H αλήθεια ενώνει τους λαούς: Το ζήτημα των γερμανικών οφειλών, μπορεί να ενώσει τους Έλληνες και τους Γερμανούς

«Εκείνοι οι οποίοι δεν ηδυνήθησαν να πληρώσουν τας τιμάς της Μαύρης Αγοράς λόγω ελλείψεως περιουσιακών στοιχείων, απέθανον. Ο λαός τρώγει τας σάρκας του και την περιουσίαν του. Ελάττωσις βάρους του σώματος μέχρι 15-20% παρατηρείται ακόμη και εις ανωτέρας κοινωνικάς τάξεις. Ελαττουμένων αφ’ ενός μεν των αποθεμάτων του σώματος, αφ’ ετέρου δε των περιουσιακών στοιχείων, η κατάστασις του Λαού θα χειροτερεύση. Όταν εξαντληθούν τ’ ανωτέρω αποθέματα ο αριθμός των θυμάτων θα αυξηθή εις πολύ ανώτερα επίπεδα. Και αν μεν ο πόλεμος δεν διαρκέση επί μακρόν, οι ενήλικες θα δυνηθούν, ίσως, να επανορθώσουν τας βλάβας των. Ανεπανόρθωτοι, όμως, οπωσδήποτε, είναι αι βλάβαι δια τα παιδιά. Το Ελληνικόν Κράτος θα έχη, μετά τον πόλεμον, ν’ αντιμετωπίση προβλήματα των κοινωνικών νόσων (φυματίωσις κλπ.) εις βαθμόν αφάνταστον!» Έκθεση καθηγητή – ακαδημαϊκού Γ. Ιωακείμογλου, Μάρτιος 1942.

Γράφει ο Αριστομένης Συγγελάκης | Κανείς δεν δικαιούται πλέον να αγνοεί το πρωτοφανές μαρτύριο στο οποίο υποβλήθηκε ο ελληνικός λαός κατά τη διάρκεια της Κατοχής. Η τρομοκρατία της πείνας, των μαζικών εκτελέσεων και των καθημερινών βασανιστηρίων, η αρπαγή του πλούτου και η προσπάθεια εθνικού διαμελισμού εντάσσονται σε ένα οργανωμένο σχέδιο γενοκτονίας, που υπηρέτησε με συνέπεια, αλλά, ευτυχώς, χωρίς επιτυχία το Γ’ Ράιχ.

Από την πρώτη έως την τελευταία μέρα, τα κατοχικά στρατεύματα, με πρωταγωνίστρια τη Γερμανία, έκαψαν, κατέστρεψαν, έκλεψαν και λεηλάτησαν χωρίς όριο, παραβιάζοντας κάθε έννοια δικαίου και στερώντας ακόμη και τα στοιχειώδη μέσα συντήρησης και αναπαραγωγής του πληθυσμού. Υπολογίζεται ότι λόγω της πείνας, των εκτελέσεων, των ασθενειών και της υπογεννητικότητας ο πληθυσμός της χώρας μας μειώθηκε κατά 1.106.000 ανθρώπους (περίπου 13,5% μείωση του πληθυσμού), χαρίζοντας στην Ελλάδα το θλιβερό προνόμιο, όπως επισημαίνει ο Μανώλης Γλέζος, να είναι η μόνη χώρα στην Ευρώπη όπου ο πληθυσμός της αμέσως μετά την Κατοχή ήταν μικρότερος αυτού που είχε στην έναρξή της!

1.170 χωριά κάηκαν, το 25% των κατοικιών καταστράφηκε (πάνω από 400.000 σπίτια), όπως και το 70% των λιμενικών εγκαταστάσεων, το 75% του εμπορικού μας στόλου, μεγάλο μέρος του οδικού και σιδηροδρομικού δικτύου και το σύνολο των σιδηροδρομικών γεφυρών και τούνελ.

Με την κυκλοφορία των κατοχικών κάλπικων μάρκων, τη δήμευση του 80% των μέσων μεταφοράς και του 51% των δημόσιων και ιδιωτικών επιχειρήσεων, την αρπαγή των τροφίμων, των μεταλλευμάτων και κάθε πολύτιμου πόρου, με το κλήρινγκ και το κατοχικό αναγκαστικό δάνειο, αλλά και κάθε άλλο ευφάνταστο τρόπο, έπεσαν σαν ακρίδα στον εθνικό μας πλούτο και ρούφηξαν τη χώρα μας μέχρι το μεδούλι.

Τα παιδιά ήταν τα πιο μεγάλα θύματα: πολλά απ’ αυτά πέθαναν, ακόμη περισσότερα έμειναν ορφανά, ενώ στο σύνολό τους όσα επέζησαν υπέφεραν λόγω της πείνας με αποτέλεσμα βαριές συνέπειες στην υγεία τους. Είναι χαρακτηριστικό ότι το 75% των παιδιών υπέφερε από ασθένειες, ακόμα και μετά τη λήξη της Κατοχής! Ο πόνος, η οδύνη και το βαθύ πένθος για την απώλεια των αγαπημένων μας συγγενών και συμπατριωτών εναλλάσσονταν με την αγωνία για την καθημερινή επιβίωση, την βασανιστική αναζήτηση τροφής, την αφόρητη εκμετάλλευση της εργασίας και του πλούτου του, τους καθημερινούς εξευτελισμούς και τα βασανιστήρια από τους κατακτητές, το φόβο για νέες θηριωδίες.

Κι όμως, ο λαός μας δεν υποτάχθηκε, δεν έσκυψε το κεφάλι˙ οργανώθηκε στην Αντίσταση, αγωνίστηκε με απαράμιλλη γενναιότητα και αυταπάρνηση και προκάλεσε καίρια πλήγματα στα ευρύτερα στρατιωτικά σχέδια του Άξονα.

Τηρουμένων των ιστορικών αναλογιών, η Ελλάδα υφίσταται μία νέα μεγάλη κοινωνική δοκιμασία στα χρόνια της οικονομικής κρίσης και των μνημονίων. Η δραματική μείωση του ΑΕΠ κατά 25%, τα πρωτοφανή επίπεδα ανεργίας, με ιδιαίτερη ένταση στην ανεργία των νέων και τη μακροχρόνια ανεργία, ο αριθμός – ρεκόρ των ανθρώπων που διαβιούν κάτω από το όριο της φτώχειας καθώς και των ανασφάλιστων, οι μαθητές που λιποθυμούν λόγω της πείνας, η δραματική αύξηση της νοσηρότητας και της θνησιμότητας που σταδιακά αποκαλύπτεται, η απορύθμιση του ΕΣΥ, η διάλυση του παραγωγικού και κοινωνικού ιστού διαμορφώνουν μίακατάσταση έκτακτης ανάγκης, που απαιτεί γενικό συναγερμό.

Παρά τις νεοφιλελεύθερες, αντικοινωνικές και ατελέσφορες εμμονές του ευρωπαϊκού ιερατείου, που υπό την πίεση της γερμανικής τάξης πραγμάτων πιέζει διαρκώς για νέα μέτρα λιτότητας, είναι μονόδρομος η λήψη άμεσων μέτρων αντιμετώπισης της ανθρωπιστικής κρίσης, ανασυγκρότησης του κοινωνικού κράτους και ανάπτυξης.

Στη συγκυρία αυτή, κι έχοντας βιώσει επί χρόνια το μαρτύριο των πολιτικών του μνημονίου και τον αρνητικό ρόλο αρκετών ΜΜΕ της αλλοδαπής στην επιβολή της καταστροφικής αυτής πολιτικής, μας ξάφνιασαν και μας συγκίνησαν τα αποσπάσματα που παρακολουθήσαμε από την εκπομπή της ZDF. Με εξαιρετικό χιούμορ και τεκμηρίωση η δημόσια γερμανική τηλεόραση προσεγγίζει το ρόλο της Γερμανίας στην Ελλάδα: η τρόικα επιβάλλει παράλογους όρους στην ελληνική οικονομία, καταδικάζοντας σε λιτότητα και ύφεση το λαό. Ως αντάλλαγμα δίνει στην Ελλάδα ένα τεράστιο δάνειο αλλά το παίρνει ολόκληρο αμέσως πίσω, απαιτώντας την πιστή τήρηση των κανόνων και την αποπληρωμή των χρεών, χωρίς κόλπα.

Κάτι όμως που ξεχνά πλήρως όταν πρόκειται για τις γερμανικές οφειλές, για τις οποίες, η δημοκρατική Γερμανία, μετήλθε όλων των μέσων για να τις θέσει στις καλένδες. Συγκλονίζει η σεμνή και βαθιά ανθρώπινη παρουσία του θρυλικού Αργύρη Σφουντούρη, του 4χρονου αγοριού, που έμεινε πεντάρφανο στη Σφαγή του Διστόμου το 1944 και αφιέρωσε τη ζωή του για τη διεκδίκηση των γερμανικών αποζημιώσεων, για να εισπράξει όμως την επίσημη απάντηση της δημοκρατικής Γερμανίας ότι το Ολοκαύτωμα του Διστόμου ήταν «αναπότρεπτες απώλειες στο πλαίσιο πολεμικών επιχειρήσεων» και άρα δεν δικαιολογείται αποζημίωση των θυμάτων!

Την καυστική και πολιτικά εύστοχη αυτή εκπομπή πρέπει να τη δουν όλοι οι Έλληνες, όλοι οι Γερμανοί, όλοι οι Ευρωπαίοι. Θερμά συγχαρητήρια στους συντελεστές του και το τηλεοπτικό δίκτυο που είχε το θάρρος να το προβάλει. Όμως το ερώτημα προς το βαθύ γερμανικό κράτος, που παραμένει προκλητικά αδιάλλακτο επί δεκαετίες, προβάλλει αβίαστα: Επιτέλους, πότε θα τελειώσει η υποκρισία; Πότε θα αποδοθεί δικαιοσύνη; Πότε θα τεθεί οριστικά τέρμα στη μαύρη βίβλο της Κατοχής;

Το ζήτημα των γερμανικών οφειλών, όσο κι αν φαίνεται παράξενο, μπορεί να ενώσει τους Έλληνες και τους Γερμανούς! Αρκεί να σκύψουμε όλοι πάνω στην ιστορική αλήθεια και να αποφύγουμε τις διχαστικές κραυγές. Όχι τυχαία, σε ανύποπτη στιγμή, ο Μανώλης Γλέζος κι ο Αργύρης Σφουντούρης μίλησαν κι εξακολουθούν να μιλούν για την ειλικρινή φιλία Ελλήνων και Γερμανών, που πρέπει να χτιστεί στα θεμέλια της δικαιοσύνης και της ισότητας. «Διεκδίκηση! Όχι εκδίκηση» το σύνθημα του Εθνικού Συμβουλίου. «Δικαιοσύνη και Αποζημίωση!» το κοινό σύνθημα Ελλήνων και Γερμανών. Είναι βέβαιο ότι Έλληνες και Γερμανοί μπορούμε να χτίσουμε από κοινού ένα καλύτερο μέλλον, με θεμέλια την ισότητα, την αλληλεγγύη, την ειλικρίνεια, την δικαιοσύνη!

Θα βρεθεί λύση, όχι γιατί το θέλουν οι κυβερνήσεις αλλά, κυρίως, γιατί το θέλουν οι λαοί! Αγωνιζόμαστε, αισιοδοξούμε, επαγρυπνούμε!

* Ο Αριστομένης Συγγελάκης είναι Μέλος της Σ.Ε. του Εθνικού Συμβουλίου Διεκδίκησης των Οφειλών της Γερμανίας προς την Ελλάδα και της Ένωσης Θυμάτων Βιάννου.
* Δημοσιεύθηκε στα Επίκαιρα.

tvxs.gr

"google ad"