ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΔΗΜΟΥ ΑΠΟΚΟΡΩΝΟΥ ΤΗΝ 6/3/2013
ΘΕΜΑ ΗΜΕΡΗΣΙΑΣ ΔΙΑΤΑΞΗΣ : – Διαχείριση Υδάτινων Πόρων
ΕΙΣΗΓΗΣΗ – ΠΡΟΤΑΣΗ
Γαβριλάκη Ιωάννη
Προέδρου Τοπικού Συμβουλίου, Τοπικής Κοινότητας Στύλου
Κύριε Δήμαρχε
κύριε πρόεδρε του Δ.Σ.
κυρίες και κύριοι Δημοτικοί Σύμβουλοι
Επειδή στην Κοινότητα μας έχουμε πηγές και ποτάμια και επειδή είμεθα παθόντες από αυθαιρεσίες φορέων, σε μη τήρηση της Ελληνικής και Ευρωπαϊκής νομοθεσίας, σε ότι αφορά την εκμετάλλευση, διαχείριση και περιβαλλοντική προστασία των υδάτινων πόρων, καταθέτω στο συμβούλιο σας την εισήγηση / πρόταση μου για να συμβάλλω στην συζήτηση σας στην σημερινή σχετική με το θέμα συνεδρίαση.
Στην πολύ σύντομη διαδικασία της δημόσιας συζήτησης, για την ίδρυση του νέου Οργανισμού Ανάπτυξης Κρήτης (Ο.Α.Κ.) και την επικείμενη ψήφιση του νομοσχεδίου που θα αφορά την σύσταση, λειτουργία και αρμοδιότητες του, αρκετές είναι οι ανησυχίες που έχουν εκφραστεί δημόσια από εκπροσώπους της Τοπικής Αυτοδιοίκησης για το μελλοντικό ενδεχόμενο εκποίησης / εκχώρησης σε ιδιώτη διαχειριστή (π.χ. ξένη εταιρεία) του Υδάτινου Δυναμικού της Κρήτης.
Συμφωνούμε ότι το νερό θα πρέπει να παρέχεται σαν δημόσιο αγαθό με την βασική προϋπόθεση να εξασφαλίζουν οι πάροχοι δύο σημαντικές αδιαπραγμάτευτες ανάγκες:
1ον την ποιότητα του παρεχόμενου νερού ύδρευσης – άρδευσης
2ον τον σεβασμό στο οικοσύστημα των περιοχών που αναβλύζουν, διαρρέουν και εκβάλλουν τα νερά.
Οι κάτοικοι της Κοινότητας μας, το Τοπικό Συμβούλιο, Δημοτικοί Σύμβουλοι του πρώην Δήμου Αρμένων μαζί με κατοίκους των γύρω περιοχών έχουμε κάνει αγώνες για να διασφαλίζονται οι δύο αυτές σημαντικές προϋποθέσεις.
Μάλιστα πρόσφατα αρμόδιο δικαστήριο δικαίωσε τον αγώνα μας και καταδίκασε τον υπεύθυνο φορέα διαχείρισης υδάτων της περιοχής μας με φυλάκιση για τις καταστροφικές συνέπειες στο φυσικό τοπίο και της υποβάθμισης περιβάλλοντος.
Με αφορμή το γεγονός της κατάφωρης παραβίασης των περιβαλλοντικών οδηγιών, νόμων, κανόνων και διατάξεων από «έναν δικό μας» Οργανισμό διαχείρισης των υδάτων αναλογίζεται κανείς τι θα πρέπει να περιμένουμε από έναν ιδιώτη διαχειριστή, π.χ. μια Γαλλική ή οποιαδήποτε εταιρεία, που στο βωμό της μεγιστοποίησης του κέρδους μοιραία θα υπάρχει υποβάθμιση της παρεχόμενης ποιότητας του πόσιμου νερού με ενδεχόμενες παραβιάσεις και σε υπεράντληση επιφανειακών και υπόγειων νερών, καθώς ο ρόλος μίας εταιρείας δεν είναι να ασκεί κοινωνική πολιτική και ούτε δρα σύμφωνα με το ευρύτερο κοινωνικό συμφέρον.
Τα παραδείγματα (αναφέρονται παρακάτω) ιδιωτικοποιήσεων του υδάτινου δυναμικού σε αρκετές περιοχές χωρών της Γης έχουν αποδείξει, σε πολλές περιπτώσεις, ότι αποβαίνουν σε βάρος των καταναλωτών (οικονομικά αλλά και σε ελλείψεις νερού).
Πολύ σωστά ο Δήμαρχος Πλατανιά Χανίων αναφέρει τον προβληματισμό του σε δήλωση του στα Χ.Ν. την 25/2/2013, λέγοντας: «εάν σε μερικά χρόνια το δημόσιο βάλει ιδιώτη διαχειριστή π.χ. εκχωρήσει το managment του ΟΑΝΑΚ σε μια γαλλική εταιρεία, τα νερά όλης της Κρήτης που θα πάνε;»
Ο Δήμαρχος Χανίων ζήτησε δημόσια (Χ.Ν. 26/2/2013) «να υπάρξουν δικλείδες ασφαλείας στο νομοσχέδιο για την διαχείριση των σημαντικών θεμάτων», όπως είναι και η διαχείριση των υδάτινων πόρων.
Σε αντίθεση ή αντίφαση έρχονται όμως οι δηλώσεις του κ. Αντιπεριφερειάρχη Χανίων που ανέφερε (Χ.Ν. 27/2/2013) ότι: «οι Νομικές μας Υπηρεσίες θα πρέπει να επεξεργαστούν, μαζί με την πολιτική ηγεσία, ποια σημεία του συγκεκριμένου νόμου θέλουμε να τροποποιηθούν, έτσι ώστε να έχει λόγο και ρόλο η Περιφέρεια και την ίδια ώρα να μπορεί το κράτος να χρηματοδοτεί την ανάπτυξη του τόπου και φυσικά να ελέγχει όλες εκείνες τις διαδικασίες, που πιθανόν, μέσα από το υπάρχον νομοσχέδιο, να δίνουν τη δυνατότητα για σκέψεις, δεύτερες ή τρίτες για εκποίηση, πώληση πλουτοπαραγωγικών πηγών της Κρήτης», δηλαδή δεν απέκλεισε το ενδεχόμενο εκποίησης, πώλησης πλουτοπαραγωγικών πηγών της Κρήτης!
Μερικά παραδείγματα για να δούμε τι σημαίνει εκποίηση – πώληση σε ιδιώτες (πολυεθνικές, κ.λ.π.) η διαχείριση των υδάτινων πόρων.
Με στοιχεία δημοσιευμένα από το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο διαβάζουμε:
Παραδείγματα
Βρετανία:
Το1989 ιδιωτικοποιείται ο φορέας ύδρευσης της Αγγλίας και Ουαλίας, ενώ στη Σκωτία παραμένουν δημόσιες. Σε 10 χρόνια αυξάνεται το μέσο κόστος του λογαριασμού κατά 43%, στις 221 GBP, ενώ στη Σκωτία φτάνει στις 170 GBP.
Γαλλία:
Ιδιωτικοποιείται επί Σιράκ το 77% του δικτύου ύδρευσης της χώρας.
H Διεύθυνση Ανταγωνισμού διαπιστώνει σύντομα ότι όσοι υδρεύονται από ιδιωτικά δίκτυα πληρώνουν 14% παραπάνω, χωρίς βελτίωση των υπηρεσιών. Μάλιστα, το 53% δηλώνει ότι δεν πίνει νερό βρύσης λόγω της κακής του ποιότητας.
Νιγηρία:
Μετά την ιδιωτικοποίηση του δικτύου ύδρευσης μόνο το 60%
του πληθυσμού έχει πρόσβαση σε πόσιμο νερό.
Ακόμη και σε περιοχές που υπάρχει δίκτυο διαπιστώθηκαν υψηλές περιεκτικότητες φθορίου στα οστά των παιδιών λόγω κακής επεξεργασίας από το φορέα.
Φιλιππίνες:
Μέσα σε 5 χρόνια από την ιδιωτικοποίηση του δικτύου ύδρευσης οι τιμές αυξήθηκαν κατά 500%.
Το 2003 παρουσιάστηκαν κρούσματα χολέρας και δυσεντερίας λόγω κακής επεξεργασίας και έλλειψης συντήρησης του δικτύου, προκειμένου να περιοριστεί το κόστος των εταιρειών.
Ορισμένα στοιχεία…
Αρωγοί στην προσπάθεια ιδιωτικοποίησης είναι η Παγκόσμια
Τράπεζα και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, αφού θέτουν ως προϋπόθεση τη σύναψη συμβολαίων με ιδιωτικές Εταιρείες για να παράσχουν οικονομική βοήθεια για τη δημιουργία των υποδομών. (Αυτά από το Ε.Μ.Π.)
Επίσης γνωστό είναι το ντοκιμαντέρ που κατ΄ επανάληψη έχουμε δει στην τηλεόραση με την αγορά ολόκληρων ποταμών από ιδιώτες σε χώρες υποανάπτυκτες (εκεί οδηγούν τα μνημόνια τη χώρα μας) που πωλούν τα νερά σε μεγάλα συμφέροντα (εταιρειών, χωρών, κ.λ.π.) και οι ντόπιοι στερούνται το νερό (άρδευσης – ύδρευσης) λόγω υπερκοστολόγησης και υπεραντλήσεων.
Για τα καθ΄ ημάς, η μη διασφάλιση των συμφερόντων μας στην αξιοποίηση των πλουτοπαραγωγικών πηγών, σημαίνει:
1ον Κίνδυνος μελλοντικής αδυναμίας του νέου Οργανισμού (Ο.Α.Κ.) να αντεπεξέλθει στις πολλαπλές αρμοδιότητες που θα του ανατεθούν (Β.Ο.Α.Κ., αεροδρόμια, λιμάνια, φράγματα, διαχείριση νερών, κ.λ.π.)
2ον Κίνδυνος μελλοντικής εκχώρησης ορισμένων αρμοδιοτήτων διαχείρισης και εκτέλεσης έργων σε ιδιωτικές εταιρείες, μεταξύ αυτών και της πώλησης των νερών (η σύνθεση του Δ.Σ. του Ο.Α.Κ. θα διευκολύνει την βούληση της πολιτικής ηγεσίας)
3ον Κίνδυνος μελλοντικής ανεξέλεγκτης διαχείρισης ολόκληρων ποταμών, πηγών, πηγαδιών από τις ιδιωτικές εταιρείες με απρόβλεπτες συνέπειες για τους καλλιεργητές – παραγωγούς της γεωργικής γής.
Σήμερα μπορεί ο αρμόδιος Υφυπουργός και εισηγητής του νομοσχεδίου για τον Ο.Α.Κ. να δηλώνει (Χ.Ν. 4/3/2013) ότι «δεν υπάρχει πρόθεση ιδιωτικοποίησης του δικτύου ή των υδάτων της Κρήτης», αλλά αύριο θα είναι κάποιος άλλος στη θέση του ή πιο ψηλά που θα έχει διαφορετική άποψη και τότε η πλειοψηφία του Δ.Σ. του Ο.Α.Κ. θα εκτελέσει κυβερνητικές εντολές που θα απορρέουν από μνημονιακές ρήτρες δεσμεύσεων.
Οι δηλώσεις των Δημάρχων και φορέων που ζητούν διασφαλίσεις στο νέο νομοσχέδιο δεν φτάνουν. Θα πρέπει να απαιτήσουν (υπάρχει χρόνος ακόμα) για να διασφαλίσουν τα συμφέροντα των κατοίκων που υπηρετούν.
Σε διαφορετική περίπτωση (που το νομοσχέδιο ψηφιστεί χωρίς διασφαλίσεις στην εκπροσώπηση του Δ.Σ. και την μη πώληση πλουτοπαραγωγικών πηγών) θα είναι ένα ακόμα πολιτικό λάθος που θα προστεθεί στο τεράστιο αναπτυξιακό έλλειμμα της Κρήτης, πόσο μάλλον που η συνεχιζόμενη μείωση των πόρων στους Δήμους έρχεται και μέσω του νέου Ε.Σ.Π.Α., όπως διαπίστωσαν και οι Γενικοί Γραμματείς των Δήμων που συναντήθηκαν πρόσφατα στην Αθήνα.
Γιάννης Γαβριλάκης
Πρόεδρος Κοινότητας Στύλου Αποκορώνου