Του Σταύρου Τζεδάκη
Μόλις τον προηγούμενο Νοέμβριο 212.000 πολίτες προσήλθαν στις κάλπες για την ανάδειξη της ηγεσίας του νέου φορέα της κεντροαριστεράς. Η προσδοκία των ανθρώπων αυτών ήταν η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΠΑΡΑΤΑΞΗ να ξαναβρεί το βηματισμό της, να καταστεί κυρίαρχος πόλος ώστε να σπάσει το επίπλαστο δίπολο του εθνολαϊκιστικού μετώπου ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ αλλά και της, καθαρά δεξιάς, αντίληψης της ΝΔ των Μητσοτάκη – Σαμαρά. Την προσδοκία αυτή πρέπει να την κρατήσουμε ζωντανή γιατί, μέχρι τώρα, όσα πράττουμε σε μεγάλο βαθμό δεν συνεισφέρουν προς αυτή την κατεύθυνση.
Ο οδικός χάρτης έπρεπε να είχε καταρτισθεί στο ιδρυτικό συνέδριο της ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΠΑΡΑΤΑΞΗΣ. Ένας οδικός χάρτης που θα προήγαγε την δημοκρατία, τη συμμέτοχη και τη διαμόρφωση ενός ρεαλιστικού προγράμματος εξόδου από την κρίση. Δυστυχώς, όμως, αυτό που βιώσαμε ήταν ο διορισμός (αντί για εκλογή) 5000 συνέδρων, ο διορισμός (αντί για εκλογή) 350 μελών της ΚΠΕ και στο τέλος τον διορισμό (πάλι αντί για εκλογή) των ΝΟΜΑΡΧΙΑΚΩΝ ΕΠΙΤΡΟΠΩΝ. Οι συγκεκριμένες επιλογές είναι απαράδεκτες. Δεν είναι δυνατόν στο όνομα των οποιοδήποτε ισορροπιών και ελέγχου των οργάνων να καταστρατηγείται η εσωκομματική άμεση δημοκρατία πόσο μάλλον όταν μιλάμε για τον πολιτικό χώρο ο οποίος στο παρελθόν έχει διοργανώσει συνέδρια που αποτελούν ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΥΣ ΣΤΑΘΜΟΥΣ και πρωτοπόρες εσωκομματικές διαδικασίες που στη συνέχεια τις ακολούθησαν και αντίπαλες παρατάξεις.
Φτάνουμε, έτσι στο σήμερα, όπου είπαμε να εκλέξουμε τις ΤΟΠΙΚΕΣ ΟΡΓΑΝΩΣΕΙΣ. Για τις εκλογές λοιπόν των δημοτικών οργανώσεων τις οποίες στηρίζω, ως εκλογικές διαδικασίες βάσης, είδαμε ενέργειες οι οποίες θυμίζουν νοοτροπίες του παρελθόντος. Σύμφωνα με την εγκύκλιο για την συγκρότηση των ΔΟ η σύνθεση του οργάνου για δήμους έως και 10000 εγγεγραμμένους θα ήταν 5μελης , για δήμους πάνω από 10000 θα ήταν 7μελης. Η κατάθεση των υποψηφιοτήτων ήταν μέχρι την Τετάρτη 20/6 και ώρα 22 00.
Είναι ανήκουστο λοιπόν την παρασκευή 22/6 και ενώ είχε λήξει η κατάθεση υποψηφιοτήτων να στέλνει ο ίδιος ο ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ ΤΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ ΑΛΛΑΓΗΣ (με την παρότρυνση τοπικών παραγόντων για τον έλεγχο του οργάνου) συμπληρωματική εγκύκλιο που να δίνει την δυνατότητα διεύρυνσης του οργάνου σε 9μελες.
Θα μου πείτε, τι ασχολείσαι με τις εσωκομματικές διαδικασίες δεν είναι αυτό που ενδιαφέρει τον κόσμο!
Ναι, αλλά εάν δεν φτιάξουμε πρώτα το κόμμα μας, ένα κόμμα θεσμικό που θα σέβεται την δημοκρατία θα σέβεται τα όργανα του και μέσα από την σύνθεση απόψεων να χαράζει την πολιτική του τότε δεν υπάρχει περίπτωση να παίξουμε ξανά πρωταγωνιστικό ρόλο.
Πιστεύω ακράδαντα ότι την προσδοκία που αναφέρθηκε παραπάνω μπορούμε να την κρατήσουμε ζωντανή αλλά και να την κάνουμε πράξη.
Βασικές προϋποθέσεις είναι:
1) Ενιαία στρατηγική και φωνή από την παράταξη.
2) Ενιαίο αφήγημα που θα δίνει απαντήσεις στα καυτά ζητήματα της χώρας κι όπου θα λέει πως θα δομήσουμε ένα σύγχρονο, δίκαιο και παραγωγικό κράτος.
3) Ανανέωση όχι μόνο ηλικιακή αλλά ανανέωση σε ιδέες προτάσεις και φυσικά σε νοοτροπίες που τόσο πολύ κόστισαν και κοστίζουν στην παράταξη.
4) Συμμετοχή – να ξανασχοληθούν οι νέοι άνθρωποι με τα κοινά και την πολιτική, χρειάζεται να δημιουργηθεί μια λέσχη ανθρώπων ανά νομό που δεν έχουν απασχολήσει την κοινωνία αρνητικά στο παρελθόν. Και θα αποτελούν το δυναμικό της παράταξης.
5) Ενεργοποίηση της νεολαίας και της σπουδάζουσας (ΠΑΣΠ) και συγκρότηση των οργάνων της.
* Μέλος της Κεντρικής Πολιτικής Επιτροπής του Κινήματος Αλλαγής