Χριστoύγεννα… σε ένα «λαμπερό περιτύλιγμα»

Επιμέλεια κειμένου από withoutreasonorrhyme.wordpress.com ο Βαγγέλης Πάλλας
Δημοσιογράφος – Ερευνητής – Αναλυτής A.E.J./I.J.F.

Γιορτές τυλιγμένες στο πράσινο γιορτινό Χριστουγεννιάτικο περιτύλιγμα. Μέσα σε αυτό βρίσκεται η ουσία των Χριστουγέννων. Ένα περιτύλιγμα στολισμένο με εικόνες από διάσημους, να περνάνε τις γιορτές τους, τα μηνύματα από πολιτικούς για το πως θα αλλάξουν τα πράγματα, φιλανθρωπία από πλούσιους, γιατί τις άγιες αυτές μέρες οι σκέψεις τους είναι με τους φτωχούς, μηνύματα αγάπης από την επίσημη εκκλησία που θα ξεχαστούν σε λίγες μέρες, προσφορές και δώρα από τα σουπερμάρκετ και έτσι θα γιορτάσεις και φέτος, μπροστά στην τηλεόραση που είναι πλέον αναπόσπαστο στοιχείο της βραδιάς.

Χρόνια πολλά και χαρούμενα…τα παιδιά στα σχολεία λιποθυμούν από την πείνα. Οι αυτοκτονίες έχουν αυξηθεί κατά 40%. Ευτυχισμένο το νέο έτος. Η ανεργία καλπάζει. Χιλιάδες δεν έχουν σπιτικό για να ακούσουν τα κάλαντα. Ο Άγιος Βασίλης έρχεται με άδεια χέρια. Οι τρεις μάγοι έχουν σκούρο χρώμα και δεν ταιριάζουν με την καθαρότητα της ελληνικής φυλής…Καλές γιορτές.

Είναι χρόνια που ο πραγματικός Αη Βασίλης δεν περνάει πια από την χώρα των ανθρώπων. Κάποιος είπε ότι τον έχει φυλακίσει σε μια σκιερή σπηλιά ο κλώνος του. Γονείς εγκαταλείπουν τα παιδιά τους γιατί δεν έχουν να τα ταϊσουν. Υγεία και ευτυχία. Τα νοσοκομεία υπολειτουργούν, οι άστεγοι πετιούνται από τα παγκάκια τους, γιατί δεν ταιριάζουν με το χριστουγεννιάτικο πνεύμα. Και γιατί να ταιριάζουν;

Τι θα πει Χριστούγεννα αν όχι αγορές, ψώνια, κατανάλωση, δώρα; Ποιά άλλη χρησιμότητα έχουν; Βγες στην αγορά ψώνισε, πήγαινε σπίτι, κάτσε γύρω από το τραπέζι, φάε μέχρι αποβλάκωσης, δες τις αηδίες ου θα σου σερβίρουν στην τηλεόραση και για να μην ξεχνάμε και το πνεύμα των ημερών, κάνε και την φιλανθρωπία της ημέρας, δώσε ένα ευρώ σε έναν άστεγο. Πρόσεξε να είναι Έλληνας, οι μετανάστες δεν αξίζουν συμπόνιας, δεν είναι και χριστιανοί πέραν των άλλων.

Πάνω από όλα όμως να γιορτάσεις, αλλάζει ο χρόνος, τα πράγματα θα πάνε καλά, το 2018 θα είναι χρόνια ευημερίας, θα το πει και ο Πρόεδρος στο διάγγελμά του. Φέτος όμως κάποιοι δεν θα έχουν Χριστουγεννιάτικο γεύμα. Κάποια παιδιά δεν θα πάρουν δώρα. Κάποιοι γονείς θα ζητήσουν δανεικά για να τα βγάλουν πέρα. Κάποιοι  παππούδες δεν θα δουν τα εγγονάκια τους, η βενζίνη είναι πολύ ακριβή για να πας μέχρι το χωριό. Κάποιοι θα κοιμηθούν σε γωνίες, κάποιοι θα τρέξουν στα συσσίτια για να βρουν τροφή. Κάποιοι δεν θα έχουν γιορτινά ρούχα για να φορέσουν. Για κάποιους δεν υπάρχει αργία. Η ανεργία κάνει την κάθε τους μέρα να φαίνεται ίδια. Κάποιοι άλλοι θα φάνε το ματωμένο τους Χριστουγεννιάτικο γεύμα τσουγκρίζοντας τα ποτήρια τους με τα ακριβά κρασιά, προσευχόμενοι για ακόμα περισσότερα κέρδη την νέα χρονιά.

Αλλά αυτά δεν πρέπει να φαίνονται. Οι πόλεις πρέπει να στολιστούν για να κατέβεις στην αγορά. Το Χριστουγεννιάτικο περιτύλιγμα πρέπει να καλύψει το χάος που ανοίγεται κάθε μέρα κάτω από τα πόδια μας και μας φανερώνει την μιζέρια και την δυστυχία της κοινωνίας μας. Το ψεύτικο φως των στολιδιών και του εορτασμού πρέπει να σε τυφλώσει. Για να μην δεις την πραγματικότητα που κρύβεται στο σκοτάδι.

Ο Αη Βασίλης τώρα πια κάθεται άπραγος και εγκλωβισμένος στην πιο ανήλια φυλακή του καπιταλιστικού κόσμου.

Άλλη μια παραμονή έρχεται και είναι σίγουρος ότι πάλι θα λάβουν το χρυσό τίποτα οι φίλοι του, τα ανθρωπάκια. Είναι τόσο τεμπέλης, που θα τους μοιράσει δώρα λαμπερά με ελάχιστη διάρκεια αφού δεν είναι φτιαγμένα από αγάπη. Θα πετάξει απλά στον ουρανό με το φανταχτερό του πια έλκηθρο, μαστιγώνοντας τους φίλους του τους ταράνδους, και θα χωρέσει στις πιο πλούσιες και μεγάλες καμινάδες. Και τα φτωχικά πλασματάκια δεν θα λάβουν το παραμικρό. Δεν τα θέλω αυτά τα Χριστούγεννα.

Για πρώτη φορά δεν προσδοκώ τις γιορτές, θέλω να έρθουν και να περάσουν γρήγορα. Τίποτα δεν είναι πια το ίδιο με χθες. Δεν θέλω να σεργιανίσω στις βιτρίνες ούτε να αγοράσω δώρα. Πηγαίνοντας στις καθημερινές δουλειές επιστρέφοντας το βράδυ είδα τους ανέργους και τους άστεγους καθισμένους μπροστά στη Βουλή από το πρωϊ και πέρασα δίπλα από τα αναμμένα κεριά που έριχναν τις σκιές τους στα μάρμαρα της Πλατείας Συντάγματος…Τι σημασία έχουν όλα αυτά. Τώρα είναι αργά. Στην εποχή της απομυθοποίησης, οι ταμπέλες ξεθωριάζουν. Τις ξεπλένει η βροχή ευτυχώς… Καλή χρονιά…

"google ad"