Το χρονικό ενός -ή περισσοτέρων;- προαναγγελθέντος θανάτου

των Δανάη Μπιτσάκη, Κατερίνα Μανιμανάκη, Ζωή Γεωργούλα

Από αδιαφορία μέχρι απόλυτη ικανοποίηση εκφράστηκε στο δημοτικό συμβούλιο της Τετάρτης 29/1 για το χειρισμό του περιστατικού του καυκάσιου σκύλου που πέθανε χτυπημένος στα Μεγάλα Χωράφια. Από ό,τι  φαίνεται η μέθοδος που ακολουθήθηκε υπό την ευθύνη της δημοτικής αρχής και συμπυκνώνεται στην εντολή, να δεθεί ο σκύλος σε εξωτερικό χώρο εκτεθειμένος σε κάθε κίνδυνο, για σχεδόν μία εβδομάδα (14/1 έως 20/1) μέχρι να δουν oι αρμόδιοι τι θα τον κάνουν, κρίθηκε εξαιρετικά επιτυχημένη και απολύτως νόμιμη. Το όλο εγχείρημα θα είχε στεφθεί από ακόμα μεγαλύτερη επιτυχία αν στο μεταξύ κάποιοι άγνωστοι δεν προλάβαιναν να εξοντώσουν με θανατηφόρο χτύπημα το Σάββατο 18/1, το ακινητοποιημένο και ανυπεράσπιστο ζώο.

Το γεγονός ότι ο Δήμος είναι αποκλειστικά υπεύθυνος για τη ζωή και τη σωματική ακεραιότητα των ζώων που έχει προσωρινά ή μόνιμα υπό τη φύλαξη και την εποπτεία του, είναι κάτι που δεν φαίνεται να προβλημάτισε κανέναν ιδιαίτερα. Διότι είτε επρόκειτο για -ανεξακρίβωτο μέχρι εκείνη τη στιγμή- δεσποζόμενο ζώο ή αδέσποτο είτε δολοφονήθηκε με σφαίρα ή με χτυπήματα ή με όποιον άλλο τρόπο, είναι γεγονός ότι το ζώο βρήκε επώδυνο θάνατο, ενώ βρισκόταν υπό την ευθύνη της δημοτικής αρχής. Παράλληλα, άγνωστο παραμένει εάν επιχειρήθηκε η έγκαιρη επικοινωνία με τους προέδρους των πέντε φιλοζωικών σωματείων που δραστηριοποιούνται στα Χανιά, προκειμένου να εξαντληθούν οι δυνατότητες να βρεθεί ασφαλές κατάλυμα για το φυλασσόμενο ζώο -όπως έκαναν πολλές φορές στο παρελθόν με επιτυχία κάποιοι άλλοι αρμόδιοι του Δήμου- ή προκρίθηκε ως βέλτιστη λύση η αλυσόδεση του κάπου εκεί έξω.

Από τη στάση της δημοτικής αρχής, του αρμόδιου αντιδημάρχου αλλά και από την έλλειψη ουσιαστικού αντίλογου, διαφαίνεται ότι αυτή είναι η τακτική που θα ακολουθείται από εδώ και πέρα και μάλλον δεν είναι παρά θέμα τύχης ποιό ζώο από όσα θα έχουν την ατυχία να βρεθούν στο μέλλον «υπό τη φύλαξη του Δήμου» θα καταφέρει να επιβιώσει.