Το κίνημα της πατάτας

ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
«Ὁ τόπος μας εἶναι κλειστός, ὅλο βουνὰ ποὺ ἔχουν σκεπὴ τὸ χαμηλὸ οὐρανὸ μέρα καὶ νύχτα. Δὲν ἔχουμε ποτάμια δὲν ἔχουμε πηγάδια δὲν ἔχουμε πηγὲς μονάχα λίγες στέρνες, ἄδειες κι᾿ αὐτές, ποὺ ἠχοῦν καὶ ποὺ τὶς προσκυνοῦμε. Ἦχος στεκάμενος κούφιος, ἴδιος με τὴ μοναξιά μας ἴδιος με τὴν ἀγάπη μας, ἴδιος με τὰ σώματά μας. Μᾶς φαίνεται παράξενο ποὺ κάποτε μπορέσαμε νὰ χτίσουμε τὰ σπίτια τὰ καλύβια καὶ τὶς στάνες μας. Κι᾿ οἱ γάμοι μας, τὰ δροσερὰ στεφάνια καὶ τὰ δάχτυλα γίνουνται αἰνίγματα ἀνεξήγητα γιὰ τὴ ψυχή μας. Πῶς γεννήθηκαν πῶς δυναμώσανε τὰ παιδιά μας;
Ὁ τόπος μας εἶναι κλειστός. Τὸν κλείνουν οἱ δυὸ μαῦρες Συμπληγάδες. Στὰ λιμάνια τὴν Κυριακὴ σὰν κατεβοῦμε ν᾿ ἀνασάνουμε βλέπουμε νὰ φωτίζουνται στὸ ἡλιόγερμα σπασμένα ξύλα ἀπὸ ταξίδια ποὺ δὲν τέλειωσαν σώματα ποὺ δὲν ξέρουν πιὰ πῶς ν᾿ ἀγαπήσουν.» ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΕΦΕΡΗΣ
Αξιέπαινη η πρωτοβουλία των ακτιβιστών Πιερίας που ξεκίνησαν την προσπάθεια να φέρουν σ`επαφή τους παραγωγούς πατατών, και άλλων αγροτικών προϊόντων με τους καταναλωτές, για να γλυτώσουν τους μεσάζοντες ,που ανεβάζουν υπέρμετρα τις τιμές λιανικής. Όπως πληροφορούμαι η πρωτοβουλία συνεχίζεται και από άλλες περιοχές της χώρας. Η προβολή του αγροτικού ακτιβιστικού κινήματος από τα μεγάλα ηλεκτρονικά και δημοσιογραφικά συγκροτήματα , θα πρέπει να υποψιάσει τους ακτιβιστές. Στην ουσία η κίνηση αυτή είναι μεν θετική και προς την σωστή κατεύθυνση και την επικροτώ, αλλά, είναι τουφεκιά στον αέρα. Διότι είναι θνησιγενής εν τη γενέσει της, και εκ των πραγμάτων δεν μπορεί να διαρκέσει επί ερασιτεχνικής βάσεως. Μόνο με ισχυρούς συνεταιρισμούς, ή με ομάδες παραγωγών όπου θα συγκεντρώνουν θα συσκευάζουν, ή θα τυποποιούν το προϊόν και θα το διανείμουν στο εσωτερικό και στο εξωτερικό, μπορούν να έχουν όφελος και οι παραγωγοί και οι καταναλωτές. Θα μου πείτε ότι οι περισσότεροι συνεταιρισμοί απέτυχαν και έχουν μείνει τα κουφάρια τους. Είναι ευκαιρία τώρα να παραλάβει η νέα γενιά αγροτών την σκυτάλη , μαθαίνοντας από τα λάθη του παρελθόντος και την κομματικοποίηση, με σπουδές στην γεωπονία, και με αγάπη και γνώση της παραγωγής. Είναι δυνατόν η αγροτική Ελλάδα να δαπανά τόσο μεγάλα ποσά για εισαγωγές αγροτοκτηνοτροφικών προϊόντων; Όσο για το γενικότερο ζήτημα της μείωσης των τιμών ; Πρέπει να σπάσουν τα μονοπώλια τα ολιγοπώλια και η καρτελοποίηση της οικονομίας σε όλους τους τομείς και ιδιαίτερα των τροφίμων.
Υποτίθεται ότι έχουμε ελεύθερη αγορά, και επιτροπή ανταγωνισμού. Έχουμε;
Υ.Γ Το ποίημα του νομπελίστα ποιητή μας Γιώργου Σεφέρη, ρέπει προς την απαισιοδοξία. Κατά βάθος όμως είναι αισιόδοξο γιατί η ζωή είναι πολύπλευρη.