Το όριο της οχταετίας των δημόσιων προσώπων

Γράφει ο Μανούσος Γ. Δασκαλάκης

Η θητεία των δημοσίων προσώπων βουλευτών -αυτοδιοικητικών,πρέπει να υπηρετείται με όριο οχταετίας, για να μην φθείρονται τα δημόσια πρόσωπα ανεπανόρθωτα στην εξουσία, κι αν είναι διεφθαρμένοι να μην γίνονται εντελώς ασύδοτοι όπως π.χ ο έγκλειστος του Κορυδαλλού ΑΚΗΣ- ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΤΣΟΧΑΤΖΟΠΟΥΛΟΣ.
Μερικοί άνδρες κυρίως, γιατί ακόμη η πολιτική είναι ανδρικό προνόμιο,ενώ οι γυναίκες εισέρχονται υποχρεωτικά στα ψηφοδέλτια με ποσοστώσεις, δεν μπορούν να ζήσουν εκτός εξουσίας . Στην Κεντρική πολιτική σκηνή , στην αυτοδιοίκηση, στα πανεπιστήμια, ως πρυτάνεις, αντιπρυτάνεις και πάει λέγοντας.
Αντί βεβαίως οι ψηφοφόροι να εκφράσουν την έντονη δυσαρέσκεια τους και να τους δώσουν το “πασαπόρτι” όπως έλεγε η αγράμματη αλλά σοφή γιαγιά μου επανειλημμένως τους επιβραβεύουν, διότι οι πονηροί πολιτικάντες τους εκμαυλίζουν την συνείδηση, κάνοντας τα στραβά μάτια στις παραβάσεις των νόμων,με ρουσφέτια και ατομικές εξυπηρετήσεις. Μην αμφιβάλλετε καθόλου .Ότι κι αν συμβαίνει στην δημόσια σφαίρα, μπορεί οι ψηφοφόροι να μην έχουν τις ίδιες ευθύνες, αλλά εκείνοι δίνουν την εντολή και έχουν μεγάλες ευθύνες.Όμως δεν στέκονται στο ύψος των ευθυνών τους. Η μεγάλη μάζα των πολιτών αρκείται στην ανέξοδη και εκ του ασφαλούς κριτική, κι είναι παθητικοποιημένη στον καναπέ, και στον δέκτη με το ναρκωτικό, της τηλεόρασης.”Εικόνα σου είμαι κοινωνία και σου μοιάζω”είπε κάποτε σ΄`ένα ποίημα της η λογοτέχνιδα Γαλάτεια Καζαντζάκη.
Γιατί άλλωστε;Μήπως δεν γνωρίζουν οι πολιτικοί των κυβερνήσεων τι πρέπει να κάνουν;Αλλά η εξουσία και το σεξ είναι το ισχυρότερο αφροδισιακό.Και οι αρχαίοι ημών πρόγονοι δεν είπαν ότ騔το της πόλεως όλον ήθος ομοιούται τοις άρχουσιν;”