Τέσσερα χρόνια μετά τη δολοφονία του 22χρονου, οι γονείς του Μάνου Καπελώνη αναμένουν την εκδίκαση αγωγής που έχουν καταθέσει από τον Σεπτέμβριο του 2016, ούτως ώστε η Χρυσή Αυγή να σταματήσει να χρησιμοποιεί την εικόνα του γιου της. Σε δηλώσεις της στο Real News, η μητέρα του Μανώλη Καπελώνη επισημαίνει ότι ο Μάνος έχει πέσει θύμα του μίσους που έσπειρε η Χρυσή Αυγή, ενώ τονίζει οτι την ενώνει κοινή μοίρα με τη μητέρα του Παύλου Φύσσα.
«Τέσσερα χρόνια μετά τον βίαιο θάνατο του λατρεμένου μας Μάνου, οι δολοφόνοι του παραμένουν άγνωστοι και ατιμώρητοι, ελεύθεροι να συνεχίσουν τη ζωή τους και τα εγκληματικά έργα τους. Ο Μάνος έχασε τη ζωή του λόγω της επαφής του με το κόμμα της Χρυσής Αυγής, αυτό είναι δεδομένο. Αγνός και καλοπροαίρετος νέος, φιλαλήθης και εύπιστος, γεμάτος όνειρα και ανθρωπιστικά ιδεώδη, έπεσε θύμα του πολιτικού μίσους και της μισαλλοδοξίας που έσπειραν αυτοί, στους οποίος πρόσβλεψε ως εξυγιαντές της κοινωνία», δηλώνει η Σ. Καπελώνη κατηγορώντας την οργάνωση για ευτελή προπαγάνδα.
«Σαν μάνα είμαι σίγουρη ότι αν ζούσε, με τη λογική, τον ανθρωπισμό και την ευασιθησία που διέθετε, σύντομα θα διέκοπτε κάθε σχέση με τον χωρο αυτό. Αντίθετα με την πραγματική φύση του Μάνου, αντίθετα με τη θέλησή μας ως γονιών του, ο τραγικός και άδικος θάνατός του έγινε αντικείμενο ευτελούς προπαγάνδας και πολιτικής εκμετάλλευσης. Οι πολιτικοί “φίλοι” του διεκδικούν ακόμη και ενώπιον της Δικαιοσύνης το δήθεν δικαίωμά τους στη μνήμη του. Οργανώνουν δημοσίως μνημόσυνα και συγκεντρώσεις για να τιμήσουν όχι τον αληθινό Μάνο, αλλά το ιδεολογικό κατασκεύασμα που έφτιαξαν για να εξυπηρετεί τις πολιτικές του σκοπιμότητες», πρόσθεσε
Υπενθυμίζεται ότι λίγες μέρες πριν τις δηλώσεις αυτές η Χρυσή Αυγή διοργάνωσε «τελετή μνήμης» των δύο νέων, έξω από τα γραφεία της στο Νέο Ηράκλειο την 1η Νοεμβρίου του 2013. Κάθε φορά που πλησιάζει η επέτειος της δολοφονίας, τα μέλη της οικογένειας του Μάνου κλείνονται στο σπίτι τους, δεν επισκέπτονται καν τον τάφο του 22χρονου, όπως σημειώνει η μητέρα του Μάνου Καπελώνη, για να μην συναντήσουν τους «διεκδικητές της μνήμης του».
«Κοινή μοίρα» με την Μάγδα Φύσσα
«Ο δικός μάς πόνος είναι βουβός και ιδιωτικός. Την ημέρα του θανάτου του κλεινόμαστε στο σπίτι, για να μην πατήσουμε την εικόνα του παιδιού μας, που γεμίζει τους δρόμους τυπωμένη σε φειγ βολάν με πολιτικά συνθήματα. Δεν τολμάμε να πατήσουμε στο νεκροταφείο, γιατί το μνήμα είναι κατειλημμένο από τους διεκδικητές της μνήμης του, τους ίδιους που απερίσκεπτα τον έστησαν έξω από τα γραφεία τους. μπροστά στα όπλα των δολοφόνων του. Πως να βρει γαλήνη το πνεύμα μας, όταν στη μνήμη του γιου μας γίνεται προσκλητήριο μίσους και διαχσμού; Εύχομαι ο θάνατος του Μάνου μας, αντίθετα με τους σκοπούς όσων όψιμα “υιοθέτησαν” τη μνήμη του, να γίνει σύμβολο όλων των νέων ανθρώπων που ονειρεύονται έναν κόσμο αγάπης και ομόνοιας, απαλλαγμένο από μίσος και βία», δήλωσε ενώ μιλά για την “«κοινή μοίρα» που έχει με τη μητέρα του Παύλου Φύσσα.
«Η χαροκαμένη ψυχή μου, φουσκωμένη από θλίψη και απόγνωση, αναζητεί σιωπηλά παρηγοριά στην αλληλεγγύη όλων των μανάδων που θρηνούν αδικοχαμένα παιδιά. Και με τη μάνα του Παύλου Φύσσα, που μας ενώνει κοινή μοίρα, μοιράζομαι νοερά τους στίχους του Βάρναλη που στοιχειώνει το μυαλό μου: Που να σε κρύψω, γιόκα μου, να μη σε βρούνε οι κακοί».
thepressproject.gr