Kαλπάζουν οι τιμές ελαιολάδου στην Ισπανία,ενώ στην Ελλάδα κινούνται με σημειωτόν!

Θεαματική άνοδος των τιμών ελαιολάδου παρατηρείται τελευταία στην Ισπανία, αναστατώνοντας μεσάζοντες, μεσίτες, χονδρεμπόρους, βιομηχανίες τυποποίησης και αλυσίδες διανομής, και προμηθεύονται ακόμη και υποδεέστερα ελαιόλαδα!
Οι εξελίξεις, σύμφωνα με δημοσιεύματα στην Ισπανία, βρίσκονται εκτός έλεγχου και η αγωνία όλων είναι διάχυτη σχετικά με την τροπή των πραγμάτων στο εγγύς αλλά και προσεχές μέλλον!

Πράγματι, οι τιμές παραγωγού για το έξτρα παρθένο στην Ισπανία απο 1,75 €/κιλό στις αρχές Ιουλίου (Σχ.1) είχαν αρχίσει προοδευτικά να ανεβαίνουν φθάνοντας στα 2 περίπου ευρώ στις αρχές Αύγουστου, ενώ στην συνέχεια καλπάζοντας κυριολεκτικά έφτασαν στα 2,52€ στα τέλη του μήνα, πραγματοποιώντας έτσι μια αύξηση της τάξεως άνω του 40% τους τελευταίους δύο μήνες!!.

Ειδικότερα κατά την βδομάδα 22-30 Αυγούστου, οι τιμές ελαιολάδου αυξήθηκαν κατά 13-14% σε σχέση με την προηγούμενη βδομάδα, φθάνοντας στα 2,52 €/κιλό για τα πολύ καλά «Έξτρα Παρθένα», στα 2,37 €/κιλό για τα (κοινά) «Παρθένα» και στα 2,33 €/κιλό για τα « «Βιομηχανικά η Λαμπάντε», όπως φαίνεται στο ΔΕΛΤΙΟ ΤΙΜΩΝ του ΣΕΔΗΚ της 30-8-12.

Αύξηση επίσης φαίνεται ότι σημειώθηκε και στην Ιταλία αυτή την βδομάδα στην χονδρική όπου τα Ελληνικά ελαιόλαδα έφθασαν στα 2,70 -2,80 €/κιλό.

Αντίθετα, στην Ελλάδα, την ίδια βδομάδα, οι τιμές μόλις άρχισαν να κινούνται προς τα άνω. Στην Κρήτη σημείωσαν αυξήσεις της τάξεως των 5-10 λεπτών ανά κιλό μόνο σε τρεις από τις 12 Οργανώσεις/Επιχειρήσεις που δίδουν τιμές και κυμάνθηκαν, τελικά, μεταξύ 1,85-2,16/κιλό, ενώ Πελοπόννησο έφτασαν στα 2,20 €/κιλό.

Οι εξελίξεις αυτές στις τιμές, που είναι άμεση απόρροια των εκτιμήσεων της μείωσης κατά 50-70% της Ισπανικής παραγωγής κατά την ερχόμενη περίοδο, οπωσδήποτε δεν αποτελούν «κεραυνό εν αιθρία». Κι αυτό γιατί, η μείωση της Ισπανικής παραγωγής λόγω ξηρασίας του χειμώνα είχε αρχίσει να διαφαίνεται απο τις αρχές της Άνοιξης αλλά ήταν επί πλέον και αναμενόμενη μετά απο τρεις σχεδόν χρονιές υψηλής παραγωγής στην χώρα αυτή.

Ωστόσο, εκτός απο τους Ισπανούς παραγωγούς που ανέμεναν και έλπιζαν μια τέτοια εξελιξη για να «ρεφάρουν» και αποζημιωθούν κάπως απο χαμηλές τιμές των τελευταίων ετών, οι υπόλοιποι εμπλεκόμενοι την εμπορία του ελαιολάδου μεσάζοντες και μεσίτες, τυποποιήτικές βιομηχανίες και μεγάλες αλυσίδες διανομής, φαίνεται να αιφνιδιάστηκαν και αντιμετωπίζουν μεγάλα διλλήματα.

Γνωρίζουν ότι η διεθνοποίηση της οικονομικής κρίσης δύσκολα θα επιτρέψει να μετακυλήσουν τις αυξήσεις των παραγωγών στην κατανάλωση και έτσι προκειμένου να διατηρήσουν τις αγορές τους, θα οδηγηθούν είτε σε συμπίεση των δικών τους κερδών, είτε σε τεχνικές συμπίεσης των τιμών παραγωγού, είτε σε μη καλές πρακτικές νοθειών, αναμείξεων και παρατυπιών!

Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι, οι τιμές στην Ισπανία (Σχ.1) δεν ανεβαίνουν μόνο για το έξτρα Παρθένο αλλά και για το (κοινό) Παρθένο και το Λαμπάντε (Βιομηχανικό) και οι μεταξύ τους διαφορές είναι τόσο μικρές, που Ισπανοί παραγωγοί διερωτώνται αν αξίζει να παράγουν έξτρα!

Οπωσδήποτε, το γεγονός δείχνει την αγωνία κάποιων βιομηχανιών να καλύψουν τις πελατειακές ανάγκες τους όπως-όπως, ακόμα και με υποδεέστερα λάδια τα οποία προφανώς θα θελήσουν να διοχετεύσουν στην αγορά νόμιμα αλλά και κυρίως παράτυπα!

Στην Ελλάδα, τα πράγματα φαίνεται να εξελίσσονται κάπως διαφορετικά από ότι στην Ισπανία. Οι εκτιμήσεις για αυξημένη παραγωγή φέτος στην χώρα μας και η κορύφωση της οικονομικής κρίσης, ενδεχόμενα τροφοδοτούν ελπίδες στους διεθνείς αγοραστές ότι μπορεί να επιτύχουν εδώ τιμές χαμηλότερες. Και αυτό μάλλον θα φροντίσουν να το αξιοποιήσουν πιέζοντας η παραπλανώντας τους παραγωγούς με διάφορους τρόπους.

ΤΙ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΓΙΝΕΙ

Οπωσδήποτε, η εξομάλυνση της αγοράς και η διασφάλιση συνθηκών ηρεμίας παραγωγών και καταναλωτών, ασφαλώς απαιτεί σειρά απο γενικότερα μέσο και μακροπρόθεσμα μέτρα σε επίπεδο Ευρωπαϊκής και Εθνικής πολιτικής. Μερικά απο αυτά θίγονται στο ετοιμαζόμενο σχέδιο αναβάθμισης της Ελαιοκομίας, αλλά δεν βέβαιο ούτε πως ακριβώς θα είναι ούτε πότε θα εφαρμοστούν.

Έτσι η μόνη οδός που απομένει για επίτευξη καλύτερων τιμών παραγωγού είναι η δική τους προσοχή, ψυχραιμία και κυρίως αντίσταση σε παραπλανητικές προτάσεις! Όσοι μπορούν δεν πρέπει να πουλούν σε τιμές εξευτελιστικές κάτω του κόστους! Ας κλείνουν τα αφτιά στα «παπαγαλάκια» των μεγαλεμπόρων και ας πράξουν όπως και οι Ισπανοί παραγωγοί, μη επιτρέποντας το ελαιόλαδο που αφήνουν για φύλαξη να πωλείται παρά μόνο μετά απο ρητή δική τους εντολή!

sedik.gr