Ο 30χρονος Cody Wilson έγινε διάσημος τα τελευταία χρόνια, ως ο άνθρωπος που τυπώνει όπλα σε τρισδιάστατους εκτυπωτές και τα προσφέρει δωρεάν σε όποιον ενδιαφέρεται να τα κατεβάσει.
Η δοκιμή του πρώτου περιστρόφου που κατασκευάστηκε από έναν 3D εκτυπωτή πραγματοποιήθηκε στο Τέξας το 2013 από την ομάδα Defense Distributed, με επικεφαλής τον 25χρονο τότε φοιτητή νομικής Cody Wilson.
Το περίστροφο κατασκευάστηκε από έναν τρισδιάστατο εκτυπωτή που αγοράσθηκε για 8.000 δολάρια μέσω του eBay. Όπως γίνεται και με τα υπόλοιπα εκτυπωμένα αντικείμενα, ο εκτυπωτής δημιούργησε τα εξαρτήματα του περιστρόφου εναποθέτοντας διαδοχικά στρώματα από ένα ρευστό υλικό – συνήθως πλαστικό. Μόνο ο επικρουστήρας του όπλου είναι από μέταλλο.
Μιλώντας στο BBC, ο εκπρόσωπος τότε της Europol ανέφερε πως προς το παρόν οι εγκληματικές οργανώσεις προτιμούν τα «συμβατικά» όπλα. Πρόσθεσε ωστόσο ότι στο μέλλον είναι πιθανό η συγκεκριμένη τεχνολογία να αποτελέσει πηγή κινδύνου, όσο γίνεται πιο εύχρηστη και φθηνή.
Για τον Wilson, η δυνατότητα εκτύπωσης περιστρόφων είναι θέμα «ελευθερίας». «Σε όλο τον κόσμο, πάρα πολλά κράτη δεν επιτρέπουν την οπλοκατοχή, μια απαγόρευση που μπορεί πλέον να παρακαμφθεί», είπε στο BBC.
Στην ερώτηση για το αν τον προβλημάτισε το γεγονός ότι ένα εκτυπωμένο όπλο μπορεί να βρεθεί σε λάθος χέρια, ο ίδιος απαντά πως, αν και υπαρκτό, αυτό το σενάριο δεν αποτελεί για τον ίδιο ανασταλτικό παράγοντα ούτε για να δημιουργηθεί το όπλο ούτε για να διατεθούν ελεύθερα στο ίντερνετ τα σχέδια κατασκευής του.
Η αμερικανική κυβέρνηση απαίτησε λίγες μέρες μετά να αφαιρεθούν από το διαδίκτυο τα σχέδια για την κατασκευή τρισδιάστατου εκτυπωμένου όπλου, καθώς μέσα σε δύο μόνο μέρες οι χρήστες τα «κατέβασαν» πάνω από 100.000 φορές.
Το Στέιτ Ντιπάρτμεντ απέστειλε έγγραφο στην εταιρεία Defense Distributed, αφήνοντας να εννοηθεί ότι η δημοσιοποίηση των επίμαχων σχεδίων ενδέχεται να συνιστά παραβίαση της νομοθεσίας για την οπλοχρησία και οπλοκατοχή.
Η αλήθεια πάντως είναι ότι με το υπάρχον νομικό καθεστώς στις ΗΠΑ, το εκτυπωμένο περίστροφο είναι νόμιμο. Έτσι ο Wilson όχι μόνο αψήφησε και παρέκαμψε τον νόμο αλλά πήγε στο δικαστήριο για να τον «βελτιώσει».
Άρχισε λοιπόν μια πολυετής νομική μάχη για τη δυνατότητα διανομής μοντέλων ηλεκτρονικών υπολογιστών σε τμήματα πυροβόλων όπλων και αναπαραγωγής τους σε τρισδιάστατους εκτυπωτές.
Τα επιχειρήματα για αυστηρότερους περιορισμούς στα πυροβόλα όπλα ήταν, σε αυτήν την περίπτωση, άμεσα αντίθετα με τα επιχειρήματα για την απρόσκοπτη ανταλλαγή πληροφοριών στο διαδίκτυο. Το δικαστήριο ήταν δύσκολο να υποστηρίξει και τα δύο: περιορισμός των πυροβόλων όπλων και περιορισμός της ελευθερίας του λόγου φάνηκαν ένα και το αυτό. Αυτό τουλάχιστον είναι το συμπέρασμα των κυβερνητικών δικηγόρων, οι οποίοι εγκατέλειψαν την αγωγή του Wilson.
Μάλιστα, πριν από δύο μήνες, το αμερικανικό υπουργείο Δικαιοσύνης πρότεινε «ήσυχα» στον Wilson μια διευθέτηση για να τερματίσει τη δίκη που είχε επιδιώξει από το 2015 εναντίον της κυβέρνησης των Ηνωμένων Πολιτειών. Ο Wilson και η ομάδα δικηγόρων του επικέντρωσαν το νομικό επιχείρημά τους στο αίτημα ελεύθερης οπλοκατοχής και ανταλλαγής πληροφοριών: Υπενθύμισαν ότι απαγορεύοντας στον Wilson να δημοσιεύσει τα εκτυπώσιμα στοιχεία του, το υπουργείο όχι μόνο παραβίαζε το δικαίωμά του να φέρει όπλα αλλά και το δικαίωμά του ελεύθερα να μοιράζεται πληροφορίες. Με τη θολότητα της γραμμής μεταξύ ενός πυροβόλου όπλου και ενός ψηφιακού αρχείου, ο Wilson είχε επίσης θολώσει με επιτυχία τα γράμματα του νόμου για την οπλοκατοχή.
«Αν ο κώδικας είναι λόγος, οι συνταγματικές αντιφάσεις είναι προφανείς», εξήγησε ο Wilson στο Wired όταν ξεκίνησε την αγωγή το 2015. «Τι γίνεται αν ο κώδικας είναι όπλο;».
Έτσι η κυβέρνηση των ΗΠΑ συμφώνησε να απαλλάξει τα «τεχνικά δεδομένα που αποτελούν το αντικείμενο της ενέργειας» από το νόμιμο περιορισμό. Τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει ότι ένα τρισδιάστατο μοντέλο που μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την εκτύπωση των στοιχείων ενός πυροβόλου όπλου είναι νόμιμο και νόμιμα θα διανέμεται.
Η αμερικανική Δικαιοσύνη παραδόθηκε. Η μάχη τελείωσε με ήττα για τις κυβερνητικές αρχές που προσπάθησαν να αποτρέψουν την πρακτική. Ο Cody Wilson μάλιστα προτίθεται να επεκτείνει τις δραστηριότητές του, παρέχοντας εκτυπώσιμα σχέδια όπλων σε όλους όσους το επιθυμούν.
Τώρα ο Wilson κερδίζει τον χαμένο χρόνο. Αργότερα αυτόν τον μήνα, ο ίδιος και το μη κερδοσκοπικό ίδρυμα που ίδρυσε, Defended Defence, επανέφεραν την ιστοσελίδα Defcad.com ως αποθήκη σχεδίων πυροβόλων όπλων. Ο ανανεωμένος ιστότοπος θα είναι ανοικτός και για τις συνεισφορές των χρηστών. Ο Wilson ελπίζει ότι σύντομα θα χρησιμεύσει ως βάση δεδομένων που θα μπορεί να αναζητηθεί και θα δημιουργείται από οποιονδήποτε πυροβόλο όπλο, έτσι και τέτοιο που δεν μπορεί να φανταστεί κανείς.
Ο οποιοσδήποτε θα μπορεί να το εκτυπώσει και να χρησιμοποιήσει το προϊόν – απλώς δεν θα μπορεί να πουληθεί.
Το πρωτότυπο όραμα του Wilson, το οποίο είναι τώρα ελεύθερο από νομικά εμπόδια, είναι ένα αποθετήριο μοντέλων πυροβόλων όπλων, που ονομάζεται DEFCAD, όπως και κάθε άλλη συλλογή δεδομένων στο διαδίκτυο, αν και φυσικά πολύ πιο επικίνδυνη και αμφιλεγόμενη.
Αυτή η νόμιμη νίκη είναι η επίσημη αρχή της εποχής των τηλεκατευθυνόμενων όπλων. Τα πυροβόλα όπλα θα «κατεβάζονται» σαν τη μουσική. Μια ψηφιακή διανομή πυροβόλων όπλων. Ακριβώς όπως κάποιος μπορούαε να μεταφορτώσει MP3s στο Napster το 2002, θα μπορεί να κατεβάσει ένα αρχείο πυροβόλων όπλων σήμερα.
Για πολλούς αναλυτές, η τρισδιάστατη εκτύπωση υπόσχεται μια νέα «μεταβιομηχανική επανάσταση», όπου πλέον οι καταναλωτές θα εκτυπώνουν τα αντικείμενα που θέλουν, χωρίς να χρειάζεται πλέον να τα αγοράζουν έτοιμα.
Σύμφωνα με τους ειδικούς, η τρισδιάστατη εκτύπωση θα μπορούσε να αυξήσει σημαντικά τις δυνατότητες παραγωγής οπλικών συστημάτων μιας χώρας, μιας οργάνωσης, ή ακόμη και ενός ιδιώτη, καθώς επιταχύνει να καθιστά λιγότερο κοστοβόρες και δύσκολες τις διαδικασίες κατασκευής ή δοκιμής. Επίσης, είναι άκρως σημαντικό το ότι δεν αφήνει «αποτυπώματα», καθώς δεν απαιτεί ειδικές εγκαταστάσεις ακόμη και για την παραγωγή τμημάτων πυρηνικών όπλων. Τέλος, το εύρος των υλικών αυξάνει την αυτονομία κάθε ενδιαφερόμενου κατασκευαστή, μειώνοντας ταυτόχρονα την εξάρτησή του από την ανάγκη εισαγωγών.
Με αυτόν τον τρόπο ο Wilson δεν έχει νικήσει μόνο μια νομική απειλή για το δικό του ιδιαίτερα αμφιλεγόμενο πρότζεκτ εκτυπωμένων πυροβόλων όπλων. Μπορεί επίσης να έχει ξεκλειδώσει μια νέα εποχή ψηφιακής κατασκευής DIY (do it yourself) που υπονομεύει περαιτέρω τον έλεγχο των πυροβόλων όπλων στις Ηνωμένες Πολιτείες και τον κόσμο – ένα ακόμη βήμα προς το φανταστικό δυστοπικό μέλλον του Wilson όπου ο καθένας μπορεί να κάνει ένα θανατηφόρο όπλο στο σπίτι χωρίς κυβερνητική επίβλεψη.