Ο αριθμός των γιατρών που υπάρχουν αυτή την στιγμή στο Χαλέπι της Συρίας είναι κάτω από 80. Σύμφωνα με την οργάνωση Physicians for Human Rights (PHR), η μεγάλη πλειοψηφία των γιατρών που ζούσαν και εργάζονταν εκεί είτε έχουν σκοτωθεί είτε εγκατέλειψαν την πόλη.
Η PHR, οι Γιατροί για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, είναι μια ανθρωπιστική μη κερδοσκοπική οργάνωση η οποία έχει συσταθεί το 1986. Από τότε έχει διεξάγει εκτεταμένες επιτόπιες έρευνες σε πάνω από 40 εμπόλεμες ζώνες για βιαιότητες κατά αμάχων, έλλειψη πρόσβασης σε βασικές υπηρεσίες υγείας (νοσοκομεία, απαραίτητα φάρμακα κ.α.), βιασμούς γυναικών ως πρακτική πολέμου, βασανισμούς κι εγκλήματα πολέμου.
Η οργάνωση πρόσφατα δημοσιοποίησε έκθεση σύμφωνα με την οποία στο Χαλέπι, που πριν τον πόλεμο είχε πάνω από 2 εκατομμύρια πληθυσμό (τώρα έχει μειωθεί δραματικά, πάντως), σήμερα δεν έχουν απομείνει ούτε 80 γιατροί. Το 2010 οι γιατροί μόνο στο ανατολικό κομμάτι της πόλης ήταν 1.500.
Από τους 80 ηρωικούς γιατρούς που σήμερα υπάρχουν στην πόλη, στην πράξη αυτοί που είναι πραγματικά διαθέσιμοι είναι 37-50, αφού συχνά φεύγουν για κάποιο διάστημα στην Τουρκία ή και αλλού για να ξεκουραστούν έχοντας δουλέψει ασταμάτητα για μερόνυχτα σε συνθήκες πολέμου.
Νοσοκομεία βομβαρδισμένα, συνήθως χωρίς ρεύμα, δίχως καν βασικά φάρμακα πρώτης ανάγκης. Ως και τα απολυμαντικά ή τα χειρουργικά εργαλεία και οι γάζες είναι ήδη πολυτελείας. Και ο κίνδυνος βομβαρδισμού είναι πάντοτε υπαρκτός.
Μεγάλα κομμάτια του πληθυσμού που έχουν ανάγκη καθημερινής αγωγής για συνηθισμένα χρόνια προβλήματα υγείας βρίσκονται σε θανάσιμο κίνδυνο. Ακόμη και τα πιο απλά φάρμακα για διαβήτη, υπέρταση, καρδιοπάθειες, λοιμώξεις, άσθμα κλπ. είναι από δυσεύρετα ως ανύπαρκτα.
Σύμφωνα με την έκθεση, το 95% των γιατρών έχουν είτε σκοτωθεί, είτε φυλακιστεί, είτε έφυγαν. Αυτό σημαίνει ότι πια αναλογεί ένας γιατρός για χιλιάδες ανθρώπους στην πόλη. Οι εναπομείναντες γιατροί είναι στην συντριπτική τους πλειοψηφία είτε γενικής ιατρικής, είτε ανειδίκευτοι.
Η κατάσταση, μάλιστα, στο ανατολικό Χαλέπι (το μεγαλύτερο και πολυπληθέστερο κομμάτι της πόλης) είναι πια πέρα από τα όρια της απελπισίας.
- Ο αριθμός των ειδικοτήτων εκεί είναι μόνο ένας καρδιολόγος, ένας γυναικολόγος και ένας ουρολόγος!
- Αυτοί οι τρεις εξειδικευμένοι γιατροί είναι οι μόνοι διαθέσιμοι ουσιαστικά για 300.000 ανθρώπους!
- Να σημειωθεί ότι το 2010, πριν τον πόλεμο, το ανατολικό Χαλέπι είχε 1.200.000 κατοίκους.
Οι γιατροί που απομένουν στην πόλη είναι εκ των πραγμάτων υποχρεωμένοι να ιεραρχούν τους ασθενείς. Καταπιάνονται κατά προτεραιότητα με σοβαρούς τραυματισμούς από βόμβες, πυρά κλπ. Οι περισσότεροι, μάλιστα, μαθαίνουν επί τόπου, αφού πριν τον πόλεμο διέθεταν ελάχιστη ως καθόλου εμπειρία ακρωτηριασμών ή χειρουργικών επεμβάσεων. Υπάρχουν και περίπου 200 νοσοκόμες που δουλεύουν μαζί με τους εναπομείναντες γιατρούς.
Γιατροί κυρίως από το ανατολικό Χαλέπι που μίλησαν στην PHR τονίζουν ότι κάθε στιγμή ζουν με τον διαρκή φόβο βομβαρδισμού των εγκαταστάσεων όπου φροντίζουν τον κόσμο. Δήλωσαν ότι τα τελευταία τέσσερα χρόνια δυνάμεις του καθεστώτος επιτέθηκαν σε 45 νοσοκομεία καταστρέφοντάς τα.
Από τον Μάρτιο του 2011, περισσότερες από 300 κλινικές, νοσοκομεία και ιατρικές εγκαταστάσεις καταστράφηκαν. Πολλοί γιατροί κι ασθενείς βρήκαν το θάνατο. Οι ιατρικές εγκαταστάσεις, άλλωστε, αποτελούν από τους στόχους που προτιμούν διάφορες δυνάμεις που παίρνουν μέρος στον πόλεμο της Συρίας.
Στην αναφορά τους οι Γιατροί για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα τονίζουν ότι «Οι καταστροφές ιατρικών εγκαταστάσεων χρησιμοποιούνται ως ένα ιδιαίτερα αποτελεσματικό όπλο πολέμου. Εξαπολύονται επιθέσεις σε νοσοκομεία έτσι ώστε οι άνθρωποι να μην μπορούν να προσφέρουν ή να λάβουν ιατρική φροντίδα. Είναι ένας ύπουλα αποτελεσματικός τρόπος για να σπείρεις τον τρόμο».
Αν σε όλα τα παραπάνω, προσθέσει κανείς και την διάλυση κάθε υποδομής, τους τζιχαντιστές, τους ένοπλους μαχητές, την πείνα και τις βόμβες επί τόσα χρόνια, τότε η παράτολμη προσπάθεια της διαφυγής από την Συρία με οποιοδήποτε τρόπο και κόστος δεν είναι καθόλου παράλογη.
