Το κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ η… μασκότ του Τσίπρα

Του Γιώργου Μουργή

«Η αστυνομική επιχείρηση εκκένωσης καταλήψεων στέγης στη Θεσσαλονίκη μας βρίσκει αντίθετους. Η ποινικοποίηση εγχειρημάτων αλληλεγγύης συνιστά πρακτική που δεν έχει καμία σχέση με τις αρχές και τις αξίες της Αριστεράς».

Τριάντα λεξούλες όλες κι όλες. Αποτυπωμένες με ακρίβεια, ταξική μεροληψία, πολιτικά ορθές στο επίπεδο της αλληλεγγύης και ένα μάτσο ηθικό αριστερό κινηματικό πλεονέκτημα για τα όσα συνέβησαν στις καταλήψεις της Θεσσαλονίκη έπειτα από την επέμβαση των δυνάμεων καταστολής .

Εκτός από το γραφείο τύπου υπερήφανο πρέπει να είναι και το τμήμα δικαιωμάτων του κόμματος.

Θα έλεγε κάνεις ότι πρόκειται για κακόγουστη φάρσα.

Μας δουλεύουν πλέον ψιλό γαζί κάθε τρεις και λίγο με τέτοιου είδους ανακοινώσεις, διαμορφώνοντας μια δήθεν σύγκρουση με τις πολιτικές που ακολουθεί η κυβέρνηση.

Η πλάκα, όμως, κάποτε πρέπει να τελειώσει, όσο κι αν ο Τσίπρας αγοράζει χρόνο, καθώς αντιλαμβάνεται πως εκπνέει ο δικός τους πολιτικά. Η ίδια πλάκα να σταματήσει να αναπαράγεται και από το κόμμα του, με τη ρητορική αντίστασης που εσχατολογικά ξεπλένει την πρακτική πολιτικών συμβιβασμών του ηγεμόνα.

Η στρατηγική της κυβέρνησης δεν αφορά την Αριστερά, αφού χαράζεται πάνω στη λογική της μετάλλαξης του κυβερνητισμού.

Ας συμφιλιωθούν κάποιοι με την ιδέα αυτής της πραγματικότητας και όχι με τα επικοινωνιακά πυροτεχνήματα της δήθεν σύγκρουσης ή της ανατρεπτικής ρήξης.

Αυτός ο ιδιότυπος παρενδυτισμός δεν γίνεται κατανοητός.

Σε καμιά περίπτωση δεν μετουσιώνεται σε μορφή Αριστεράς, έχοντας απολέσει από καιρό κάθε αριστερό ίχνος και χαρακτηριστικό από την άσκηση κυβερνητικής εξουσίας. Επ’ ουδενί παραπέμπει στο καινοτόμο αριστερό ιδεώδες που μάχεται το παλιό. Μπορεί να το υποδύεται κακόγουστα, αλλά ανατροπέας και τιμωρός του δεν είναι.

Το ανέκδοτο και με τον αστυφύλακα και με τον χωροφύλακα τέλειωσε μαζί με τις επαναστατικές ασκήσεις του γραφείου τύπου ή των κομματικών τμημάτων του ΣΥΡΙΖΑ.

Η προσπάθεια επικοινωνιακού εφησυχασμού ή συσκότισης μπορεί να χρησιμοποιείται αυτή τη φορά για να ηρεμήσει τους κινηματι-κούληδες ή δικαιωματι-κούληδες των 53, αλλά δεν θέλω να φαντάζομαι την απόγνωση του Π. Λάμπρου, για παράδειγμα, στο άκουσμα των 100 προσαγωγών και των 70 συλλήψεων μέσα στα χαράματα.

Το γεγονός είναι ένα: κάποιοι εργολαβικά έχουν αναλάβει να δικαιολογούν τα πάντα και τους πάντες. Κάποιοι άλλοι υπερασπίζονται ως κυβερνητικά φερέφωνα κάθε πράξη τυχάρπαστων υπουργών που πλαισιώνουν το κυβερνητικό σχήμα, υιοθετώντας πρακτικές καταστολής ή συγγνώμης στα δεξιά απολειφάδια του Ξένιου Δία.

Το κουφάρι της γραφικότητας μετακινείται μεταξύ Κουμουνδούρου και Μαξίμου ανερυθρίαστα πλέον χωρίς ντροπή και σκέψη στη συμμετοχή των μελών του κόμματος τα προηγούμενα χρονιά σε κάθε κινηματική αλληλέγγυα δράση.

Ο ίδιος ο Τσίπρας, ο νέος ηγεμόνας της σοσιαλδημοκρατίας, απολαμβάνει το τέλος της ερωτικής του σχέσης με την κοινωνία (όπως μας πληροφόρησε από το ”βοθροκάναλο της διαπλοκής” στη συνέντευξή του στον Παπαχελά) με το νέο του ερωτικό παιχνίδι. Την καλή μασκότ του, που ακούει στο όνομα νεοσύριζα, επιβεβαιώνοντας το ανηδονικό του χαρακτήρα και της αυταπάτης του.

Μπορεί να θέλουν γερά νεύρα για τους εντός νεοσύριζα όλα αυτά τα τραγελαφικά και αντιφατικά που καταγράφονται, κυρίως όμως εμείς μη χάνουμε το χιούμορ μας, όσο αγανάκτηση προκαλεί αυτό το θέαμα.

Η καλή μασκότ διασκεδάζει στα γήπεδα και τους φιλάθλους γηπεδούχους και τους φιλοξενούμενους. Ειδικά, μάλιστα, όταν το σκορ είναι υπέρ μας…

Αντί επιλόγου:

Η δημιουργία της νέας Ελλάδας του 2021 με άρωμα καταστολής, επιχειρησιακής σκούπας και συλλήψεις αλληλέγγυων στα βουβά της νύχτας («άχαστη» μέθοδος από τα παλιά) στην Ελλάδα του 2016.

Να γεμίζουν τα κανάλια της διαπλοκής με εικόνες του καλού και πρόθυμου κράτους των συριζοανέλ να τιμωρήσει δυο μέρες μετά το τέλος του No Border Camp στην αυλή του Αριστοτελείου, οποίον «δεν συνεμορφώθην προς τας υποδείξεις».

Να καθησυχάζουμε τους καλούς μας νοικοκυραίους, το παπαδαριό, την ευυπόληπτη ακαδημαϊκή κοινότητα των Φορτσάκηδων.

«Κι όποιος – κάνει ότι – δεν καταλαβαίνει, δεν ξέρει που πατά και που πηγαίνει….».

"google ad"