O ακραίος νεοφιλελευθερισμός του Κυριάκου

Του Ανδρέα Σπανουδάκη

Δεν θα μπω στον πειρασμό να συγκρίνω τον Κυριάκο με άλλους πρωθυπουργούς γιατί πιστεύω ότι θα επιχειρήσω να βρω, σε ποιο βαθμό συγγενεύει  ο Τυραννόσαυρος με το ασανσέρ.

Ούτε και θα συμφωνήσω αν ο πρωθυπουργός μας είναι τόσο καντέμης σε σημείο που μια τέτοια  ιδιότητά του να μας τρομάζει για τα σε μεταγενέστερο χρόνο γεγονότα στις  απώτατες και αδιανόητες συνέπειές τους.

Κάποιοι, ως διορατικοί μελλοντολόγοι προέβλεψαν ότι θα μας πλήξουν οι 7 πλήγες του Φαραώ. «Όπερ έδει δείξαι».

Μετά από τον επαρκή χρόνο  των 2,5 ετών που έχει αποσοβηθεί η πιθανότητα λάθους και εναργέστερα έχει διατυπωθεί και επίσημα καταγραφεί,  έχουμε ένα ολοκληρωμένο, οριστικό και κυριολεκτικά αποκαλυπτικό συμπερασματικό θεώρημα που στη συνοπτικότητά του μας προσφέρει την πεμπτουσία της πολιτικής και κυβερνητικής δράσης του Κυριάκου: Οι άνθρωποι, το πόπολο, είχαν πάντα, θέση προσχηματική.

Πολιτική, σαφέστατα αντιληπτή, που σ’ όλη τη διαδρομή των 2,5 ετών κυριάρχησε  η έμμονική ιδέα, η θρησκευτική προσήλωσή του στην απώθηση της εφαρμογής ιδεών και μέτρων που αφορούν και βελτιώνουν  την καθημερινότητα των ανθρώπων  που στην κυρίαρχη ροπή της προσομοίαζε με την ένταση της διαμάχης  του νερού με τη φωτιά.

Αν επιχειρήσουμε, για καλύτερη κατανόηση, χάριν πρακτικής και μνημοτεχνικής χρήσης της  κυβερνητικής παρουσίας του Κυριάκου, θα δούμε ότι ο λανθάνων  «εμφανής δυναμισμός του», το κατ’ εξοχήν «πεδίο της μάχης του» είναι η εξακολουθητική, παθιασμένη και ακατάπαυστη αντιπαράταξη και αντιμαχία του με το κοινωνικό σύνολο, τον πολίτη, τον εργαζόμενο.

Σταθερή συντεταγμένη που διήκει τις πολιτικές της κυβέρνησης του Μητσοτάκη είναι η λατρεία του, η με τόση σχολαστική ακρίβεια προσήλωσή του στο σκληρό μονεταριστικό οικονομικό μοντέλο που ζούμε, πεντακάθαρα, αυτές τις μέρες:  Αύξηση μισθών 6% και πληθωρισμό 8% (πραγματική αύξηση 2%).

Η «σωματότητα» αυτής της  πολιτικής αναδύεται μέσα από το αφήγημα της κυβέρνησης «δεν μπορούμε να διαταράξομε τα δημοσιονομικά». Με απλά λόγια: «Αυτό μπορούμε αυτό δίνουμε».

Κορο’ι’δία προς εξαπάτηση των αφελών;  Η πολιτική αυτή είναι η εντελέστερη προς εκπλήρωση και απόδειξη  του αντικοινωνικού και βλαπτικού  χαρακτήρα της. Η αφιερωμένη στην ασύδοτη αγορά που λειτουργεί ανεξέλεγκτα γιατί δεν υπάρχουν κρατικοί μηχανισμοί για να την ελέγξουν. Μετά από μια 10ετία μνημονίων, μια πανδημία που «τρέχει» ανεξέλεγκτη με 10αδες χιλιάδες θανάτους, με το ένα τρίτο του πληθυσμού να βρίσκεται κάτω από το όριο της φτώχειας, η κυβέρνηση κλείνει τα μάτια και τα αυτιά της στην αχαλίνωτη  αισχροκέρδεια  που εξελίσσεται  σαν  πλημμυρικό φαινόμενο σε βάρος όλης της κοινωνίας.

Η πρώτη ληστρική επιδρομή σε βάρος των ιδιωτικών κεφαλαίων έγινε με την εφαρμογή του ευρώ. Η δεύτερη γίνεται επί των ημερών μας με την ΑΚΡΙΒΕΙΑ σε βασικά είδη διατροφής και στην ενεργειακή κρίση αλλά κυρίως στην βάναυση, βίαιη, στυγνή, ωμή, αδυσώπητη και αβάσταχτη αύξηση του ηλεκτρικού ρεύματος.

Αυτή την αθλιότητα, την ακραία νεοφιλελεύθερη, την μονομερώς εφαρμοσμένη, η κυβέρνηση ΔΕΝ!!!! την αντιμετωπίζει με νομοθετική παρέμβαση αλλά με επιδότηση πολύ μικρού μέρους του λογαριασμού κατανάλωσης. Επί της ουσίας η κυβέρνηση ενισχύει, εμβαθύνει, εντείνει και ενθαρρύνει την ουρανομήκη αισχροκέρδεια των παραγωγών ρεύματος  με την επιβάρυνση του κρατικού προ’υ’πολογισμού.

Προφανώς, ή δεν έχει καμμιά συναίσθηση ευθύνης ή στο πρόσωπο του Κυριάκου ο Νεοφιλελευθερισμός βρήκε την τέλεια υπόστασή του.

"google ad"