Τραγικό γεγονός ο θάνατος.
Ο θάνατος όμως γίνεται τραγικότερος όταν φεύγουν από κοντά μας άνθρωποι με Α κεφαλαίο όπως ο Σπύρος.
Όσοι είχαμε την τύχη να τον γνωρίσουμε από κοντά, να γνωρίσουμε τον αδαμάντινο χαρακτήρα του και να ευνοηθούμε από την προσφορά του αισθανόμεθα σήμερα ένα μεγάλο κενό.
Απώλεια πραγματικής, μεστής ζωής.
Άνθρωπος με αρχές και αξίες, αγάπη για την πατρίδα, αλτρουιστής, φιλάνθρωπος.
Άνθρωπος της δράσης, των έργων, εμπράκτως έδειχνε την στοργή, την εκτίμησή του, την λεπτότητα των συναισθημάτων του.
Πολυσχιδής προσωπικότητα, άριστος χειρουργός, εξαιρετικός στρατιωτικός, σοβαρός στις πάμπολλες κοινωνικές και πολιτικές του δραστηριότητες, θαυμάσιος συγγραφέας.
Είχε ιδανικά, άπειρα ενδιαφέροντα, ήταν πρότυπο υγιούς προσωπικότητος.
Σε μία εποχή ρηχότητος, τσαρλατανισμού, αμφιβολίας αρκεί να σκεφθείς μια στιγμή τον Σπύρο για να βρεις την ισορροπία σου.
Είναι μεγάλη τιμή για την Κίσσαμο που έβγαλε τέτοιον άνδρα.
Άψογος οικογενειάρχης, δημιούργησε με την άξια σύζυγό του τέλεια οικογένεια, πιστός φίλος, ελεήμων γιατρός.
Ξεκίνησε από το χωριό του τον Πλάτανο με μόνα εφόδια τις ικανότητες του, την δίψα του για μάθηση, έχοντας πρότυπα από την πλούσια οικογενειακή του παράδοση. Με οράματα.
Πέτυχε πολλά, τι να πρωτοαναφέρω; Τις μονάδες εκστρατείας τις οποίες διηύθυνε στην Κύπρο και αλλού, τις κλινικές στις οποίες εργάστηκε και διηύθυνε σαν χειρουργός σε διάφορα νοσοκομεία, το ότι διετέλεσε Διευθυντής του 424 Γενικού Στρατιωτικού Νοσοκομείου, Γενικός Διευθυντής του ΝΙΜΙΤΣ, τις προεδρίες του σε ιατρικά συνέδρια, τον βαθμό του υποστράτηγου με τον οποίο αποστρατεύτηκε, την εκλογή του στην προεδρεία του πειθαρχικού συμβουλίου του Ι.Σ. Χανίων.
Όλα αξιοκρατικά με την εργασία και το ταλέντο του.
Δεν είναι όλοι ίδιοι, δεν είναι όλοι ίσοι στην προσπάθεια και τις ικανότητες.
Από την πλούσια κοινωνική, πολιτική, πολιτιστική του δραστηριότητα θα αναφέρω μόνον, ότι ήταν μέλος του Δ.Σ. της Ορθοδόξου Ακαδημίας Κρήτης, ότι διετέλεσε πρόεδρος της κοινότητος καταγωγής του, ότι εξελέγη μέλος του Δ.Σ. του δήμου Κισσάμου το 2006, ότι ήταν μέλος του Δ.Σ. του συλλόγου για την ελληνική γλώσσα, της Παγκρήτιου Ένωσης Λογοτεχνών των πνευματικών Χανίων, του Συλλόγου Ιατρών Λογοτεχνών.
Είχε πάθος με την συγγραφή βιβλίων, ήταν δεινός χειριστής της γλώσσας.
Έγραψε πολλά βιβλία μέχρι το τέλος της ζωής του.
Μάλιστα δύο εξ’ αυτών έφθασαν στο σπίτι την ημέρα του θανάτου του και ελπίζω να παρουσιαστούν σύντομα.
Το ένα αφορά την συνάδελφο Μπεφόν που έχασε τη ζωή της σε αεροπορικό δυστύχημα κατά την μεταφορά ασθενούς.
Ο χρόνος έφθειρε μόνον το σώμα του αδάμαστου αυτού ανθρώπου, αλλά άφησε ανέγκικτη την ψυχή και το πνεύμα.
Ο ομιλών έτυχε της τιμής να γνωρίσει από κοντά τον Σπύρο και να ευεργετηθεί πολλές φορές από τον αλτρουισμό και το πνεύμα του.
Σ’ ευχαριστώ φίλε μου, στρατηγέ μου, άξιε συνάδελφε.
Καλό σου ταξίδι. Αιωνία η μνήμη σου.
Μανώλης Αλιφιεράκης
Ιατρός καρδιολόγος
Πρόεδρος ΝΟΔΕ Χανίων
Πρόεδρος του Συλλόγου για την ελληνική γλώσσα