Παράλληλα με την έκθεση φωτογραφίας με θέμα «CIVITAS RETHYMNAE», των τριών φωτογράφων Λουκά Βασιλικού, Άνιας Βουλούδη και Χαράλαμπου Κυδωνάκη, που παρουσιάζουν τις φωτογραφίες που τράβηξαν στους δρόμους του Ρεθύμνου, ο επισκέπτης έχει τη δυνατότητα να παρακολουθήσει την Κυριακή 19 Αυγούστου και για μία εβδομάδα έως 26 Αυγούστου και μία δεύτερη έκθεση, αυτή τη φορά ξυλόγλυπτων αντικειμένων.
H Πολιτιστική Εταιρεία Πανόρμου ΕΠΙΜΕΝΙΔΗΣ, παρουσιάζει την Έκθεση του AZIZ TAVIL, καλλιτέχνη από τη Κωνσταντινούπολη, με θέμα «Ιστορίες του πηρουνιού», με υλικό το ξύλο όπου εκθέτονται αντικείμενα που παριστούν τις διαφορετικές εκδοχές της καθημερινής χρήσης πιρουνιών στην ιστορική τους διαδρομή.
Με ευαισθησία ως προς τις ιστορικές μεταλλάξεις αυτών των καθημερινών χρήσεων, η έκθεση αυτή αποκτά μια αισθητική ιδιαιτερότητα και καλλιτεχνική μοναδικότητα αναδεικνύοντας πώς ένα καθημερινό χρηστικό αντικείμενο μπορεί να μεταλλαχθεί σε αισθητικό αντικείμενο,
σε αντικείμενο τέχνης, πράγμα άλλωστε που είναι σε πλήρη αρμονία με την ιστορικότητα της ίδιας της τέχνης εφ όσον στην προέλευσή του το αισθητικό αντικείμενο ήταν αδιαχώριστο από την πρακτική του χρήση.
Ο Αζιζ Ταβίλ γεννήθηκε το 1959 στην Κωνσταντινούπολη, φοίτησε στην Ακαδημία Καλών -Τεχνών, έχει παρουσιάσει δικές του εκθέσεις και έχει λάβει μέρος σε διάφορες ομαδικές εκθέσεις ζωγραφικής και γλυπτικής.
O Xαρουπόμυλος είναι ανοιχτός καθημερινά 19.30- 21.30.
AZIZ TAVIL
Catal Matal
Μύθοι Πηρουνιών
Forking Tales
Ο Aziz Tavil γεννήθηκε το 1959 στην Κωνσταντινούπολη, φοίτησε στην Ακαδημία Καλών -Τεχνών, έκανε δικές του εκθέσεις και συμμετείχε σε διάφορες ομαδικές εκθέσεις ζωγραφικής και γλυπτικής.
Το πηρούνι ήταν το σημαντικότερο στοιχείο της βυζαντινής κουλτουρας γιά το τραπέζι και το φαγητό. Στην διαδικασία του χωρισμού της καθολικής εκκλησίας από την ορθοδοξία (Αγία Σοφία, Κων/πολη, 1054) βρισκόνταν το πηρούνι στο επίκεντρο της πολιτικής διαμάχης και αναγορεύτηκε σε εργαλείο του διαβόλου, ονομάστηκε καταραμένο και απαγορεύτηκε (Ρώμη, 1077).
Το 15ο αιώνα το πηρούνι έγινε ξανά θέμα συζήτησης στους κύκλους της Γαλλικής αυλής. Αυτή τη φορά το θεωρούσαν ως μέσον γιά να αποφύγουν την αίσθηση της αναγούλας και της αηδίας στο τραπέζι κατά τη διάρκεια του φαγητού. Η αποδοχή του πηρουνιού στο βασιλικό τραπέζι ήταν το πρώτο βήμα γιά την μορφοποίηση της κουλτούρας του τραπεζιού και της γαστρονομίας στην Ευρώπη, από την προετοιμασία του φαγητού μέχρι την δημουργία και την εμφάνιση του μενού. Έτσι το πηρούνι θεωρείται ως το πρώτο είδος πολυτελείας στον κόσμο.
Αυτή η επανεμφάνιση του πηρουνιού στα παλάτια της Γαλλίας επεκτάθηκε στις ανώτερες κοινωνικές τάξεις και μετά από την βιομηχανική επανάσταση και στον απλό λαό. Τα πηρούνια που χρησιμοποιούμε σήμερα, δημουργήθηκαν σύμφωνα με τα πρότυπα του βιομηχανικού πνεύματος της εποχής.
Ο Αζιζ Ταβίλ προσπαθεί μέσω της τέχνης του να σχεδιάζει και να υλοποιεί φανταστικές μορφές πηρουνιών.
www.panormo.com