“Kρι-κρι” τα αγρίμια που κυνηγούν επί πληρωμή στη Μεσσηνία; – Πολλά ερωτήματα γύρω από την αμερικάνικη εταιρεία | Φωτός+Βίντεο

Αν και αρχικά δόθηκε η εντύπωση ότι πρόκειται για “κρι-κρι”, υπάρχουν ακόμα αρκετές αμφιβολίες.

Ο θόρυβος που δημιουργήθηκε είναι μεγάλος. Και είναι λογικό, όταν βλέπουμε εικόνες από το προστατευόμενο είδος κρι-κρι νεκρό καθώς περήφανοι κυνηγοί φωτογραφίζονται χαμογελαστοί κρατώντας το νεκρό ζώο από τα κέρατά του. Οι εικόνες μας θύμισαν παρόμοιες, πλούσιων που ταξιδεύουν στην Αφρική και πηγαίνουν σαφάρι βγάζοντας φωτογραφίες με τρόπαιο τα νεκρά κουφάρια λιονταριών.

Εδώ στην Ελλάδα, υπάρχει μία αμερικάνικη εταιρεία με την επωνυμία “kri-kri hunt” η οποία διαφημίζει το κυνήγι του κρι-κρι στο νησί Σαπιένζα της Μεσσηνίας.

Η εταιρεία διαφημίζει την “υπηρεσία” της ως κυνήγι του αυθεντικού προστατευόμενου “κρι-κρι” (αναφέρει και την επιστημονική ονομασία: capra aegagrus cretica) και μάλιστα παρέχει φωτογραφικό υλικό καθώς και βίντεο από το κυνήγι του ζώου, δημιουργώντας πολλά ερωτήματα.

Δείτε σχετικά:

Είναι πιθανό η εταιρεία προσπαθώντας να προσελκύσει πελάτες από όλο τον κόσμο να “πουλάει” το κυνήγι ενός ζώου που μοιάζει με κρι-κρι με το κυνήγι του αυθεντικού προστατευόμενου είδους το οποίο βρίσκεται στην Κρήτη. Σε οποιαδήποτε περίπτωση, το ζήτημα πρέπει να διερευνηθεί από τις υπηρεσίες για να εξακριβωθεί κατά πόσο αυτά τα ζώα που σκοτώνονται είναι ή όχι το προστατευόμενο είδος και αν όχι, να δοθούν εξηγήσεις για την παραπλάνηση εκ μέρους της εταιρείας.

Δείτε και φωτό:

Το κρι-κρι έχει ανοιχτόχρωμη καφέ γούνα με μια πιο σκούρα λωρίδα γύρω από το λαιμό του. Έχει δύο κέρατα τα οποία διευθύνονται προς τα πίσω. Στο φυσικό τους τόπο είναι ντροπαλά και ξεκουράζονται στη διάρκεια της ημέρας. Αποφεύγουν τους τουρίστες και κάνουν μεγάλα πηδήματα ή ανεβαίνουν απότομες πλαγιές χωρίς πρόβλημα.

Το κρι-κρι δεν θεωρείται αυτόχθον της Κρήτης, αλλά εισήχθη στη Μινωική εποχή. Πάντως, δεν εμφανίζεται πουθενά αλλού και συνεπώς θεωρείται ενδημικό είδος της Κρήτης. Παλιότερα ήταν κοινό σε όλο το Αιγαίο αλλά το τελευταίο του καταφύγιο είναι στις κορυφές των Λευκών Ορέων στη δυτική Κρήτη – ιδιαίτερα σε μία σειρά σχεδόν κατακόρυφων βράχων 900 μέτρων στο φαράγγι της Σαμαριάς. Το φαράγγι έχει ανακηρυχθεί Εθνικός Δρυμός για να προστατευθεί η σπάνια πανίδα και χλωρίδα του. Φιλοξενεί άλλα 14 ενδημικά ζωικά είδη και προστατεύεται από την UNESCO ως Απόθεμα της Βιόσφαιρας (Biosphere Reserve).