Ο Κωνσταντίνος Γεράκης ή Κοστάντζο Φαλκόνε, γεννήθηκε στο κάστρο της Άσσου στην Κεφαλλονιά το 1647. Ο πατέρας του Γεώργιος ήταν κυβερνήτης του νησιού. Ο κωνσταντίνος για άγνωστους λόγους σε ηλικία 13 ετών εγκατέλειψε το νησί, έγινε ναύτης και υπηρέτησε σε αγγλικά πλοία τα οποία ήταν δρομολογημένα κυρίως στις Ινδίες. Το 1669 ξεμπάρκαρε και έγινε υπάλληλος σε Αγγλική εταιρεία. Εκεί σαν υπάλληλος έκανε πολλά ταξίδια σε χώρες της Ασίας και γνώρισε πολλά υψηλόβαθμα στελέχη. Τότε άλλαξε το όνομά του σε Falcon. Το 1675 εγκαταστάθηκε στο Σιάμ (Ταϋλάνδη) εργαζόμενος στην ίδια εταιρεία, ώσπου το 1679 έγινε υπεύθυνος εμπορίου στο βασίλειο αυτό (σαν υπουργός) συνάμα και διερμηνέας αλλά και σύμβουλος του βασιλιά Ναράϊ. Το έτος 1683 έγινε πρωθυπουργός του βασιλείου. Απ’ αυτή την θέση εργάζεται παράλληλα με τα κυβερνητικά του καθήκοντα για τον εκχριστιανισμό των ντόπιων. Ξεκινά συνομιλίες με τους Γάλλους για εμπορικές συναλλαγές με μεγάλη επιτυχία. Αυτό όμως ήταν αντίθετο με τα συμφέροντα της Αγγλικής εταιρείας και ήρθαν σε ρίξη, έως ότου η Γαλλία αποβίβασε στρατιωτική δύναμη για να εδρεύσει τη συμφωνία. Οι Γάλλοι όμως δημιούργησαν πολλά προβλήματα με τη ρατσιστική συμπεριφορά τους στους ντόπιους. Αυτό ήταν η αιτία να ενταθούν οι διαμάχες από τους αντιπάλους του Βασιλιά, φτάνοντας στο αποκορύφωμα, όταν ο Ναράϊ το έτος 1688 αρρώστησε βαριά, από άγνωστη αιτία και πέθανε. Την εξουσία τότε κατέλαβε ο Φερέτσα και γίνεται βασιλιάς. Μόλις ανέλαβε, απέλασε όλους τους ξένους, οδηγώντας τη χώρα στην απομόνωση και τέλος στην κατοχή της από τη Βιρμανία. Ο Γεράκης έκανε μεγάλη περιουσία, αυτό το γνώριζαν οι αντίπαλοι που τον βασάνισαν για ν’ αποκαλύψει που είχε κρύψει τους θησαυρούς του, ώσπου στο τέλος τον δολοφονούν. Ήταν τότε 41 ετών.
Μεγάλο ρόλο στη διαπαιδαγώγηση του Γεράκη, έπαιξε ο καπετάνιος Χάουαρτ, που τον δέχτκε στο καράβι του σαν μούτσο, όταν μπάρκαρε από τη Κεφαλλονιά. Του έμαθε Αγγλικά, να διαβάζει τους χάρτες, να χρησιμοποιεί την πυξίδα, να κρατά τα βιβλία του πλοίου και γενικά του μετέδωσε τις γνώσεις του για τη θάλασσα, το εμπόριο, τους ανθρώπους, πράγματα που στο τέλος αποδείχτηκαν ότι δεν πήγαν χαμένα. Ο δρόμος που ακολούθησε ήταν δύσκολος. Η προώθηση των γαλλικών συμφερόντων διατάραξε τις υπάρχουσες ισορροπίες προκαλώντας ποικίλες αντιδράσεις των άλλων αποικιακών δυνάμεων και φυσικά των μανδαρίνων της αυλής, που έβλεπαν ένα ξένο να τους υποσκελίζει. Το σπίτι του υπάρχει ακόμα και σήμερα και αποτελεί τουριστικό αξιοθέατο.
Μιχαήλ Γ. Κελαϊδής