Frankfurter Allgemeine: Η ΕΕ προσπαθεί να αναγκάσει έναν λαό να κάνει κάτι που δεν θέλει

Σε άρθρο-σχόλιό της η γερμανική εφημερίδα Frankfurter Allgemeine εκτιμά ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση στην περίπτωση της Ελλάδας προσπαθεί για πρώτη φορά να αναγκάσει έναν λαό να κάνει κάτι που δεν επιθυμεί, ένα πείραμα με αμφίβολο αποτέλεσμα. 

Η εφημερίδα σημειώνει ότι παρά την ψήφιση του δεύτερου πακέτου μεταρρυθμίσεων, δεν έχουν αλλάξει και πολλά στο πολιτικό σκηνικό της Ελλάδας, καθώς ο κυβερνητικός συνασπισμός έχασε και πάλι την πλειοψηφία του στο κοινοβούλιο.  Παράλληλα, προσθέτει, ο Αλέξης Τσίπρας εξακολουθεί να μην συμφωνεί με τις μεταρρυθμίσεις.

Από την άλλη, επισημαίνει η FAZ, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή βρίσκει τα όσα προωθούνται στο ελληνικό κοινοβούλιο «σε γενικές γραμμές ικανοποιητικά», κάτι που είναι αναμενόμενο καθώς η Αθήνα εφαρμόζει τον οδικό χάρτη που συμφωνήθηκε στις Βρυξέλλες προκειμένου να λάβει νέα βοήθεια.  Παρόλα αυτά, τονίζει η εφημερίδα, η κατάσταση στην Ελλάδα δεν είναι καθόλου ικανοποιητική. Αν έχουμε αποκομίσει ένα μάθημα από την εφαρμογή μεταρρυθμίσεων σε άλλες χώρες, αυτό είναι ότι μια κοινωνία μπορεί να αλλάξει όταν η πολιτική τάξη τάσσεται υπέρ του εκσυγχρονισμού και τον εφαρμόζει πειστικά, σημειώνει.

Ο Αλέξης Τσίπρας, συνεχίζει η FAZ, κάνει το αντίθετο: Έχει δημιουργήσει μια νοοτροπία πολιορκίας και ισχυρίζεται ότι η χώρα είναι θύμα πιέσεων. Αυτό βέβαια φαίνεται να ικανοποιεί τους Έλληνες, οι οποίοι έχουν περάσει πέντε χρόνια λιτότητας. Όμως, υπογραμμίζει, δεν αρκεί για να αναδιαρθρωθεί ένα κράτος.

Ο Έλληνας πρωθυπουργός θα πρέπει να αναρωτηθεί πώς μπορεί να κυβερνήσει μακροπρόθεσμα χωρίς να διαθέτει την πλειοψηφία. Οι πρόωρες εκλογές, τις οποίες πολλοί αναμένουν, θα μπορούσαν να ενισχύσουν την ισχύ του, όμως όχι την επιθυμία του για μεταρρυθμίσεις.

Αλλά και στην περίπτωση (αν και όχι πιθανή) που υπάρξει αλλαγή κυβέρνησης, δεν θα αλλάξει τίποτα στη διάθεση που επικρατεί στη χώρα, η οποία – παρά τα λάθη της προηγούμενης τρόικας – εξακολουθεί να ενεργεί σαν να αρνείται να περάσει στον 21ο αιώνα.

Η FAZ καταλήγει επισημαίνοντας ότι η ΕΕ πάντα αναμιγνυόταν στα εσωτερικά των χωρών μελών της, καθώς αυτή είναι η φύση της. Όμως στην Ελλάδα προσπαθεί για πρώτη φορά να αναγκάσει για πρώτη φορά έναν λαό να κάνει κάτι που δεν επιθυμεί. Αυτό θα πρέπει να το θεωρήσουμε ένα πείραμα με ανοικτό αποτέλεσμα.