ο διχασμός ενώ επέρχεται η δήθεν κάθαρση του συστήματος , για να επαναληφθούν τα ίδια λάθη. Το ερώτημα είναι; Θα δεχτεί ο λαός τα κόμματα που τον εκπροσωπούν να συνεχίσουν να πολιτεύονται με τις ίδιες συνταγές; Πελατειακού και διεφθαρμένου κράτους το οποίο αναπαράγεται με εξωτερικά δάνεια; Θα δεχθούν να τους υπόσχονται τεχνητούς παραδείσους προεκλογικά, και να πράττουν τα ακριβώς αντίθετα μετεκλογικά; Θα δεχτούν να τους παραφουσκώνουν με χιλιάδες ψέματα , και καμία αλήθεια για την κατάσταση της χώρας και της οικονομίας της; Αν δεν πραγματοποιηθεί μια ηθική λαϊκή επανάσταση
μέσα μας , να απαιτήσουμε περισσότερη δημοκρατία άπλετο φως και διαφάνεια , θα μας ξαναβάλουν οι κακής ποιότητας ηγήτορες μας στο ίδιο τούνελ του σκότους και του ερέβους. Ας μην βγάζουμε κι εμείς ο λαός την ουρά μας απέξω. Οι πολιτικοί είναι σαρξ εκ της σαρκός μας. Τους ψηφίζουμε και τους ανεχόμαστε. Ανεχόμαστε τα ψέματα τους σαν θέσφατα και μοναδικές αλήθειες. Διότι η αλήθεια είναι οδυνηρή και πονάει. Γιατί τότε πρέπει κι εμείς να κοιταχτούμε στον καθρέπτη και να κάνουμε την αυτοκριτική μας. Η πολύ σκέψη οδηγεί στην αυτογνωσία. Φοβόμαστε τι θα αντικρύσουμε μέσα μας και δεν το θέλουμε.. Αρκούμαστε να ζούμε με τις ψευδαισθήσεις μας. Οι οποίες οδηγούν στο χάος. Αν δεν αλλάξουμε κι εμείς μυαλά θα έχουμε πάντα τις κυβερνήσεις που μας αξίζουν.