Ροζάβα στα κουρδικά σημαίνει «Δύση». Η Ροζάβα (Δυτικό Κουρδιστάν) βρίσκεται στο έδαφος της Δημοκρατικής Ομοσπονδίας της Βόρειας Συρίας. Τουλάχιστον δυο εκατομμύρια άνθρωποι – το 60% Κούρδοι – ζουν στην περιοχή αυτήν, όπου παράλληλα με τις μάχες ενάντια τους τζιχαντιστές συντελείται ένα σύγχρονο πολιτικό πείραμα.

Με την έναρξη του εμφυλίου πολέμου στη Συρία, το 2011, οι εκεί Κούρδοι  κράτησαν αποστάσεις τόσο από το καταπιεστικό μπααθικό καθεστώς όσο και από τους αντιπάλους του, που διακήρυσσαν ανοιχτά έναν αραβικό εθνικισμό και την επιβολή του νόμου της Σαρίας, γεγονός που τους καθιστούσε ακόμα πιο επικίνδυνους. Προτίμησαν να ακολουθήσουν έναν τρίτο δρόμο, διεκδικώντας ένα σύστημα διακυβέρνησης δημοκρατικό, πλουραλιστικό, χωρίς αποκλεισμούς και με σεβασμό στις ατομικές ελευθερίες, και πάντως να υπερασπιστούν τις περιοχές τους από κοινού με τους γείτονές τους, Ασσύριους, Άραβες, Τουρκομάνους και Αρμένιους. Γι’ αυτόν το λόγο και στοχοποιήθηκαν από τα αντιδραστικά καθεστώτα της περιοχής, όπως εκείνα της Τουρκίας, της Σαουδικής Αραβίας, του Κατάρ και του ISIS. Όπως έγινε φανερό στη συνέχεια, τα καθεστώτα του Ιράν, του Ιράκ και της Συρίας ήσαν και αυτά αρνητικά στη δημιουργία ενός κουρδικού κράτους στην περιοχή της Ροζάβα.

Μετά την απόσυρση των δυνάμεων του Άσαντ από το συριακό Κουρδιστάν, το 2012, και ενώ ο εμφύλιος είχε φουντώσει, το Κόμμα Δημοκρατικής Ενότητας PYD και η στρατιωτική πτέρυγα του, οι Μονάδες Προστασίας του Λαού (YPG) μαζί με το γυναικείο σώμα τους (YPJ) ανέλαβαν τον έλεγχο της περιοχής. Ένα χρόνο αργότερα, το 2013, κηρύσσεται η αυτονομία της Ροζάβα και προχωρά η διοικητική διαίρεσή της σε τρία καντόνια που δεν επικοινωνούν γεωγραφικά μεταξύ τους, του Τζαζίρα, του Κομπάνι και του Αφρίν, από τ’ ανατολικά προς τα δυτικά. Η διακήρυξη αυτονομίας σηματοδότησε ένα πολιτικό και κοινωνικό πείραμα, μια σιωπηλή κοινωνική επανάσταση πρωτοφανή για τη Μέση Ανατολή, καθώς το πολιτικό σύστημα της Ροζάβα υιοθετεί τις αρχές της άμεσης δημοκρατίας, της ισότητας των φύλων και της αειφορίας.

Τον Ιανουάριο του 2015, τα χαρμόσυνα νέα από το Κομπάνι έκαναν τον γύρο του κόσμου. Το Κομπάνι κέρδιζε την ελευθερία του έπειτα από 134 ημέρες σκληρών μαχών. Οι μαύρες σημαίες του ISIS, που μέχρι εκείνη την ημέρα πολιορκούσαν τη μαρτυρική όσο και ηρωική πόλη των Κούρδων της Συρίας, δεν ανέμιζαν πια στους λόφους γύρω από το Κομπάνι. Οι μαχητές και μαχήτριες του στρατού των YPG – YPJ όχι μόνο άντεξαν τη σκληρή πολιορκία, αλλά κατάφεραν να απελευθερώσουν και την τελευταία σπιθαμή εδάφους τους από τους ισλαμοφασίστες.

Σύμφωνα με το εκτενές δημοσίευμα της Le Monde Diplomatique, το Σύνταγμα των καντονίων της Ροζάβα, το Κοινωνικό Συμβόλαιο, εμπνέεται από τη θεωρία του ελευθεριακού κοινοτισμού, του Αμερικανού Μάρεϋ Μπούκτσιν (Murray Bookchin 1921-2006), οι ιδέες του οποίου κινούνται στον χώρο του αναρχισμού και της κοινωνικής οικολογίας. Είναι γνωστός κυρίως ως ο εμπνευστής της προσέγγισης της κοινωνικής οικολογίας.. Απορρίπτει τον εθνικισμό και υποστηρίζει μια ισότιμη κοινωνία με ίση εκπροσώπηση και σεβασμό των δικαιωμάτων των μειονοτήτων.

Η Μέση Ανατολή των λαών

Οι Κούρδοι θεωρούν την Ροζάβα ένα από τα τέσσερα τμήματα του ευρύτερου Κουρδιστάν που απαρτίζεται από το βόρειο τμήμα του, στην Τουρκία, το νότιο στο Ιράκ και το ανατολικό, στο Ιράν. Η πολυεθνοτική σύνθεση του πληθυσμού «επέβαλε» το σύστημα της άμεσης δημοκρατίας ώστε μουσουλμάνοι, χριστιανοί, Κούρδοι, Γιεζίντι, Άραβες, Σύριοι, Τουρκμένοι να απολαμβάνουν τα ίδια δικαιώματα και οι εθνικές κουλτούρες τους να αναγνωρίζονται και να γίνονται σεβαστές.

Ο πόλεμος για τους Κούρδους της Συρίας δεν έχει να κάνει μόνο με τον πόλεμο κατά της τρομοκρατίας και των ισλαμοφασιστών αλλά είναι και αγώνας για άμεση δημοκρατία και ελευθερία, για ισότιμη κοινωνία με ίση εκπροσώπηση και σεβασμό των δικαιωμάτων των μειονοτήτων. Αφορά όλες τις εθνότητες της χώρας. Έτσι απορρίπτουνε τον εθνικισμό και ενθαρρύνουνε τους λαούς να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους ώστε να φτιάξουνε τη Μέση Ανατολή των λαών.

«Το έθνος-κράτος είναι δημιούργημα της εξουσίας και του ιμπεριαλισμού για να καταδυναστεύει τους λαούς, εμείς δεν μπορούμε να πολεμάμε για το ίδιο μοντέλο με τους καπιταλιστές. Η Μέση Ανατολή, η Μεσοποταμία, είναι μωσαϊκό, οι λαοί μπορούν και θέλουν να ζουν μαζί με κατοχυρωμένη αυτήν την πολυμορφία. Μέσα σε πολύ δύσκολες καταστάσεις άνθισε το κουρδικό όνειρο αλλά και όνειρο των λαών της βόρειας Συρίας για μια καλύτερη ζωή και μια καλύτερη οργάνωση της καθημερινότητας. Αφού καταφέραμε να ελευθερώσουμε τις περιοχές μας δημιουργήσαμε το σύστημα των καντονίων και τη δημοκρατική αυτοδιοίκηση η οποία λειτουργεί πολύ καλά και μπορεί να αποτελέσει πρότυπο για όλη την περιοχή», λέει ο Ιμπραήμ Μουσλίμ, μέλος του Κόμματος Δημοκρατικής Ενότητας (PYD) των Κούρδων της Συρίας, το ένοπλο τμήμα του οποίου (YPG) μάχεται εναντίον του Ισλαμικού Κράτους.

«Το δικό μας σχέδιο δεν είναι να δημιουργήσουμε ένα εθνικό κράτος. Το σχέδιό μας είναι μια Ομοσπονδία για την περιοχή. Ο καθένας θέλει το δικό του Κουρδιστάν: Η Αμερική θέλει το δικό της Κουρδιστάν, η Ρωσία άλλο Κουρδιστάν, το Ισραήλ άλλο, η ΕΕ άλλο, ακόμα και η Τουρκία θέλει ένα Κουρδιστάν με τους δικούς της, βέβαια, όρους. Η Συρία, μην ξεχνάτε, ήταν εθνικό κράτος και είδατε τα αποτελέσματα. Η καταστροφή που έφερε το συριακό καθεστώς έναντι των ίδιων των πολιτών του είναι απείρως μεγαλύτερη από αυτή που προξένησε το Ισραήλ ή οποιοσδήποτε άλλος. Εμείς δεν επιμένουμε σε αυτό, στη συγκρότηση ανεξάρτητου Κουρδιστάν. Βέβαια, δεν θα είμαστε αντίθετοι αν τα αδέρφια μας του Ιρακινού Κουρδιστάν το ανακοινώσουν. Αλλά εμείς θα συνεχίσουμε το μοντέλο που εφαρμόζουμε και θα αγωνιζόμαστε για μία συνομοσπονδία μεταξύ όλων των λαών», υποστηρίζει ο Siham Queryo, πρόεδρος της επιτροπής εξωτερικών υποθέσεων του καντόνι της Τζαζίρα.

«Κάθε δρόμος εδώ μπορεί να δημιουργήσει μια κοινότητα», δήλωσε ο κάτοικος Ιμπραήμ Μούσα. «Είναι σαν μια λαϊκή κυβέρνηση, εκλεγμένη από τους ντόπιους και ανακλητή. Πέρυσι, καταχωρήθηκαν 2300 κοινότητες στην περιοχή Κομπάνι». Αυτή είναι μια άμεση εφαρμογή των αρχών του Μάρεϋ Μπούκτσιν.

Οι γυναίκες στη Ροζάβα

Στη νομοθετική συνέλευση τα μισά μέλη των 101 θέσεων είναι γυναίκες και όλες ανήκουν σε κόμματα που έχουν υπογράψει το «κοινωνικό συμβόλαιο». Σε αυτό το σύστημα διακυβέρνησης καθοριστικό ρόλο παίζει και η γυναικεία χειραφέτηση, υπάρχει ενεργή συμμετοχή των γυναικών και στον πόλεμο αλλά και σε κάθε επίπεδο της πολιτικής και της κοινωνικής ζωής.

«Έχουμε καταφέρει να αλλάξουμε το εκπαιδευτικό σύστημα ακυρώνοντας αυτό του καθεστώτος Άσαντ. Το καινούργιο σύστημα βασίζεται στις αξίες της συμβίωσης, της δημοκρατίας και της ελευθερίας. Κάθε παιδί σπουδάζει στη μητρική του γλώσσα, οι Κούρδοι στα κουρδικά (που είναι και η βασική γλώσσα), οι Άραβες στα αραβικά κ.ο.κ. Έχουμε δημιουργήσει και κάποια πανεπιστήμια όπως αυτό της Ροζάβα, γεγονός πολύ σημαντικό. Σε εμάς η γυναίκα είναι ηγέτης, είναι αρχηγός, πολεμάει. Αυτό είναι το μεγαλύτερο χτύπημα στους ισλαμιστές και την ιδεολογία τους. Αποδεικνύουμε ότι ισχύει το αντίθετο από αυτό που πάνε να επιβάλουν, νικάμε με αυτόν τον τρόπο, για εμάς είναι πολύ σημαντική η ελευθερία της γυναίκας, δεν μπορεί να είναι ελεύθερη μια κοινωνία χωρίς αυτό το στοιχείο. Ακόμα, έχουμε κατοχυρώσει τη θρησκευτική ελευθερία, την εθνική και, ακόμα πιο σημαντικό, όλοι συμμετέχουν στη λήψη αποφάσεων, οι αποφάσεις ξεκινούν από κάτω προς τα πάνω και όχι το αντίθετο. Ενθαρρύνουμε όλες τις ομάδες, τους συλλόγους, τις οργανώσεις να συμμετέχουν και να είναι ενεργοί πολίτες. Το μοντέλο που εφαρμόζουμε εμείς έχει μεγάλη ανταπόκριση και στον κουρδικό λαό αλλά και σε άλλους λαούς. Στην περιοχή Σιντζάρ, για παράδειγμα, που ζουν κυρίως Κούρδοι Γιεζίντι, έχουν ήδη αυτοοργανωθεί, δημιούργησαν τη δική τους Άμυνα (τις Μονάδες Προστασίας των Γιεζίντι, κατά το πρότυπο του YPG) και σύντομα μπορεί να γίνει και η περιοχή αυτή καντόνι» εξηγεί ο Ιμπραήμ Μουσλίμ.

Μπαίνοντας στο Κομπάνι, όπως περιγράφει ο ρεπόρτερ της Le Monde Diplomatique, βλέπει κανείς φωτογραφίες από «μάρτυρες», πολλές γυναίκες και πορτρέτα του Οτσαλάν. Η πόλη που πριν από δύο χρόνια ήταν ερείπια, είναι γεμάτη ενέργεια. Υπάρχουν γερανοί για νέες οικοδομές και ανάμεσα σε κτίρια που καταστράφηκαν από πυραύλους και βομβαρδισμούς. «Θέλουμε να ανοικοδομήσουμε όσο το δυνατόν γρηγορότερα, ώστε οι άνθρωποι να μπορούν να επιστρέψουν», δήλωσε ο πολεοδόμος Hawzin Azeez.

Το «Σπίτι για τις Γυναίκες» της πόλης ονομάζεται Kongra Star, ένα τεράστιο κτίριο που προσφέρει καταφύγιο, ιδίως για τα θύματα της ενδοοικογενειακής βίας και είναι γεμάτο από πορτρέτα γυναικών που σκοτώθηκαν στη μάχη του Κομπάνι, πολεμώντας τους τζιχαντιστές.

Οι γυναίκες που μιλήσανε υπογράμμισαν ότι η ισότητα των φύλων είναι κεντρική στο κοινωνικό συμβόλαιο της Ροζάβα. «Σύμφωνα με τους νέους νόμους που ψήφισε η αυτόνομη κυβέρνηση, ο γιος και η κόρη κληρονομούν εξίσου, αντίθετα με τον ισλαμικό νόμο», δήλωσε η Sara Al-Khali, η οποία εργάζεται στο Kongra Star.
«Η εκδίκηση είναι ένα τρομερό έθιμο στην περιοχή αυτή», δήλωσε ο Al-Khali, ο οποίος εργάζεται για την εξάλειψη εγκλημάτων τιμής. Το Kongra Star έχει σχηματίσει μια επιτροπή γυναικών για τη συμφιλίωση, μέσω των εκπροσώπων των οικογενειών για να αποφύγουν τις βεντέτες.

Όλοι συμμετέχουν στην παραγωγή

Βασικό εμπόδιο είναι το οικονομικό, καθώς η Ροζάβα είναι αποκλεισμένη, υφίσταται εμπάργκο, από την Τουρκία, το καθεστώς Άσαντ, τους τζιχαντιστές και άλλες τρομοκρατικές οργανώσεις αλλά και το ιρακινό Κουρδιστάν. Οι τιμές σε βασικά αγαθά είναι πολύ υψηλές καθώς δεν υπάρχει νόμιμη δίοδος για τη Ροζάβα η οποία, κατά τα άλλα είναι πλούσια περιοχή και έχει όλους τους βασικούς πόρους (σιτάρι, αγροτική παραγωγή κ.α.), υδάτινες πηγές ενώ το πετρέλαιο στη Ροζάβα είναι το πιο φθηνό σε όλο τον κόσμο. Ωστόσο ο λαός είναι αποφασισμένος να επιβιώσει και καταλαβαίνει πως το εμπάργκο είναι μέσο πίεσης.

Έτσι, ένα σημαντικό μέτρο είναι οι έλεγχοι των τιμών. Τα καθορισμένα από τις οικονομικές επιτροπές όρια τιμών ελέγχονται από τη δεύτερη μέρα της επανάστασης στις αγορές και στα καταστήματα. Για να αποφευχθεί η εκμετάλλευση της εμπόλεμης κατάστασης από τους κερδοσκόπους τα συμβούλια αποθηκεύουν τρόφιμα και φάρμακα. Παράλληλα, είναι εγγυημένη η κάλυψη των βασικών αναγκών του πληθυσμού (τρόφιμα, πετρέλαιο κ.λπ.).

Οι οικονομικές επιτροπές σε όλα τα επίπεδα στοχεύουν να εξασφαλίσουν ότι στους δήμους ή τις περιφέρειές τους τα οικονομικά πιο αδύναμα μέλη θα στηριχθούν καλά, ότι κάθε ενήλικος θα έχει μια δουλειά και έτσι θα μπορεί να συμβάλλει στη δική του φροντίδα, αλλά και στην περαιτέρω ανάπτυξη της επανάστασης.

Σε αυτήν την περιοχή με άφθονους φυσικούς πόρους, το ζήτημα της ενέργειας απεικονίζει τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουν οι νέες αρχές. Το 2011 η περιοχή παρήγαγε 380.000 βαρέλια αργού πετρελαίου ημερησίως, το ένα τρίτο της συνολικής παραγωγής της Συρίας. Όταν ξεκίνησαν οι μάχες, η παραγωγή μειώθηκε κατά 70% και η βενζίνη έγινε σπάνια.

Μια σημαντική θετική εξέλιξη για την οικονομική σταθεροποίηση ήταν η διύλιση αργού πετρελαίου από το καλοκαίρι του 2013. Οι δομές με τη βοήθεια ειδικευμένων εργαζομένων κατάφεραν με απλά συστήματα να διυλίσουν επαρκή ποσότητα πετρελαίου σε ντίζελ. Αυτό οδήγησε σε μια βελτίωση της ζωής και της οικονομικής δραστηριότητας. Η αμυντική στρατιωτική δύναμη ενισχύθηκε επίσης. Ο έλεγχος των τιμών ήταν επίσης ιδιαίτερα αποφασιστικός στη διανομή του πετρελαίου κίνησης και πετρελαίου θέρμανσης. Σήμερα, ένα λίτρο Diesel πωλείται στη μισή τιμή σε σύγκριση με την περίοδο πριν από την επανάσταση, και αυτό διευκολύνει σημαντικά τη ζωή των ανθρώπων. Το Diesel είναι απαραίτητο για τα οχήματα, τον εφοδιασμό των νοικοκυριών σε ηλεκτρισμό, τη θέρμανση, τη μικρή βιομηχανική και αγροτική παραγωγή. Η διύλιση έχει δυστυχώς ως αποτέλεσμα Diesel κατώτερης ποιότητας που είναι επιβλαβής για τις γεννήτριες, τους κινητήρες οχημάτων και τα μηχανήματα. Αυτό το ξέρουν τα Συμβούλια τα οποία αναζητούν λύσεις για την καλύτερη διύλιση.

Το μοντέλο ιδιοκτησίας του Δημοκρατικού Συνομοσπονδισμού θεωρεί ότι όλοι οι πόροι, αλλά και οι συνδεδεμένες με αυτούς επιχειρήσεις θα πρέπει να διαχειρίζονται από τους ίδιους τους δήμους και τις κοινότητες. Δεν πρέπει να πάνε σε μια μορφή νέας ιδιωτικοποίησης μέσω των συνεταιρισμών. Με την από κοινού παραγωγή των δήμων και των συνεταιρισμών και με το μοντέλο της οικονομίας των αναγκών, ο καθένας μπορεί να συμμετάσχει στην παραγωγή με τον δικό του τρόπο και δεν υπάρχει ανεργία.

Οι μόνοι φίλοι των Κούρδων είναι τα βουνά

Από τη στιγμή που οι Κούρδοι, έχουν αρχίσει να κερδίζουν τη λαϊκή υποστήριξη, δεν είναι δυνατόν να αγνοηθούν από τις διεθνείς δυνάμεις που δρουν στην περιοχή. Αντιθέτως, όλοι πια αναγνωρίζουν πως δεν μπορεί να υπάρξει πολιτική λύση στη Συρία χωρίς να ληφθούν υπόψη οι Κούρδοι και χωρίς τη συνεργασία τους. Είναι γεγονός ότι εξαιτίας των εσωτερικών και των διεθνών ισορροπιών, οι Κούρδοι δεν κλήθηκαν στις συνομιλίες της Γενεύης. Ωστόσο οι μεγάλες δυνάμεις που έχουν καθοριστικό ρόλο στον πόλεμο της Συρίας, γνωρίζουν πως δεν μπορούν να κάνουν παραπέρα βήματα, χωρίς να συνεργαστούν με τους Κούρδους. Γι’ αυτόν το λόγο, στα πεδία των μαχών, οι τουρκικές προσπάθειες να εξομοιωθεί το PYD με το ISIS και να καταστεί στόχος για τις διεθνείς δυνάμεις, απέτυχαν, και τόσο οι ΗΠΑ όσο και η Ρωσία εξακολουθούν να παρέχουν μερική υποστήριξη στις κουρδικές δυνάμεις.

Η βοήθεια των ΗΠΑ είναι «στρατιωτική, όχι πολιτική ή οικονομική, υποστήριξη», σύμφωνα με τον διοικητή Nasrin Abdullah: μια «προσωρινή, διαφανή, τακτική» συμφωνία, ήταν τα λόγια αρκετών κουρδικών ηγετών που συναντήσανε οι δημοσιογράφοι της Le Monde. «Δεν έχουμε ξεχάσει το ρητό ότι οι μόνοι φίλοι των Κούρδων είναι τα βουνά, αυτό συνεχίζει να είναι αλήθεια. Θέλω να επισημάνω ότι εμείς δεν πήγαμε στην Αμερική, η Αμερική ήρθε σε εμάς, αυτή είναι η διαφορά. Εμείς έχουμε στρατιωτική συνεργασία με τις ΗΠΑ για να πολεμήσουμε την τρομοκρατία του ISIS και τους υπόλοιπους τρομοκράτες, για αυτόν τον σκοπό είμαστε έτοιμη να συνεργαστούμε με τον οποιοδήποτε, είτε είναι οι ΗΠΑ είτε είναι η Ρωσία» δήλωσαν χαρακτηριστικά.

Ο  Εθνικός Συνασπισμός της συριακής αντιπολίτευσης, τον οποίο οι ΗΠΑ, η Γαλλία, το Ηνωμένο Βασίλειο, η Τουρκία και οι χώρες του Κόλπου αναγνωρίζουν επισήμως ως τον νόμιμο αντιπρόσωπο του συριακού λαού, θεωρεί το PYD και τις στρατιωτικές του ομάδες ακόμη ως «τρομοκρατικές οργανώσεις» όπως και το PKK.

Η αυτοδιοίκηση έχει θεσπίσει εννέα μήνες στρατιωτικής θητείας, αλλά οι περισσότεροι μαχητές στο μέτωπο είναι εθελοντές. Πολλοί είναι ξένοι και συμμετέχουν στις Διεθνείς Επαναστατικές Λαϊκές Αντάρτικες Δυνάμεις (IRPGF). όπως ο αναρχικός Robert Grodt, ακτιβιστής της Occupy Wall Street, ο οποίος πέθανε στις 6 Ιουλίου 2017 στις μάχες εναντίον του ISIS για την απελευθέρωση της πόλης Ράκκα.

Ο  Cekdar Egid, ένας Ιταλός εθελοντής που πολεμά στις γραμμές των YPG εξηγεί τους λόγους που ήρθε και μάχεται στη Ροζάβα. «Αυτή η επανάσταση έχει τρία σημαντικά σημεία. Το  πρώτο είναι το πολιτικό, ο δημοκρατικός συνομοσπονδισμός. Το δεύτερο σημείο είναι η ριζοσπαστική οικολογία, στην οποίαν πιστεύω ολοκληρωτικά. Στην Ιταλία αγωνίζομαι και ενάντια στον καπιταλισμό, που θέλει να καταστρέψει το περιβάλλον για να βγάλει χρήματα – η συνήθης καπιταλιστική συμπεριφορά. Το τρίτο σημείο, απολύτως θεμελιώδες, είναι η ελευθερία και τα δικαιώματα των γυναικών».

Ένας άλλος κόσμος είναι εφικτός (;)

Το πείραμα που πριν από μερικά χρόνια γεννήθηκε στη Ροζάβα της Συρίας είναι ζωντανό και ελπιδοφόρο όχι μόνο για τους άντρες και τις γυναίκες που το βιώνουν μέσα σε μια πόλη που αγωνίζεται να ξαναγεννηθεί μέσα από τα συντρίμμια της αλλά και στις συνειδήσεις ενός κόσμου που πιστεύει σε ένα μέλλον ριζοσπαστικό και αυτοδιάθετο. Γι αυτό μάλλον αγνοείται από όλα τα μεγάλα ΜΜΕ του πλανήτη.

O διακεκριμένος καθηγητής Ανθρωπολογίας στο Μεταπτυχιακό Κέντρο του Πανεπιστημίου της Πόλης της Νέας Υόρκης, David Harvey υποστηρίζει πως οι προσπάθειες που γίνονται από τον κουρδικό λαό στην Ροζαβα αποτελούν εναλλακτική διέξοδο ρήξης με την καπιταλιστική κρίση που έχει ξεσπάσει ανά τον κόσμο και για αυτόν τον λόγο πρέπει να υποστηριχθούν. «Γίνονται προσπάθειες να δημιουργηθεί μια κοινότητα κινούμενη σε εναλλακτική, αντικαπιταλιστική κατεύθυνση, βασισμένη μάλιστα στην αυτάρκεια. Ο λαός της Ροζάβα έχει επιλέξει το μοντέλο της δημοκρατικής συνομοσπονδίας και δίνει μάχη για να τον δει να πραγματοποιείται. Αξίζει για εμάς να πάμε εκεί και να τους στηρίξουμε. Ο κουρδικός λαός δεν υποστηρίζει μόνο ριζοσπαστικές ιδέες, αλλά επιχειρεί να τις κάνει πράξη στο Κουρδιστάν», λέει μεταξύ άλλων σε συνέντευξή του.

Ο καθηγητής ανθρωπολογίας του London School of Economics, ακτιβιστής  αναρχικός, David Graeber, αφού επισκέφθηκε τη Ροζάβα, σε άρθρο του στον Guardian, αναρωτιόταν γιατί η κοινή γνώμη αγνοεί του επαναστάτες Κούρδους της Συρίας.

Σύμφωνα με τον Graeber, η αυτόνομη περιοχή της Ροζάβα, που συστάθηκε ως τρία αντισυστημικά αντικαπιταλιστικά καντόνια, αποτελεί ένα αξιοσημείωτο δημοκρατικό εγχείρημα της σύγχρονης εποχής, μια γνήσια αντικαπιταλιστική επανάσταση.