“Τροχαία, μπαλωθιές, αλκοόλ”: Γιατί σκοτώνονται οι νέοι στην Κρήτη;

Τροχαία, μπαλωθιές, αλκοόλ: αυτό είναι το τρίπτυχο του θανάτου που παραμονεύει τις ζωές πολλών νέων παιδιών της λεβεντογέννας…

Ξημερώματα Τρίτης, 5 Ιουλίου 2016. Ένα ΙΧ στο οποίο επιβαίνει ένας 20χρονος άνδρας και μία 18χρονη γυναίκα ξεφεύγει από την πορεία του, περνάει στο αντίθετο ρεύμα και καρφώνεται σε ένα δέντρο. Από την σφοδρότητα της πρόσκρουσης η άτυχη κοπέλα πετάγεται αρκετά μέτρα μακριά, με αποτέλεσμα το θανάσιμο τραυματισμό της. Λίγες ώρες αργότερα η είδηση ότι η άτυχη κοπέλα είναι η 18χρονη Πέλλα Κουτεντάκη, ανιψιά του βουλευτή Ηρακλείου και γραμματέα πολιτικής επιτροπής της ΝΔ, Λευτέρη Αυγενάκη, βυθίζει στο πένθος την τοπική κοινωνία των Μοιρών αλλά και την υπόλοιπη Κρήτη. Η οικογένεια θρηνεί, οι φίλοι δεν μπορούν να το πιστέψουν και το όνομα της όμορφης Πέλλας προστίθεται στην μακάβρια λίστα των δεκαοκτώ νέων που βρήκαν τραγικό θάνατο στην άσφαλτο της Μεγαλονήσου μέσα στο πρώτο εξάμηνο του 2016…

Η δραματική “φυγή” της Πέλλας ξυπνάει μνήμες. Νωπές, σκληρές, αγιάτρευτες, από εκείνες που ο χρόνος είναι αδύναμος να ξεθωριάσει και ανίκανος να σβήσει. Το άδικο φινάλε της Πέλλας ζωντανεύει εικόνες. Άγουρες, όμορφες, νεανικές, ταυτόσημα αδικοχαμένες σε κάποια άσφαλτο του νησιού. Το μεγάλο κακό της Πέλλας αποτυπώνει στα χείλη όλων πένθιμες ιστορίες, “ξεπατικοτούρες” της δικής της. Η Κρήτη δεν θρηνεί μόνο για εκείνη αλλά και για τα παλικάρια που έχασε τόσο “άδικα” και τόσο “ξαφνικά” από τον Ιανουάριο του 2016 έως σήμερα.

Το ημερολόγιο γράφει “Κυριακή, 22 Μαΐου” όταν ο 20χρονος Γιάννης Γδοντάκης, “ο ταλαντούχος λυράρης των Χανίων”, βγαίνει από το μαγαζί όπου παίζει μουσική και επιβιβάζεται στο αυτοκίνητό του. Η ώρα κοντεύει πέντε τα ξημερώματα και η ζωή του στο τέλος της. Λίγη ώρα μετά το αυτοκίνητό του προσκρούει κάτω από αδιευκρίνιστες συνθήκες σε μία κολόνα της ΔΕΗ και στη συνέχεια σε ένα δέντρο. Η σύγκρουση είναι τόσο σφοδρή που ένα μέρος του κινητήρα του μοιραίου οχήματος εκσφενδονίζεται επάνω σ’ ένα άλλο όχημα που την ώρα του συμβάντος κινείται στο αντίθετο ρεύμα κυκλοφορίας ενώ ένα άλλο κομμάτι του αυτοκινήτου καταλήγει σε πρόσοψη καταστήματος σπάζοντας τμήμα της τζαμαρίας. Ο θάνατος του Γιάννη είναι ακαριαίος σε αντίθεση με τον πόνο των δικών του ανθρώπων που θα θρηνεί για πάντα το χαμό του δικού της παιδιού.

Σχεδόν ένα μήνα νωρίτερα και συγκεκριμένα στις 25 Απριλίου του 2016 η Κρήτη είχε βυθιστεί στο πένθος ξανά. Ήταν πάλι Κυριακή πρωί, κοντά στον κόμβο του Σκαλανίου, όταν ένα αγροτικό αυτοκίνητο στο οποίο επέβαινε ένα ζευγάρι ηλικιωμένων συγκρούστηκε πλαγιομετωπικά με Ι.Χ. επιβατικό το οποίο οδηγούσε ο 25χρονος μουσικός Γιώργος Τριβιζάκης που επέστρεφε από την εργασία του σε νυχτερινό κέντρο του Ηρακλείου. Από την σφοδρή σύγκρουση δεν επέζησε κανείς, δεν έμεινε τίποτε άλλο πέρα από την μαντινάδα που μονολογούσαν λίγο αργότερα οι φίλοι του αδικοχαμένου Γιώργου Τριβιζάκη: “Σου πα Γιώργο να φύγουμε να πάμε στην Αθήνα κι ίσως να το γλιτώναμε ετούτονέ το κρίμα…”.

Την τελευταία του πνοή στην άσφαλτο είχε αφήσει τον Ιανουάριο του 2016 και ο 31χρονος, ιδιαίτερα αγαπητός στην Κρήτη λαουτιέρης, Διομήδης Τσικανδυλάκης, σε ένα τραγικό τροχαίο που σημειώθηκε στον ΒΟΑΚ (Βόρειος Οδικός Άξονας Κρήτης), στον κόμβο Καστελίου. Το αίμα στους δρόμους της Κρήτης δεν έχει τέλος: τον Απρίλιο του 2016 η τοπική κοινωνία των Αστρακών βυθίστηκε στο πένθος από το θάνατο του 21χρονου Απόστολου Σταυρουλάκη, ο οποίος έχασε τη ζωή του όταν το μηχανάκι που οδηγούσε στο δρόμο προς την Μυρτιά βγήκε από την πορεία του και ανετράπη ενώ ένα μήνα πριν, τον Μάρτιο του 2016, δύο φοιτητές στα Χανιά, ο 23χρονος Βαγγέλης Μπούζουκας και ο 20χρονος Δημήτρης Κόκκος σκοτώθηκαν, όταν η “γουρούνα” στην οποία επέβαιναν βρέθηκε στη θάλασσα στον Κουμπελή Χανίων…

“Ένας άτυπος πόλεμος…”

“Άτυπο πόλεμο”. Μ’ αυτή τη φράση χαρακτηρίζει τα τροχαία που λαμβάνουν χώρα στην ιδιαίτερη πατρίδα του, την Κρήτη, ο βουλευτής Ηρακλείου, γραμματέας πολιτικής επιτροπής της ΝΔ, Λευτέρης Αυγενάκης και θείος της πρόσφατα αδικοχαμένης, Πέλλας Κουτεντάκη: “Τα τροχαία ατυχήματα, η δεύτερη αιτία θανάτου για την Ελλάδα, αποτελούν ένα τεράστιο κοινωνικό πρόβλημα με πολλές αρνητικές επιπτώσεις η κυριότερη των οποίων είναι η απώλεια της ανθρώπινης ζωής. Ο άδικος θάνατος και ο τραυματισμός στην άσφαλτο, είναι το πιο επώδυνο κοινωνικό σκάνδαλο, η πιο μεγάλη πηγή πόνου για τις οικογένειες και τους αγαπημένους των αδικοχαμένων”, λέει ο κ. Αυγενάκης.

Και συνεχίζει: “Η ευθύνη του κάθε πολίτη είναι να τηρεί πιστά τον Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας αποβλέποντας στην ασφάλεια της ζωής του, αλλά και των συνανθρώπων του. Ευθύνη όμως έχει και η Πολιτεία η οποία αφενός πρέπει να εκπέμψει τα κατάλληλα μηνύματα από την παιδική ηλικία για σωστή οδηγική συμπεριφορά ως ελάχιστο δείγμα σεβασμού προς την ανθρώπινη ζωή, αλλά και να εφαρμόσει πολιτικές για την τεχνική εξυγίανση της οδικής υποδομής και την διόρθωση των κακοτεχνιών στους δρόμους μιας και το παρελθόν αποδεικνύει ότι ένα σημαντικό ποσοστό τροχαίων ατυχημάτων και μάλιστα θανατηφόρων οφειλόταν σε αυτά. Για το λόγο αυτό από το καλοκαίρι του 2013 φορείς απ’ όλους τους νομούς της Κρήτης συγκροτήσαμε το Forum «Οδηγούμε με ασφάλεια» με σκοπό μέσα από δράσεις και εκδηλώσεις να ευαισθητοποιήσουμε τους συμπολίτες μας για ασφαλή οδηγική συμπεριφορά. Πρόκειται για την μεγαλύτερη πανστρατιά φορέων για ένα κοινωνικό σκοπό και θα επεκτείνουμε και θα εντείνουμε τις προσπάθειές μας μέχρι να ευαισθητοποιήσουμε τον κάθε ένα οδηγό. Το βέβαιο είναι ότι έχουμε πολλή δουλειά μπροστά μας. Οικογένεια, σχολείο, Εκκλησία, αυτοδιοίκηση, Πολιτεία, έχουμε ευθύνη και χρέος. Επειδή είναι απολύτως εφικτό να μειωθεί, ακόμη και μέχρι εξαφανίσεως, ο αριθμός των συμπολιτών μας που χάνονται στους δρόμους, η ανάληψη πρωτοβουλιών από όλους μας είναι απαραίτητη για την ελαχιστοποίηση και την εξάλειψη αυτού του άτυπου «πολέμου» στους δρόμους.”

Σύμφωνα με τα στοιχεία του Εθελοντικού Συλλόγου Πρόληψης Τροχαίων Ατυχημάτων (Ε.ΣΥ.ΠΡΟ.Τ.Α) από τον Ιανουάριο του 2016 έως και σήμερα 40 άνθρωποι έχουν χάσει την ζωή τους στους δρόμους της Κρήτης οι 18 εκ των οποίων ήταν κάτω των 35 ετών και οι 11 κάτω των 25 ετών. Ανάμεσά τους, η αδικοχαμένη Πέλλα Κουτεντάκη, η οποία ήταν και η μοναδική γυναίκα. Από τα 18 θανατηφόρα αυτά ατυχήματα με θύματα νέους ανθρώπους, τα 11 έγιναν με μηχανή, τα 5 με αυτοκίνητο και τα 2 με γουρούνα ενώ όσον αφορά στην ημέρα και την ώρα τέλεσής τους, τα περισσότερα έλαβαν χώρα Σαββατοκύριακο, στο χρονικό διάστημα από τις δώδεκα το βράδυ έως τις επτά το πρωί: “Λυπάμαι που το λέω, αλλά η Κρήτη είναι η “βασίλισσα των τροχαίων”, λέει ο κ. Γιάννης Λιονάκης, πρόεδρος του Εθελοντικού Συλλόγου Πρόληψης Τροχαίων Ατυχημάτων (Ε.ΣΥ.ΠΡΟ.Τ.Α).

Και συνεχίζει: “Για να καταλάβετε το μέγεθος των τροχαίων που συμβαίνουν στην περιοχή μας αρκεί να σας αναφέρω ότι το 2015 η Ευρώπη είχε 53 νεκρούς ανά ένα εκατομμύριο κατοίκων και η Κρήτη 111 νεκρούς ανά ένα εκατομμύριο κατοίκων! Δυστυχώς, είμαστε η χειρότερη περιφέρεια σε τροχαία στην Ευρώπη, κάτι που οφείλεται στην έλλειψη παιδείας, στην κακώς εννοούμενη κριτική μαγκιά και στο κακό οδικό δίκτυο. Ενδεικτικά θα σας πω ότι στο ΒΟΑ (Βόρειος Οδικός Άξονας), ένα δρόμο 364 χιλιομέτρων που εκτείνεται από τον Κίσσαμο μέχρι τη Σητεία, διαχωριστικό στηθαίο έχουν μόνο τα  34 χιλιόμετρα, καθιστώντας το εν λόγω οδικό δίκτυο μία πραγματική καρμανιόλα. Πέρα από αυτό όμως το κομμάτι στο οποίο θα πρέπει να επικεντρωθούμε και να κάνουμε σαφές στα παιδιά μας είναι η εγκληματική κατανάλωση αλκοόλ. Πολλά, πάρα πολλά νέα παιδιά εδώ στην Κρήτη, πίνουν και ύστερα οδηγούν. Αυτό είναι ανεπίτρεπτο, αδικαιολόγητο, εγκληματικό και αυτοκτονικό κι αν θέλουμε να μην θρηνήσουμε κι άλλους νέους ανθρώπους, πρέπει επιτέλους να σταματήσει.

Ανάλογη άποψη έχει και η συγκοινωνιολόγος, κυρία Μαρία Λυδάκη, η οποία εμμένει στο ότι το πρόβλημα είναι πολυπαραμετρικό: “Είναι πολύ σημαντικό να κατανοήσουμε το πρόβλημα στη σωστή του βάση και το λέω αυτό διότι το πρόβλημα είναι πολυπαραμετρικό και μια απάντηση που θα υποδεικνύει μια έλλειψη στις υποδομές, που κανένας δεν μπορεί να αμφισβητήσει, ενδεχομένως να βάζει σε δεύτερη προτεραιότητα άλλες δράσεις που είναι εξίσου βασικές και ευκολότερες να γίνουν άμεσα. Δράσεις που δεν απαιτούν τεράστια ποσά αλλά επιμονή και σχεδιασμό με προσήλωση στη νεα κουλτούρα οδικής συμπεριφοράς που θέλουμε να έχουν τα παιδιά μας αλλά και εμείς οι ίδιοι” λέει.

Και συνεχίζει: “Άρα λοιπόν ένα σύγχρονο οδικό δίκτυο, που σήμερα το στερούμαστε και από ό,τι φαίνεται οι πόροι για να υλοποιηθεί άμεσα δεν είναι εύκολο να εξευρεθούν, θα βοηθούσε στη μείωση των δυστηχημάτων. π.χ. δείτε το διαχωριστικό στηθαίο στην παράκαμψη Ηρακλείου όπου μειώθηκαν κατακόρυφα τα θανατηφόρα δυστυχήματα. Παράλληλα όμως δείτε ότι με την έναρξη λειτουργίας του τμήματος τροχαίας του ΒΟΑΚ μειώθηκαν και πάλι τα ατυχήματα. Η τήρηση του ΚΟΚ και των ορίων ταχύτητας, η οδήγηση χωρίς υπερβολές, η μη χρήση αλκοολ, η ζώνη ασφαλείας, το κράνος και μια κουλτούρα οδικής ασφάλειας όταν μετακινουμαστε στο οδικό δίκτυο είναι πολύ σημαντικά για να μπούν σαν σημαντικός υπαίτιος.”

Νεκροί από μπαλωθιές και βεντέτες  

“Βεντέτες” και “Μπαλωθιές”. Δύο ουσιαστικά στενά συνυφασμένα με την Κρήτη, κάτι σαν σύγχρονος Μινώταυρος που εκτείνεται στην mentalite πολλών κατοίκων της και “τρώει” τα παιδιά της. Ήταν σχεδόν πριν από ένα χρόνο όταν ακόμη μία βεντέτα, από τις εκατοντάδες που έχουν διαδραματιστεί στο νησί, συγκλόνισε την κοινή γνώμη ολόκληρης της Ελλάδας. Ήταν πρωί καθημερινής όταν ο 25χρονος Μανούσος Παπαδουλάκης μπήκε σε καφετέρια στα Χανιά και με απόλυτη ψυχραιμία πυροβόλησε τον 24χρονο Φραγκίσκο Καλογερή πέντε φορές από μικρή απόσταση με αποτέλεσμα τον βαρύ τραυματισμό του τελευταίου.

Η πράξη του απόρροια βεντέτας, καθώς κατά το παρελθόν ο πατέρας του 24χρονου θύματος είχε πυροβολήσει και σκοτώσει τον πατέρα του 25χρονου δράστη στην περιοχή Τσικαλαριά. Για πολλούς νέους της Κρήτης, η βεντέτα θεωρείται ακόμη και σήμερα ένας άγραφος νόμος, ένας κώδικας τιμής ένα ηθικό συμβόλαιο που οφείλουν να εκτελέσουν ακόμη κι αν περάσουν τα υπόλοιπα χρόνια της ζωής τους στη φυλακή. Άγραφο νόμο που συνοδεύει “χαρές” ή “λύπες” θεωρούν επίσης πολλοί νέοι άνθρωποι τις μπαλωθιές οι οποίες ευθύνονται για εκατοντάδες τραυματισμούς, ακόμη και θανάτους νέων ανθρώπων.

Ήταν Μάρτιος του 2015, ανήμερα του Πάσχα, όταν ο 25χρονος ποδοσφαιριστής Γιώργος Γυπαράκης, έπεφτε νεκρός στα Μυριοκέφαλα Ρεθύμνου από τις μπαλωθιές του 40χρονου φίλου του. Η οικογένεια έχει στήσει γλέντι από το πρωί για να γιορτάσει την Ανάσταση. Ανάμεσα στους παρευρισκόμενους βρίσκονταν ο 25χρονος Γιώργος Γυπαράκης, ο 40χρονος δράστης, αρκετά συγγενικά τους πρόσωπά και φίλοι. Όταν το γλέντι «άναψε» ο 40χρονος αποφάσισε να βγάλει το όπλο και να ρίξει «μπαλωθιές». Το όπλο, όμως, κάποια στιγμή έπαθε εμπλοκή και την ώρα που το κατέβαζε ο 40χρονος ξεμπλόκαρε και εκπυρσοκρότησε τέσσερις φορές. Οι σφαίρες βρήκαν τον 25χρονο, αλλά και έναν 23χρονο που τραυματίστηκε στο δεξί μάτι. Φίλοι και συγγενείς μετέφεραν τους τραυματίες στη διασταύρωση της Επισκοπής, όπου περίμεναν δύο ασθενοφόρα. Ο 25χρονος εξέπνευσε κατά την μεταφορά του στο νοσοκομείο ενώ ο δράστης καταδικάστηκε σε ισόβια.

Ανήλικοι “πληρώνουν” τις ρακές με κώμα και με θάνατο…

Ήταν Ιούνιος του 2015. Ένα ακόμη γλέντι στα Χανιά, ένα ακόμη ανήλικο παιδί γαλουχημένο στην “μαγκιά” του “ένα ποτήρι ακόμα”. Η μια ρακή φέρνει την άλλη και η τελευταία “στέλνει” το 16χρονο αγόρι σε κώμα. Οι φίλοι του τον μεταφέρουν αρχικά στο σπίτι σε οικτρή κατάσταση με τους γονείς του να αντιλαμβάνονται την κρισιμότητα της κατάστασης το πρωί της επόμενης ημέρας όταν επιχείρησαν να τον ξυπνήσουν κι εκείνος δεν αντιδρούσε. Ο νεαρός μεταφέρθηκε εσπευσμένα στο Πανεπιστημιακό νοσοκομείο της πόλης όπου νοσηλεύτηκε στη μονάδα Εντατικής Θεραπείας ενώ σε βάρος των γονιών του σχηματίστηκε δικογραφία, καθώς επρόκειτο για ανήλικο: “Δυστυχώς, εδώ στην Κρήτη, θεωρείσαι ξενέρωτος αν αρνηθείς να πιεις”, λέει ο Ν.Π., μαθητής της τρίτης γυμνασίου και κάτοικος Ηρακλείου: “Αν δε αρνηθείς να πιεις το ποτό που σου προφέρει κάποιος τότε θεωρείται ότι του κάνεις μεγάλη προσβολή! Το να πίνεις από την ηλικία των 12 και των 13 ετών, εδώ στην Κρήτη είναι ο κανόνας κι αν τον παραβείς τότε είσαι η εξαίρεση, ο δακτυλοδεικτούμενος της παρέας”.

Η 16χρονη Στέλλα Ακουμιανάκη δεν στάθηκε ωστόσο τόσο τυχερή όσο το αγόρι από τα Χανιά. Η Στέλλα, το βράδυ της Μεγάλης Παρασκευής του 2011, διασκέδαζε σε μπαρ του Ρεθύμνου παρέα με δύο νεαρούς καταναλώνοντας ποσότητα αλκοόλ. Στη συνέχεια η παρέα επιβιβάστηκε σε ΙΧ αυτοκίνητο μέσα στο οποίο σε ερημικό σημείο κάτω από το φρούριο Φορτέτζα κατανάλωσε από κοινού μισό μπουκάλι ουίσκι. Μετά από λίγο, η άτυχη κοπέλα άρχισε να χάνει τις αισθήσεις της και η παρέα της την μετέφερε στο νοσοκομείο της πόλης. Το περιστατικό αντιμετωπίστηκε ως οξεία μέθη όμως λίγες ώρες μετά την μεταφορά της στο νοσοκομείο η υγεία της παρουσίασε επιδείνωση. Η Στέλλα, μεταφέρθηκε στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας όπου και κατέληξε ανήμερα του Πάσχα.

Κι ακόμη κι αν οι ένοχοι “πλήρωσαν” με την καταδίκη τους τίποτε δεν μπορεί να φέρει το πανέμορφο κορίτσι ούτε να εξηγήσει στους γονείς της το “γιατί”. Το “γιατί” του θανάτου της, όπως και πολλών παιδιών της λεβεντογέννας Κρήτης, έγκειται σε μια νοοτροπία που πρέπει ν’ αλλάξει. Το αλκοόλ, οι βεντέτες, οι μπαλωθιές και η επικίνδυνη οδήγηση δεν είναι μαγκιά. Είναι ένα ιδιότυπο κράμα αυτοκτονίας και δολοφονίας. Κι αν δεν το συνειδητοποιήσουν τα νέα παιδιά δεν θα αργήσει να έρθει η στιγμή όπου το επόμενο νεκρό παιδί από υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ, ο επόμενος νεκρός νέος από μπαλωθιά, βεντέτα ή τροχαίο θα γίνει ξανά θλιβερό πρωτοσέλιδο, δάκρυα και παρελθόν…

protothema.gr

"google ad"