ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
“Την ΕΡΤ την «καταδιώκουν» από χρόνια και πολλοί άλλοι με κάθε λογής πραγματικά και άλλα κατασκευασμένα επιχειρήματα και κυρίως για το περίφημο «χαράτσι» αλλά αυτό που τους ενδιαφέρει, κυρίως σήμερα με την κρίση, είναι το όποιο διαφημιστικό έσοδο της δημόσιας ραδιοτηλεόρασης, ίσως οι συχνότητας της, σίγουρα η νέες τεχνολογίες που αναπτύσσονται. 
Επειδή για τον καθένα μας το «χαράτσι» αυτό είναι μικρό (4,25 ευρώ), μας ενημερώνουν για το συγκεντρωτικό ποσό που τελικά αντιπροσωπεύει (300 τόσα εκατομμύρια) ώστε να τρομάξουμε.
Δεν μας εξηγούν όμως ότι η ΕΡΤ έχει φορτωθεί με διεθνείς υποχρεώσεις, ότι οφείλει να είναι παρούσα παγκόσμια, ότι συντηρεί ορχήστρες, χρηματοδοτεί κινηματογραφικές παραγωγές και τόσα άλλα. Δεν μας εξηγούν ποτέ ότι πολύ βαρύτερο είναι το ραδιοτηλεοπτικό «χαράτσι» σε όλη την Ευρώπη όπως μας κρύβουν ότι δημόσια τηλεόραση υπάρχει και στον φιλελεύθερο παράδεισό τους, τις Ηνωμένες Πολιτείες όπου φυσικά πάλι οι πολίτες την χρηματοδοτούν είτε την παρακολουθούν είτε όχι. Όπως παντού αλλού. Και η «καλή τους πίστη» προβάλλεται ανάγλυφη όταν υπενθυμίζουν ότι η Μελίνα είχε κραυγάσει το «δεν πληρώνω» για την ΕΡΤ σε μια εποχή όμως που η ΕΡΤ ήταν μόνη, αφόρητα κυβερνητική και απέκλειε κάθε άλλη φωνή.” ΡΙΧΑΡΔΟΣ ΣΩΜΕΡΙΤΗΣ Συμφωνώ με όσα γράφετε κ Σωμερίτη για την Ε.Ρ.Τ Δεν το γνώριζα , ότι τώρα ο κ. Παναγόπουλος εργάζεται σήμερα για λογαριασμό του συγκροτήματος Αλαφούζου. Επί διοικήσεως του δεν έγραψε ο τύπος ότι υπήρχαν δημοσιογράφοι στην Ε.Ρ.Τ με ετήσιο μισθό ,έσοδο 324.000 ευρώ, όσο η τριαντάχρονη εργασία ενός καθηγητή ή δασκάλου; Επί διοικήσεως Παναγόπουλου δεν γινόταν οι γελοίες και ακριβές φιέστες της γιουροβίζιον; Δεν κόπηκε η εκπομπή του Στέλιου Κούλογλου “Ρεπορταζ χωρίς σύνορα” γιατί δεν άρεσε στον αυτοκράτορα;
Στον “Σκάι” των Αλαφούζων δεν προβλήθηκε το κίβδηλο, ντοκιμαντέρ παραγωγής της μονής Βατοπεδίου που “αθώωσε “τον έγκλειστο στις φυλακές ηγούμενο Εφραίμ; Νομίζω ότι χρειαζόμαστε περισσότερο ποιοτική και ανεξάρτητη ΕΡΤ στο θέμα των ειδήσεων, και στο θέμα της αγωγής της ψυχής{ ψυχαγωγίας} διασκευές ποιοτικών λογοτεχνικών έργων, και επιστροφή του κομμένου επί πάμπολα έτη “θεάτρου της Δευτέρας” για να “δροσιστούν” και οι κάτοικοι της περιφέρειας, που δεν διαθέτουν τις θεατρικές σκηνές της Αθήνας