Ο Ανδρέας Γ. Παπανδρέου όταν ανέλαβε ξανά πρωθυπουργός το 1993, είπε ότι «Ή θα τσακίσει η Ελλάδα το δημόσιο χρέος, ή το χρέος θα τσακίσει την Ελλάδα».
Φαινόταν από τότε πως ήταν δύσκολα διαχειρίσιμο το δημόσιο Ελληνικό χρέος. Για τις αυξήσεις στους μισθούς είχε δηλώσει ότι¨ «’Οταν η Ελλάδα δίνει αυξήσεις στους μισθούς πριμοδοτεί θέσεις εργασίας στο εξωτερικό». Είχε από τότε αρχίσει η αποβιομηχάνιση της χώρας ,και καταναλώναμε περισσότερα απ` όσα παράγαμε. Με αποτέλεσμα σήμερα, να έχουμε έλλειμμα 40 δις ευρώ ετησίως στο ισοζύγιο εξωτερικών συναλλαγών. Το έλλειμμα αυτό προστίθεται στο χρέος, και δημιουργείται ένας φαύλος κύκλος. Χώρια ότι η Ν.Δ άφησε την καυτή πατάτα της διακυβέρνησης με δημόσιο έλλειμμα 35 δις ευρώ. Ενώ έβλεπαν οι κυβερνήσεις τα απερίγραπτα χάλια της Ελληνικής οικονομίας εξαιτίας της ένταξης μας στην ΟΝΕ και του σκληρού ευρώ, μιλούσαν¨ για «την ισχυρή Ελλάδα», και με δικομματική συναίνεση ξόδευαν πολλά δις ευρώ, για τους ολυμπιακούς αγώνες , ενώ σφύριζαν αμέριμνα ρουσφετολογώντας και συνάπτοντας νέα δάνεια. Κάποιοι διαπλεκόμενοι εργολάβοι κέρδιζαν πακτωλούς χρήματος, από του ολυμπιακούς, γιαυτό από τα μέσα ενημέρωσης, που ελέγχουν έβαζαν ανερυθρίαστα, το ανυποψίαστο πόπολο να λέει ότι αισθάνεται «εθνικά υπερήφανο». Σήμερα που ήρθε η ώρα της κρίσεως βάζουν τους μισθωτούς και τα φτωχότερα στρώματα εν γένει, να πληρώσουν τον λογαριασμό. Άντε με τις υγείες μας. Καλή χώνεψη. Και συ λαέ βασανισμένε μη ξεχνάς τις τράπεζες. Για πολλά χρόνια θα γίνουν ο εφιάλτης σου.
"google ad"
Αγώνας της Κρήτης Ο “Αγώνας της Κρήτης” εκδόθηκε στις 8 Ιουλίου του 1981. Είναι η έκφραση μιας πολύχρονης αγωνιστικότητας. Έμεινε όλα αυτά τα χρόνια σταθερός στη διακήρυξή του για έγκυρη – έγκαιρη ενημέρωση χωρίς παρωπίδες. Υπηρετεί και προβάλλει, με ευρύτητα αντίληψης, αξίες και οράματα για μία καλύτερη κοινωνία. Η βασική αρχή είναι η κριτική στην εξουσία όποια κι αν είναι αυτή, ιδιαίτερα στα σημεία που παρεκτρέπεται από τα υποσχημένα, που μπερδεύεται με τη διαφθορά, που διαφθείρεται και διαφθείρει. Αυτός είναι και ο βασικός λόγος που η εφημερίδα έμεινε μακριά από συσχετισμούς και διαπλοκές, μακριά από μεθοδεύσεις και ίντριγκες.