Πολλά υιοθετημένα παιδιά περνούν μεγάλες συναισθηματικές διακυμάνσεις όταν μαθαίνουν ότι οι γονείς τους δεν είναι οι βιολογικοί τους γονείς. Η συγκεκριμένη είδηση από μόνη της είναι αρκετά σοκαριστική για πολλούς ανθρώπους, δεν είναι όμως λίγα εκείνα τα παιδιά που έμαθαν πως όχι μόνο είναι υιοθετημένα, αλλά και ότι οι άνθρωποι που τους μεγάλωσαν είχαν προηγουμένως δολοφονήσει τους βιολογικούς τους γονείς.
Τα παιδιά αυτά είναι τα τέκνα των «desaparecidos», όπως ονομάζονται οι 30.000 άνθρωποι που αντιστάθηκαν στη χούντα της Αργεντινής στα τέλη της δεκαετίας του 1970 και «εξαφανίστηκαν» – ή καλύτερα δολοφονήθηκαν- στα στρατόπεδα της χώρας. Σε ένα τέτοιο στρατόπεδο πέρασε το μεγαλύτερο μέρος των παιδικών του χρόνων ο Guillermo, ένα παιδί των «desaparecidos» που μίλησε στην Guardian για τον τρόπο με τον οποίο έμαθε ότι ο «πατέρας» του ήταν ο δολοφόνος των γονιών του. Στον ίδιο χώρο, μερικές δεκαετίες νωρίτερα, είχε βρει τραγικό θάνατο η μητέρα του.
Οι στρατιωτικοί της Αργεντινής είχαν κληθεί να μην δείξουν ίχνος ανθρωπιάς και ευαισθησίας στους διαδηλωτές κατά της χούντας του 1976. Παρόλα αυτά, οι πιο «ευσεβείς» από αυτούς δίσταζαν να σκοτώσουν εγκύους. Τις άφηναν στα κρατητήρια μέχρι να γεννήσουν, στη συνέχεια της σκότωναν και τα μωρά τους τα έδιναν σε άτεκνα ζευγάρια στρατιωτικών.
Κάτι τέτοιο συνέβη και στον Guillermo που μεγάλωσε στην οικογένεια του αξιωματικού Francisco Gómez, ενός βίαιου άνδρα που συχνά κακοποιούσε την γυναίκα του Teodora Jofre. Μικρός, περνούσε ώρες παίζοντας με τα άδεια όπλα των στρατιωτικών στην αεροπορική βάση του Μπουένος Άιρες. Λίγα χρόνια αργότερα, θα μάθαινε ότι εκεί είχε μεταφερθεί η βιολογική μητέρα του όταν ήταν οκτώ μηνών έγκυος σε αυτόν. Μόνο που η ίδια είχε ήδη ένα παιδί, μια κόρη, την οποία κατάφερε και έπεισε τους στρατιωτικούς να την παραδώσουν στους γονείς της. Η κόρη αυτή ήταν που αναζήτησε τον Guillermo.
Όταν ήταν 21 ετών, ο πρωταγωνιστής της ιστορίας μας συνάντησε μια γυναίκα στο κατάστημα που εργαζόταν. Εκείνη επέμενε να του μιλήσει, όμως εκείνος είχε πολύ δουλειά. Τότε εκείνη του παρέδωσε ένα σημείωμα: «Το όνομά μου είναι Eva Mariana Pérez, είμαι η κόρη των desaparecidos. Αναζητώ τον αδελφό μου. Νομίζω ότι είσαι εσύ».
Ο Guillermo αρχικά σάστισε. Οι γονείς του ζούσαν και το επίθετό του ήταν Gómez και όχι Pérez. Και τότε η νεαρή του έδειξε μια φωτογραφία του πατέρα της και είδε τον εαυτό του…