Σε μια από τις πιο κρίσιμες στιγμές της μεταπολίτευσης, που εκτός από το λαϊκό εισόδημα, στον βωμό των μνημονίων θυσιάζονται και η ανθρώπινη αξιοπρέπεια και τα ανθρώπινα δικαιώματα, εμείς λέμε πως με το κεφάλι ψηλά και ακόμη πιο σθεναρά θα πρέπει να υπερασπιστούμε όσους ζουν την κόλαση που τους επιφύλαξε η κρίση των τραπεζιτών. Οι μετανάστες ήταν τα πρώτα θύματα που ένιωσαν στα δικαιώματα τους, στην τσέπη τους, στο σώμα τους την εκδικητική μανία της νεοφιλελεύθερης επίθεσης.Πρόσφατα η εξέγερση στην Αμυγδαλέζα, το “κέντρο φιλοξενίας” του κ Δένδια, θύμισε σε όλους μας πόσο καλά μπορεί να μεταφέρει κανείς τα στρατόπεδα συγκέντρωσης του Χίτλερ στη σημερινή πραγματικότητα. Τα κολαστήρια λειτουργούν κανονικά στα νησιά του Ανατ. Αιγαίου, στον Έβρο, στην Κόρινθο, στην Αμυγδαλέζα. Όπου δεν έχουμε κέντρα κράτησης, έχουμε κρατητήρια γεμάτα από ανθρώπους που το έγκλημα τους είναι ότι δεν έχουν “χαρτιά”, νομιμοποιητικά έγγραφα. Αλήθεια με ποια διαδικασία θα μπορούσαν να αποκτήσουν; Η μόνη διαδικασία που υπάρχει είναι για να χάνουν τα χαρτιά τους και αυτοί που τα έχουν, τα παιδιά που γεννιούνται στην Ελλάδα να μην έχουν δικαίωμα για ιθαγένεια, το άσυλο να συνεχίζει να συγκαταλέγεται στα είδη πολυτελείας.
Ο στραγγαλισμός των πολιτικών ελευθεριών έχει πάρει απειλητικές διαστάσεις και γι αυτό πιστεύουμε πως είναι καθήκον μας, κόντρα στα ξενοφοβικά κηρύγματα που είναι της μόδας, χωρίς αμήχανες σιωπές, αρνούμενοι να διαπραγματευτούμε τη σημασία της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, να κάνουμε όλες εκείνες τις ενέργειες που μας υπαγορεύει η συνείδηση, η ανθρωπιά, η ευθύνη απέναντι στο συνάνθρωπο μας και απέναντι στην καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Το πόσα άτομα βρίσκονται στα κρατητήρια, ο χρόνος και οι συνθήκες κράτησης και η πρόσβαση στις υπηρεσίες υγείας και νομικής υποστήριξης οφείλουν να απασχολήσουν την τοπική κοινωνία, τις συλλογικότητες υπεράσπισης δικαιωμάτων και τον νομικό και ιατρικό κόσμο των Χανίων. Το δίκαιο αίτημα για να σταματήσουν οι διοικητικές κρατήσεις, πρέπει να ενισχυθεί με όσες περισσότερες φωνές γίνεται. Στην Κρήτη που ακόμα δεν έχει κολαστήρια κράτησης, έχουμε όμως κρατητήρια σε αστυνομικά τμήματα, γεμάτα από ανθρώπους που δε διέπραξαν ποτέ κανένα αδίκημα, κανένα έγκλημα, εκτός από την αναζήτηση μιας καλύτερης ζωής.
Την Δευτέρα 30 Σεπτεμβρίου στις 20:00 (8:00 μ.μ.) το απόγευμα στο Εργατικό Κέντρο Χανίων, καλούμε κάθε ένα που κατανοεί τα παραπάνω, κάθε ενεργή συλλογικότητα των Χανίων, για να συζητήσουμε και να οργανώσουμε με τον καλύτερο και αποδοτικότερο τρόπο την παρέμβαση μας στα κρατητήρια, τις αρχές και την κοινωνία και να εκφράσουμε την απαίτησή μας να κλείσουν τα στρατόπεδα κράτησης μεταναστών στην Ελλάδα.