Το ψεύτικο δίλημμα

Του Ιπποκράτη Μανουδάκη *

Σιγά σιγά, μαζί με την άνοδο της θερμοκρασίας έχει αρχίσει να θερμαίνεται και η πολιτική ατμόσφαιρα. Οι τελευταίες πολιτικές και εθνικές εξελίξεις – Σκοπιανό, παράταση του μνημονίου, Έλληνες στρατιωτικοί αιχμάλωτοι, Κλεισθένης κ.λ.π. – δημιουργούν μία πολιτική και κοινωνική κινητικότητα που μας προϊδεάζει για την επερχόμενη προεκλογική περίοδο. Ο πολίτης θα κληθεί να αξιολογήσει και να συγκρίνει πολιτικές, ιδεολογίες, πρόσωπα καθώς και την καθημερινότητά του. Το ερώτημα είναι με ποιους όρους ο πολίτης θα κρίνει τους πολιτικούς και αυτοδιοικητικούς εκπροσώπους του. Θα τους κρίνει με  κριτήρια πολιτικά; Θα τους αξιολογήσει ανάλογα με το θυμό και την αγανάκτηση που νοιώθει; Θα τους αξιολογήσει με όρους τηλεοπτικούς ή tvreality;

Τα ερωτήματα πολλά και οι απαντήσεις το ίδιο. Κοινή συνιστώσα όμως είναι η απουσία για άλλη μία φορά της Εθνικής συνεννόησης. Έχουν ειπωθεί πολλά και έχουν γραφτεί άλλα τόσα για την ανάγκη κοινών Εθνικών και Στρατηγικών επιλογών από τις πολιτικές ηγεσίες μας. Γιατί δεν μπορεί να επιτευχθεί ; Βασικός παράγοντας είναι η επικράτηση των οικονομικών μέσων έναντι των πολιτικών. Όταν τα μέσα οικονομικής παραγωγής και επικοινωνίας ελέγχονται από λίγες οικογένειες στην Ελλάδα, οι οποίες βέβαια συνεργάζονται και λειτουργούν ως εντολοδόχοι των  μεγάλων παγκοσμιοποιημένων κέντρων οικονομικής και πολιτικής εξουσίας, έχουμε ως αποτέλεσμα την δημιουργία του σημερινού “σκιώδους” προτεκτοράτου της χώρας μας.

Εργαλείο της παγκοσμιοποίησης είναι ο καπιταλισμός και φορέας υλοποίησής του ο νεοφιλελευθερισμός. Μιλώντας με ελληνικούς όρους, την εφαρμογή του στην Ελλάδα έχει αναλάβει ο χώρος της Νέας Δημοκρατίας. Με διαχρονικά σταθερές θέσεις, που αφορούν την σταδιακή απουσία του κράτους από τις πολιτικές πρόνοιας και υγείας, την πλήρη ιδιωτικοποίηση της εκπαίδευσης, την εξαφάνιση της μικρής και μεσαίας επιχειρηματικότητας και γενικότερα την επιβολή της αυτορρύθμισης της αγοράς και της κοινωνίας ( νόμος της ζούγκλας) έχει ως επίκεντρο την αγορά  και όχι τον άνθρωπο. Εύλογα βέβαια μπορεί κάποιος να αναρωτηθεί, πως ένας πολιτικός σχηματισμός με συνεπή αντιλαϊκή ιδεολογία αλλά με λαϊκίστικη προσέγγιση, αποτελεί αυτή τη χρονική στιγμή την επικρατέστερη πρόταση εξουσίας; Πως μπορεί δηλαδή να ταυτιστούν τα συμφέροντα ενός μεγαλοεπιχειρηματία, ιδιοκτήτη ΜΜΕ και αθλητικής ομάδας και ενδεχομένως και εμπόρου παράνομων δραστηριοτήτων με τα συμφέροντα ενός υπαλλήλου των 590€ ή του άνεργου πτυχιούχου ;

Η απάντηση είναι , ότι ο λαός δεν κρίνει με όρους πολιτικής. Έχει πετύχει σε μεγάλο βαθμό το σχέδιο απαξίωσης της πολιτικής, των θεσμών αλλά και του πατριωτισμού με την βοήθεια των ελεγχόμενων Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης. Το  αποτέλεσμα ήταν η ανάδειξη φαινομένων όπως της Χρυσής Αυγής, ακραίων Συλλογικοτήτων ( Αγανακτισμένοι, Δεν πληρώνω κ.λ.π.),  τα 600 δις του Σώρρα αλλά το χειρότερο είναι ο καθορισμός από ψηφιακά μέσα κοινωνικής δικτύωσης πολιτισμικών, κοινωνικών αλλά και ιδεολογικών προτύπων.  Είναι μία διαχείριση και μεθοδολογία που έφερε τον ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία και ετοιμάζεται να φέρει την Νέα Δημοκρατία.

Ο ΣΥΡΙΖΑ κατόρθωσε από “παρένθεση” να γίνει το στίγμα που θα κουβαλά η Ελλάδα για πολλά χρόνια. Καταρχήν κατόρθωσε να εξαφανίσει το ηθικό πλεονέκτημα της αριστεράς.  Δεν πρέπει να ξεχάσουμε τις κινητοποιήσεις στο Σύνταγμα μαζί με ακροαριστερά και ακροδεξιά στοιχεία με αίτημα την εισβολή στη Βουλή των Ελλήνων και την κατάλυση της εξουσίας, δεν πρέπει να ξεχάσουμε την πυρπόληση της Marfin και τα θύματά της, δεν πρέπει να ξεχάσουμε τους τραμπουκισμούς στις παρελάσεις των εθνικών εορτών, δεν πρέπει να ξεχάσουμε το δημοψήφισμα που έγινε “ναι” από “οχι” και προπαντός δεν πρέπει να ξεχάσουμε ότι κυβερνά με την ακροδεξιά καρικατούρα των ΑΝΕΛ διαμορφώνοντας ένα καθεστώς που λέγεται “κρατώ την καρέκλα της εξουσίας με κάθε κόστος”. Δεν πρέπει να υποτιμούμε τις παραπλανητικές δηλώσεις του ΣΥΡΙΖΑ που θέλοντας να εμφανιστεί ως πολέμιος των διαφόρων συμφερόντων δηλώνει ότι έχει το κράτος αλλά όχι την εξουσία. Εδώ υπάρχει το μεγάλο ψέμα. Συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο. Έχει την εξουσία  σε όλη την Ελλάδα με τη βοήθεια του παράλληλου κομματικού μηχανισμού του ΣΥΡΙΖΑ, των ΜΚΟ με τα πολλά εκατομμύρια ευρώ , των οργανώσεων τύπου “Ρουβίκωνα” κ.λ.π. και προσπαθεί να αλώσει το κράτος με εκατοντάδες προσλήψεις στρατευμένωνΣυριζαίων.

Και εδώ ερχόμαστε στο πλαστό δίλημμα που έχει ξεκινήσει να καλλιεργείται στον λαό, περί συνεργασίας του Κινήματος Αλλαγής με τον ΣΥΡΙΖΑ ή την Νέα Δημοκρατία.Προσπαθούν να το εξομοιώσουν με τις ήδη υπάρχουσες προτάσεις εξουσίας καιεξυφαίνουν την μη αναγκαιότητα της ύπαρξής του. Προέρχεται από τα προαναφερόμενα κέντρα εξουσίας τα οποία εξυπηρετούνται άψογα από τον ΣΥΡΙΖΑ και την Νέα Δημοκρατία. Προσπαθούν να απαξιώσουν το Κίνημα Αλλαγής ως πρόταση εξουσίας και στοχευμένα λοιδορούν κοινωνικές κατακτήσεις, έργα και πρόσωπα που το σηματοδότησαν. Βλέπουμε π.χ. καθημερινά τις υπενθυμιτικές παρεμβάσεις που αφορούν τον Τζοχατζόπουλο , πάντα με την υποσημείωση ότι υπήρξε ιστορικό στέλεχος του ΠΑΣΟΚ, πρώτος τη τάξει υπουργός και πιθανός Πρωθυπουργός (σημειώνω ότι πολύ καλώς έχει λογοδοτήσει στην δικαιοσύνη). Παρακολουθούμε καθημερινά τον λυσσαλέο προσωπικό πόλεμο που υφίσταται ο Γιώργος Παπανδρέου με το «λεφτά υπάρχουν» – μία επιλεκτική πρόταση μέσα από μία συνολική επιχειρηματολογία – που τα ΜΜΕ διαστρέβλωσαν και κατασυκοφάντησαν. Από την άλλη όμως τα ίδια αυτά επιχειρηματικά σχήματα – οικογένειες εμφάνισαν ως εκ δια μαγείας ένα συνολικό ποσό πάνω από 600 εκατομμύρια ευρώ για να διεκδικήσουν τις τηλεοπτικές άδειες του ΣΥΡΙΖΑ.

Δεν βλέπουμε πουθενά όμως, τον Βουλγαράκη, τον Ρουσσόπουλο, τους εμπλεκόμενους του μεγαλύτερου διαχρονικά σκανδάλου στην Ελλάδα, της SIEMENS καθώς και τον πρωθυπουργό που χρεοκόπησε την Ελλάδα και  υπήρξε μοιραίος για τον λαό μας , τον Κωνσταντίνο Καραμανλή Β’. Δεν βλέπουμε πουθενά τον MrBitcoinΒαρουφάκη με τα 39 δισεκατομμύρια που χάθηκαν από το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας λόγω της διαπραγμάτευσης του, δηλαδή το 50% του τρίτου μνημονίου, που αναλογεί επί 1,5 φορές τα μέτρα που έχει λάβει η Ελλάδα για όλα τα μνημόνια. Προσπαθούν να απαλείψουν από την μνήμη μας τα βοσκοτόπια του Καλογρίτσα τα οποία μετετράπησαν εν μία νυκτί σε συμπλήρωμα πλειοδοτικού χτυπήματος για την απόκτηση τηλεοπτικής άδειας, όταν ο απλός θνητός είναι αποκλεισμένος από τις Τράπεζες. Τι γίνεται με την offshore εταιρεία της κομματικής εφημερίδας ΑΥΓΗ, που ενώ πουλάει μόνο 1500 φύλλα, γίνεται φορέας και διαχειριστής εκατομμυρίων ευρώ που μπαινοβγαίνουν στα ταμεία της; Τι έγινε με την τεχνική εταιρεία του Φλαμπουριάρη που πήρε δημόσια έργα και πουλήθηκε “νύκτα” όταν χρειάστηκε να απολογηθεί για ανάληψη δημόσιων έργων; Υπάρχουν πολλά ακόμα, αλλά αυτά ας τα κρίνει ο λαός όταν έρθει η ώρα να εκφράσει την ετυμηγορία του. Η στρατηγική απαξίωση όμως του δημοκρατικού χώρου πρέπει να αντιμετωπιστεί ως τελευταία γραμμή άμυνας του μη προνομιούχου. Το Κίνημα Αλλαγής είναι το κίνημα που έχει εκφράσει και εκφράζει την δημοκρατικό φρόνημα των Ελλήνων. Είναι ο χώρος που έπραξε την Εθνική Συμφιλίωση με την αναγνώριση της Εθνικής Αντίστασης και την κατάργηση των πολιτικών φρονημάτων, το Εθνικό Σύστημα Υγείας, τον ΑΣΕΠ, την δωρεάν Παιδεία, τον εκδημοκρατισμό της κρατικής μηχανής και των Ενόπλων Δυνάμεων, την ηλεκτρονική διακυβέρνηση με την “Διαύγεια” και το “Opengov” , την Ηλεκτρονική Συνταγογράφηση Φαρμάκων, την “Ενιαία Αρχή Πληρωμών”, την δημιουργία του ΕΟΠΥΥ, την εφαρμογή του “Καποδίστρια” και του “Καλλικράτη” για την αυτοδιοίκηση, τον νόμο για την  “Αρχή Καταπολέμησης της Νομιμοποίησης Εσόδων από Εγκληματικές Δραστηριότητες” και τέλος ήταν ο πατριωτικός χώρος που είπε “Βυθίστε το Χόρα”.

Άρα οι πολιτικές δυνάμεις που εκφράζει το Κίνημα Αλλαγής είναι αυτές που έχουν υλοποιήσει τις μεγαλύτερες, πολιτικές, κοινωνικές και οικονομικές τομές στην πατρίδα μας. Είναι ο χώρος που εκφράζει το ευρωπαϊκό όραμα της Κοινωνικής δικαιοσύνης, του Ανθρωπισμού, της Αλληλεγγύης και της Προόδου και  καταδικάζει την Ευρώπη της άνισης ανάπτυξης, του ρατσισμού και της ηγεμονίας από τους οικονομικά ισχυρούς. Το Κίνημα Αλλαγής είναι η μοναδική βιώσιμη πρόταση εξουσίας με όραμα, σχέδιο και δημοκρατικό ήθος και εκφράζει τον μη προνομιούχο Έλληνα. Το δίλημμα πλέον δεν είναι αν το Κίνημα Αλλαγής θα συνεργαστεί με τον ΣΥΡΙΖΑ ή την ΝΔ. Το δίλημμα είναι αν θέλουμε δημοκρατία στην Ελλάδα ή θα συνεχίσουν να κυβερνούν οι εντολοδόχοι. Μόνο με την πολιτική ενεργοποίηση και συμμετοχή θα μπορέσουμε να αντιμετωπίσουμε τις καθημερινές πολιτικές επιβολής.

Αυτό που χωρίζει το Κίνημα Αλλαγής αλλαγής από την Νέα Δημοκρατία είναι η Κοινωνική Δικαιοσύνη και από τον ΣΥΡΙΖΑ η Δημοκρατία.

Το Κίνημα Αλλαγής είναι έτοιμο για άλλη μία φορά να υλοποιήσει το σύνθημα του μεγάλου Ανδρέα Παπανδρέου που δονούσε τις καρδιές των Ελλήνων : ” Εδώ και τώρα Αλλαγή”.

 

* Μέλος ΚΠΕ Κινήματος Αλλαγής

"google ad"