Σε διαφημιστικό ισραηλινής εταιρείας κινητής τηλεφωνίας πριν από μια δεκαετία, ένα στρατιωτικό τζιπ κινούταν κοντά σε έναν μεγάλο φράχτη, που έμοιαζε αρκετά με το τείχος που χωρίζει το Ισραήλ με τη Δυτική Όχθη. Ξαφνικά, κάτι προσγειώθηκε στην οροφή του. Οι στρατιώτες πετάχτηκαν έξω, θεωρώντας ότι ήταν βόμβα. Τελικά, ήταν μια μπάλα. Την έστειλαν πίσω με τα πόδια, για να κάνουν το ίδιο εκείνοι που βρίσκονταν από την απέναντι πλευρά του φράχτη. Και ξαφνικά, ένα ιδιότυπο ματς είχε στηθεί. «Τι θέλουν τελικά όλοι; Μόνο λίγη χαρά». Όταν μια ομάδα Παλαιστίνιων θέλησε να δείξει πώς θα εξελισσόταν το σενάριο του διαφημιστικού στην πραγματική ζωή, πέταξε μια μπάλα πίσω από τον φράχτη, για να δεχτούν δακρυγόνα. Το δικό τους σποτάκι έκλεισε με τη μπάλα να βρίσκεται παγιδευμένη στα συρματοπλέγματα.
Το ποδόσφαιρο στην Παλαιστίνη συχνά χάνει τη μαγεία του. Βρίσκεται φυλακισμένο σε κάποιο κελί, ντροπιασμένο σε πολύωρους ελέγχους, βομβαρδισμένο στο ίδιο του το σπίτι. Σε πείσμα των δυσκολιών όμως συνεχίζει να προσπαθεί. Η εθνική Παλαιστίνης αναδείχθηκε τρίτη στα προκριματικά του Μουντιάλ, χάνοντας τα μπαράζ από τα ΗΑΕ. Στα προκριματικά του Asian Cup ισοβαθμεί στην πρώτη θέση του ομίλου της με το Ομάν. Παράλληλα, συνεχίζει να προσπαθεί για τα παιδιά. Ο Μοχάμεντ Σαταρά είναι προπονητής στην ακαδημία της FIFA στη Ραμάλα, η οποία πήρε το όνομά της από τον Σεπ Μπλάτερ, τον άνθρωπο που ήταν πρόεδρος στην Παγκόσμια Συνομοσπονδία όταν αποφασίστηκε να χρηματοδοτηθεί το έργο.
Δουλεύει καθημερινά με μικρούς που βλέπουν το ποδόσφαιρο ώς μέσο διαφυγής και εκπροσώπησε τη χώρα του στο τουρνουά Football for Friendship, που διοργανώνει από κοινού η FIFA με τη Gazprom στη Μόσχα, με συμμετοχή παιδιών από 211 χώρες. Τον συναντήσαμε την τελευταία μέρα των αγωνιστικών υποχρεώσεων και τον ρωτήσαμε για το ποδόσφαιρο στην πατρίδα του και το θόρυβο που σηκώθηκε από τη διοργάνωση του φιλικού της Αργεντινής με το Ισραήλ στην Ιερουσαλήμ και την ακύρωσή του, κατόπιν απόφασης των Λατινοαμερικανών έπειτα από τη θύελλα αντιδράσεων που σηκώθηκε.
Πώς είναι αυτή τη στιγμή το ποδόσφαιρο στην Παλαιστίνη;
«Τώρα το ποδόσφαιρο είναι πολύ δύσκολο, όμως Από το 2006 και μετά, όταν ο κύριος Τζιμπρίλ Ραζού έγινε πρόεδρος της Ομοσπονδίας, υπάρχει συνεχής βελτίωση και τώρα η εθνική ομάδα έχει καλά θέση στην κατάταξη της FIFA. Έχουμε δυσκολίες όσον αφορά τις μετακινήσεις και τους ελέγχους στα ισραηλινά σύνορα, αλλά αυτό είναι το ποδόσφαιρο και αυτή είναι η Παλαιστίνη. Πρέπει να προχωρήσουμε και τίποτα δεν θα μας σταματήσει. Νομίζω ότι η εθνική μας ομάδα θα συνεχίσει να βελτιώνεται».
Στο πρωτάθλημα;
«Διεξήχθη κανονικά το πρωτάθλημά μας όλη τη σεζόν, συνεχίζουμε να παίζουμε κανονικά»
Το ποδόσφαιρο βοηθάει τα παιδιά στους δρόμους, κάνοντας τα να ξεχάσουν έστω και για λίγο τα προβλήματα;
«Ναι, σίγουρα. το ποδόσφαιρο και ο αθλητισμός γενικά είναι μια διεθνής γλώσσα και έχουμε ένα σημαντικό μήνυμα να στείλουμε στον κόσμο. Για την ειρήνη και τη φιλία. Και ξέρετε, στην Παλαιστίνη, όπως και σε όλο τον κόσμο, έχουμε το δικαίωμα να παίζουμε και να συμμετέχουμε σε μεγάλες διοργανώσεις».
Η συμμετοχή σας στο Football for Friendship στέλνει αυτό το μήνυμα, της συμμετοχής;
«Φυσικά. Έχουμε ταλαντούχα παιδιά, καλούς παίκτες. Γιατί λοιπόν να μην συμμετέχουν και να μην αποτελούν μέρος των μεγάλων διοργανώσεων;».
Πώς είδες την κίνηση της Αργεντινής να ακυρώσει το φιλικό με το Ισραήλ, μετά και τις αντιδράσεις που προκλήθηκαν;
«Ήταν ένα πολύ καλό βήμα. Ευχαριστούμε όλοι την Αργεντινή και τον Μέσι συγκεκριμένα. Ο Μέσι έχει πολλούς οπαδούς στην Παλαιστίνη κι αν έπαιζαν με το Ισραήλ θα τους έχανε όλους. Το ήξερε αυτό. Τον ευχαριστώ κι εγώ προσωπικά, γιατί είμαι μεγάλος θαυμαστής του».