Συνεχίζοντας για τις απειλές που δέχεται, η Ingeborg Beugel τονίζει πως δεν μπορεί πλέον να κυκλοφορήσει άφοβα εκτός σπιτιού της. “Δεν μπορώ πλέον να βγω μόνη μου στο δρόμο, δεν μπορώ να πάω στην Ύδρα, στο σπίτι μου. Η κυβέρνηση είναι ενήμερη για όλα αυτά αλλά δεν έχει επικοινωνήσει κανείς μαζί μου. Αντιθέτως, βλέπουμε μια τεράστια σπέκουλα από τα μέσα ενημέρωσης που πρόσκεινται στη κυβέρνηση. Γράφουν συνέχεια ψέματα για μένα όπως ότι έχω στο σπίτι μου Πακιστανούς υπηρέτες, είναι απίστευτα ψέματα”.
Στη συνέχεια ήρθε άλλωστε η μήνυση από τον δήμαρχο Ύδρας, Γιώργο Κουκουδάκη. “Είναι η δεύτερη στη σειρά μήνυση εναντίον μου”, λέει η ρεπόρτερ στο Magazine. “Το ανησυχητικό εδώ είναι πως η μήνυση βασίζεται στην αιτιολογία πως είναι δήθεν ανθέλληνας”.
Αναφέρει άλλωστε πως όντας στην Ελλάδα, η ερώτησή της θα έπρεπε βάσει δεοντολογίας να αφορά την ελληνική κυβέρνηση.
“Στη Τουρκία, οι Τούρκοι δημοσιογράφοι και οι ανταποκριτές ξένου Τύπου πρέπει να κάνουν τη δουλειά τους, ελέγχοντας την εκεί κυβέρνηση. Το αντίστοιχο θα έπρεπε να συμβαίνει και στην Ελλάδα. Άλλωστε ξέρετε, όσα κάνει η Τουρκία στο μεταναστευτικό που εκμεταλλεύεται ανθρώπους, τα ξέρουμε χρόνια, δεν είναι ταμπού. Από την άλλη, όσα κάνει η ελληνική κυβέρνηση στο μεταναστευτικό, είναι θέμα ταμπού. Και όσο μεγαλύτερο είναι το ταμπού, όταν το σπας, τόσο μεγαλύτερη αντίδραση θα έχεις εναντίον σου”, αναφέρει.
“Δυστυχώς αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα κυβερνάει το ψέμα με πολύ επιθετικά αποτελέσματα. Ωστόσο, υπάρχουν και Έλληνες που με είδαν στο δρόμο και με ευχαρίστησαν για αυτό που έκανα, με εμψύχωσαν και μου είπαν μπράβο”.
Τέλος, η ίδια αναφέρεται σε έναν άλλο Ολλανδό, σπουδαίο συνάδελφό της, τον οπερατέρ Άλμπερτ Κουράντ που “έπιασε” τα πλάνα της εισβολής του τανκ στο Πολυτεχνείο, τη νύχτα της 17ης Νοεμβρίου του 1973.
“Στο Πολυτεχνείο υπήρχε ένας Ολλανδός δημοσιογράφος που έπιασε τις εικόνες του τανκ. Εκείνη την εποχή δεν υπήρχαν social media, ωστόσο τα πλάνα αυτά έκαναν τον γύρο του πλανήτη και ήταν αυτές που έκαναν τον κόσμο και εκτός Ελλάδας να καταλάβει τι γίνεται, με αποτέλεσμα να αποδυναμωθεί το καθεστώς και εν τέλει να πέσει. Ηλικιωμένοι άνθρωποι που με έχουν συναντήσει τα θυμούνται αυτά και έρχονται και μου τα λένε. Μου λένε πως κατά κάποιο τρόπο, το τι έγινε με εμένα τώρα, τους θυμίζει τα γεγονότα του τότε, όταν δηλαδή ένας Ολλανδός έδειχνε τι πραγματικά γίνεται στην Ελλάδα”.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΙ ΧΩΡΙΣ ΣΥΝΟΡΑ ΓΙΑ ΤΗΝ INGEBORG BEUGEL: “ΝΑ ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΕΙ Ο ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ ΤΙΣ ΑΠΟΠΕΙΡΕΣ ΣΥΚΟΦΑΝΤΗΣΗΣ ΤΗΣ”
Οι Δημοσιογράφοι Χωρίς Σύνορα καταγγέλουν από τη δική τους μεριά την εκστρατεία που συντελείται από φιλοκυβερνητικά μέσα, λαμβάνοντας μάλιστα και χώρο στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, εναντίον της Ολλανδής δημοσιογράφου.
“Πότε θα σταματήσετε να λέτε ψέματα για τα pushbacks; Μην προσβάλλετε τη νοημοσύνη μας. Πρόκειται για βίαια, βάρβαρα pushbacks” σημείωνε μεταξύ άλλων στην ερώτησή της η δημοσιογράφος, απευθυνόμενη στον κ. Μητσοτάκη, και διερωτήθηκε “γιατί η Ελλάδα δεν λέει την αλήθεια, η οποία είναι ότι οι Βρυξέλλες την άφησαν μόνη και για αυτό κάνει βάρβαρα pushback;” και “γιατί η Αθήνα δεν χτυπά άλλο την πόρτα της ΕΕ ζητώντας κατανομή προσφύγων;”. Σημείωσε μάλιστα ότι σε Ελλάδα και Ολλανδία θα έπρεπε να επιβληθούν κυρώσεις για παραβίαση ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης, μετά τον αρχικό αιφνιδιασμό από την ερώτηση της δημοσιογράφου, διέψευσε όσα ανέφερε η δημοσιογράφος και απάντησε σε έντονο ύφος: “Δεν μπορείτε να έρχεστε εδώ και να με προσβάλετε. Είμαι ξεκάθαρος;”.
Μετά την παρέμβαση του Διεθνούς Ινστιτούτου Τύπου, της οργάνωσης Women in Journalism αλλά και του παρατηρητηρίου Mapping Media Freedom, σειρά έχουν οι “Δημοσιογράφοι Χωρίς Σύνορα”, οι οποίοι προτρέπουν τον Κυριάκο Μητσοτάκη “να καταδικάσει τις απόπειρες συκοφάντησης της Ingeborg Beugel”.
Αξίζει τέλος να αναφερθεί πως στην απάντησή του προς την Ιngeborg Beugel, ο Κυριάκος Μητσοτάκης απέφυγε μεν να μιλήσει ανοιχτά για “pushbacks”, ωστόσο παραδέχθηκε την πρακτική των “interceptions”.
Η Ιngeborg Beugel έκανε λόγο για “ψέματα σχετικά με τα pushbacks”, με την τοποθέτησή της να είναι η εξής:
“Prime Minister Mitsotakis, when, at last, will you stop lying. Lying about pushbacks, lying about what is happening with the refugees in Greece;”, αναφερόμενη σε έκθεση της Ύπατης Αρμοστίας του ΟΗΕ για τους πρόσφυγες από τον περασμένο Ιούνιο, η οποία έπαιρνε θέση για 21 περιστατικά που αφορούσαν περίπου 1.000 ανθρώπους.
Απαντώντας, ο κ. Μητσοτάκης είπε ότι το Λιμενικό “αναχαιτίζει” πλοία με μετανάστες στο Αιγαίο, και πως η Ελλάδα έχει δώσει άσυλο σε 50.000 ανθρώπους, συμπεριλαμβανομένων Αφγανών.
Επί λέξει, ο πρωθυπουργός χρησιμοποίησε τη λέξη “intercepting”, ενώ στη συνέχεια επέμενε πως η Ολλανδή ρεπόρτερ δεν έχει βρεθεί ποτέ στη Σάμο, παρότι η ίδια έλεγε το αντίθετο.
Το “intercepting” ακούγεται στο 2.20 του παρακάτω βίντεο.
“yes, we are intercepting boats coming from Turkey as we have the right to do”
Το ακριβές σημείο:
Στην απομαγνητοφώνηση που δόθηκε στη δημοσιότητα, η διατύπωση του πρωθυπουργού μεταφέρεται ως εξής: “Σώζουμε ανθρώπους στη θάλασσα ενώ ταυτόχρονα, ναι, δεν επιτρέπουμε στα σκάφη που έρχονται από την Τουρκία να εισέλθουν στα χωρικά μας ύδατα, όπως είναι δικαίωμά μας βάσει των ευρωπαϊκών κανονισμών, και περιμένουμε από την Ακτοφυλακή της Τουρκίας να έρθει για να παραλάβει τους ανθρώπους αυτούς και να τους επιστρέψει στην Τουρκία”.
Κοινώς, το “αναχαιτίζουμε” έγινε “δεν επιτρέπουμε”.
ΠΕΡΙ ΑΝΑΧΑΙΤΙΣΕΩΝ
Θυμίζουμε πως η έκθεση του ΕΚ σχετικά με την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και την εξωτερική μεταναστευτική πολιτική της ΕΕ, αναφέρει συγκεκριμένα σχετικά με τις αναχαιτίσεις στη θάλασσα:
“τονίζει ότι η εξωτερική πολιτική της ΕΕ για τη μετανάστευση δεν θα πρέπει να υποστηρίζει αναχαιτίσεις στη θάλασσα που συνεπάγονται την επιστροφή των ατόμων σε μη ασφαλείς λιμένες…
καλεί την Επιτροπή και τα κράτη μέλη, δεδομένων των σοβαρών παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων κατά των προσφύγων, των αιτούντων άσυλο και των μεταναστών στη Λιβύη, συμπεριλαμβανομένων όσων αναχαιτίστηκαν στη θάλασσα, να επανεξετάσουν επειγόντως όλες τις δραστηριότητες συνεργασίας με την «ακτοφυλακή της Λιβύης» και να τις αναστείλουν, έως ότου υπάρξουν σαφείς εγγυήσεις για τη συμμόρφωση με τα ανθρώπινα δικαιώματα…
τονίζει τη σοβαρότητα των ισχυρισμών για παράνομες ενέργειες που εκτελούνται από τα σκάφη του Frontex και καταδικάζει κάθε πιθανή παράνομη συμπεριφορά σε θαλάσσιες επιχειρήσεις αναγκαστικής επαναπροώθησης· καλεί την Επιτροπή, ως θεματοφύλακα των Συνθηκών, να απαιτήσει ρητά τη διεξαγωγή έρευνας σχετικά με τους εν λόγω ισχυρισμούς και τον τρόπο με τον οποίο παρακολουθούνται οι επιχειρήσεις του Frontex, για να διασφαλιστεί η συμμόρφωση με τη διεθνή νομοθεσία και τις αρχές και αξίες όσον αφορά την προστασία όσων κινδυνεύουν στη θάλασσα· εκφράζει, επιπλέον, ανησυχίες σχετικά με τη μεταβίβαση της εναέριας επιτήρησης του Frontex σε τρίτες χώρες για την αναχαίτιση ατόμων που προσπαθούν να διαφύγουν από βασανιστήρια και απάνθρωπη και ταπεινωτική μεταχείριση· υπενθυμίζει ότι σύμφωνα με το άρθρο 46 του κανονισμού (ΕΕ) 2019/1896, ο εκτελεστικός διευθυντής του Frontex πρέπει να αναστέλλει ή να τερματίζει οποιαδήποτε δραστηριότητα, εν όλω ή εν μέρει, εάν θεωρεί ότι υφίστανται παραβιάσεις θεμελιωδών δικαιωμάτων ή υποχρεώσεων διεθνούς προστασίας που είναι σοβαρής φύσεως ή είναι πιθανό να συνεχιστούν”.
Ο ΡΟΛΟΣ ΤΗΣ FRONTEX
Σημειώνεται ακόμη, πως από το 2019 και μετά και βάσει του νέου κανονισμού σχετικά με τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Συνόρων και Ακτοφυλακής, η Frontex γίνεται σταδιακά ισχυρότερη και καλύτερα χρηματοδοτούμενη από την Ευρωπαϊκή Ένωση με απώτερο σκοπό τη συνεχή αύξηση της αυτονομίας της Frontex και τον περιορισμό της επιχειρησιακής εξάρτησής της από τα κράτη μέλη της Ε.Ε. Για τον σκοπό αυτό, με τον κανονισμό, η Frontex μισθώνει και αναπτύσσει το δικό της νόμιμο προσωπικό.
Επίσης, προβλέπεται ότι μέχρι το 2027, αυτό το προσωπικό, μαζί με τη βοήθεια των κρατών μελών, θα εξασφαλίσει σταθερό και μόνιμο προσωπικό 10.000 συνοριοφυλάκων που θα επιφορτιστούν τη φύλαξη των συνόρων και τις “αναχαιτίσεις” για τις οποίες γίνεται τόσο μεγάλη συζήτηση τις τελευταίες ώρες. Για τη δράση της η Frontex θα συνεχίσει να ελέγχεται από τα όργανα της ΕΕ.
Αξιοσημείωτο είναι δε, ότι οι πολιτικές ελέγχου που εφαρμόζονται στα σύνορα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των κρατών μελών της, έρχονται σε αντίθεση με τις αρχές διακήρυξης του Ευρωπαϊκού Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων. Θεωρητικά πάντα, οι έλεγχοι στα σύνορα πρέπει να γίνονται με “σεβασμό” στα άρθρα 2 και 3 του Χάρτη, και κρίνονται βάσει αυτών.