Τραγικές καταστάσεις με τους μαθητές από τα Χανιά που εξετάστηκαν στην Αθήνα στα Ειδικά Μαθήματα – Έπιασε φωτιά στον Υμηττό και έμπαιναν στην αίθουσα οι στάχτες των δέντρων

Η «Πρωτοβουλία. Τα Ειδικά Μαθήματα δεν είναι πολυτέλεια. Είναι Επιλογή Ζωής», γεννήθηκε με το ξέσπασμα της πανδημίας με σκοπό να ενημερώσει και να ευαισθητοποιήσει όλους για τις συνθήκες εξέτασης των μαθητών της Περιφέρειας στα Ειδικά Μαθήματα των Πανελλαδικών Εξετάσεων (Ελεύθερο και Γραμμικό Σχέδιο, Ξένες Γλώσσες και Μουσικά Μαθήματα). Μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα ξεπεράσαν τα 300 μέλη.

Όπως αναφέρεται σε σχετικό κείμενο:

“Είμαστε γονείς, εκπαιδευτικοί και επιστήμονες που διαρκώς ενημερώνουμε και ενημερωνόμαστε.

Ζητάμε από όλους να μιλήσουν να συμβάλλουν στην καταγραφή και την οριστική επίλυση αυτού του ζητήματος, που μας βασανίζει εδώ και χρόνια. Δεν είμαστε πια μόνοι μας. Είμαστε όλοι μαζί. Συγκεντρώνουμε μαρτυρίες για όσα βιώνουν οι υποψήφιοι και οι οικογένειες τους εδώ και δεκαετίες, για όσα γνωρίζουν οι καθηγητές τους.

Ο στόχος μας είναι κοινός: Να πάψει οριστικά από φέτος να είναι για τους μαθητές της περιφέρειας η συμμετοχή στις Πανελλαδικές Εξετάσεις των ειδικών μαθημάτων μια τραυματική εμπειρία”.

Η Πρωτοβουλία έδωσε στη δημοσιότητα και δημόσια ανάρτηση μια μητέρας, της Μαρίας Κληματσάκη.

Διαβάστε την:

ΣΥΝ-ΑΙΣΘΑΝΟΜΑΙ ΚΑΙ ΣΥΝ-ΠΑΣΧΩ ΜΕ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΤΩΝ ΜΑΘΗΤΩΝ ΠΟΥ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥΣ ΔΙΝΟΥΝ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΣΤΑ ΕΙΔΙΚΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ

Αρκετά δημοσιεύματα βλέπουν το φως της δημοσιότητας αυτές τις ημέρες και έχει ξεκινήσει ένας δίκαιος αγώνας από γονείς μαθητών –τριών που διαγωνίζονται για τα ειδικά μαθήματα , μέσω πανελληνίων και πρέπει να μετακινηθούν στην Αθήνα.

Όλος αυτός ο βομβαρδισμός μου έφερε στο νου άσχημες αναμνήσεις ,που προσπαθούσα να τις διαγράψω, αλλά δυστυχώς μένουν στο υποσυνείδητό μας και αναδύονται με την πρώτη ευκαιρία…

Ήταν τέλη Ιουνίου του 2008. Η κόρη μου έδινε πανελλήνιες, με πρώτη προτίμηση σχολές που απαιτούσαν γραμμικό και ελεύθερο σχέδιο. Φυσικά κανένα από τα δυο αυτά μαθήματα βαρύτητας δεν διδασκόταν στο δημόσιο λύκειο που φοιτούσε (δεν γνωρίζω αν γίνεται κάτι τέτοιο σε άλλη χώρα στον κόσμο). Πολλά έξοδα σε φροντιστήρια και αρκετός προσωπικός χρόνος ενασχόλησης, για να προετοιμαστεί κατάλληλα και να πετύχει το στόχο της.

Αρκετοί γονείς πήγαμε να ενημερωθούμε από τον Διευθυντή Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Χανίων, κ. Βεστάκη, για τα δικαιώματά μας και ξεκινήσαμε ένα αγώνα δρόμου για να συγκεντρώσουμε δικαιολογητικά και να απαιτήσουμε την αποζημίωση που όριζε η σχετική εγκύκλιο, γιατί ήταν αναγκασμένοι οι μαθητές να μετακινηθούν εκτός έδρας, προκειμένου να εξεταστούν στα ειδικά μαθήματα.

Ήρθε η πολυπόθητη ημέρα, μαζέψαμε ένα σωρό υλικά (λες και κάναμε μετακόμιση) και ξεκινήσαμε με το καράβι. Ο Γολγοθάς ξεκίνησε μεσοπέλαγα, με θαλασσοταραχή που μας έκανε όλους άνω–κάτω! Ακόμα και τώρα που τα φέρνω στο μυαλό μου… ζαλίζομαι!

Φτάσαμε Πειραιά, πήγαμε σε μία συγγενή αφήσαμε τα πράγματα και ξεκινήσαμε να αναζητήσουμε το εξεταστικό κέντρο… Ένας δρόμος μετ’ εμποδίων, με λάθος διευθύνσεις και τηλέφωνα που δεν απαντούσαν… Ευτυχώς που συναντήσαμε κάποιους εξυπηρετικούς πολίτες και μας βοήθησαν… Το ταξί βέβαια μας ακολουθούσε και το κοντέρ έγραφε!! Όμως σκεφτόμουν… το παιδί να πάει καλά και χαλάλι έξοδα και κόπος (είχα αφήσει ένα σχετικό απόθεμα για την περίσταση). Κατακουρασμένοι επιστρέψαμε στο σπίτι της θείας (σταθήκαμε τυχεροί γιατί δεν πληρώσαμε και ξενοδοχείο) και μεσάνυχτα ξεκινήσαμε με όλα τα μπαγάζια για το εξεταστικό κέντρο… μην μας τύχει κάτι στο δρόμο και χάσουμε τα αυγά και τα καλάθια… Ο ήλιος άρχισε να ανατέλλει και μια υπόκωφη ζέστη κυριαρχούσε παντού…. Είμαστε τυχεροί …είχε και καύσωνα. Θα χτυπούσε σαραντάρια!!

Αρκετός κόσμος από υποψήφιους με τους συνοδούς τους, από κάθε μεριά της χώρας, συγκεντρωνόταν στον εξωτερικό χώρο , μάτια κόκκινα από την αγρυπνία, πρόσωπα αγχωμένα, σώματα σκυθρωπά από τα υλικά που κουβαλούσαν, ο ιδρώτας να τρέχει και η αγωνία να φτάνει στο αποκορύφωμά της!! Για σκιά βέβαια ούτε λόγος!!

Δεν θα ξεχάσω ποτέ τον Πρόεδρο του Εξεταστικού Κέντρου που έβγαινε να δώσει οδηγίες στα παιδιά και να παρακαλεί εμάς τους γονείς να απομακρυνθούμε!! Πού να πηγαίναμε;;; μήπως ξέραμε να κυκλοφορήσουμε;; Καθόμαστε κάτω στα πεζοδρόμια με παγωμένα νερά στα πρόσωπά μας και με βεντάλιες να κάνουμε αέρα.

Τα παιδιά μπήκαν με καθυστέρηση μιάμιση ώρα (ευτυχώς για κάποιους υποψηφίους από Δωδεκάνησα που τους είχαν στείλει σε άλλο εξεταστικό κέντρο και έτσι πρόλαβαν την είσοδο). Ακούστηκε ότι είχαν διαρρεύσει τα θέματα και ότι ένας δικηγόρος απειλούσε με μηνύσεις, επειδή είχε μαρτυρίες ότι τα είχαν διδάξει την προηγούμενη ημέρα κάποια φροντιστήρια , ότι τα υλικά τα είχαν προμηθευτεί από μεγάλη εμπορική αλυσίδα στην οποία είχαν πρόσβαση τα φροντιστήρια και έτσι προχωρούσαν σε αλλαγές των σκηνικών το πρωί, για να μην ακυρωθούν οι εξετάσεις (δεν γνωρίζω κατά πόσο ευσταθούσαν οι κατηγορίες και τη δεδομένη στιγμή δεν ήθελα να προσθέσω στον εαυτό μου και άλλη δοκιμασία)

Καθόμουν κάτω, πληγωνόμουν στο τσιμέντο, έκανα γύρους στο τετράγωνο, έπιανα τη συζήτηση με ανθρώπους από πόλεις ανά την Ελλάδα, ζεσταινόμουν, υπέφερα, αλλά σκεφτόμουν και τον αγώνα του παιδιού μου κι έκανα υπομονή!!

Ο Γολγοθάς όμως είχε και συνέχεια… Ένας μαύρος καπνός απλώθηκε ξαφνικά στην ατμόσφαιρα… Είχε πιάσει φωτιά στον Υμηττό… τα μάτια άρχιζαν να τσούζουν, κοβόταν η αναπνοή μας , αλλά το μυαλό όλων μας ήταν στα παιδιά μας..

Βγήκε πάλι ο σεβάσμιος κύριος, μας είπε ότι τα παιδιά ήταν καλά, αλλά θα έκλειναν τα παράθυρα, γιατί οι καύτρες έμπαιναν μέσα και δημιουργούσαν πρόβλημα, καθώς και ο καπνός… Πανικός κυριάρχησε… Χωρίς κλιματισμό… με καύσωνα και κλειδαμπαρωμένα… Έλεος!! Φρίκη!! Απελπισία!!!

Κάναμε μια επιτροπή ,ζητήσαμε από τον πρόεδρο να αγοράσουμε νερά και να δοθούν στα παιδιά. Δεν το δέχτηκε (για ευνόητους λόγους) αλλά μετά από επικοινωνία με το υπουργείο έφτασε ένα αυτοκίνητο του Δήμου και ξεφόρτωσε τα νερά!!!

Το υποχρεωτικό εξάωρο της εξέτασης …έγινε εφτάωρο… και το μόνο που μας ενδιέφερε ήταν να βγουν γερά τα παιδιά μας ,από αυτό τον Γολγοθά!!!

Τελικά επιβιώσαμε ….ευτυχώς με μερικές λιποθυμίες, αλλά με τραύματα ψυχής που είναι χαραγμένα με άσχημο τρόπο και δεν πρόκειται ποτέ να θεραπευτούν!! Και φυσικά δεν πήραμε καμία οικονομική αποζημίωση, αν και είχαμε μαζέψει και καταθέσει όλες τις αποδείξεις, γιατί όπως μας ενημέρωσαν από την Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση Χανίων δεν υπήρχαν χρήματα για το συγκεκριμένο κονδύλι!!

Το δικό μου παιδί μπορεί να τα κατάφερε… αλλά ο Γιώργος ..η Μαρία …η Ελένη… που δεν πήραν τους επιθυμητούς βαθμούς εισόδου στην σχολή που αποσκοπούσαν, γιατί το θολωμένο μυαλό δεν κίνησε σωστά το μολύβι και η σκιά του σχεδίου έγινε ένα με την μαυρίλα του καπνού!!!!

Τι να πεις για τον Γιάννη, τον Στρατή… την Καιτούλα… που ενώ είχαν ταλαντούχο χέρι και έκαναν καλλιτεχνικά αριστουργήματα …είχαν διακριθεί τα έργα τους αποσπώντας βραβεία και επαίνους ,οι γονείς τους δεν είχαν την οικονομική άνεση που να τους επιτρέπει την μετακίνηση από το χωριό στην πρωτεύουσα!! Πού είναι οι ίσες ευκαιρίες στην εκπαίδευση, ο κύριος και πρωταρχικός άξονάς της!!!

Καταλήγοντας θεωρώ ότι πρέπει να ξαναεξετάσει το θέμα το Υπουργείο μας , να δουλέψει η λογική ,μαζί με την ενσυναίσθηση και αναλογιζόμενοι οι αρμόδιοι τις ιδιαίτερες οικονομικές δυσκολίες της εποχής, τα μέτρα προφύλαξης για τον covid-19, τους υποψηφίους που ανήκουν σε ευπαθείς ομάδες ή που στο οικογενειακό τους περιβάλλον έχουν ευπαθή άτομα ,να προχωρήσει σε τροπολογία και να δώσει το δικαίωμα του ΄΄ΙΣΟΤΙΜΑ ΑΓΩΝΙΖΕΣΘΑΙ΄΄ σε όλους τους μαθητές ,που εμπίπτουν στην κατηγορία των εξεταζόμενων Ειδικών μαθημάτων.

Κλείνοντας προχωρώ και σε πρόταση και δηλώνω διαθέσιμη, να διατεθεί το σχολείο όπου υπηρετώ και διευθύνω , μετά από συνεννόηση με τη Σχολική Επιτροπή του Δήμου μας ,για τη φιλοξενία των μαθητών και να είμαι παρούσα όσο χρειαστεί αφιλοκερδώς ,για τη διοργάνωση των εξετάσεων. Αναφορικά για τα υλικά και το στήσιμο του πλάνου για τα μαθήματα σχεδίου , δόξα το θεό έχουμε ένα σωρό επιχειρήσεις που μπορούν να τα διαθέσουν , ή μεταφορικές για να τα μεταφέρουν κι μπορούν να συνεργαστούν με τους αξιόλογους εκπαιδευτικούς εικαστικών μαθημάτων , για να τα συντονίσουν.

Διδάσκουμε στους μαθητές το μεγαλείο της θέλησης, την υπομονής και της επιμονής και ήρθε η στιγμή να το κάνουν πράξη οι υπουργοί μας, δίνοντας σε όλους μας το καλό παράδειγμα και βάζοντας φίμωτρο στα όποια σχόλια για σκοπιμότητες στις πλάτες των παιδιών και στις οικογένειές τους, στους μαθητές δυο ταχυτήτων ή στα ΠΑΙΔΙΑ ΕΝΟΣ ΚΑΤΩΤΕΡΟΥ ΘΕΟΥ!!!»

Για λογαριασμό της «Πρωτοβουλία. Τα Ειδικά Μαθήματα δεν είναι πολυτέλεια. Είναι Επιλογή Ζωής»:

Νεκτάριος Ξανθουδάκης, Εκπαιδευτικός ΠΕ 81 (Τεχνολόγος – Καθηγητής Σχεδίου)

Όλγα Βερυκάκη, Καθηγήτρια Ελεύθερου Σχεδίου,

Χαρά Ξανθάκη εκπαιδευτικός, καθηγήτρια Πληροφορικής

Χριστίνα Κουκουράκη, καθηγήτρια Εικαστικών

Κατερίνα Νταμπάκη, εκπαιδευτικός καθηγήτρια Αγγλικών

"google ad"