Το σύστημα σε τεντωμένο σχοινί

Ο καπιταλισμός περνάει ανάλογη κρίση -λένε οι οικονομολόγοι- σαν την μεγάλη κατάθλιψη {γκρέητ ντιπρέσιον} του 1929-33 στην Η.Π.Α με το κλείσιμο τραπεζών και άλλων επιχειρήσεων την ανεργία την φτώχεια και τις αυτοκτονίες. Μόνο στην Ελλάδα έγιναν τα τελευταία 2-3 χρόνια της μεγάλης κρίσης μέχρι 2.500 περίπου αυτοκτονίες. Στην Γερμανία της εποχής του μεσοπολέμου και της δημοκρατίας της Βαϊμάρης η κρίση  ανέβασε τους ναζί με εκλογές, και τον αιμοσταγή δικτάτορα Αδόλφο Χίτλερ στην εξουσία όπου εξόντωσε και έπνιξε στα δηλητηριώδη αέρια 5 εκατομμύρια Εβραίους, και 500.0000 τσιγγάνους Ρομά και κόστισε στην γηραιά ήπειρο50 εκατομμύρια νεκρούς και ανυπολόγιστες υλικές καταστροφές.

Στην Ελλάδα ένας μέρος της κοινής γνώμης απογοητευμένο από την πολιτική τάξη και το σύστημα έδωσε δύναμη σένα νεοναζιστικό μόρφωμα που κατέβηκε στις εκλογές με την επωνυμία «Χρυσή Αυγή» «Χ.Α» Βεβαίως έγινε για λόγους αντίδρασης στη πολιτική όπως καλλιεργήθηκε στην Ελλάδα, μέσω του πελατειακού συστήματος της εκτεταμένης διαφθοράς, της παραγωγικής απαξίωσης και του εύκολου δανεισμού από τις αγορές όπου υποθηκεύτηκε  «χωρίς λύπην χωρίς περίσκεψιν χωρίς αιδώ» το μέλλον της χώρα μας. Και όχι επειδή  αυτοί που ψήφισαν τους νεοναζί εμπνέονται από τη βία και το ρατσισμό της.

ΟΙ πολυεθνικές ευρωπαϊκές εταιρίες έχουν ιδρύσει εργοστάσια στις χώρες φθηνού εργατικού κόστους για να εκμεταλλευτούν το φθηνό εργατικό δυναμικό των χωρών αυτών και  για να δημιουργήσουν νέες αγορές. Νέες καπιταλιστικές δυνάμεις αναδύονται όπως η Κίνα, η Ινδία, η Ρωσία, η Βραζιλία, και ανταγωνίζονται την ανεπτυγμένη δύση, Αμερική και Ευρώπη. Η δύση περνάει κρίση και εξ αιτίας του ανελέητου ανταγωνισμού που έχει αφήσει άνεργους 30 εκατομμύρια Ευρωπαίους πολίτες κυρίων νεαρών ηλικιών.

Στις Η.Π.Α ο πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα, και έχοντας το εκδοτικό προνόμιο η ομοσπονδιακή κεντρική τράπεζα, εφαρμόζει ένα ήπιο κευνσιανισμό τροφοδοτώντας την ενεργό ζήτηση και την στήριξη νέων θέσεων εργασίας.

Αντίθετα η Ευρώπη υπό την ηγεμονία της Γερμανικής ελίτ και με την ιστορική ίσως φοβία του φιάσκου από την αποτυχία της νεαρής τότε δημοκρατίας της Βαϊμάρης έχει επιβάλλει στους Ευρωπαϊκούς λαούς πειθαρχεία και αυστηρή λιτότητα. Με οδυνηρά αποτελέσματα. Που θα βγάλει αυτή η κατάσταση; Εξαρτάται και από το συσχετισμό δυνάμεων και τον αγώνα των εργαζομένων μέσω της ταξικής πάλης.

Μανούσος Γ. Δασκαλάκης