Χωρίς νερό για παραπάνω από δύο μέρες οι μετανάστες στο κέντρο κράτησης Μυτιλήνης!

Σύμφωνα με καταγγελία για παραπάνω από δύο μέρες, στο εν λόγω κέντρο κράτησης, δεν υπάρχει καθόλου πόσιμο νερό, ενώ οι μετανάστες κάνουν χρήση της τουαλέτας, οι οποίες επίσης δεν διαθέτουν νερό με αποτέλεσμα να επικρατούν συνθήκες που μπορεί να προκαλέσουν σοβαρές ασθένειες μέσα στον κλειστό χώρο όπου βρίσκονται οι κρατούμενοι μετανάστες.

Ρεπορτάζ: Νίκος Ν. Αγγελάκης

Συγκεκριμένα, σύμφωνα πάντα με την ίδια καταγγελία, την Παρασκευή 6 Μαρτίου δεν είχε καθόλου πόσιμο νερό, ούτε νερό στην τουαλέτα, το Σάββατο είχε για μόλις τρεις ώρες το βράδυ ενώ σήμερα Κυριακή, 8 Μαρτίου καθόλου νερό και πάλι. Όταν οι κρατούμενοι ρώτησαν τους αστυνομικούς, τους απάντησαν ότι αντιμετωπίζουν πρόβλημα στους αγωγούς ύδρευσης. Σε ερώτησή μας γενικότερα για τις συνθήκες κράτησης η απάντηση που πήραμε ήταν “τα πράγματα είναι πολυ άσχημα για τους μετανάστες εκεί”.

Επικοινωνήσαμε με την Αστυνομική Διεύθυνση Μυτιλήνης ώστε να μας δώσουν μια απάντηση και για να μας ενημερώσουν πότε αναμένεται να αποκατασταθεί η βλάβη καθώς και αν μέχρι τότε προμηθεύουν τους κρατούμενους με εμφιαλωμένο νερό. Επίσης, τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζουν το πρόβλημα της έλλειψης νερού στις τουαλέτες και αν υπάρχει νερό στα ντουζ. Οι αξιωματικοί που μιλήσαμε δήλωσαν αναρμόδιοι για να απαντήσουν και μας παρέπεμψαν για τηλεφωνική ομιλία το πρωί της Δευτέρας με το αρμόδιο τμήμα του Α.Τ. Μυτιλήνης.

Το κέντρο κράτησης Μυτιλήνης, κατασκευάστηκε ως κέντρο υποδοχής των μεταναστών που συρρέουν από τα παράλια της Τουρκίας, οι περισσότεροι πρόσφυγες εμπόλεμων περιοχών στη Μέση Ανατολή. Στο κέντρο κράτησης Μυτιλήνης, αυτή τη στιγμή κρατούνται μετανάστες από Συρία, Ιράκ, Σουδάν, Αφγανιστάν, Πακιστάν και Αίγυπτο, οι οποίοι προσπαθούν με κάθε τρόπο να περάσουν τα σύνορα ώστε να βρουν καλύτερες συνθήκες ζωής γι αυτούς και τις οικογένειες τους σε χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ιδίως για τους πρόσφυγες πολέμου -οι οποίοι είναι και οι περισσότεροι- που δραπετεύουν από εμπόλεμες ζώνες και έχουν σαν στόχο την απόκτηση πολιτικού ασύλου σε χώρες όπου μπορούν να τους εγγυηθούν κάποια στοιχειώδη για μια αξιοπρεπή και ανθρώπινη διαβίωση, όπως στέγη, τροφή, εργασία, σχολεία για τα παιδιά τους και συνένωση με άλλα μέλη της οικογένειάς τους, προσπαθώντας για μια νέα αρχή σε μια ξένη χώρα.