Οι συνέπειες της πανδημίας του κορωνοϊού στην οικονομία του τόπου μας είναι εφιαλτικές. Ο τουρισμός έχει καταρρεύσει και συμπαρασύρει και την αγροτική παραγωγή. Η πραγματικότητα θα γίνει εμφανής μόλις έρθει το φθινόπωρο.
Όμως, όπως και σε μία σειρά άλλα ζητήματα, κακοί πολιτικοί χρησιμοποιούν την πανδημία του κορωνοϊού για να εφαρμόσουν κακές πολιτικές. Από τον περιορισμό των διαδηλώσεων μέχρι την κατάργηση δικαιωμάτων, το μέλλον που ετοιμάζεται μοιάζει πολύ χειρότερο απ’ αυτό το ήδη προβληματικό που υπήρχε πριν την πανδημία.
Το ίδιο φαίνεται ότι συμβαίνει και στα Χανιά. Τι άλλο μπορούμε να πούμε σχετικά με τη συνάντηση του Αντιπεριφερειάρχη Χανίων κ. Νίκου Καλογερή με τον νέο διοικητή των βάσεων στη Σούδα, Πλοίαρχο Rafael C. Facundo.
Με πρόφαση την πανδημία του κορωνοϊού και τις οικονομικές συνέπειες από την τουριστική κατάρρευση, γίνεται συζήτηση για τις δυνατότητες γιγάντωσης της εξάρτησης της οικονομίας του τόπου από τις στρατιωτικές βάσεις.
Είναι μία λογική η οποία εις το όνομα της οικονομικής επιβίωσης, διαμορφώνει το έδαφος για τη μετατροπή του πλούσιου τόπου μας σε “Τρούμπα”.
Στην Τρούμπα όλοι περίμεναν την έλευση των αμερικάνων ναυτών γιατί όλοι περίμεναν το δολάριο για να επιβιώσουν.
Η Τρούμπα ήταν μία περιοχή του Πειραιά όπου από τις αρχές του 20ου αιώνα λειτουργούσαν κακόφημα μπαρ, οίκοι ανοχής και καμπαρέ. Κύριοι θαμώνες της περιοχής ήταν πληρώματα εμπορικών πλοίων αλλά και πολεμικών πλοίων.
Η Τρούμπα ήταν το μέρος που επισκεπτόταν και οι αμερικάνοι ναύτες του 6ου στόλου. Κάθε φορά που μπάρκαρε στο λιμάνι του Πειραιά αμερικάνικο πλοίο, στην Τρούμπα, γινόταν πραγματικό πανηγύρι. Ήταν τόσο μεγάλη η ανάγκη για πόρνες αφού η αναψυχή για τα ναυτάκια σχετιζόταν με το να περάσουν κάποιες ώρες με γυναίκες ώστε ο αριθμός των γυναικών της Τρούμπας, μόλις διαδιδόταν τα νέα ότι έφτασαν οι αμερικάνοι, από 500 αυξανόταν σε 2.000. Όλοι περίμεναν την έλευση του αμερικάνικου δολλαρίου.
Μόλις έπεφταν οι μπουκαπόρτες των καραβιών και οι ναύτες έφταναν στο λιμάνι άρχιζαν να τους την πέφτουν οι “κράχτες” για να μη χάσουν τους πελάτες. Στόχος να καταλήξουν στα μαγαζιά τους και να ξοδέψουν τα χρήματά τους.
Φαντάζεστε λοιπόν τι έχει να γίνει κι στα Χανιά εφόσον και με τις ευλογίες της Αντιπεριφέρειας και με πρόφαση την οικονομική καταστροφή της πανδημίας του κορωνοϊού, γιγαντωθεί η εξάρτηση από το αμερικάνικο δολάριο.
Ήδη και πριν την πανδημία, είναι γνωστό ότι κάθε φορά που φτάνει κάποιο αεροπλανοφόρο ή πλοίο οι οίκοι ανοχής κάνουν “ανάσταση”. Οι “κράχτες” κυκλοφορούν και στους πιο κεντρικούς δρόμους του παλιού λιμανιού προσπαθώντας να τραβήξουν τα ναυτάκια για κάποιο “free drink” και “come, we have beautiful girls”.
Οι εικόνες με μεθυσμένους ναύτες να πειράζουν κορίτσια ή να τραμπουκίζουν ντόπιους ή να δέρνονται μεταξύ τους είναι ακόμα και τώρα συνηθισμένες. Αν όλα αυτά είναι και υπό τις ευλογίες της Αντιπεριφέρειας εις το όνομα της στήριξης της τοπικής οικονομίας για την αντιμετώπιση των συνεπειών της πανδημίας του κορωνοϊού, τι θα δουν τα μάτια μας;
Αυτό είναι άραγε το όραμα που έχουν για τον τόπο μας οι αρχές;
Η Ζακλίν Αντρές, ερευνήτρια στο θέμα των βάσεων που είχε επισκεφθεί τα Χανιά σημειώνει για το επιχείρημα περί οικονιμικών οφελών από την παρουσία των βάσεων:
“…είναι μία τεχνητή, μια ψευδής ιδέα. Δεν είναι μια βιώσιμη οικονομία αυτή που αναπτύσσεται μέσω της οικονομικής εξάρτησης από τις στρατιωτικές δραστηριότητες, υποστηρίζει μόνο συγκεκριμένα τμήματα του πληθυσμού και παράγει οφέλη που δεν επιστρέφουν σε όλη την κοινότητα. Ωφελούνται τα μπαρ, τα στριπτιτζάδικα και αναπτύσσεται σεξοτουρισμός. Ίσως οφέλη έχουν κάποια ενοικιαστικά αυτοκινήτων και κάποιοι που νοικιάζουν σπίτια στις περιοχές κοντά στις βάσεις. Δεν είναι όμως μία οικονομική δραστηριότητα που εμπλουτίζει την κοινότητα, όπως άλλες μορφές οικονομικής δραστηριότητας που προσφέρουν δουλειές καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους και δε δημιουργούν εξάρτηση από τις πολεμικές δομές”.
Σε άλλες έρευνες αποτυπώνεται το γεγονός ότι σε κάποιες υποβαθμισμένες και φτωχές περιοχές του πλανήτη που υπάρχουν βάσεις παρουσιάζεται κάποια βραχυπρόθεσμη ανάπτυξη, λ.χ., από τις θέσεις εργασίες που παραδικά δημιουργούνται κατά την κατασκευή νέων εγκαταστάσεων. Όμως μακροπρόθεσμα, σπάνια δημιουργούνται συνθήκες υγιούς ανάπτυξης των τοπικών οικονομιών.
Αντιθέτως, αυτό που παρατηρείται στην πλειοψηφία των περιπτώσεων, και αυτό που λέμε στοιχειοθετείται επαρκώς, είναι η ανάπτυξη παρασιτικών μορφών οικονομίας, από το εμπόριο λευκής σάρκας, ως το παρεμπόριο και τη διακίνηση ναρκωτικών.
Έρευνες όπως αυτή του Ινστιτούτου Brookings αλλά και του RAND Corporation, δύο κατ’ εξοχήν συντηρητικών think tank, αποδεικνύουν ότι όταν κλείνουν οι βάσεις τα αρνητικά αποτελέσματα είναι ελάχιστα και για συγκεκριμένες μόνο ομάδες του πληθυσμού.
Μάλιστα, όταν κλείνουν οι βάσεις, στην πλειοψηφία των περιπτώσεων παρουσιάζονται θετικές επιπτώσεις στην οικονομία άμεσα αφού δημιουργείται πραγματική και υγιής οικονομική ανάπτυξη με τη δημιουργία σπιτιών, δομών ή και με την προώθηση άλλων περισσότερων αποδοτικών χρήσεων γης μέσω επενδύσεων.
Σε σύγκριση με άλλες μορφές οικονομικής δραστηριότητας, η δημιουργία βάσεων είναι μια σπάταλη χρήση γης, στην οποία γη βρίσκουν δουλειά λίγοι άνθρωποι με το κόστος για τη συντήρησή τους να είναι δυσβάστακτο, από το οποίο κόστος ελάχιστα καταλήγουν στην τοπική οικονομία.
Στα Χανιά όμως κινούμαστε σε αντίθετη κατεύθυνση, και η “τρουμποποίησή” της πόλης αποκτά θεσμικά χαρακτηριστικά αφού ο ίδιος ο Αντιπεριφερειάρχης Χανίων κ. Καλογερής καλωσορίζει το δολλάριο.
Ας ελπίσουμε ότι με πρόφαση την πανδημία του κορωνοϊού δε θα δούμε τους πολιτικούς άρχοντες του τόπου μας να υποπίπτουν σε ένα ολίσθημα με συνέπειες για το σύνολο της προοπτικής του τόπου.
Η τρουμποποίηση των ιστορικών Χανίων, δε μπορεί να γίνει αποδεκτή.