Κομισιόν: υποβάθμιση της απόφασης του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΔΔΑ) η οποία αμφισβητεί το Δουβλίνο ΙΙ

Ν. Χουντής:  Η κυβέρνηση να αγνοήσει την «πεθαμένη» Συμφωνία του Δουβλίνο ΙΙ και να προμηθεύσει όσους πρόσφυγες το επιθυμούν, με τα απαραίτητα εκείνα έγγραφα που θα τους επιτρέπουν να φτάσουν στη χώρα μέλος της ΕΕ που δηλώνουν ότι έχουν ως τελικό προορισμό τους.

Να υποβαθμίσει την καταδικαστική απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΔΔΑ) σε βάρος Ελλάδας και Βελγίου, η οποία ουσιαστικά  αμφισβητούσε το Δουβλίνο ΙΙ, επιχειρεί η Επίτροπός Εσωτερικών Υποθέσεων κ.   Malmström σε απάντηση της στον Ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Ν. Χουντή.

Στην ερώτησή του ο Ν. Χουντής αφού αναφέρεται στην απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου στις 21/01/2011 «M.S.S. v. Belgium and Greece» με την οποία καταδικάζεται η Ελλάδα και το Βέλγιο, τονίζει ότι  «τίθεται επί της ουσίας υπό αμφισβήτηση ο Κανονισμός του Δουβλίνο ΙΙ, ο οποίος και πρέπει ασφαλώς να αναθεωρηθεί», επιπλέον ζητούσε να προωθηθούν αλλαγές προς την κατεύθυνση, οι αιτούντες άσυλο να έχουν δικαίωμα να υποβάλουν αίτημα ασύλου στην χώρα μέλος της ΕΕ που επιθυμούν και όχι αναγκαστικά στην πρώτη χώρα εισόδου».

Ξεκινώντας την απάντησή της η κ. Malmström, σημειώνει ότι το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου απεφάνθη ότι υπήρξε: «Παραβίαση από την Ελλάδα: του άρθρου 3 (απαγόρευση της απάνθρωπης ή ταπεινωτικής μεταχείρισης ή τιμωρίας) της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για τα ανθρώπινα δικαιώματα, λόγω των συνθηκών κράτησης του αιτούντος καθώς και των συνθηκών διαβίωσής του στην Ελλάδα, και του άρθρου 13 (δικαίωμα πραγματικής προσφυγής) σε συνδυασμό με το άρθρο 3, λόγω των ελλείψεων στη διαδικασία ασύλου που ακολουθήθηκε στην υπόθεση του αιτούντος. Παραβίαση από το Βέλγιο του άρθρου 3, λόγω έκθεσης του αιτούντος σε κινδύνους που συνδέονται με ελλείψεις στη διαδικασία ασύλου στην Ελλάδα, καθώς επίσης και λόγω έκθεσής του σε συνθήκες κράτησης και διαβίωσης στην Ελλάδα κατά παράβαση του άρθρου 3 και του άρθρου 13 σε συνδυασμό με το άρθρο 3, λόγω απουσίας του δικαιώματος πραγματικής προσφυγής κατά της εντολής απομάκρυνσης του αιτούντος.»

Στη συνέχεια της απάντησής της τονίζει εμφαντικά ότι κατά την Κομισιόν «Η απόφαση του Δικαστηρίου δεν θίγει τις βασικές αρχές της λειτουργίας του συστήματος του Δουβλίνου οι οποίες παραμένουν ανέπαφες» διαφωνώντας έτσι με την ερμηνεία που δίδουν στη συγκεκριμένη απόφαση νομικοί και πολιτικοί κύκλοι, οι οποίοι χαρακτήριζαν την συγκεκριμένη απόφαση του ΕΔΔΑ, ως την αρχή του τέλους του Δουβλίνου ΙΙ.  Απαντώντας εξάλλου στην πρόταση του Ν. Χουντή «να δοθεί δυνατότητα στους αιτούντες άσυλο άπαξ και εισέλθουν στην Ευρωπαϊκή Ένωση, να έχουν δικαίωμα να υποβάλουν αίτημα ασύλου στην χώρα μέλος που επιθυμούν και όχι αναγκαστικά στην πρώτη χώρα εισόδου» απάντησε ότι δεν τη θεωρεί ρεαλιστική πρόταση ,  τονίζοντας ότι «στον αναθεωρημένο κανονισμό του Δουβλίνου δεν προβλέπεται το δικαίωμα του αιτούντος άσυλο να υποβάλλει αίτηση για χορήγηση ασύλου στο κράτος μέλος της επιλογής του, γεγονός που δεν θεωρείται από την Επιτροπή ως ρεαλιστική δυνατότητα.»

Με αφορμή την παραπάνω απάντηση, ο Ν. Χουντής, έκανε την ακόλουθη δήλωση:  «έχουμε να κάνουμε με άλλη μια περίπτωση κορυφαίας υποκρισίας τόσο εκ μέρους από της Ευρωπαϊκής Επιτροπής όσο και χωρών μελών που από τη μια κωφεύουν προκλητικά απέναντι στο δράμα χιλιάδων προσφύγων και μεταναστών αλλά και από την άλλη στις εκκλήσεις αλληλεγγύης όσων χωρών όπως η Ελλάδα δέχονται τον μεγαλύτερο αριθμό μεταναστών. Οι Ελληνικές κυβερνήσεις έδειξαν πλήρη ανεπάρκεια να διαχειριστούν το θέμα αλλά και να πιέσουν την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να αναλάβουν τις ευθύνες τους. Καλούμε, για άλλη μια φορά, την ελληνική κυβέρνηση να αγνοήσει την «πεθαμένη» Συμφωνία του Δουβλίνο ΙΙ και να προμηθεύσει όσους πρόσφυγες το επιθυμούν με τα απαραίτητα εκείνα έγγραφα που θα τους επιτρέπουν να φτάσουν στη χώρα μέλος της ΕΕ που δηλώνουν ότι έχουν ως τελικό προορισμό τους.