Liberation: Τσίπρας, το ταλέντο ενός ηγέτη

Ο ηγέτης του ΣΥΡΙΖΑ, και νικητής των εκλογών στην Ελλάδα, κατάφερε να κερδίσει τους Ελληνες, διαλέγοντας με προσοχή τους συνεργάτες του και καταφέρνοντας να μαλακώσει τον λόγο του, γράφει η Liberation.

Ενα αποκαλυπτικό στοιχείο της δυναμικής του , πριν τις εκλογές,  ήταν το γεγονός ότι το hashtag  asktsipras», που είχε δημιουργηθεί για να επιτρέψει στους χρήστες του διαδικτύου να θέσουν ερωτήσεις στον αρχηγό του ΣΥΡΙΖΑ, ήταν η λέξη κλειδί που χρησιμοποιήθηκε περισσότερο στην  Ελλάδα και η τρίτη σε παγκόσμιο επίπεδο.

Το πρωί της Κυριακής, όταν ο αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ προσήλθε για να ψηφίσει στο εκλογικό τμήμα της Κυψέλης, μιας λαϊκής γειτονίας, επικράτησε ένας πανζουρλισμός. Για να απευθυνθεί στους δημοσιογράφους από όλο τον κόσμο, ο Αλέξης Τσίπρας αναγκάστηκε να ανέβει σε μια καρέκλα. « Δεν το έχουμε ξαναδεί ποτέ αυτό» δηλώνει ο δημοσιογράφος ενός ελληνικού καναλιού, που μοιάζει να έχει επηρεαστεί από τον γενικό παροξυσμό.

Ο ενθουσιασμός που επικρατεί στην χώρα αντικατοπτρίζεται στο πρόσωπο ενός αιώνιου εφήβου, που δείχνει να το διασκεδάζει, βλέποντας την επικοινωνιακή φρενίτιδα που επικρατούσε την στιγμή που ψήφιζε. Από εκείνη την στιγμή, ο Αλέξης Τσίπρας μπήκε στην ιστορία, με τον ίδιο τρόπο που ανήλθε στην ηγεσία του κόμματός του: χρησιμοποιώντας ένα συνδυασμό άριστη στρατηγικήςκαι εξαιρετικής ρητορικής. Σε μια χώρα που είχε συνηθίσει τους φωνακλάδες και πατερναλιστές πολιτικούς, ο Τσίπρας επέβαλλε ένα διακριτικό και μετριοπαθές στιλ, καταφέρνοντας ταυτόχρονα να το ενσαρκώσει στο κόμμα του που έφτασε στις πύλες της εξουσίας.

Η αριστερή πτέρυγα του κόμματος μπορεί να τον κατηγορεί για τις προσθήκες παλιών μελών του ΠΑΣΟΚ και των ΑΝΕΛ, και για το γεγονός ότι υιοθέτησε ένα πιο μετριοπαθή λόγο αλλά αυτό δεν αναιρεί την υποστήριξη στο πρόσωπο του. Μια ακόμα απόδειξή της άριστης στρατηγικής του καθώς κατάφερε να μετατρέψει μια συσσώρευση μικρών σχηματισμών σε κόμμα εξουσίας. Ο Αλέξης Τσίπρας δεν έχει καμία σχέση με τον χαρακτηρισμό «Χαρι Πότερ της πολιτικής» που του απέδωσε ο αρχηγός του ΠΑΣΟΚ, Ευαγγελος Βενιζέλος. Ηξερε να απομακρύνει τους σοβαρούς διεκδικητές από την κούρσα για την εξουσία του κόμματος και ξέρει να κάνει τις απαραίτητες παραχωρήσεις για την επίτευξη του στόχου του.

Η Ντριμ Τιμ του οικονομικού επιτελείου 

Η Ελενα Παναρίτη, επικεφαλής του think tank Thought for action, τονίζει : «Ο Τσίπρας επέλεξε ως συνεργάτες ταλαντούχους οικονομολόγους, όπως τους Γιώργο Σταθάκη και Γιάννη Δραγασάκη, σε ένα τομέα που είναι ζωτικής σημασίας για το μέλλον της χώρας».

Αγνωστοι ακόμα στο εξωτερικό, οι δύο οικονομολόγοι είναι οι εμπνευστές του οικονομικού προγράμματος της Θεσσαλονίκης. Ο Σταθάκης,61 ετών, είναι καθηγητής οικονομικών στο Πανεπιστήμιο της Κρήτης.  Ο καθησυχαστικός τόνος της ομιλίας του βοήθησε στην αποδαιμονοποίησης του  ΣΥΡΙΖΑ στις μεσαίες τάξεις, αντισταθμίζοντας έτσι τη στρατηγική του φόβου που είχε επιλέξει το συντηρητικό κόμμα της Νέας Δημοκρατίας. Ο Γιάννης Δραγασάκης , ηλικίας 67 ετών , είναι βουλευτής από το 1989 και ειδικεύεται σε οικονομικά θέματα . Εχει υπηρετήσει ως Αναπληρωτής Υπουργός Οικονομίας σε μια τεχνοκρατική κυβέρνηση την περίοδο 1989-1990, κατά τη διάρκεια μιας προηγούμενης πολιτικής κρίσης.

Ο διάσημος οικονομολόγος Γιάννης Βαρουφάκης, που διετέλεσε και σύμβουλος του Γεωργίου Παπανδρέου, συμπληρώνει την ντριμ τιμ του οικονομικού επιτελείου. Ιδιαίτερα επικριτικός απέναντι στις τράπεζες που θεωρεί ως τις πραγματικές αίτιες του χρέους και τους ολιγάρχες που παρασιτούν στην ελληνική πολιτική ζωή, ο οικονομολόγος τονίζει: «Η μεγάλη πιθανότητα επιτυχίας μας είναι το ότι δεν συμβιβαστήκαμε με την διαπλοκή».

Ο Γιάννης Ξυδάκης, δημοσιογράφος και υποψήφιος βουλευτής με τον ΣΥΡΙΖΑ, τονίζει:«Οι υπεύθυνοι του κομματός δεν είναι ιδεολόγοι αλλά πραγματιστές. Συνειδητοποιούν πλήρως ότι , παρά την επερχόμενη νίκη, το 35% του ελληνικού λαού δεν ανήκει στην ριζοσπαστική Αριστερά».  Η γένια ΣΥΡΙΖΑ, που ετοιμάζεται να κυβερνήσει την χώρα, έχει ως πλεονέκτημα την ελπίδα για κάτι καινούριο σε μια πολιτική σκηνή όπου οι παραδοσιακές δυνάμεις έχουν αποδοκιμασθεί από τον πληθυσμό. Αποφεύγοντας τις παγίδες της απειρίας, το κόμμα πολλαπλασίασε τις επαφές με όλους τους τομείς της κοινωνίας, ακόμα και με τα συνδικάτα της αστυνομίας και τους εφοπλιστές, δίνοντας, έτσι, την εικόνα μιας συναίνεσης.

Αλλά για να κατορθώσει το κόμμα να επιβληθεί στην πολιτική σκηνή μιας απελπισμένης χώρας, χρειάστηκε όλο το ταλέντο ενός νεαρού απαρατσίκ, προερχόμενου από την κομμουνιστική νεολαία και το φοιτητικό κίνημα. Δεν είναι και μικρό κατόρθωμα να συγκεντρώσεις στο πρόσωπο σου όλες τις τάσεις ενός κόμματος που ήταν ένα συνοθύλευμα μικρών πολιτικών σχηματισμών.

 iefimerida.gr

"google ad"