«Αν κάποτε οι μέλισσες εκλείψουν, το ανθρώπινο είδος δεν θα αργήσει να τις ακολουθήσει»
Η παραπάνω άποψη του Αϊνστάιν, παρόλο που ακούγεται πολύ απειλητική, δεν παύει από το να είναι μια πραγματικότητα, αν σκεφτούμε ότι οι μέλισσες είναι «υπεύθυνες» για την επικονίαση μεγάλου μέρους των φυτών που υπάρχουν στο πλανήτη. Δίχως αυτές τα δέντρα δεν θα έκαναν καρπούς, για να θρέψουν τους ανθρώπους και τα ζώα.
Με την επικονίαση των φυτών που επιτελούν, λοιπόν, παίζουν έναν πρωταγωνιστικό ρόλο στην ισορροπία της βιοποικιλότητας του παγκόσμιου οικοσυστήματος. Αν εκλείψουν οι µέλισσες, θα διαταραχθεί η τροφική αλυσίδα, καθώς το 1/3 των πηγών διατροφής του ανθρώπου εξαρτάται άμεσα από τις δραστηριότητες των µελισσών. Αν αναλογιστεί κανείς ότι οι μέλισσες αποτελούν το 80% περίπου των επικονιαστικών εντόμων, τότε εύκολα καταλαβαίνει τη σημαντική προσφορά τους στο φυτικό και ζωικό περιβάλλον…
Οι μέλισσες εμφανίστηκαν στη γη πριν από 80 εκατομμύρια χρόνια. Υπάρχουν περίπου 20. 000 είδη μελισσών. Είναι κοινωνικό έντομο και ζει σε πολυάριθμες, καλά οργανωμένες κοινωνίες, τα μελίσσια. Σε αυτά, οι εργάτριες αποτελούν το σύνολο σχεδόν του πληθυσμού, ενώ υπάρχουν και οι κηφήνες και η βασίλισσα.
Η εργάτρια είναι το μικρότερο σε μέγεθος άτομο του μελισσιού. Έχει όργανα για να συλλέγει και να μεταφέρει νερό, νέκταρ και γύρη, και αδένες που μεταξύ άλλων παράγουν βασιλικό πολτό και κερί. Κύρια αποστολή της είναι η ενασχόληση με όλες τις εργασίες του μελισσιού.
Η βασίλισσα είναι το πιο μεγαλόσωμο άτομο του μελισσιού. Δεν έχει όργανα για συλλογή γύρης ούτε κηρογόνους αδένες για παραγωγή κεριού όπως η εργάτρια. Η βασίλισσα δε διοικεί. Την αποκαλούμε έτσι εν είδει φιλοφρόνησης, διότι είναι το μόνο θηλυκό ον μέσα στην κυψέλη.
Οι εργάτριες μέλισσες είναι αυτές που ρυθμίζουν τις λειτουργίες του μελισσοσμήνους, την περιποίηση της μητέρας ( βασίλισσας ), την ανεύρεση και μεταφορά τροφής ( νέκταρ- γύρη ), τη μεταφορά νερού, την αυξομείωση της θερμοκρασίας μέσα στην κυψέλη ( μόνιμα 33 με 34 βαθμούς Κελσίου σε όλο τον πλανήτη ), την καθαριότητα, τη φρούρηση της εισόδου, καθώς επίσης την αποδοτικότητα της μάνας σε αυγά (γέννα), που αναλόγως την αντικαθιστούν με τη δημιουργία νέας.
Το αρσενικό άτομο του μελισσιού, ο κηφήνας, έχει κοντή προβοσκίδα, χωρίς κεντρί, ούτε όργανα συλλογής τροφής και παραγωγής κεριού. Κύρια αποστολή του είναι η γονιμοποίηση της βασίλισσας.
Τα πιο γνωστά προϊόντα που παράγουν οι μέλισσες είναι το μέλι, ο βασιλικός πολτός και η γύρη.
Άλλα προϊόντα που μπορεί να εκμεταλλευτεί ένας μελισσοκόμος είναι η πρόπολη η οποία είναι κολλώδες ουσία που χρησιμοποιείται για τον καθαρισμό και την απολύμανση της κυψέλης και αποτελεί το φυσικό αντιβιοτικό για εμάς και τις μέλισσες. Ακόμη και το δηλητήριο που εξάγει η βασίλισσα από το κεντρί της χρησιμοποιείται για την θεραπεία νευρολογικών παθήσεων.
Αντώνης Παπαγιαννάκης, ο “νομάς μελισσοκόμος”
Ο Αντώνης Παπαγιαννάκης, γνωστός και από την κοινωνική του δράση, αγάπησε τα μελίσσια και τις μέλισσες, αναγνώρισε την αξία τους για τη ζωή.
Από το 1990 ως “νομάς μελισσοκόμος”, όπως αυτοπροσδιορίζεται, με έδρα το Πολεμάρχι στον Πλατανιά Χανίων, κύκλωσε με τα μελίσσια του το “Α” δίνοντας έτσι στίγμα και των ανθρωπιστικών του ιδεών, και παράγει αγνό μέλι θυμαρίσιο αλλά και γύρη.
“Η μέλισσα, ως ένα από τα αρχαιότερα και σημαντικότερα όντα του φυσικού κόσμου, αποτελεί έναν αδιάσπαστο κρίκο της οικολογικής ισορροπίας.”, λέει στην ιστοσελίδα που έχει δημιουργήσει.
Ο κ. Παπαγιαννάκης, πέραν της παραγωγής μελισσιού και γύρης πρωτοπορεί και δίνει τη δυνατότητα στον καθένα να επισκεφθεί τον “μελισσόκηπό του” και να μάθει, με ένα μικρό αντίτιμο και με την κατάλληλη στολή, για την παραγωγή του μελιού.
Οι επισκέπτες θα ανοίξουν κυψέλες και κηρύθρες, θα δουν το μέλι, τον γόνο, τις εργάτριες μέλισσες, τους κηφήνες, ίσως την Μάνα-Βασίλισσα και φεύγοντας θα πάρουν γύρη από γυρεοπαγίδα.
Μετά, θα γευτούν μέλι, γύρη, παστέλι και ρακόμελο, ξηρούς καρπούς, τυρί γραβιέρα με παξιμάδι, τσάι των Κρητικών βουνών, όλα με μέλι.
Πρόκειται για μία συνολική ξεχωριστή εμπειρία για όσους θέλουν να μάθουν κάποια παραπάνω πράγματα για την ομορφιά της διαδικασίας παραγωγής του μελιού στην πιο φυσική και αγνή μορφή της.
Όπως λέει και ο ίδιος:
“Η θέση μου στη μελισσοκομία είναι να ακολουθώ, όσο γίνεται, το φυσικό κόσμο του μελισσιού και να επιδιώκω απερίφραστα την αγνότητα του μελιού”.
Nα σημειώσουμε ότι η μελισσοκομική μονάδα είναι μικρής εμβέλειας και αποτελείται από 150 κυψέλες περίπου.
Τα μελισσοσμήνη μεταφέρονται ανάλογα με τις εποχιακές ανθοφορίες στις παρακάτω περιοχές βορειοδυτικά του νομού Χανίων:
- στο Πολεμάρχι, από το Δεκέμβριο έως το Μάη (ξυνίδα (oxalis pes-caprae), βρούβα (sinapis alba), αγκίσαρος (cistus creticus), φυλλοβόλα δέντρα, εσπεριδοειδή κλπ),
- στο Ακρωτήρι Σπάθα, από τα μέσα Μαΐου έως αρχές Ιούνη για την καλοκοιμηθιά ή αγριομαλοτίρα (ballota pseudodictamnus), και στη συνέχεια μέχρι Αύγουστο για την κύρια ανθοφορία, το θυμάρι thymbra capitata,
- στα Παλαιά Ρούματα,από τέλος Αυγούστου μέχρι Νοέμβρη οι κυψέλες μεταφέρονται κυρίως για το ρείκι (erica manipuliflora), την ακονιζιά (dittrichia viscosa), τη χαρουπιά (ceratonia siliqua) και άλλα φθινοπωρινά άνθη.
Νωπή γύρη, μία άγνωστη στους πολλούς υπερτροφή
Αξίζει να αναφέρουμε λίγα λόγια και για τη νωπή γύρη που παράγεται στο μελισσοκομείο η οποία, αν και ως προϊόν δεν είναι ιδιαίτερα γνωστό στον τόπο μας, θεωρείται μία υπερτροφή σπάνιας διατροφικής αξίας.
Η γύρη (γνωστή και ως ανθόσκονη ή σπέρμα λουλουδιών) είναι η πλουσιότερη τροφή σε φυτικές πρωτεΐνες, βιταμίνες, αντιβιοτικές ουσίες, ένζυμα, ιχνοστοιχεία, φλαβονοειδή και φυσικές ορμόνες.
- Αυξάνει την αντίσταση των τριχοειδών αγγείων, προστατεύοντας έτσι τον οργανισμό από τις εγκεφαλικές αιμορραγίες, μειώνει τους υψηλούς σφυγμούς της καρδιάς και συμβάλει στη μακροζωία.
- Περιέχει βιολογικά ενεργές ουσίες που ελέγχουν την όρεξη, την απόθεση λίπους στον οργανισμό, τη λειτουργία των ωοθηκών και του θυρεοειδούς αδένα.
- Περιέχει γοναδοτρόπες ορμόνες που είναι οι βιολογικά δραστικές ουσίες που δρουν απ’ ευθείας στους γενετικούς αδένες. Η σπερματογένεση στον άνδρα και η εξέλιξη των ωοθυλακίων στη γυναίκα καθορίζονται από τις ορμόνες αυτές.
- Περιορίζει σημαντικά τα προβλήματα της εμμηνόπαυσης, της αναιμίας, προστατίτιδας, αιμορροΐδες, δυσκοιλιότητα και διάρροιας.
- Είναι μια φυσική ασπίδα κατά ήπιων αλλεργικών αντιδράσεων.
- Bοηθά στη διανοητική λειτουργία, δίνει ευεξία και βελτιώνει τη σεξουαλική κατάσταση.
- Στα παιδιά αυξάνει τον αριθμό των ερυθρών αιμοσφαιρίων κατά 30%, την αιμοσφαιρίνη κατά 10% και βοηθάει στη διάπλαση.
Για ενήλικες η συνιστώμενη δόση είναι 20 γρ/ημέρα (1 κουταλιά της σούπας).
Σε παιδιά άνω των 3 χρόνων συνιστώνται 5 γρ/ημέρα (1 κοφτή κουταλιά του γλυκού).
Προτείνεται να καταναλώνεται για 5 μήνες συνεχώς, μετά να ακολουθήσει διακοπή ενός μήνα και επανάληψη του κύκλου.
Απαραίτητο είναι η κατανάλωσή της να ξεκινήσει με μικρή ποσότητα (τη μύτη του κουταλιού για 2-3 μέρες), για να συνηθίσει το στομάχι.
Αυξάνουμε σταδιακά την ποσότητα στο κουταλάκι του γλυκού για μια βδομάδα μέχρι την επιθυμητή δόση.
Τριάντα πέντε γραμμάρια γύρης (μια γεμάτη κουταλιά της σούπας) την ημέρα, καλύπτουν τις ημερήσιες κανονικές ανάγκες ενός ενήλικα σε πρωτεΐνες, βιταμίνες, ιχνοστοιχεία κ.τ.λ.
Η δόση αυτή μπορεί να είναι μειωμένη, όταν μιλάμε για νωπή γύρη και ακόμη πιο μειωμένη, όταν η γύρη λαμβάνεται αυτούσια, μασιέται μέχρι πολτοποίησης μαζί με σίελο.
Γενικά, για έναν ενήλικα η κανονική δόση είναι 20-35 gr/ημέρα, για παιδιά 6-16 χρόνων η κανονική δόση είναι περίπου 15-20 gr/ημέρα, για παιδιά 3-6 χρονών η κανονική δόση είναι περίπου 10-15 gr/ημέρα.
Κουρασμένοι οργανισμοί θα πρέπει να καταναλώνουν διπλάσιες ποσότητες γύρης.
Ενήλικες και έφηβοι που γυμνάζονται, μπορούν να καταναλώνουν διπλάσιες ή τριπλάσιες ποσότητες γύρης, αρκεί η λήψη της να γίνει σταδιακά, ώστε να συνηθίσει σιγά-σιγά το στομάχι.
Αν και άλλοι πολιτισμοί επιτρέπουν την χορήγηση γύρης σε βρέφη κάτω του ενός έτους, αν και δεν έχουν παρατηρηθεί κλινικές αντενδείξεις στην χρήση γύρης σε παιδιά κάτω των τριών ετών, η γύρη δεν συνίσταται κλινικά για παιδιά κάτω των τριών ετών.
Για όσους θέλουν να χάσουν βάρος, η γύρη να καταναλώνεται 15 – 30 λεπτά πριν το φαγητό, ενώ αντίθετα όσοι θέλουν να κερδίσουν βάρος να την καταναλώνουν αμέσως μετά το φαγητό.
Η γύρη καταναλώνεται αυτούσια ή διαλυμένη μέσα σε φρέσκο χυμό φρούτων και λαχανικών. Ο πλέον συνιστώμενος τρόπος είναι να καταναλώνεται αυτούσια, να μασιέται και να αναμιγνύεται με σίελο πριν την κατάποση για τα μέγιστα οφέλη.
Μπορεί, επίσης, να αναμιγνύεται με καλής ποιότητας μέλι (σε αναλογία 1:2 –γύρη/μέλι), κατά προτίμηση ακατέργαστο, και να καταναλώνεται με τον παραπάνω τρόπο.
Η γύρη που διατίθεται από το Μελισσοκομείο Παπαγιαννάκη είναι νωπή και όχι αποξηραμένη. Έτσι η γεύση της και τα ποιοτικά της χαρακτηριστικά παραμένουν αναλλοίωτα. Ως ευαίσθητη τροφή διατηρείται στην κατάψυξη.
Για όσους επιθυμούν να μάθουν περισσότερα σε σχέση με το Μελισσοκομείο Παπαγιαννάκη, αλλά και να δουν σχετικές φωτογραφίες και να ενημερωθούν για το πώς μπορούν να προμηθευτούν τα σχετικά προϊόντα, μπορούν να επισκεφθούν τη σελίδα: melipap.gr
"google ad"