Περίοδος 2000 έως 2008, αρχίζουν να ηχούν τα τηλέφωνα απ’ όλες σχεδόν τις τράπεζες. Στρατιές τηλεφωνητριών που είχαν προσλάβει τηλεφωνούσαν σ’ όλους σχεδόν τους πολίτες που διέθεταν σταθερό τηλέφωνο. 
Ακολουθούσε η παρακάτω στιχομυθία: Ντρίν-ντριν-ντρίν: Εμπρός παρακαλώ. Η απάντηση: Είστε ο κύριος…. Μάλιστα ο ίδιος. Α! ωραία, σας τηλεφωνούμε από την τράπεζα και σας γνωστοποιούμε ότι η τράπεζα μας σας προσφέρει δάνειο χωρίς πολλές διαδικασίες, θα έρθετε το πρωί με το εκκαθαριστικό σας και την ταυτότητά σας και μέχρι το μεσημέρι θα έχετε λάβει το δάνειο που θα σας εγκρίνουμε. Πόσα χρήματα μπορείτε να μου δώσετε; Απάντηση: από 2 χιλ. € έως 10 χιλ. €. Εξαρτάται από το ποσόν των χρημάτων που παίρνετε, το εκκαθαριστικό. Ευχαριστώ έρχομαι αύριο.
Τα ντρίν-ντριν συνεχίζονται απ’ όλες σχεδόν τις τράπεζες, η στιχομυθία και η διαδικασία ακριβώς η ίδια. Έτρεξαν σχεδόν όλοι οι πολίτες που δεν είχαν καταθέσεις και πήραν αυτά τα δάνεια. Ζεστό και γρήγορο χρήμα! Οι τραπεζίτες σκέφθηκαν ότι έπιασαν λαυράκια, έτριβαν τα χέρια τους, αφού το χρήμα που διοχέτευαν στους δανειολήπτες το έδιναν με 17% και προερχόταν από τους μικροκαταθέτες που τους έδιδαν τόκους 1-2%. Οι μισοί και παραπάνω Έλληνες μικρομεσαίοι είχαν καταθέσεις. Οι μεγαλοκαταθέτες τα έστελναν στο εξωτερικό. Οι μικροκαταθέτες ουσιαστικά ήταν οι αιμοδότες των τραπεζών. Τα περισσότερα απ’ αυτά τα χρήματα που έδωσαν οι τραπεζίτες πήγαν σε καταναλωτικά αγαθά και δει εισαγόμενα (αυτοκίνητα-ηλεκτρονικά-κινητά κλπ). Για παραγωγικούς σκοπούς δεν πήγε ούτε ένα ευρώ.
Η περίοδος αυτή των παχιών αγελάδων πέρασε και ήρθαν οι ισχνές, 2010-2011-2012, πάλι ήχησαν τα τηλέφωνα. Ντρίν-ντρίν. Εμπρός παρακαλώ; Είστε ο κύριος….. Μάλιστα ο ίδιος. Απάντηση: Να έλθετε στην τράπεζα μας να πληρώσετε τις δόσεις σας από το καταναλωτικό που πήρατε, γιατί αλλιώς η τράπεζα θα προβεί στις κυρώσεις που προβλέπει ο Νόμος. Απάντηση από τον δανειολήπτη: Δεν έχω να πληρώσω είμαι άνεργος. Άλλο ντρίν –ντρίν : Παρακαλώ, είστε ο κύριος…. (πάλι φυσικά για δανειολήπτη) όχι ο κύριος αυτός έχει φύγει στο εξωτερικό, νομίζω στην Γεωργία-Μολδαβία, δεν ξέρω ακριβώς. Οι τραπεζίτες λογάριαζαν χωρίς τον ξενοδόχο. Οι τράπεζες εκτός από τα χρήματα που λεηλάτησαν των μικροκαταθετών, σπατάλησαν και χρήματα που δυο φορές τους έδωσε το κράτος. Η λεγόμενη κεφαλαιοποίηση. Που πήγανε όλα αυτά; Το σίγουρο είναι ότι γινότανε τρομερό φαγοπότι στις τράπεζες από τους τραπεζίτες. Είχαν πάθε υστερία. Σ’ όλους τους δρόμους των πόλεων ίδρυσαν υποκαταστήματα, ακόμα και σε χωριά. Ξέφρενο πάρτι. Οι πολιτικοί και δη οι υπουργοί οικονομικών δεν επενέβαιναν. Ο «θεματοφύλακας» του χρήματος και γενικά ο ρυθμιστής της καλής λειτουργίας του τραπεζικού συστήματος Η ΤΡΑΠΕΖΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΑΠΟΥΣΑ! Γιατί άφησε τις τράπεζες να λειτουργούν με τέτοια ασυδοσία; Πότε θα λογοδοτήσουν οι υπεύθυνοι εκείνης της εποχής που εξ αιτίας της ανυπαρξίας τους έφθασε η χώρα σ’ αυτήν την κατάσταση! Δυστυχώς αυτοί όλοι «υπεύθυνοι» βρίσκονται στο απυρόβλητο. Δεν λογοδοτούν ούτε θα λογοδοτήσουν! Απ’ αυτούς μερικοί είναι πάλι στις επιτελικές θέσεις της πολιτικής και όσοι έφυγαν , γύρισαν στις θέσεις τους, οι περισσότεροι καθηγητές πανεπιστημίου. Μπορεί να απέτυχα στην οικονομική πολιτική της χώρας και την κατέστρεψαν, όμως μπορεί στα πανεπιστήμια να φωτίσουν με γνώσεις τους φοιτητές!!!
Ευχαριστώ για την φιλοξενία
Δημήτρης Κωνσταντουδάκης