Le Monde: «Η Μέρκελ, ως κόρη πάστορα, τιμωρεί τους αμαρτωλούς»

Στην κρίση του ευρώ, ειδικοί και πολιτικοί παραγνωρίζουν έναν παράγοντα: τον Θεό, τη θρησκεία, τον λουθηρανικό προτεσταντισμό. Κόρη ενός πάστορα, η Άγγελα Μέρκελ διαπνέεται από την έννοια της αμαρτίας. Το ίδιο και πολλοί συμπατριώτες της. Και αυτό έχει συνέπειες στην αναζήτηση λύσεων για τη σωτηρία της ευρωπαϊκής νομισματικής ένωσης, όπως επισημαίνει  ο δημοσιογράφος Αλέν Φρασόν σε άρθρο του στην εφημερίδα Le Monde. Ορθώς το Βερολίνο δεν θέλει η ευρωζώνη να αποτελεί πλέον ένα μηχανισμό παραγωγής χρέους, καθώς συνέβαινε τα δέκα τελευταία χρόνια. Δεν είναι δυνατόν οι πλούσιοι (δηλαδή η βόρεια Ευρώπη) να συνεχίσουν να εγγυώνται τα χρέη των φτωχών (δηλαδή της νότιας Ευρώπης). Σύμφωνα με τον αρθρογράφο της γαλλικής εφημερίδας, η επιχειρηματολογία που αναπτύσσεται στη Γερμανία διακρίνεται με σαφήνεια από μια επιθυμία τιμωρίας, μια διαλεκτική της αμαρτίας και της εξιλέωσης.

Σε μια τραπεζική νομισματική ένωση, όπως είναι η ευρωζώνη, το Κακό είναι το χρέος, αποτέλεσμα μιας φολκλορικής διαχείρισης των δημοσίων οικονομικών. Το χρέος δυσφημίζει το νόμισμα και υπονομεύει την εμπιστοσύνη σε όλη την ευρωζώνη. Πρέπει να υπάρξουν λοιπόν κυρώσεις, κυρώσεις σοβαρές, ώστε ο αμαρτωλός να σωφρονιστεί. Και οι κυρώσεις αυτές επιβάλλονται μέσα από τα επιτόκια.

Ο πρόεδρος της Bundesbank Γενς Βάιντμαν επισημαίνει: «Η ορθή δημοσιονομική πολιτική πρέπει να ανταμείβεται με το κόστος δανεισμού και η λανθασμένη πολιτική πρέπει να τιμωρείται με το ίδιο μέσο». Κανείς δεν πρέπει να διαταράσσει αυτή τη γυμναστική των επιτοκίων: επιβραβεύει το Καλό και τιμωρεί το Κακό.

Με άλλα λόγια, το Βερολίνο αρνείται να χρησιμοποιήσει το όπλο που έχει αποτελέσματα στις Ηνωμένες Πολιτείες και τη Βρετανία (τη «χρηματοποίηση» του χρέους) τόσο για ηθικούς λόγους όσο και λόγω των τραυμάτων που άφησε στη Γερμανία ο προπολεμικός πληθωρισμός.

Σύμφωνα με την γερμανική πολιτική, δεν πρέπει να υποχρεωθεί η ΕΚΤ να κάνει αυτό που της απαγορεύει το καταστατικό της: να χρηματοποιήσει το χρέος. Οι λόγοι δεν είναι οικονομικοί. Είναι πολιτικοί και ηθικοί. Η ανανέωση του γερμανικού πατριωτισμού περνά από τον εγκωμιασμό του κράτους δικαίου, από τον «πατριωτισμό του Συντάγματος», από τον σεβασμό του νόμου.

«Δεν θα ξεπεράσουμε τη σημερινή κρίση εμπιστοσύνης παραβιάζοντας τον νόμο», συνεχίζει ο Βάιντμαν. «Η Ευρώπη δεν είναι μόνο ένα κοινό νόμισμα, είναι και ο σεβασμός του κράτους δικαίου. Στην αναζήτηση μιας λύσης δεν πρέπει να δώσουμε την εντύπωση ότι καταπατάμε αυτές τις αξίες».

Να λοιπόν γιατί το Βερολίνο αρνείται έναν πιο ενεργό ρόλο της ΕΚΤ και μια μεγαλύτερη οικονομική αλληλεγγύη μεταξύ των χωρών της ευρωζώνης, καταλήγει ο Γάλλος αρθρογράφος. Κι ας επισημαίνουν πολλοί γείτονες της Γερμανίας, οι Ηνωμένες Πολιτείες και πολλοί οικονομολόγοι ότι η συνταγή του Βερολίνου – η λιτότητα – θα οδηγήσει σε μια τρομακτική ύφεση.

Πηγή: Le Monde

"google ad"