Χαιρεθιανά Κισάμου: Ένα χωριό με παράδοση και πολιτισμό, που αναζητά την επιβίωσή του

Του παπά Στυλιανού Θεοδωρογλάκη

Χαιρετίζουμε τις εκδηλώσεις πολιτισμού που η τοπικοί κοινότητα Χαιρεθιανών του δήμου Κισάμου πραγματοποίησε τις προάλλες στη μεγάλη πλατεία των Ηρώων του μικρού χωριού μας.

Για μας οι εκδηλώσεις αυτές αποπνέουν μια ιερότητα και ελκύουν περισσότερο, ιδιαίτερα όλους όσους καταγόμαστε από το χωριό αυτό, τα Χαιρεθιανά της Κισάμου, γιατί θεωρούμε ότι με αυτές τις εκδηλώσεις γίνεται μια απεγνωσμένη προσπάθεια αναγέννησης και αναδημιουργίας του χωριού, το οποίο παρά του ότι είναι ένα μικρό χωριό έχει μια ιστορία δόξας και πολιτισμού, μιας πρωτόγνωρης παράδοσης και ζωής που πάντα προκαλούσε τον θαυμασμό εδικών μας και ξένων.

Το χωριό γέννησε, διεφύλαξε και λειτούργησε αξίες ιερές και μεγάλες.

Γέννησε άνδρες ξεχωριστούς, πολέμαρχους και φιλοπάτριδες, που πρέπισαν το χωριό και την καταγωγή τους από τα βουνά της Ηπείρου και την ευρύτερη περιοχή της Μακεδονίας (εθελοντές μακεδονομάχους), τη πολεμική εκστρατεία της Μ. Ασίας και του Ελληνοϊταλικού πολέμου, με τη συμμετοχή τους στο Έπος του ’40.
Έδωσε το χωριό μάρτυρες αίματος οι οποίοι, ιδιαίτερα τιμούνται σ’ αυτές τις εκδηλώσεις, τους οποίους τουφέκισαν οι Γερμανοί μέσα στα σπίτια τους για τη συμμετοχή τους στην Αντίσταση κατά των κατακτητών.
Ταυτόχρονα το μικρό αλλά ευλογημένο χωριό μας ανέδειξε σε δύσκολες εποχές ανθρώπους των γραμμάτων, γιατρούς και δασκάλους που πρεπισαν επίσης την κοινότητα και το χωριό, άξιοι κάθε τιμής και λαϊκής αναγνώρισης.

Πέραν τούτων, το ίδιο το χωριό και οι χωριανοί μας λειτούργησαν συνεργατικά μεταξύ τους, συζευτάδες στις καλλιέργειες, δανεικά στη καλλιέργεια-σκάψιμο αμπελώνων, αλληλοβοηθούνταν στις οικοδομικές τους εργασίες.

Άξιοι και τιμημένοι καλλιεργητές της γης λειτούργησαν επίσης την αλληλοβοήθεια, την αλληλεγγύη, την συμπόρευση και τίμησαν τη συγγένεια, τις σχέσεις μεταξύ τους με την αλληλεγγύη την ορμήνια των σοφότερων στους νεώτερους και είχαν απέραντο σεβασμό ο ένας στο πρόσωπο του άλλου.

«Τίποτα δεν εζήλεψα εις τον απάνω κόσμο, όσο ζηλεύω τσ’ εδικούς όταν συμπορπατούνε».

Αυτό το τραγούδι της κρητικής λαϊκής μούσας ήταν για τους Χαιρεθιανούς ευαγγέλιο, γιατί όλοι τους ήταν «εδικοί», έτσι το ένιωθαν κι έτσι το λειτουργούσαν στα δύσκολα και τα εύκολα, τα παρόντα και τα μέλλοντα.

Γλεντούσαν ομόγνωμα και αθόρυβα με ιδιαίτερο σεβασμό στις επισκέψεις τους ο ένας στον άλλο, σε ονομαστικές εορτές, στο πανηγύρι του χωριού, τις μεγάλες γιορτές της Χριστιανοσύνης, Χριστούγεννα και Πάσχα.

Όλο το χωριό ήταν στο πόδι, «στο μοιράσι της χαράς» στην ανταλλαγή ευχών, μικρών δώρων και αναμνηστικών.

Η εκκλησία του Αι Γιώργη λειτουργούσε την ενότητα των χωριανών μας, ευλογούσε τα πρόσωπά τους, βάπτιζε τα παιδιά τους και τα πάντρευε σύμφωνα με το θέλημα του Θεού.

Οι καφενέδες που ήταν πάντοτε παραπάνω από δύο, μάζευαν και ένωναν κι αυτούς τους συγχωριανούς μας με τις συζητήσεις, τις συμφωνίες και τις διαφωνίες των.

Σήμερα δεν υπάρχουν καφενέδες στο χωριό, μεγάλο κρίμα, δε σμίγουν οι άνθρωποι έστω οι λίγοι που έχουν απομείνει. Μένουν μόνοι και χωριστά κάθε μια και καθένας, απομονωμένοι, διαχωρισμένοι αν όχι και διχασμένοι.

Το χωριό έχει πανοραμικά μέρη για ένα μεγάλο κατάστημα (καφέ–εστιατόριο) το οποίο μπορεί να βοηθήσει την αναγέννηση του χωριού.

Βρίσκεται μόλις 5-6 χλμ. από το Καστέλλι Κισάμου και 30 χλμ. από τα Χανιά. Ευχόμαστε να βρεθεί επενδυτής που μπορεί να αλλάξει επί τα βελτίω την σημερινή εικόνα του Χωριού.

Υπάρχουν μέρη στο χωριό από τα οποία φαίνονται ολάκερος ο κόλπος της Κισάμου ως το Ακρωτήριο της Ειρήνης και άλλα από τα οποία φαίνονται τα περισσότερο δυτικά χωριά της Κισάμου ως το Καστέλλι και τη Γραμπούσα.

Το ίδιο το χωριό με τη φροντίδα του Προέδρου μας και του Δήμου Κισάμου βρίσκεται σε αρίστη πολεοδομική ανακαίνιση με τους δρόμους και την πλατεία, όλα στρωμένα με κυβόλιθους και φωτισμένα με κρυφό φωτισμό.
Συγχαρητήρια και ευχαριστίες σ’ αυτούς που τα σκέφτηκαν και τα πραγματοποίησαν, τους είμαστε ευγνώμονες. Το χωριό πράγματι σήμερα όπως είναι και φαίνεται, το χαιρόμαστε.

Καλούμε τους χωριανούς μας όλους να δώσουν τα χέρια της συμφιλίωσης και της αλληλεγγύης όπου και να βρίσκεται ο καθένας και με τη διορατικότητα και την αγάπη τους στο χωριό μας ως προκομμένοι άνθρωποι να αναζητούν πάντοτε το νέο, το δημιουργικό, το καινούριο. Αυτά που θα ξαναδώσουν πνοή και ζωή στο χωριό μας.

Οι πολιτιστικοί Σύλλογοι του χωριού, ο Αγροτικός Συνεταιρισμός, η Ενορία και όλοι οι άλλοι που εξακολουθούν και ζουν στο χωριό και εκείνοι που βρίσκονται σε άλλα μέρη της Πατρίδας μας και του κόσμου, όλοι χωρίς καμιά εξαίρεση χρειάζονται για να ανοίξουμε το δρόμο της αναγέννησης και αναζωογόνησης του αγαπημένου μας χωριού.

Όλοι μαζί αγαπημένοι, χέρι χέρι, μπορούμε να τα καταφέρουμε, να ζήσουμε και να χαρούμε ακόμα μια φορά την ομορφιά του χωριού μας, γεμάτο ζωή και δημιουργία, χαρά , γέλιο και ευχαρίστηση.

"google ad"